Σταθμός ζωή

[dimitris1985]

Σταθμός ζωή

Τρένα έρχονται και φεύγουν.
Κι ας φωνάζει ο σταθμάρχης: ''Σταθμός ζωή, σταθμός ζωή''.
Λίγοι κατεβαίνουν. Ελάχιστοι.

Μένω μόνος να κοιτώ.
Κι άλλο τρένο.
''Σταθμός ζωή, σταθμός ζωή''.
Δε σταματάει. Φεύγει.
Είναι ακριβό το εισητήριο ή μπέρδεψαν τις στάσεις;

Φεύγω.
Το ξέρω, εδώ πρέπει να μείνω.
Η μοναξιά όμως δεν αντέχεται.
Θα μπερδέψω κι εγώ τις στάσεις σαν τους άλλους.
Μη με πουν και τρελό.

''Σταθμός ζωή, σταθμός ζωή''.
Λίγοι. Ελάχιστοι. Κανείς.

[Νεφελοβάτης]

Κάπως έτσι είναι φίλε μου… Οι πιο πολλοί απλά συνεχίζουν.. Που να βρεθεί καιρός να σταματήσουν, με τόσα που Πρέπει τους είπανε να κάνουν, να προλάβουν, να τρέξουν, να αγοράσουν και ν’ αγοραστούν και οι ίδιοι..

Που να βρουν καιρό να σταματήσουν στο σταθμό..

Ακριβό είναι το εισιτήριο… Μια και κόντρα σε νόμους, κανόνες, μάσκες και υποκρισίας ηθικές να πάνε πρέπει.. Άσε που το πιο μεγάλο τίμημα, άλλο μπορεί να είναι.. Που σχεδόν κανένας να το δώσει δε θα θέλει..

Μια και χρειάζεται να σταματήσουν, να δώσουν χρόνο στον εαυτό τους.. Να σκεφτούν… Και με το Λόγο, τη Λογική να συμβαδίσουν..

Μα ο χρόνος είναι χρήμα τους έχουν πει.. Και το χρήμα ο θεός της κοινωνίας..

Οπότε ναι…

Που να βρουν καιρό να ζήσουν…

Λίγοι μόνο σταματούν.. Μοναχικά της Ζωής τα Μονοπάτια..

Μα σαν απελπίζομαι σκέφτομαι μια φράση…

Αιώνες πριν κι αν είναι ειπωμένη, που την φρεσκάδα της, σα ρόδο αθάνατο, έξω από του χρόνου του κόσμου αυτού τις σκόνες, την κρατεί…

«Λεωφόρους Μη Βαδίζειν», έλεγε ο Πυθαγόρας…

Και ναι μοναχικά τα Μονοπάτια, μα σ αυτά μονάχα της Ζωής η ομορφιά μπορεί να ειδωθεί..

Καλό ξημέρωμα..

[Anemos]

Κατάφερες να δώσεις μια διαφορετική διάσταση στην κλασική έννοια Τράινο/σταθμός.

Πέραν αυτού μου άρεσε πολύ ο λόγος σου. Άμεσος και ειλικρινής.

Όμορφο κομμάτι.