Δοκιμη να γραψω σε ελευθερο στιχο

[ΠΟΙΟΣ]

ΚΛΟΟΥΝ

Και συ θλιβερε κλοουν

βρες σκοταδια να κρυψεις τις σκιες της ανεραστης και αχρηστης ζωη σου

ασε τους αθωους να καουν απο τον ηλιο

Οι αυταπατες πρεπει να ειναι χαρουμενες ανοητε

Και δες επιτελους πως αυτοι που δακρυσαν με το πικρο φιναλε της παραστασης σου

ειναι οι ιδιοι που γελασαν με τις αδεξιες πτωσεις σου

Ξερω πως φοβασαι να βγαλεις την μασκα σου με το κοκκινο μπαλακι στη μυτη

οχι γιατι θα αποκαλυφθεις αλλα γιατι χωρις την μασκα δεν θα εισαι

αστειος...και θα απογοητευσεις το παιδι που κρατουσες σε ολο το δρομο απο το χερι.

Καλυτερα να αφησεις το παιδι να γυρισει πισω θλιβερε κλοουν.

Γιατι αργα η γρηγορα θα γνωρισει και τον ακροβατη του τσιρκου και τοτε θα ζηλεψει και θα μαραζωσει που χαλαει τη ζωη του με σενα.

Και μην ελπιζεις πως θα σε λυπηθω που θα μεινεις μονος.

Γιατι οποιος σε λυπαται θα γινει ο χειροτερος εχθρος σου

Και θελω να μεινουμε για παντα φιλοι

Α.Π.


Ο ΚΑΜΒΑΣ
πρωτη μου αποφαση
πως λαθος δρομο πηρα
και ειπα να βρω
για ποιο ταξιδι ημουν γραμμενος
και οσα εχω χασει
σε ποιο σταθμο τα εχω ξεχασει
και γω που η γη δεν με χωραει
μα δεν γυρευω αλλες πατριδες
δεν εψαξα μακρια
γιατι οτι εχασα απο μεσα μου ειναι
μα το πιο δυσκολο ταξιδι
ειναι στη φυλακη σου πισω να γυριζεις
μα εσυ δεν ησουν ανεμος ουτε αγκυρα
ουτε λωτος που αν δαγκωσω θα ξεχασω
μα ο ζωγραφος
που αφησε ατελειωτο διχως πανια το πλοιο
χωρις μια θαλασσα χωρις αγρια φουρτουνα
και στο καρναγιο να σαπιζει ενα καμβα
μα αν μαθαινα και γω να ζωγραφιζω
δυο ασπρα πανια θα εβαζα στο πλοιο
και ναυτη που την αγκυρα σηκωνει
και την πιο ωραια θαλασσα
και ενα ενδοξο ναυαγιο
γιατι στο πελαγο τους πρεπει
να πεθαινουν τα ταξιδια
και οχι στις φυλακες
Α.Π.