Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 23/07/09, 08:40
-
Είχα ένα δίχαλο από χρόνια πελεκήσει
δεν είχα λάστιχο, σφεντόνα να φτιαχτεί
που να ’βρω στόχο που όλα τα ‘σκιαζε μια δύση
και της αγάπης η πληγή είναι ανοιχτή
Κάπνιζε η νύχτα ένα βαρύ τσιγάρο σκέτο,
μόνη κεντούσες κάτι πέπλα του χαμού
κι εγώ είχα χάσει το στερνό μου το πακέτο,
μα θα καπνίσω φυλλαράκια του καημού.
Μες στα στημόνια σου περνάς νυχτιές το υφάδι,
άγκυρες ρίχνεις σε βυθούς ξένου γιαλού,
πώς να μετρήσει της αγάπης μου το αλφάδι,
λάγνο κορμί παραδομένο κάπου αλλού.
Στις πυρκαγιές μου αν δεν πάρεις λάμψη βάτου,
να το φωτίσεις, του καθρέφτη το γυαλί,
ζωγράφισέ με σ’ ένα «γύρο του θανάτου»,
να καίω τα νιάτα μου για ένα σου φιλί!
4.05.09
-
Εξαίσιο!
Είσαι λοιπόν ασταμάτητος και χαίρομαι γιατί με τα γραπτά σου ομορφαίνεις εδώ, τον δικό μας χώρο.
Καλή σου μέρα.
-
Φίλε Γιάννη
τα σχόλιά σου είναι πολύ-πολύ επαινετικά, και για να πω την αλήθεια μου, κάπως με ...τσιτώνουν....
ώστε η επόμενη καταχώρηση να είναι τουλάχιστον ισάξια της προηγούμενης(αυτό βέβαια είναι θετικό)!!
Σ'ευχαριστώ
και να είσαι πάντα καλά!!!!!
-
πραγματικά πολύ όμορφο με πολύ ''δυνατούς'' ποιητικούς στίχους
μπράβο φίλε μου
-
φίλε μου Χωριάτη
σ' ευχαριστώ και εύχομαι καλό Καλοκαίρι!!!
Να είσαι πάντα καλά!!!!!!!!!!
-
Δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο να γράφει τόσο ποιοτικά γραπτά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα...Ό,τι και να σου πω είναι λίγο...