Όλα και Τίποτα

[pinelopi]

''Δακρύζω'' είπες.
Γιατί; Δεν υπάρχει τίποτα για να κλάψεις.

Ανασυνθέτεις με νεκρούς βιασμούς
κοιτάζοντας τα παλιά φώτα
με δυο νεκρά βότσαλα

Στόμα σκιάς σε καταπίνει
και οι στιγμές αλύτρωτες να καταβροχθίζουν τη ζωή...

Σταυροφόρος των σκέψεων
Σταυροφόρος των λέξεων
Φύλακας της περίφραξης μια λέξης
Αμετανόητος κριτής ξένων ονείρων

Μήπως μες στη σιωπή ολοκληρώνονται όλα;

Προτιμώ να λιάζομαι στο χαμόγελό σου
Μια δαγκωματιά βαθιά απ' την κόρα του ψωμιού σου
φύκι κι ανθόμελο
Ένα φιλί ακουμπισμένο στο μέσα της παλάμης σου
Μια ανάσα θυμαρίσια να παίζει στα μαλλιά σου
το κύμα να περιγελά την άσπρη άμμο όπως εμείς το χρόνο μας...

Πέλαγο τούτος ο δρόμος
γκρίζο το κύμα, γκρίζο το σύννεφο
μα η στιγμή γεμάτη
Όλα, όλα για μια στιγμή και τίποτα για πάντα
Όχι ''έλα'', μόνο ''ζήσε''
μόνο αυτό.
Έτσι έχουν όλα ειπωθεί.

[alex68]

τι ειπε παλι η ποιητρια???
τα ανειπωτα
γεια σου πινελοπη

[monalizagreen]

 δε σχολιάζω τίποτα επί των γραπτών. από άποψη! 

 μένω μονάχα σε αυτό: ''Για μένα ήσουν η αφορμή ν' ανακαλύψω τις αιτίες...''

 ...κι άλλοτε πάλι η αιτία για να σκαρφίζομαι αφορμές...

                                                                                                                                           πάμε για ύπνο Κατερίνα....

[pinelopi]

Για μένα μιλήσατε φίλτατε Αλέξανδρε; Ποιήτρια; Τιμή μου!!
Ασε τις ταμπελίτσες βρε και μόνο που μίλησες για τ' ανείπωτα και πως έστω και για λίγο πήραν ''σώμα'' μέσα σε δυο αράδες στίχων μου είναι υπέρ το δέον αρκετό για μένα. Γιατί απ' τ' ανείπωτα θέλησα  να δραπετεύσω γράφοντας

Ευτυχία, ντεμέκ καθάρισες τώρα δηλαδή; Τι να σχολιάσεις περαιτέρω κοριτσάκι;
Λίγα είπες νομίζεις; 

[το Λιοντάρι]

"...''Δακρύζω'' ,  είπες ,
     Γιατί ;
    Δεν υπάρχει κάτι για να κλάψεις..."

Κάποια άτομα δακρύζουν πανεύκολα
επειδή κουβαλούν μέσα τους το δάκρυ όλης τής ανθρωπότητας .
Τον πόνο της , τα βάσανά της , τον καϋμό της .

Είναι άτομα ευαίσθητα που ξεχνούν διαρκώς
το δικό τους πόνο , τα δικά τους βάσανα , τούς δικούς τους καϋμούς ,
κι όλο ασχολούνται με τα ξένα .

Χαζά άτομα ?
Ίσως .
Ακατάλληλα για την εποχή μας ?
Ίσως .

Φταίνε άραγε τα άτομα αυτά ?
Φταίει άραγε η εποχή μας κι οι ανθρώποι της ?
Ίσως .

Από ποιητικής άποψης δε μού έβγαλε κάτι το κείμενό σου .
Δεν το κρίνω καν .

[Κατερινα_]

Το χωρίζω σε δυο ενότητες όχι νοηματικά , αφηγητικά.
Ο άλλος και το εγώ. Η εξωτερική και η εσωτερική εικόνα.
Αλματώδης προσέγγιση. Η απουσία παρόμοιων κατακόρυφων συναισθηματικών εμπειριών ενδεχομένως το κάνει δυσπρόσιτο στην άμεση κατανόηση.
Αγγίζεις τα δύσκολα.
Ο τρόπος και αυτά που γράφεις έχουν πολλά να μου πουν.

[pinelopi]

Κάποια άτομα  δακρύζουν πανεύκολα
...........................

Είναι άτομα ευαίσθητα

Ακριβώς. Κάποια άτομα. Όχι οποιοσδήποτε δακρύζει. Ούτε το ίδιο το δάκρυ και πολύ περισσότερο η ευκολία με την οποία αυτό προκαλείται δεν αποτελούν απόδειξη μήτε καν ένδειξη πολλές φορές για την ευαισθησία του ατόμου αυτού.

Κατερίνα, τα σχόλια σου και μένα μου λένε πολλά. Είναι το αλισβερίσι της επικοινωνίας αυτό 

[συννεφάκι]

...... Μήπως μες στη σιωπή ολοκληρώνονται όλα? ..........

                                 ...................

[amfenster]

Έψαχνα pinelopi να βρω στους στίχους σου κάποιους να παραθέσω κι έλεγα: αυτόν... όχι αυτόν, αυτόν! ή μάλλον αυτόν! Τίποτα... Όλα... Κι είναι πολλές οι περιστάσεις που, αν μιλούσα, αυτά θα λεγα... Σ' ευχαριστούμε που "μιλάς"...

[pinelopi]

Συννεφάκι, είναι από τις ερωτήσεις που εμπεριέχουν την απάντηση ή μονάχα σε μένα φαίνεται έτσι; Σ' ευχαριστώ που επαναλαμβάνεις αυτή την ερώτηση...απαντώντας 

Amfenster, τελικά κάποια συναισθήματα είναι τόσο μα τόσο ίδια που αν δε βρεις διαφορετικούς τρόπους να τα εκφράσεις μοιάζουν κοινότοπα. Ας μοιάζουν όμως , πάντα το συναίσθημα έχει αξία και όχι ο τρόπος που το ενδύουμε προκειμένου να δώσει ότι έχει από την υπερβολή του. Χαίρομαι που ''μιλάμε'' το ίδιο. Ανακούφιση είναι αυτή η ιδιάζουσα αλληλεγγύη στις λέξεις 

[kuiper]

.......Ένα δάκρυ μονάχα για να ποτίσει τις ρίζες του
Έτσι για να ζήσει γιατί το θέλησε ο θεός....
Δυό σταλιές απ’ τη βροχή σου στο γκρίζο του όνειρο
Μου φτάνει είπε η μία..
Έτσι έχουν όλα ειπωθεί?
Ποιός ξέρει
Όλα για μια σταγόνα λίγο το’ χεις!   

[pinelopi]

Γιάννη, κάποιοι στίχοι της Βασιλικής Λεονταρίτη που διάβασα πρόσφατα ήρθαν στο μυαλό μου διαβάζοντας το  σχόλιό σου, σ' ευχαριστώ.

Η αγάπη ξεκουράζεται
στο βυθό μιας δύσης
στις χορδές του ανέμου
στα ξεχασμένα χαμόγελα.
Μετά θυσιάζεται
σαν αστέρι που καίγεται
και διψά ν' απαρνιέται...