Η επιστροφή

[augo]

Το κύμα σκάει, αφρίζουν σκέψεις
στο παραθύρι μου το σφραγισμένο
πώς περιμένω, πώς ελπίζω
να μη χαθείς, να επιστρέψεις.

Σε φόντο γκρίζο παραμένει
μία ζωή, χίλιες διορθώσεις,
στο γράφημά της πόντο-πόντο
να δει τι έχει να λαβαίνει.

Του Έντγκαρ ψόφιο το κοράκι
δεν τον κοιτάζει, δεν του λέει
για το σαράκι που τον τρώει
κι αυτός ακόμα σιγοκλαίει.

Όμως το είδα κάποιο βράδυ
μες στου ονείρου μου τη χλαίνη
να κράζει σα για να ξορκίσει
τον χρόνο που αργοπεθαίνει.

Δείξε μου πώς να λέω καληνύχτα
στα χθεσινά, στα πεπραγμένα
κι άσε ένα φως μόνο για μένα
να ξαναγεννηθώ μες απ΄ τ΄ αστέρια.