Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εεεεεεε! Ποιητή!

« στις: 09/09/09, 21:02 »

-Εεεεεεε! Στιχουργέ!
Εσύ ο έκπτωτος που θέλεις να ποιήσεις
Τη λέξη ποίηση στο στόμα σου μη βάλεις
Τα ιταμά σου τα στιχάκια να μαζέψεις!
Για να μη γίνουμε από δυό στροφές στιχάκια!

-Εεεεεεε! Ποιητή!
Που θρέφεις φόβους, μην η ρίμα σε μολύνει
Και κάθε στίχο σου τον σβήνεις και τον κρύβεις
Ο διπλανός σου ποιητής να μην τον κρίνει
Γιατί είσαι τέτοιος και τα χέρια σου τα νίβεις

-Εεεεεεε! Στιχουργέ!
Γελά ο κόσμος με τους στίχους σου στα πέριξ
Σε λένε μέγα στιχουργό και σε γελάνε
Λένε τη ποίηση πως δεν μπορείς ν’ αγγίξεις
Κι ότι αρκείσαι μοναχά σε κάνα στίχο

-Εεεεεεε! Ποιητή!
Κρύψε τους στίχους σου μη γίνεις σαν εμένα
Και το συνάφι σου σε ρίξει στα χαμένα
Τη σταυρωτή και την πλεχτή να μη τους δείξεις
Μη σε γελάνε και κρατάνε κι αποδείξεις

-Εεεεεεε! Στιχουργέ!
Ποιος είπε ποίηση οι στίχοι σου πως είναι
Ότι θα γίνεις σαν εμάς με παιχνιδάκια
Και κάθε στίχο σου θα στέψουμε με δάφνες
Κρατήσου πίσω, συ δεν είσαι για μεγάλα

-Εεεεεε! Ποιητή!
Στίχοι και ποίηση δυό κύκλοι, μ’ ένα κέντρο
Περιεχόμενος οι στίχοι, κι αντιστοίχως
Καρπούς παράγουνε κοινούς σαν ένα δέντρο
Δίχως φοβίες ποιητών και μίση δίχως

-Εεεεεεε! Στιχουργέ!
Η ιστορία σου δεν πρόκειται να γράψει
Είσαι φτηνός μα και ρηχός για να σ’ αντέξει
Γιατί δεν έχεις περισπούδαστο το ύφος
Μείνε απέξω με τις ρίμες συντροφιά σου

-Εεεεεεε! Ποιητή!
Μάθε λοιπόν και για την ποίηση και στίχους
Για την καρδιά σου μοναχά ότι τα γράφεις
Σ’ ομοιοτέλευτα πολλούς να χτίζεις τοίχους
Και με του φόβου σου το χρώμα να τους βάφεις

Αφιερωμένο στους συγγραφείς του βιβλίου

Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
Α΄, Β΄, Γ΄ Γυμνασίου

κ. Ευάγγελο Αθανασόπουλο
κ. Ειρήνη Κοκκινάκη
κ. Πολυξένη Μπίστα

οι οποίοι περιφρόνησαν επιδεικτικά τη στιχουργική τέχνη.

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΟ ΣΠΙΤΙ

« στις: 08/09/09, 20:27 »

Το σπίτι πάγωσε και είναι σκοτεινό
Σιωπή απέραντη το έχει κατακλύσει
Ένα δωμάτιο γεμάτο κι αδειανό
Με χίλια όνειρα που έχουν παραλύσει

Σε κάθε θόρυβο ζητάω μια φωνή
Φωνάζω, μάταια, στο σπίτι και προσμένω
Η μοναξιά μου όμως πάντα διαφωνεί
Κλείνει το στόμα μου μονάχος για να μένω

Το σπίτι θόλωσε και μοιάζει χθεσινό
Νοιώθω σιγά-σιγά επάνω μου να πέφτει
Ανοίγω πόρτες κι αντικρίζω το κενό
Μαδούν οι ώρες τη καρδιά μου ξέφτι-ξέφτι

Κάθε μου βράδυ ψάχνω για να σκεπαστώ
Κι όσο κουρνιάζω τόσο πιο πολύ το κρύο
Δεν βρίσκω ζέστη όσο και να τη ζητώ
Φταίει που είναι το κρεβάτι μου για δύο

Το σπίτι θύμωσε και πια δε μου μιλά
Μονάχα λέει, όταν έρχομαι, πως φταίω
Κι όταν σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά
Νομίζω χαίρεται που νοιώθει ότι κλαίω

Θέλω να φύγω από δω μέσα να χαθώ
Όσο κι αν ψάχνω όμως χάνεται ο δρόμος
Κι έτσι τα βράδια μένω μόνος να μεθώ
Κι είναι το δάκρυ μου του πόνου ταχυδρόμος

Το σπίτι πάλιωσε, μονάχο, ξαφνικά
Χάνει το χρώμα του και μοιάζει ρημαγμένο
Νοιώθω πως χάθηκαν τα τετραγωνικά
Και μ’ έχει κλείσει εδώ μέσα στριμωγμένο

Βλέπω ερείπια και μέσα μου απορώ
Μήπως δεν είναι έτσι όσα αντικρίζω
Κι όταν θυμάμαι ότι χάθηκες καιρό
«Είναι αλήθεια», μοναχός μου ψιθυρίζω

3

Νέα και όχι μόνο / Μουσική Άμιλλα 2009 και Ιανός

« στις: 20/07/09, 17:04 »

Μια προσπάθεια που προσδίδει στο Kithara.gr έναν νέο ρόλο στα διαδικτυακά δρώμενα, ολοκληρώθηκε στις 29-06-09 στον Ιανό (Σταδίου 24) μέσα από ένα τρίωρο πρόγραμμα δράσεων που στόχο είχαν την δημιουργία υγιών ευκαιριών για κάθε νέο δημιουργό.
Στίχοι ποίηση και μουσική, βραβεύσεις, απαγγελίες και ερμηνείες, έδωσαν στην βραδιά μια ιδιαίτερη χροιά δικαίωσης των πολύμηνων προσπαθειών, των μελών του Kithara και όχι μόνο.


Την εκδήλωση στήριξαν εξ αρχής σημαντικές προσωπικότητες που βρέθηκαν ανάμεσα μας συμμετέχοντας ενεργά και μάλιστα σε ιδιαίτερους ρόλους.
Ανάμεσα μας βρέθηκαν: Καλλιόπη Βέττα, Γιώργος Μεράντζας, Γιάννης Υφαντης, Τάκης Ιωαννίδης, Άννα Μοσχονίδου, Νικόλας Κολοκοτρώνης, Νίκος Ρεπούλιος, Μάιρα Στυλιανού, Βαγγέλης Πανταζής, τα μέλη του θιάσου ΖΩ του Δήμου Ζωγράφου, ηθοποιοί: Γκαλτέμη Γωγώ, Λαμπράκη Κατερίνα και Παπαδοπούλου Ανθή, ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Αυγερινός Ανδρέου και ο επίσημος χορηγός επικοινωνίας της Μουσικής Άμιλλας, Νίκος Γκαραβέλλας, Σημαντικές επίσης προσωπικότητες που δεν κατάφεραν παρ όλες τις προσπάθειες τους να βρεθούν εκεί, όπως η Πόπη Αστεριάδη, ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Θάνος Καλλίρης. Η συμβολή και οι προσπάθειες τους ήταν και παραμένουν πολύτιμες.

Μαζί μας βρέθηκε, σε έναν ιδιαίτερο ρόλο για πρώτη της φορά, η κυρία Καλλιόπη Βέττα.
Είχε αναλάβει την κεντρική παρουσίαση της βραδιάς που έμοιαζε μα σκυταλοδρομία, καθώς λόγω των θεμάτων της εκδήλωσης, επιβάλλονταν επιμέρους παρουσιάσεις. Παρ όλη την αναμενόμενη κούραση, λίγο πριν το τέλος της βραδιάς, καθήλωσε το κοινό, ερμηνεύοντας, χωρίς την συνοδεία μουσικών, δυο τραγούδια αφιερωμένα στο ''Χαμόγελο του παιδιού''.

Παρακολουθείστε το από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.34.07


Νικόλας Κολοκοτρώνης

Ιδιαίτερα σημαντική η προλόγισή της, από τον Νικόλα Κολοκοτρώνη, ο οποίος είπε:

Είναι ένα σταυροδρόμι ιδιαιτέρων μουσικών ακουσμάτων,
ένα κράμα ηχητικών ιδεών με κοινό παρανομαστή την φωνή της.
Οι ερμηνείες της αποκαλύπτουν τις φωνητικές ικανότητές της και είναι απόλυτα αναγνωρίσιμες για την αισθαντική χροιά της, την ζεστασιά και τα έντονα συναισθήματα.
Σήμερα δηλώνει έμπρακτα την στήριξη της μετά την WWF, την UNICEF, την ''Διεθνή Αμνηστία''
σε κάθε νέο δημιουργό μέσω της ''Μουσικής Άμιλλας'', αλλά και στο Χαμόγελο του παιδιού.

Παρακολουθείστε το από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.33.01

Η ίδια, κλήθηκε από την κυρία Άννα Μοσχονίδου, (παρουσιάστρια του 2ου μέρους που αφορούσε τα αποτελέσματα της διαγωνιστικής διαδικασίας ''ποίημα της χρονιάς 2008'' να απονείμει ένα ειδικό ''Τιμής Ένεκεν'' στον ποιητή Γιάννη Υφαντή, για την προσφορά του στους νέους δημιουργούς.

Παρακολουθείστε το από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.06.18


Η στιγμή της απονομής ...


Αποδεικνύοντας την πίστη της στις αξίες, στήριξε την προσπάθεια, ευχήθηκε να συνεχιστεί η προσπάθεια και γιατί όχι, να γίνει θεσμός ...
Παρακολουθείστε το από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.40.13



Καλλιόπη Βέττα.
- Μπορούμε και πρέπει να στηρίξουμε όλοι, αληθινές και ουσιαστικές προσπάθειες όπως η σημερινή.


Καλλιόπη Βέττα, Γιάννης Υφαντής, Νικόλας Κολοκοτρώνης, Άννα Μοσχονίδου με την Ο.Ε της Μουσικής Αμιλλας 2009


Μοναδικές στιγμές και από τον κύριο Γιώργο Μεράντζα, ο οποίος δηλώνοντας ένθερμος υποστηρικτής της προσπάθειας, απευθύνθηκε σε κάθε νέο δημιουργό με μια γλώσσα ειλικρινή, άμεση και χαρακτηριστικά αυτοκριτική διάθεση κερδίζοντας τις εντυπώσεις σε ένα κοινό που γνωρίζει να ξεχωρίζει τα μεγάλα λόγια
από τα αληθινά λόγια ...; Αποκορύφωμα, η μοναδική του ερμηνεία, (έκπληξη της βραδιάς, ακόμη και για τους διοργανωτές) που μόνο με την φωνή του συγκλόνισε τους παρευρισκομένους.
Ζεστή και αληθινή προσωπικότητα, χάθηκε στα πίσω τραπέζια συζητώντας και συμβουλεύοντας, για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Παρακολουθείστε το από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.09.12



Μοναδικές στιγμές, από τον Γιώργο Μεράντζα.


Η Μουσική Άμιλλα περιλάμβανε την δημιουργία δυνατοτήτων και μέσω μιας προσπάθειας κοινοφελού χαρακτήρα, που αφορούσε την παρουσίαση και παραχώρηση στον Οργανισμό ''Το Χαμόγελο του Παιδιού'' του πρώτου ψηφιακού βιβλίου ποίησης, με τίτλο '' ...;για ένα σου χαμόγελο!''. Οι πωλήσεις του συγκεκριμένου ψηφιακού βιβλίου, θα ενισχύσουν οικονομικά το έργο του Οργανισμού, ενώ πρέπει να τονιστεί πρώτον, πως εργάστηκαν για αυτό επί οχτώ μήνες, 22 ποιητές του kithara.gr, 5 εικονογράφοι του ''Μικρού Πολυτεχνείου'' και 4εις μουσικοσυνθέτες και δεύτερον πως όλοι εργάστηκαν αφιλοκερδώς όπως και η εταιρεία που ανέλαβε την ψηφιοποίηση καθώς και την διανομή του (μέσω του συστήματος e-na) η planet interactive.

Παρακολουθείστε το, από εδώ http://kithara.gr/tv επιλογή από το on demand πηγαίνοντας στην χρονική στιγμή 02.14.35


Το εξώφυλλο του πρώτου μας βιβλίου ...


Στην παρουσίαση του μίλησαν οι: Νικόλας Κολοκοτρώνης, Νίκος Ρεπούλιος, Μάιρα Στυλιανού, Κατερίνα Τσανοπούλου,Λαγός Λάμπρος, Βασίλης Κοταράς.


Ν. Κολοκοτρώνης Ν.Ρεπούλιος Μ.Στυλιανού


 Λ. Λαγός Β. Κοταράς

Το βιβλίο παρέδωσε από το kithara.gr ένας από τους διαχειριστές του, ο κύριος Βασίλειος Κοταράς και το παρέλαβε εκ μέρους του Οργανισμού η κυρία Κατερίνα Τσανοπούλου, υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου στο ''Το Χαμόγελο του Παιδιού''.


Κατερινα Τσανοπούλου. (υπ. Γραφείου Τύπου στο ''Το Χαμόγελο του Παιδιού'')
- Σας ευχαριστούμε όλους ... Έχουμε ανάγκη από πρωτοβουλίες σαν την σημερινή ...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μάνα

« στις: 26/06/09, 23:13 »

Τα τελευταία χρόνια η λέξη "μάνα" από τα χείλια ενός άντρα τείνει να καταστεί (σκοπίμως) ποινικό αδίκημα (τουλάχιστον) και η κατηγορία που απαγγέλλεται είναι αυτή του "μαμάκια".
Σε πείσμα των καιρών, παρόλο που δεν μου έχουν απαγγελθεί κατηγορίες του εν λόγω αδικήματος, παραθέτω ένα κομμάτι για τον ήρωα που λέγεται "μάνα".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Μάνα μου, μάνα μου
Πως μπορείς και φτερουγίζεις;

Μάνα μου, μάνα μου
Που πονάς και δεν δακρύζεις

Μάνα μου, μάνα μου
Που το μάγουλο γυρίζεις

Μάνα μου, μάνα μου
Δε ζητάς μόνο χαρίζεις

Άσε ένα δάκρυ απ’ τα μάτια σου να πιω
Άσε με να σβήσω απ’ το βλέμμα σου τη λύπη
Μέσα στη ζεστή την αγκαλιά σου να ριχτώ
Δίπλα σου να είμαι η αγάπη μη σου λείπει

Μάνα μου, μάνα μου
Αγκωνάρι και στηρίζεις

Μάνα μου, μάνα μου
Που τη στέρηση λυγίζεις

Μάνα μου, μάνα μου
Που το «όχι» δεν γνωρίζεις

Μάνα μου, μάνα μου
Χελιδόνι κι όλο χτίζεις

Άσε ένα δάκρυ απ’ τα μάτια σου να πιω
Άσε με να σβήσω απ’ το βλέμμα σου τη λύπη
Μέσα στη ζεστή την αγκαλιά σου να ριχτώ
Δίπλα σου να είμαι η αγάπη μη σου λείπει

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΟΠΕΛΑ ΕΙΚΟΣΙ ΕΤΩΝ

« στις: 06/05/09, 15:55 »

Κοπέλα είκοσι ετών
Και όλα της χαμένα
Τα ρούχα ξένα πάνω της
Τα χείλη ξεβαμμένα

Κοπέλα είκοσι ετών
Με μελανιές στα μπράτσα
ποικίλων υπηρεσιών
Και όνομα στην πιάτσα

Πατέρας άγνωστος, απών
Και λίπασμα η μάνα
Κοπέλα είκοσι ετών
Επάγγελμα : που**να

Κοπέλα είκοσι ετών
Αγκυλωμένο σώμα
Αντίτιμο αφεντικών
Με τη ψυχή σε κώμα

Κοπέλα είκοσι ετών
Μαρμαρωμένα μάτια
Αμέτρητων περαστικών
Παρέα στα κρεβάτια

Πατέρας άγνωστος, απών
Και λίπασμα η μάνα
Κοπέλα είκοσι ετών
Επάγγελμα : που**να


Αντικαθιστώ τον στίχο
"Πατέρας άγνωστος σχεδόν"
με τον στίχο
"Πατέρας άγνωστος απών"
αιτία είναι η παρουσία
4 τριβόμενων εξακολουθητικών συμφώνων "σ"
και μάλιστα τα δύο δίπλα-δίπλα
προκαλώντας "κόλλημα" στη ροή.

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ

« στις: 26/04/09, 20:58 »

Φίλος μου έγινε ο καπνός
και συντροφιά μου ο πόνος

Παρέα το ποτήρι μου
τις νύχτες που ‘μαι μόνος

Κερνώ τις αναμνήσεις μου
οινόπνευμα τα βράδια

Παγιδευμένα όνειρα
στ’ απατηλά σου χάδια

Ο αέρας μου φέρνει
ξανά τ’ άρωμά σου
Το ποτήρι μου λέει
συνεχώς «στην υγειά σου»
Τη μορφή σου να έρθει
ξανά περιμένω
Μοιάζω να ‘μια γυαλί
μα βαθιά ραγισμένο

Πως ν’ αρνηθώ τα μάτια σου
τον πόνο πως ν’ αντέξω;

Παγώνω μες το σπίτι μου
κι ας έχει ήλιο έξω

Έφυγες κι άνοιξες πληγές
βαθιά μες την ψυχή μου

Κι όσο ζητάω να χαθείς
μπαίνεις στην προσευχή μου

Ο αέρας μου φέρνει
ξανά τ’ άρωμά σου
Το ποτήρι μου λέει
συνεχώς «στην υγειά σου»
Τη μορφή σου να έρθει
ξανά περιμένω
Μοιάζω να ‘μια γυαλί
μα βαθιά ραγισμένο

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΗ

« στις: 04/04/09, 18:39 »

Κοινωνία ακοινώνητη
Πάντα στέκεσαι ακλόνητη

Στα μικρά και στα μεγάλα μας
Κλέβεις πάντοτε την μπάλα μας

Κοινωνία αλητόβια
Εθισμένη στα «μικρόβια»

Στα πολλά, μα και στα λίγα μας
Βγάζεις ξύγκι απ’ τη μύγα μας

Κοινωνία μ’ αστερόεσσες
Φέρνεις λίγο με στρατό Ες Ες
Κοινωνία (α)νταγωνίσιμη
Κι από φτώχεια (α)ναγνωρίσιμη
Κοινωνία σε λοιδόρησα
Και τη χλεύη σου στη δώρισα

Κοινωνία ανισότητας
Και φαινόμενης ισότητας

Κοινωνία (α)υτοκρατόρισσα
Καιροσκόπων τσιλιαδόρισα

Κοινωνία πολυτέλειας
Δουλικών και υποτέλειας

Κοινωνία ακοινώνητη
Στην κατάντια αλησμόνητη

Κοινωνία μ’ αστερόεσσες
Φέρνεις λίγο με στρατό Ες Ες
Κοινωνία (α)νταγωνίσιμη
Κι από φτώχεια (α)ναγνωρίσιμη
Κοινωνία σε λοιδόρησα
Και τη χλεύη σου στη δώρισα



σ.σ. : Πάντα θυμάμαι τον πατέρα μου, όταν περνούσε δύσκολα αλλά ακόμη και σήμερα, να παίρνει μια ανάσα και ξεφυσώντας να λέει: "Αχ, κοινωνία ακοινώνητη![...]"

Πολλές φορές ακόμη και το πιο απλό πράγμα, μπορεί να γίνει αφορμή για δημιουργία.

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / 6-14

« στις: 31/03/09, 11:16 »

Καταστρεφόμαστε
Κι εσύ ρωτάς ρητορικά «ρε δε χεζόμαστε;»

Αφηνιάσαμε
Αρχιμανδρίτη τα αρχ**ια εμείς πιάσαμε

Ξεσηκωθήκαμε
Σκάλωσε πόρτα στο γιακά και ξηλωθήκαμε

Ερωτευτήκαμε
Είχαμε θέα από ψηλά κι έτσι χεστήκαμε

Υπερψηφίσαμε
Σπρώξαμε λίγο τον κουβά, το γάλα χύσαμε

Βρωμολογίσαμε
«βρε δε μας χέζεις ρε Νταλάρα;», ψιθυρίσαμε

Εξουσιάσαμε
Και τα αρχ**ια του παπά ξανά τα πιάσαμε

Αντισταθήκαμε
Κι όμως στα τέσσερα ξανά εμείς σταθήκαμε

Ελευθερώσαμε
Κι όμως το δάχτυλο σε μας, εμείς το χώσαμε

Υποταχθήκαμε
Για μια θέση στο δημόσιο σφαχτήκαμε

Συνευρεθήκαμε
Κι όταν ξημέρωσε δυο ξένοι που χαθήκαμε

Ασφαλιστήκαμε
Πρώτα ψηφίσαμε σκατά, μετά κλαφτήκαμε

Καλλωπιστήκαμε
Με Ουκρανίδα δύο μέτρα εμείς κλεφτήκαμε

Περιφρονήσαμε
Σε ξένους κάθε μας δικαίωμα αφήσαμε

Αδιαφορήσαμε
Κι όταν μας πήραν τα βρακιά μας, απορήσαμε

Αντιμιλήσαμε
«Ξέρεις ποιος είμαι ρε εγώ;», όλους ρωτήσαμε

Το ξενυχτήσαμε
Και τη τζιπάρα, πρώτη μούρη, την αφήσαμε

Ταπεινωθήκαμε
Ούτε λουλούδι στα μπουζούκια δε δεχτήκαμε

Αγανακτήσαμε
Που μία τσάντα του Vuitton δεν αποκτήσαμε

Απολαμβάναμε
Το φακελάκι του φτωχού όταν λαμβάναμε

Χρήμα σκορπίσαμε
Και το μοδάτο γκομενάκι το γ**ήσαμε

Ξερολογίσαμε
Όλα τα φώτα μας απλόχερα χαρίσαμε

Κοκορευτήκαμε
Που με το δάνειο τα ξένα επισκεφτήκαμε

Σαν αρρωστήσαμε
Τότε Θεό αλλά και φίλους απαιτήσαμε

Ωχαδερφίσαμε
Όλα τα μείζονα, ελάσσονα τα χρίσαμε

Σοβαρευτήκαμε
Σβήσαν τα φώτα
κι έτσι πάλι κοιμηθήκαμε

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παροιμιώδης Αλήθεια

« στις: 24/03/09, 22:43 »

Η συμμετοχή μου στον 1ο Δ.Σ.

Σ1
Αλήθεια δίχως ψέματα φαΐ χωρίς αλάτι.
Τα έβγαλες τα μάτια σου απ΄ το πολύ γινάτι

Τους Δαναούς φοβόμουνα και του χωριού τα δώρα
Τη ζήλια μου την έπνιγα να μη τη πούνε ψώρα

Είχες συνήθεια βαριά είχες δευτέρα φύση
Πόδια το ψέμα είχε κοντά κι άντε να περπατήσει

P
Από μικρό κι από τρελό έμαθα την αλήθεια
κι από εσένα αγάπη μου μονάχα παραμύθια
Αλήθεια έστω και κουτσή τη κορυφή τη φτάνει
Μισή αλήθεια μάτια μου ίση με ψέμα κάνει

Σ2
Σα λάδι μέσα στο νερό ανέβηκε η αλήθεια
Είναι ο μύλος σου καλός κι αλέθει από συνήθεια

Έκλαιγαν χήρες στο χωριό κι εσύ μαζί τους κλάμα
Και ψάχνω κι άλλον κερατά να περπατούμε αντάμα

Στο ψέμα έχτισες φωλιά και θα σου γείρει κλώνος
Κι όταν θα φύγει το πουλί θα μείνει μόνο πόνος

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ

« στις: 12/03/09, 12:15 »

ΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ

Σ1
Πες μου το "ναι"
Πες μου το "ναι"
Και θα κοιμάσαι
Πάνω σε καπιτονέ

Κι αν θες πολλά
Κι αν θες πολλά
Θα σ΄ αγοράσω
να ‘χεις τόπια και ρολά

Πες μου το "ναι"
Πες μου το "ναι"
Και τα σεντόνια σου
θα είναι εμπριμέ

Κι αν θες πολλά
Κι αν θες πολλά
Θα σ΄ αγοράσω
να ‘χεις δύο φορτηγά

Ρ1
Πες μου το "ναι"
Πες μου το "ναι"
Να παραγγείλω
τα σεντόνια απ’ τον Γκοτιέ

Κι αν πεις «αλλά»
Κι αν πεις «αλλά»
Θα σου τα σκίσω
κι ας κοστίζουν ακριβά

Σ2
Πες μου το "ναι"
Πες μου το "ναι"
Κι όλη η προίκα σου
θα είναι με λαμέ

Κι αν θες πολλά
Κι αν θες πολλά
Να παραγγείλω
άλλα δύο φορτηγά

Πες μου το ναι
Πες μου το ναι
Και κατωσέντονο
θα έχεις αμπιγιέ

Κι αν θες πολλά
Κι αν θες πολλά
Θα παραγγείλω
και ας είναι ακριβά

Ρ2
Κι αν πεις «μεν δεν»
Κι αν πεις «μεν δεν»
Θα αγοράσω
και μετάξια και σατέν

Θα ‘ναι καλά
Θα ‘ναι κομψά
Καμιά σου φίλη
δε θα πει «κομσί κομσά»


 

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Β Ο Ρ Ι Α Σ

« στις: 10/03/09, 23:57 »

Β Ο Ρ Ι Α Σ

1

Φθινόπωρο ήρθε νωρίς
με λύγισε το κρύο

Τα φύλλα όλα της ψυχής
πέφτουνε σαν αντίο

Έμειναν άδεια τα κλαδιά
στο φύσημα τ’ ανέμου

Και μου θυμίζουν μια καρδιά
που σου ‘λεγε ``Θεέ μου``

Ε

Φύσα βοριά
να σου χρεώσω αυτό το δάκρυ
Τώρα που τρέμω
στου πλατύσκαλου την άκρη
Φύσα στα αυτιά μου
να σ’ ακούω συνεχώς
Η περηφάνια μου ρωτά
¨γιατί¨ και ¨πως¨

2

Το καλοκαίρι μακριά
μαζί με χελιδόνια

Κι από Σεπτέμβρη παγωνιά
για μένα μόνο χιόνια

Είν’ ο χειμώνας μου βαρύς
γοργά θα σκοτεινιάζει

Ο δρόμος μου είναι μακρύς
δε ξέρω που με βγάζει

Ε

Φύσα βοριά
να σου χρεώσω αυτό το δάκρυ
Τώρα που τρέμω
στου πλατύσκαλου την άκρη
Φύσα στα αυτιά μου
να σ’ ακούω συνεχώς
Η περηφάνια μου ρωτά
¨γιατί¨ και ¨πως¨

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σ’ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

« στις: 26/02/09, 16:02 »

Εγωισμός κι όλου του κόσμου η ουσία
Μπόλικο χρήμα η ζωή μας να κυλά

Η ανθρωπιά να καταγράφει απουσία
Και η συνείδηση να πέφτει χαμηλά

Λέξεις κι αισθήματα με τόση δυσκολία
Κι όλοι οι άνθρωποι μυρίζουνε λεφτά

Υπηρεσίες μαμωνά για εσοδεία
Υπηρεσίες πού ΄χουν μάνα τη σκλαβιά

Της ζωής τις αξίες δε τις μάθαμε ακόμη
Δε πουλιούνται με χρήμα δε τις γράφουνε νόμοι
Λίγα φτάνουνε μόνο για ν’ ανοίξουν οι δρόμοι
Τραγουδήστε δυο λέξεις: "Σ’ αγαπώ" και "Συγγνώμη"

Δύο θεοί να πολεμούνε άλλο κρίμα
Ένας επάνω κι ένας κάτω χαμηλά

Κάθε ανάσα ένα τάμα για το χρήμα
Κάθε αξία στο κενό να ακουμπά

Άνθρωποι τρέχουνε να κόψουνε το νήμα
Και όλοι θέλουνε να έχουνε πολλά

Στρατιωτάκια με περίτεχνο το βήμα
Υποταγμένα πορτοφόλια στη σειρά

Της ζωής τις αξίες δε τις μάθαμε ακόμη
Δε πουλιούνται με χρήμα δε τις γράφουνε νόμοι
Λίγα φτάνουνε μόνο για ν’ ανοίξουν οι δρόμοι
Τραγουδήστε δυο λέξεις: "Σ’ αγαπώ" και "Συγγνώμη"

Ωρίωνας 2008©

13

Διασκέδαση / Η κόλαση

« στις: 13/02/09, 15:05 »

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).




Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:


Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.

Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.




Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.

2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της. Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.

Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει .... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: . "Θεέ μου, Θεέ μου" .

Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α'.

14

Άνθρωπος και ζωή / Τα ζώα μας διδάσκουν ανθρωπιά

« στις: 06/02/09, 21:58 »

http://www.youtube.com/watch?v=btuxO-C2IzE

http://www.youtube.com/watch?v=7oVhopPjTNg

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΑΠΛΗΣΤΟΙ

« στις: 05/02/09, 17:43 »

Πήρανε άπληστοι τη τύχη μας
στα χέρια τους

Συμπεριφέρονται σα λύκοι
στα λημέρια τους

Ήρθαν και είπαν πως πονάν
να μας γλιτώσουν

Μ’ εμάς τη δόξα τους
ζητούν να ξεχρεώσουν

Βρε αϊ στο διάλο
Θα τους το πω
και ας μου πεις πως υπερβάλλω

Βρε αϊ στο διάλο
Πάνω στη μοίρα μου
νταβάδες δε θα βάλω

Βρε αϊ στο διάλο
Γιατί θ’ αρχίσω
και για μένα ν’ αμφιβάλλω

Ήρθανε κάτι χθεσινοί
ωσάν μεσσίες

Που μας το παίζουν λαϊκοί
κι αισθηματίες

Ήρθαν τομάρια που
γυρνάνε σε σαλόνια

Για να μας πείσουν
πως αξίζουν παντελόνια

Βρε αϊ στο διάλο
Θα τους το πω
και ας μου πεις πως υπερβάλλω

Βρε αϊ στο διάλο
Πάνω στη μοίρα μου
νταβάδες δε θα βάλω

Βρε αϊ στο διάλο
Γιατί θ’ αρχίσω
και για μένα ν’ αμφιβάλλω

16

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Ομοιότητες τραγουδιών

« στις: 25/01/09, 09:57 »

Επειδή, λίγο πολύ, οι περισσότεροι απο εμάς κάποια στιγμή θεώρησαν ότι κάτι τους είναι γνώριμο απο ένα καινούργιο τραγούδι που άκουσαν, προτείνω (στα πλαίσια της συνταγματικά ελεύθερης έκφρασης απόψεων) να καταθέσει όποιος θέλει τα τραγούδια που θεωρεί ότι περιέχουν αξιοσημείωτες ομοιότητες είτε σε μουσικό είτε σε στιχουργικό επίπεδο. Είτε ενστάσεις σε ισχυρισμούς ομοιοτήτων.
Αρχίζω πρώτος

Μιχάλης Χατζηγιάννης "Αν ήσουν μαζί μου" - "Sweet home Alabama" σε μουσικό επίπεδο

Μιχάλης Χατζηγιάννης "Κρυφά" - Roxette "Listen to your heart" σε μουσικό επίπεδο

Θάνος Πετρέλης "Αν δεν είχα κι εσένα" - Γιάννης Πάριος "Αν δεν είχα κι εσένανε" σε στιχουργικό επίπεδο

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο πικρός τυμπανιστής

« στις: 01/01/09, 14:48 »

Μού παν έλα να πάμε να δεις
Με αίμα γέμισε η άκρη της γης
Κι εγώ κοιτάζω απόψε τον ουρανό
Ψυχών που χάνονται το δρόμο κοιτώ
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Να χωρίζουνε μάνες, παιδιά
Στα ξαφνικά

Μες τη νύχτα παιδί μοναχό
Τι πόνο ν’ απαλύνω που δεν μπορώ
Αφήνω δάκρυ που με βία κρατώ
Μία παράκληση να πω στο Χριστό
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Να τα προσέχει, αυτό θα του πω
Για το Χριστό

Μες τη νύχτα τα ζώα ξυπνούν
Τα πάντες βόμβες τυφλές τα χτυπούν
Η μάνα κρύβει το παιδί μ’ αγκαλιά
Λευκό στεφάνι κι ας φορεί στα μαλλιά
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ
Με πόνο βλέπει, η καρδιά δε χτυπά
Και δε γελά

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια Γάζα γεμάτη αίμα

« στις: 30/12/08, 09:33 »

Άνθρωπος,
Ζώο καταναλωτικό,
Ενίοτε υπερβολικά καταναλωτικό

Άνθρωπος,
Ζώο εγωκεντρικό,
Ενίοτε υπερβολικά εγωκεντρικό

Άνθρωπος,
Ζώο φιλάργυρο,
Πάντα υπερβολικά φιλάργυρο

Άνθρωπος,
Ζώο φιλήδονο,
Σχεδόν πάντα υπερβολικά φιλήδονο

Άνθρωπος,
Ζώο φιλάρεσκο,
Εγωκεντρικά φιλάρεσκο

Άνθρωπος,
Ζώο φιλόδοξο,
Φιλήδονα φιλόδοξο

Άνθρωπος,
Ζώο μνησίκακο,
Φιλάρεσκα μνησίκακο

Άνθρωπος,
Ζώο χαιρέκακο,
Κακεντρεχώς χαιρέκακο

Άνθρωπος,
Ζώο αχόρταγο,
Ακόρεστα αχόρταγο

Άνθρωπος,
Ζώο λογικό,
καταστροφικά λογικό

Άνθρωπος,
Ζώο ενστικτώδες,
Ενστικτωδώς ζωώδες

Άνθρωπος,
Ζώο αμετροεπές,
υπεροπτικά αμετροεπές

Άνθρωπος,
Ζώο υπεροπτικό,
αλαζονικά υπεροπτικό

Άνθρωπος,
Ζώο αλαζονικό,
Αναιδώς αλαζονικό

Άνθρωπος,
Ζώο ορθόδοξο,
Καθολικά αθεόφοβο

Άνθρωπος,
Ζώο καθολικό,
Ανορθόδοξα άναρχο

Άνθρωπος,
Ζώο δουλικό,
Αμειβόμενα δουλικό

Άνθρωπος,
Ζώο υποτακτικό,
Δουλικά υποτακτικό

Άνθρωπος,
Ζώο ανεξάρτητο,
Ανεξαρτήτως χειραγώγησης

Άνθρωπος,
Ζώο αδέσμευτο,
Δεσμευτικά εγωπαθές

Άνθρωπος,
Ζώο άπληστο,
Άπληστα ματαιόδοξο

Άνθρωπος,
Ζώο υπερβολικό,
Υπερβολικά ζώο

Μια φορά άνθρωπος,
Για πάντα τέρας.

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΟΝΩ

« στις: 15/12/08, 10:32 »

Σ1
Ένα τσιγάρο άναψα
χαράματα

Και μέσα στο καπνό του
θα σε βρω

Δικαιολογίες άκουσα με
κλάματα

Για αγάπη που δεν έχει
τελειωμό

Ρ
Πονά η σκέψη σου μες το σκοτάδι
Πονά το ψεύτικο δικό σου χάδι
Πονά η θύμηση και στο χρεώνω
Πονώ που μ’ άφησες για πάντα μόνο

Σ2
Και οι σιωπές τριγύρω
ψιθυρίζουνε

Πως δε θ΄ αντέξω άλλο
ούτε λεπτό

Όμως τα ψέματα σου μου
θυμίζουνε

Πως αν ξεχάσω μόνο
θα σωθώ

Ρ
Πονά η σκέψη σου μες το σκοτάδι
Πονά το ψεύτικο δικό σου χάδι
Πονά η θύμηση και στο χρεώνω
Πονώ που μ’ άφησες για πάντα μόνο

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αγάπης Ταξίδι

« στις: 12/12/08, 22:29 »

Σ1
Μια αγάπη πλέει στ΄ ανοιχτά
και πως να τη γυρίσω

Θάλασσα κύμα και στεριά
πρέπει να τα νικήσω

Μια αγάπη πλέει στ΄ ανοιχτά
και δεν κοιτάζει πίσω

Κι οι μοίρες μ’ έδεσαν σφιχτά
τίποτα να μη σβήσω

Ρ
Στα χνάρια σου βαδίζω διαρκώς
ήμουν λιμάνι όχι όμως και σταθμός
Σ’ αγάπησα λες κι ήσουνα Θεός
ήμουν ταξίδι όχι και προορισμός

Σ2
Μια αγάπη έφυγε μακριά
άνοιξε τα πανιά της

Μα τα νερά είναι βαθιά
κι ο κίνδυνος κοντά της

Μια αγάπη έχασα λοιπόν
την πήραν οι ανέμοι

Φοβάμαι τώρα που ‘μαι απών
μόνη της μήπως τρέμει

Ρ
Στα χνάρια σου βαδίζω διαρκώς
ήμουν λιμάνι όχι όμως και σταθμός
Σ’ αγάπησα λες κι ήσουνα Θεός
ήμουν ταξίδι όχι και προορισμός

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τ Ο Σ Α Β Ρ Α Δ Ι Α Μ Ο Ν Η

« στις: 09/12/08, 21:07 »

Σ1
Τόσα βράδια μόνη
τόση σκοτεινιά
δρόμοι μες το χιόνι

Τόσες νύχτες πόνοι
δάκρυ στη καρδιά
σάρκα που κρυώνει

Γρήγορα νυχτώνει
τόση συννεφιά
κι έρωτας που λιώνει

Ρ
Τόσες μέρες γυρνάς
και κανένας δε νοιάζεται
Σιωπηλά αγαπάς
έναν άντρα που βιάζεται
Τη φωνή σου ακούν
τα κρυφά μονοπάτια σου
Τη ζωή σου ζητούν
απ’ τα άδεια τα μάτια σου

Σ2
Φόρεμα κρυμμένο
δώρο που πονά
έρωτα λουσμένο

Ρούχο σκονισμένο
μοιάζει η καρδιά
νύχτα φορεμένο

Έρωτα σημάδι
κάπου στο λαιμό
κάποτε από χάδι

Ρ
Τόσες μέρες γυρνάς
και κανένας δε νοιάζεται
Σιωπηλά αγαπάς
έναν άντρα που βιάζεται
Τη φωνή σου ακούν
τα κρυφά μονοπάτια σου
Τη ζωή σου ζητούν
απ’ τα άδεια τα μάτια σου

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΘΥΜΗΣΗ

« στις: 07/12/08, 11:01 »

Πάλι το στόρι κατεβασμένο
Και τα τσιγάρα μου ένα σωρό

Ένα δωμάτιο κιτρινισμένο
Κι άλλο ν΄ αντέξω δε το μπορώ

Σκόνη και άρωμα ρυτιδιασμένο
Και η κατάντια μου για συντροφιά

Όλο το είναι μου αλαφιασμένο
Να με ρωτάει που είσαι πια


Θύμηση κι όνειρο κρυφό μου, που χωλαίνει
Και μία θάλασσα χρυσό για να σε δω
Έναν γαλάζιο ουρανό ν΄ αργοπεθαίνει
Κι εγώ στα μάτια σου να ψάχνω λυτρωμό


Πάλι το όνειρο ξεθωριασμένο
Και το σκοτάδι μου σαν ουρλιαχτό

Γελώ για πρόφαση πως δε προσμένω
Μα στη συνείδηση τ΄ ομολογώ

Μέσα στο σπίτι μου χίλιες εικόνες
Ψάχνω στο ασπρόμαυρο για να σε βρω

Μέσα στη σκέψη μου φτιάξαν κοιτώνες
Όλα τα λόγια που θέλω να πω


Θύμηση κι όνειρο κρυφό μου, που χωλαίνει
Και μία θάλασσα χρυσό για να σε δω
Έναν γαλάζιο ουρανό ν΄ αργοπεθαίνει
Κι εγώ στα μάτια σου να ψάχνω λυτρωμό

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στερνή μου γνώση

« στις: 06/12/08, 09:13 »

Σ1
Με βαρέθηκε η σκιά μου
κάθε βράδυ ξαπλωτός

Μάλωσα με την υγειά μου
της χημείας κιβωτός

Μόνος φίλος η απάτη
των ονείρων των πλαστών

Δόλια μάνα με κομμάτι
δύο τετραγωνικών

Ρ
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα
θα είχα πάρει μια άλλη ρότα
Στερνή μου γνώση γνωρίζω ποιος
του Ύπνου θα ‘ρθει ο αδερφός*

Σ2
Αγνοούμενος ο χρόνος
και δρόμος σκοτεινός

Στο τιμόνι μου ο πόνος
και στο βάθος ο γκρεμός

Όνειρα αναθρεμμένα
από άκαρπη σοδειά

Για τους άλλους ξεχασμένα
για τη μάνα μαχαιριά

Ρ
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα
θα είχα πάρει μια άλλη ρότα
Στερνή μου γνώση γνωρίζω ποιος
του Ύπνου θα ‘ρθει ο αδερφός*






*Κατά τη μυθολογία ο Μορφέας είχε δύο παιδιά τον Ύπνο και τον Θάνατο.

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΣΕΡΓΙΑΝΙ

« στις: 03/12/08, 23:00 »

Σ1
Είναι φορές που δεν μπορείς να αρνηθείς
Πρέπει ν΄ αντέξεις να περάσεις το ποτάμι

Κι αν σου ΄χουν πει ότι μπορεί και να χαθείς
Να μην αφήσεις τη ζωή να σ΄ αποκάμει

Ρ
Κανείς δεν πάει χαμένος στη ζωή
Για όλους έχει πάντα ένα σεργιάνι
Κι αν έρθει στενοχώρια και σε βρει
Θα έρθει κι η χαρά και θα σε γιάνει

Σ2
Είναι στιγμές που αλλάζεις δρόμο και σκοπό
Σαν μεθυσμένο παλικάρι μες τη νύχτα

Έχει η ζωή και το καλό και το κακό
Να μη διστάσεις και τα ζάρια πάλι ρίχτα

Ρ
Κανείς δεν πάει χαμένος στη ζωή
Για όλους έχει πάντα ένα σεργιάνι
Κι αν έρθει στενοχώρια και σε βρει
Θα έρθει κι η χαρά και θα σε γιάνει







σ.σ. Κουράγιο παιδιά κακοτοπιές είναι και περνάνε.

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο ΑΦΕΝΤΙΚΟΣ

« στις: 02/12/08, 10:40 »

Αφιερωμένο σε όλους τους Μπούς(τηδες)
ανά την υφήλιο


Σ1
Θέλεις να γίνεις πρόεδρος, τη γη να κυβερνήσεις
«κύριε» να φωνάζουνε στον κόσμο όπου βαδίσεις

Θέλεις να είσαι αφεντικό αυτής της οικουμένης
Ηγέτες και πρωθυπουργούς να λύνεις και να δένεις

Ρ
Όταν θα γίνεις αρχηγός, πολέμους θα κηρύξεις
κι όταν πεθάνουν αρκετοί, τις βάνες θα ανοίξεις
Θα θυσιάσεις και παιδιά, για να κερδίσεις χρήμα
και θα κοιμάσαι στα λεφτά, όταν θα νοιώθεις κρίμα

Σ2
Θέλεις να γίνεις άρχοντας και να εξουσιάσεις
κι ανθρώπους όπου χρειαστεί, πολλούς να θυσιάσεις

Κι αν αρχηγέψεις τελικά και χρήματα χορτάσεις
Στις όχθες του Αχέροντα να ξέρεις θα τα χάσεις