Μηνύματα

1

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Η Επανάσταση της Υποκρισίας, η Εξέγερση του Καναπέ

« στις: 28/12/08, 19:39 »

Σε έναν γενικό απολογισμό πάντως, κυρίως γι'αυτούς που έζησαν τα γεγονότα από κοντά και όχι από την ζεστασιά του καναπέ τους, τα μικρομάγαζα που καταστράφηκαν ήταν αρκετά λίγα. Ήδη και στην αθήνα και στην θεσσαλονίκη σε διάφορες περιοχές μαζεύονται χρήματα για να δοθούν σε τέτοια μικρομάγαζα και σε ένα περίπτερο που το πήρε...η φωτιά!

Νομίζω πως δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πόσα μικρομάγαζα μπορεί να έχει η ερμού ή η αριστοτέλους...Οι καταστροφές που έγιναν, τα μαγαζιά που λεηλατήθηκαν δεν είχαν σκοπό την μεταπώληση των υπολογιστών, των ρούχων, των επίπλων μα ουσιαστικά επρόκειτο για την συμβολική καστροφή της ύλης, του προΐόντος της αποξένωσης μας, του κόσμου του θεάματος, του κόσμου της κυριαρχίας τους εμπορέυματος.

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είχα τον ήλιο πίσω μου...

« στις: 02/08/08, 19:27 »

Ευχαριστώ για το χρόνο και τα λόγια σας Μαργαρίτα και κύριε Γιάννη...

Μαργαρίτα μου κι εγω το ίδιο...αν και συναντιόμαστε πιο σπάνια πλέον, χαίρομαι που κάθε φορά που γυρίζω σε βρίσκω εδω!
Να'σαι καλά.


Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους σας...

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στιχοσκουπιδοτοπος

« στις: 02/08/08, 19:20 »

Καιρό είχα να βγω σ'αυτά τα μέρη
Κι εσείς μου στήσατε καρτέρι
Με στίχους αστείας θλίψης
Κόπηκε η φωνή της πλήξης

Με χείλη τοξοτά λοιπόν
Και με μανία των τρελών
Περνώ γράμμα γράμμα, λέξη λέξη
Κι αφήνω την ψυχή μου να διαλέξει

Λίγη απ'τη δροσιά τους να κλέψει
Και μόνη στη γωνιά να κλαίει η ζέστη
Ύστερα, γυρίζω και κοιτάω την tv
Κι όσο κι αν με χρώματα κοντά της με καλεί

Πατώ με απόφαση το κόκκινο κουμπί!
Και να!Ήρθες πιο κοντά μου τώρα εσύ!
Έλα, γράψε, γράψε, γράψε να χαρείς,
Μια βόλτα διαδικτυακή να κάνουμε εμείς.

 


Πήρα τη δόση μου και ξαναφευγω!
Να'στε καλά και μη σταματάτε...




Υ.Γ. Αυτό με το χόρτο κάτω απ'την ακρόπολη...χμμμ...τρομερή ιδέα!Μεγαλοφυές!

4

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Σωκράτης Μάλαμας : Ο Πρίγκηπας της Μελαγχολίας

« στις: 29/07/08, 02:51 »

Ακριβως αυτό λέω κι εγω παιδιά. Δεν βρίσκεται πια στο περιθωριο ο Μάλαμας μα στην κορυφη. Γι' αυτό δεν έχουμε κανένα λόγο να τον απακαλούμε πλέον περιθωριακό. Έχει γνωρίσει την αναγνώριση που του αξίζει, που αξίζει στη μουσική του και στους στίχους του. Κάποιοι από τους στιχουργούς του βέβαια δεν γνώρισαν ποτέ την δημοσιότητα που γνωρισε ο Σωκράτης άλλα το πιθανότερο είναι αυτό να μην είναι δικό του θέμα.

Όσο για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, κακά τα ψέματα, παίζουν όχι απλώς μεγάλο μα τεράστιο ρόλο στην άρση και στην ρήξη ενός τραγουδιού, ενός τραγουδοποιού κλπ κλπ...Υπάρχουν τόσα και τόσα συγκροτήματα ή νέοι συνθέτες που ζούνε στην αφάνεια. Και ο Μάλαμας και ο κάθε Μάλαμας δε νομίζω πως θα επιθυμούσε για τους συνεργάτες του να περάσουν ό,τι πέρασε εκείνος για να αναγνωριστεί η δουλειά τους σε περίπτωση βέβαια που αυτή αξίζει. Και από την πλευρα δισκογραφικών εταιριών και από την πλευρα ραδιοφωνικών σταθμών.

Όσο για το ευρυ κοινό...προσωπικά όσο περισσότερους βλέπω ν'αγγίζει η μουσική αυτού του καλλιτέχνη, όπως και του οποιουδήποτε καλλιτέχνη που αγαπώ, τόσο πιστοποιώ μέσα μου την αξία του ή απλά το πόσο κοντά στον άνθρωπο, στον κάθε άνθρωπο είναι αυτά τα τραγούδια.
Το θέμα πλέον στην εποχη μας είναι, το κατα πόσο αυτό το ευρυ κοινό επιλέγει μόνο του και κατα πόσο ετεροκατευθύνεται....;


Τώρα όσο για τις μεγάλες συναυλίες τι να πω; Δεν εκεί το προβλημά μου. Το καταυχαριστήθηκα που ειδα τρεις αγαπημένους μου καλλιτέχνες μαζί! Ενω οι ενωρχηστρώσεις τους ήταν απίστευτες. Πέρσι πάλι με τον Ιωαννίδη τι να πω;;;Για την άψογη συνεργασία τους; Για το ότι η σκηνη ήταν 5 μέτρα μακριά απ'το κοινό και έφερναν βόλτες σεκιούρετι εκεί;;Για το εισιτήριο;;Για το ότι δεν άνοιξαν οι πόρτες;;Για το ότι ο Σωκράτης δεν έβγαλε λέξη σ'όλη τη συναυλία; Ή για το υπέροχο και ευγενέστατο κοινό που μια γιουχάριζε τον Ιωαννίδη και μια τον Μάλαμα; Το μόνο καλό πέρσι ήταν "ο βυθός" ερμηνευμένο από Σωκράτη...
Κι όμως η κατάλληλη διαφήμιση από συγκεκριμένους ραδιοφωνικούς σταθμούς ήταν πάλι εκεί να βροντοφωνάζει την άψογη συνεργασία τους!

Δεν ξέρω!Τι να πω;...εδω και χρόνια...άφου ξέρεις ποιανου την καρδιά αγγίζεις, αφού ξέρεις ποιοι ακούνε την μουσική σου, ξέρεις για κείνους που σε ακολουθούν σχεδον στις περισσότερες τις εμφανίσεις σου,  ξέρεις ποιοι θα ερθουν να σε δουν, ποιοι θα έρθουν να σιγοτραγουδήσουν μαζί με σενα, μη δέχεσαι να παίξεις σ'ένα μαγαζί που βάζει 20 και 25 ευρω το εισιτήριο για δυο ώρες μουσική και σ'ένα χωρο τοσοδούλι!Μη δέχεσαι να παίξεις σ'ένα χωρο που τριγυρναν οι σεκιουριτάδες σαν μύγες γυρω γύρω και που ψάχνουν τις τσάντες των ακροατών σου! Πόσο έχεις αποστασιοποιηθεί από τη μουσική σου για να δεχτεις όλα αυτά;;


Και φυσικά, προσωπικά δεν ζήτησα από κανέναν να γίνει Νικολας Άσιμος. Μήπως και που διωκαιώθηκε απ'τη μουσική του και τα γραπτά του, μήπως θα το μάθει ποτέ; Μη τρελαινόμαστε κιόλας.
Το θέμα είναι απλό.
Γενικά υποστηρίζω το άσε τη μουσική να σε παρασύρει και αδιαφόρησε για τον δημιουργό γιατί, το πιθανότερο είναι να απογοητευτείς απ'τη ζωή και τη στάση του.Όμως ο Σωκράτης μονάχος του δημιούργησε τη σχέση αυτή με το κοινό του!

Ουφ!Αυτά!
Τέλος τα παράπονα!Την επομενη φορά θα του τα πω αυτοπροσώπως!

Φιλικά πάντα..

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ονειροπόληση σ' ένα φιλί

« στις: 26/07/08, 15:08 »

Ααα, κύριε Γιάννη μας ταξιδέψατε σ'άλλη εποχή ως συνήθως...

Τυχερή εκείνη για την οποία το γράψατε...τυχερός εσείς γι'αυτά που νιώσατε, νιώθετε!
Άτυχα τα χέρια μας, τα δαχτυλά μας που προσπαθούν να χωρέσουν σε μια οθόνη κινητού τον έρωτα ή την αγάπη....

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Dolce Vita

« στις: 26/07/08, 15:02 »

Το διάβασα στο και στο μπογκ σου...Τι να πω;Γίνομαι βαρετη!

Έχει αυτόν τον...ρομαντικό κυνισμό που μ'αφοπλίζει και δεν έχω τι να πω!

Στο άλλο break θα το παίξουμε εραστές...
Στο άλλο break ίσως σου πω σ'αγαπώ...

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είχα τον ήλιο πίσω μου...

« στις: 26/07/08, 14:53 »

Ευχαριστω για το χρόνο και τα λόγια σου...

Ναι, από εκεί είναι...από αυτό το υπέροχο τραγουδάκι...

Να΄σαι καλά...

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Είχα τον ήλιο πίσω μου...

« στις: 26/07/08, 13:20 »

Είχα τον ήλιο πίσω μου
Χρόνια μεσ' σε τεχνητή μιζέρια
Κι έβλεπα κι άκουγα κι άγγιζα
Τη σκιά μου μόνο κι όχι εμένα

Είχαμε τον ήλιο πίσω μας
Περπατούσαμε μαζί μα ήμαστε αχώρια
Διψούσαν τα "γιατί" μας και το στόμα
Γελοτοποιοί χλευάζαμε τα χρόνια

Μα είχαμε τον ήλιο πίσω μας
Γλιστρούσαν αδέξια τα θέλω απ'τα χέρια
Στα ψεύτικα αγαπήσαμε, στα ψευτικά δακρύσαμε
Χαρίζοντας έρωτες εναλλακτικούς σε πότες-νυχτέρια

Είχαμε τον ήλιο πίσω μας καλέ μου
Έγω να ξεψυχώ παντοτινά σε ξένα λόγια
Να συγκρατώ με σελοτέιπ στα μαλιά μου αστερια
Κι εσύ κάθε αυγή να τσακώνεσαι με τα ρολόγια




                                                                                                                     

   Καλό υπόλοιπό καλοκαιριού παιδάκια...!

9

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Σωκράτης Μάλαμας : Ο Πρίγκηπας της Μελαγχολίας

« στις: 25/07/08, 16:53 »

Ας μην γινόμαστε υπερβολικοί κι ας μην θεοποιούμαι καταστάσεις και ανθρωπους και πράγματα.

Έχω λιώσει, όπως λέει κι ο  Αλκαίος στα Διόδια, άπειρες ώρες από τα 15 μου χρόνια με τραγούδια που ερμηνεύει ο Σωκράτης ή αποκλειστικά δικά του τραγούδια. 

Έχω αισθανθεί, έχω κλάψει, έχω ταυτιστεί, τα'χω αγαπήσει, έχω νιώσει πως είναι να κρέμεσαι από ένα στίχο που δεν είναι δικός σου, που πότε δεν φανταζόσουνα πως θα μπορούσε να γραφτεί, άλλα που εκφράζει ακριβώς αυτό που αισθάνεσαι, αυτό που είσαι.

Έχω πιει την υγρασία που στάζουν οι οροφές, έχω πιει μαζί του στις συναυλίες κρασάκι, έχω χορέψει, έχω γέλάσει κάθε φορά που μας έλεγε πουλάκια του...Αλλά βρε παιδιά το ότι το άστρο του Σωκράτη μας, δεν έχει ξεθωριάσει ακόμα, δεν οφείλεται μόνο στο ταλέντο του ως μουσικό και τραγουδοποιό αλλά ότι στις τελευταίες αφίσες, με τις μέγαλες αυτές συνεργασίες που αναφέρατε, είναι παστουρωμένος με τόσο μακιγιάζ που φαίνεται μικρότερος και από τον Αλκίνοο ακόμα...που λέει ο λόγος.
Ή ακόμα, ότι τα εισιτήριο στην περσινη συναυλία, να σας θυμήσω, ήταν 20 ευρω χωρίς φοιτητικό. Και χωρίς να ανοίξουν οι πόρτες.

Ήρθε και στα Γιάννενα φέτος το χειμώνα σε ένα μαγαζί που φιλοξενεί τέτοιους.....χμμμ....περιθωριακούς καλλιτέχνες και το εισιτήριο ήταν το ίδιο! Χωρίς φοιτητικό και πάλι. Ποιος ο Μάλαμας;;; Που πριν τρία χρόνια τον έβλεπα με 5 ευρω!

Ας αφήσουμε τα ψέματα λοιπόν κι ας βγούμε απ'τον τεκέ, ίσως να μην είναι δική του δουλειά ο χώρος ή τα εισιτήρια, ίσως η προώθηση που γίνεται στη δουλειά του από συγκεκριμένους ραδιοφωνικούς σταθμούς να είναι θέμα της δισκογραφικής και όχι δικό του, μα σίγουρα κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο Σωκράτης μας, όχι απλώς δεν βρίσκεται στο περιθώριο πλέον, αλλά βρίσκεται στην κορυφή αυτού που κάποιοι ονομάζουν ποιοτικό τραγούδι, έντεχνη μουσική κλπ κλπ...


Χμμμ. Αυτά λίγο πολύ! Το κειμενό ήταν ιδιαίτερα κατατοπιστικό και μου άρεσε, απλώς μου φαίνεται πως η χρήση κάποιων λέξεων όπως, "άστρο" και "περιθώριο" ειναι αρκετά υπερβολική και παρωχημένη ίσως, εξού και η μικρή μου παρατηρηση.

Φιλικά πάντα!

Και για να μην ξεχνιόμαστε....κάνε τις αματρίες σου πουλάκι μου για να'χεις να μετανιώνεις...

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στην ίδια πόλη θα γυρνάς...

« στις: 09/07/08, 12:15 »

Αμ, δε φταίω εγω καλέ μου κυριε Γιάννη! Πάτε όλοι κι αλλάζετε ψευδωνυμα συνέχεια! Κι εγω λείπω τη μιση χρονιά!

  Ευχαριστω πολύ πάντως...κυριε Γιάννη!
  Να'στε  καλά!

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στην ίδια πόλη θα γυρνάς...

« στις: 09/07/08, 00:00 »

justin Καλως σας βρήκα και ευχαριστω πολύ πολύ για το σχολιο και το χρόνο σου!

          Υ.Γ. Χμμμμ...αυστηρο σχολιο; Δε θυμάμαι τίποτα...Αυτά τα ξεχνάω εντελώς συνειδητά!  

Κατέρινα μου, ευχαριστω για τα καλά σου λόγια! Ναι, έχεις δίκιο...μου φαίνεται φορές φορές σαν να μην την αντέχουμε την ευτυχία και ψαχνουμε  πάλι αφορμές και αιτίες να βρουμε ένα ψεγάδι, λες κι ειμαστε γεννημένοι για τη δυστυχία, τη θλίψη, τον πόνο...
 Να'σαι καλά! Καλό σου καλοκαιρι, καλά ταξίδια!

12

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: "Συγχωρώντας το χθες"

« στις: 08/07/08, 23:50 »

Ναι, είναι όμορφο και δροσερο όπως σου έχω πει και αλλού! Και οι στιχοι και η μουσική και η ενορχήστρωση!

Για τη φωνή σου δε θα πω! Μ'έχει ενθουσιάσει προ πολλού!

Μάάάάκια
Καλή συνέχεια!

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σ'αυτο το βημα το μικρο...

« στις: 08/07/08, 16:36 »

Πω πω! Έχουμε γεμίσει καινούργια τραγουδάκια θαρρω! Και αυτοί εδω οι στίχοι φωνάζουν τη μελωδία τους, νομίζω, αν και δεν ειμαι μουσικός.

Ομορφες εικόνες που μας επιτρέπουν μια διάβαση απ'τον κόσμο εντός σου!

Με δυσκολία θα ξεχωρίσω..."Ενα νησι ας χαραχτει στην ακρη του ματιου μου
                                    κι ας ειναι απλα μια ζωγραφια που θα γελαει το νου μου"

Καλή συνέχεια!
Να'σαι καλά!

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Όλα αλλάζουν

« στις: 08/07/08, 16:23 »

Όμορφο!

Μοιάζει να εκφράζει το ατέλειωτο καρδιογράφημα της ζωής μας. Μια πάνω, μια κάτω! Για να νιώθουμε πως είμαστε ζωντανοι! Αν ξεχαστεις πότε εκεί κατω δε θα φταις παρά μόνο εσυ που θα χάσεις έτσι τη μικρή μας την ζωή...

Ευελπιστω να ακούσουμε τους στιχους σου και σε τραγουδάκι!

Να'σαι καλά.

15

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ευκολα φαγητα για φοιτητές που μενουν μόνοι τους. (οχι αλλα μακαρονια!!)

« στις: 08/07/08, 15:56 »

Χμμμμ...θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα μικρο βιβλιαράκι συνταγων από αυτά εδω τα ποστ! Και θα τοα αφιερώσουμε στους άντρες φοιτητές ή σ'αυτους που ζουν μόνοι τους γιατι αλήθεια σας έχει απασχολήσει τραγικά αυτο το θέμα!

Έγω τρώω στη λέσχη. Όχι της σχολής, γιατι εκεί το φαγητό είναι γεμάτο σόδα και φουσκώνεις προσωρινά μέχρι να ξαναπεινασεις σε μία-δυο ώρες, αλλά στη λέσχη της Εστίας. Εδω Αθήνα δεν ξέρω τι παιζει, στα Γιάννενα πάντως το φαγητο της Εστίας είναι υπέροχο.
Ψαξτε το ή αλλιώς, στα κορίτσια αναφέρομαι, φροντίστε να γνωρίσετε καποιον απ'τους γράφοντες σ'αυτο το θέμα! Θα καλοφάτε σίγουρα!

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είναι ροκ η ζωή

« στις: 07/07/08, 15:35 »

Ω, Μαργαρίτα! Μ'έχεις μπερδέψει αν είσαι η Μαργαρίτα που νομίζω! πόσα nick-name έχεις αλλάξει!;!;

Θυμήθηκα το καλόλιφερ στο δωμάτιο της εστίας που μένω στα Γιάννενα. Ήταν ζωγραφισμένο εκεί πριν αρκετά χρόνια, αν κρίνει κανείς απ'το ξεθώριασμα, το εξώφυλο του "The Wall" όπως και μερικοί σκόρπιοι στίχοι στους τοίχους. Δε τα άσβησα!Τ'άφησα να θυμίζουν την εφηβεία της λήθης ή τη λήθη της εφηβείας!

Σχεδόν ψυθιρίζουν τη μελωδία τους οι στίχοι σου, οι κάπως προβλεπτικοί για πολλούς από εμάς στίχοι σου!
Πολύ θα ήθελα να τους ακούσω σε τραγουδάκι!

Να'σαι καλά!

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στην ίδια πόλη θα γυρνάς...

« στις: 06/07/08, 20:35 »

"Σ'όποιους δρόμους κι αν μεθάς στην ίδια πόλη θα γυρνάς..."

Μποτιλιάρισμα στους δρόμους απ'το χνουδωτό χιόνι της λεύκας
κι απρόσεκτο το βλέμμα μου κινδύνεψε αρκετές φορές να τρακάρει.
Άλλοτε πάνω στο αθέατο και τον περίβλεπτο θρόνο του,
άλλοτε πάνω σε ξεβαμμένες διαβάσεις και εθελοτυφλούσες αποστάσεις,
άλλοτε πάνω στην υπόθεση τοξωτών χειλιών
κι άλλοτε στην υποψία συναπαντήματος με άλλα μάτια...


Μετά την πτώση μιας ριπής κορναρισματων
που με πέτυχε ακριβώς πάνω στο πρώτο βήμα
της φυγής μου, άρχισα να συμορφώνομαι.
Βοήθησε άλλωστε και η νέα αύξηση του εισιτηρίου.
Ανέβηκα στο λεωφορείο ύστερα, και εκεί πλέον συνήλθα
ολοκληρωτικά από την υπερβολική έκθεσή μου στο φως.


Έψαξα με την αφή κάποιον γνωστό μα τίποτα.
Η Αθήνα ήρθε και θρονιάστηκε πάλι στις άκρες των δαχτύλων μου.
Έκανα να φυσήξω με όλη μου τη δύναμη να πέσει κάτω, να γκρεμιστεί
μα καθώς την κοιτούσα σκεφτόμουν πόσο ίδιες μοιάζουν όλες οι πόλεις,
όταν οι δρόμοι τους γίνουν δικοί σου. Όταν οι δρόμοι τους γίνουν εσύ.
Τα πλακόστρωτα στενά και τα διλήμματα,
τα παγκάκια και τα φιλήματα,
οι αφίσες, τα γκράφιτι στους τοίχους,
τα συνθήματα και τα σκιρτήματα,
οι πρωινές παγωμένες χειρολαβές
και τα ιδρωμένα δευτερόλεπτα
του συντομου συνταξιδιού σου με αγνώστους,
οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι
και τα αυτοδιαχειριζόμενα χέρια
και οι μεθυσμένοι χοροί κάθε αυγη,
τα μεταμεσονύχτια φαστφουντάδικα
και τα μεταμεσονύχτια μανιφέστα κρασιού και τσιγάρου,
ο επιδειξίας της πλατείας
και οι επιδεικτικές αρνήσεις της ευτυχίας - πως να τη διαχειριστείς τόση ευτυχία; 
οι σκιές των γέλιων και των δακρύων στην άκρη των πεζοδρόμων,
οι σκιές των άγνωστων χιλιομέτρων,
που πρέπει ακόμα να διανύσεις, μέσα σε αστικά ή πάνω σε ξέφρενα ποδήλατα για να ικανοποιήσεις την απληστία σου,
οι σκιές των φίλων σου, των άλλων ανθρώπων
και κυρίως οι σκιές εκείνων που διαδραματίζονται ακόμα μόνο στην άκρη της φαντασίας σου.


Φύσηξα προσεκτικά μη με πάρει είδηση ο διπλανός μου και γκρεμίστηκα
άηχα, περήφανα, στα χέρια της στοργικής πτώσης.
Φύσηξα προσεκτικά σαν του Αιόλου χάδι να'μουν κι εγίνα
ένα ιπτάμενο χνούδι άηχα, περήφανα, στα χέρια της ιστορικής πτήσης

17/06/08
 Γιάννενα

Καλώς σας ξαναβρήκα.
Καλό καλοκαίρι σας!

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κλείσε τα ματιά σου. Τρομάζεις την ψυχή.

« στις: 06/07/08, 19:37 »

Όμορφο μεσ'την αλήθεια του!

Ναι, αυτό είναι από αναβολή σε αναβολή γιατί, αλλώστε κανεις δεν υπαρχει να μας πει πότε θα'ναι αργά πότε νωρίς...

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ό μ ο ρ φ η

« στις: 06/07/08, 18:45 »

"κουρου κουρου τα εκαμες ανακατα μου παλι
και σηκωθηκανε ορθες οι τριχες στο κεφαλι"

Θα συμφωνήσω εδώ και θα σιωπήσω!
   
....μμμμμ.....όχι δε μπορώ! ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ!

Έχει τη σφραγίδα σου στέργιε!

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αγγελος

« στις: 06/07/08, 18:38 »

Σε βρήκα!

Όμορφο!
Ίσως γιατί εσείς, εσύ, εκείνος γνωρίζετε καλύτερα τη λύπη από ό,τι σας γνωρίζουν όλα τ'άλλα...
"Σημασία έχει.....όχι πια εδώ!"

Να'σαι καλά!

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 19,02

« στις: 21/04/08, 12:44 »

Ναι, ωραίες εικόνες αν και κάπως εφιαλτικές. Στον καθένα ίσως εμπνέει μια διαφορετική ερμηνεία, μια προσωπική οπτική.

Μα νομίζω ότι όταν κάποιοι αναγνώστες σού ζητάνε τη δικιά σου ερμηνεία -μέσα σ'αυτούς κι εγώ- μήπως κατανοήσουν κάτι περισσότερο, από αυτό.....που τους επιτρέπει η νοημοσύνη τους, δεν είναι κακό να τη μοιραστείς.

Νομίζω αυτός είναι κιόλας ο σκοπός αυτού του θέματος του φόρουμ. Να επικοινωνούμε μέσω των γραφομένων μας, να μοιραζόμαστε, να ταυτιζόμαστε κλπ κλπ...

Τουλάχιστον αν δε θες να εξηγήσεις κάτι, διευρίνισε το. Μη απαξιείς όμως εντελώς να απαντήσεις σε όσους εκφράζουν μια διαφορετική γωνία
από αυτή του...."Υποκλίνομαι!"

Φιλικά πάντα,
   Γιώτα

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: καψ....

« στις: 14/04/08, 18:34 »

 
Έχω πέσει κάτω απ'τα γέλια! Σέρνομαι! Κι είμαι στη βιβλιοθήκη της σχολής και θαρρώ πως ενοχλώ!

Συγχαρητήρια σε όλους σας! Είστε υπέροχοι!Υποκλίνομαι κι εγώ με τη σειρά μου!

Καλή συνέχεια!

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η Ιστορία μιας πευκοβελόνας

« στις: 29/03/08, 18:24 »

Πανέμορφο, πανέμορφες εικόνες,
απροσδόκητοι συνειρμοί,
έξυπνες παρομοιώσεις
και ταυτόχρονα με μια τόσο αθώα, τόσο παιδική οπτική...

Το δακρυ στο μακιγιάζ του κλόουν...

Εκφράζεις τόσο πρωτότυπα, τόσο ξεχωριστά καταστάσεις και συναισθήματα, που να'σαι σίγουρος ότι έχουν νιώσει κι άλλοι πολλοί...

Καλή συνέχεια!

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σαν λύκος

« στις: 29/03/08, 18:11 »

Τα πρέπει και τα μη στο τασάκι μου στάχτη,
Που μ'ένα φύσιμα μπορώ να τα σβήσω,
Και ώσπου να ανατείλει πάλι το σκοτάδι,
Πόθους και πάθη απ'την αρχή να ζήσω...

....άλλωστε, τι νόημα έχει τ'όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;

25

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Αγοράζετε cd's;

« στις: 29/03/08, 17:49 »

Αγοράζω αρκετά cd's το χρόνο σε αναλογία με την οικονομική μου κατάσταση, γύρω στα 15-20. Πριν το αγοράσω είτε θα το έχω ακούσει στο δίκτυο, είτε με κάποιον άλλον τρόπο, από κάποιο φίλο, από κάποιο live. Αγοράζω κυριώς δουλειές, που βλέπω ότι χρειάζονται στήριξη ή παλαιότερων δεκαετιών που δε βρίσκεις εύκολα στο διαδίκτυο. Κατεβάζω πολύ τον τελευταίο καιρό, λόγω και της γρήγορης σύνδεσης της σχολής και αντιγράφω συχνά πυκνά!

Λίγο από όλα δηλαδή. Αλλά πιστεύω, ότι για κάποια πιο μικρή ή νέα μπάντα/καλλιτέχνη που μας αρέσει, η αγορά της δουλειάς τους είναι πραγματική στήριξη γι'αυτούς!