Σελίδες:
  • #1 από VasilisG.J. στις 29 Oct 2007
  • Τρέμουν τα ολόφωτα σκαλοπάτια
    καθώς τα διαβαίνει η αύρα σου,
    ολόχρυση σχίζοντας τον αιθέρα.
    Με κοιτάς...Σ' ακούω μα τα χείλη σου
    παραμένουν σταθερά, ακίνητα, πάγος
    που διαπερνάει όλο μου το σώμα.

    Πόσο όμορφη είσαι καθώς η καλλίγραμμη
    μορφή σου εκπέμπει καλοσύνη, ένα στρώμα
    απο αστέρια...

    Με κοιτάς ξανά.
    Μου κλείνεις το μάτι...
    και φεύγεις.
    Γιατί με κοροϊδεύεις κι εσύ
    <<ουράνια Αγάπη>>;...
  • #2 από x-versous στις 31 Oct 2007
  • Αυτό που μου αρέσει σ εσένα είναι πως όλα τα λες με την καρδιά ενός παιδιού
    Ωραίο φίλε συνέχυσε !

     ;)
  • #3 από VasilisG.J. στις 31 Oct 2007
  • Ευχαριστώ versous ξανά και γι' αυτό το σχόλιο.
  • #4 από Anaximandros στις 02 Nov 2007
  • Έχεις έναν πολύ ωραίο τρόπο να αναδεικνύεις την ομορφιά της κοπέλας, σίγουρα αν το άκουγε αυτό το ποίημα θα γινόταν κόκκινη σαν πατζάρι οποιαδήποτε κοπέλα.
    Όμως γιατί το κλείσιμο του ματιού αποτελεί σημάδι κοροϊδίας;
  • #5 από VasilisG.J. στις 03 Nov 2007
  • Είναι το κλείσιμο του ματιού
    σε συνδιασμό με το ότι φεύγει.
    Μου δείχνει πως με καταλαβαίνει,
    με γεμίζει έρωτα, μου δίνει ελπίδα
    να πιστεύω σε κάτι, σε αυτήν την ίδια
    την αγάπη, αλλά φεύγει κι αυτή όπως
    όλοι. Αποτελεί μία αντίθεση.
    Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!
  • #6 από συννεφάκι στις 08 Nov 2007
  • Βάλε βαθιά το χέρι σ' αυτό το στρώμα απο αστέρια..
    .. πιάσε ένα..
    και κάρφωσέ το στα μαλλιά σου..
    Δε σε κοροϊδεύει..
    Πρέπει απλά να την τεμαχίζεις και να κρατάς τα κομμάτια της..
  • #7 από VasilisG.J. στις 08 Nov 2007
  • Υπομονή;; Δεν ξέρω, είναι μία άποψη...
    Σε ευχαριστώ πολύ!  :)
Σελίδες: