Το Στέκι των Κιθαρωδών
Μουσικά όργανα και εξοπλισμός => Κιθάρα - Μάρκες και τύποι => Μήνυμα ξεκίνησε από: Kosthrash στις 12/04/10, 10:28
-
Θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτο το φοβερο αρθρο σχετικα με το tone quest:
http://www.premierguitar.com/Magazine/Issue/2010/Feb/The_Psychology_of_Tone.aspx?Page=1
Με αφορμη αυτο το αρθρο, θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας την γνωμη μου πανω στο tone quest και να δω τη γνωμη σας:
Ως συναισθηματικο ον, ο ανθρωπος και δη ο μουσικος, δεν ικανοποιειται μονο απο τον ηχο, τα τεχνικα χαρακτηριστικα ή την εμφανιση μιας κιθαρας, αλλα θελει να αντλει και μια ηθικη/ψυχολογικη/οπως-αλλιως-θελετε-πειτε-το ικανοποιηση ΚΑΙ απο το τι αντιπροσωπευει μια συγκεκριμενη κιθαρα (μαρκα, τυπος, ποιος κιθαριστας παιζει με την ιδια κιθαρα κτλ). Η επιλογη μιας κιθαρας με βαση τα παραπανω μπορει να κανει καποιον καλυτερο οργανοπαιχτη (οπως λενε και στο αρθρο), αλλα και καλυτερο μουσικο, επειδη η εμπνευση και το παθος που εχει κανεις παιζοντας με την κιθαρα που του αρεσει ή που εχει δεθει συναισθηματικα μαζι της ειναι διαφορετικα σε σχεση με μια αλλη (ακομα και ακριβοτερη) κιθαρα η οποια ομως δεν εχει την ιδια συναισθηματικη απηχηση στον παιχτη της.
-
Aν κ δε διαβασα το αρθρο, θα συμφωνησω γενικα μαζι σου...πιστευω πως η κιθαρα που εχει ο καθε κιθαριστας πρεπει να τον φτιαχνει ψυχολογικα, δηλ. να του κανει στο ματι, στο playability και στον ηχο...μονο ετσι θα καθεται συχνα να παιξει κατι...
-
Δεν χρειαζεται να διαβασω καποιο αρθρο για να συνφωνησω με αυτο που λες. Σιγουρα ενα οργανο, ενισχυτης κτλ το οποιο σε ικανοποιει και σε "φτιαχνει" θα σε κανει να θες να ασχοληθεις ακομα περισσοτερο και να "σπαταλας" χρονο σου σε αυτο (το οργανο, ενισχυτη κτλ). Οποτε επακολουθως, στην τελικη θα παιζεις και καλυτερα... Εγω θυμαμαι πιο μικρος που ξεκινουσα, οταν ειχα πλεον βαρεθει και σιχαθει τον ηχο του 1ου μου ενισχυτη, δεν εκανα καν τον κοπο να τον αναβω... Μαλιστα θυμαμαι οτι για μια περιοδο, εμπαινα στο δωματιο μου και το πρωτο πραγμα που εκανα ηταν να ριχνω μουτζα στον ενισχυτη ;D ;D ;D
Αντιθετα σε πολλες περιπτωσεις που ειχα κατι καινουριο και το γουσταρα, κολλαγα μαζι του και επαιζα για ωρες...
-
για έναν γνήσιο καλλιτέχνη η κιθάρα είναι κάτι ζωντανό...είναι κάτι το οποίο του υποτάσσεται απόλυτα,βγάζει νότες άλλοτε χαρούμενες,άλλοτε θλιμμένες,άλλοτε αυστηρές,νοσταλγικές...ανάλογα με τα συναισθήματα του καλλιτέχνη που την έχει στα χέρια του...αυτό άλλωστε δεν συμαίνει καλλιτέχνης...?ταλέντο,πάθος,τρέλα,φαντασία...
-
Συμφωνω απολυτα... και κατι αλλο: Επειδη προερχομαι απο κλασσικες σπουδες (ξερεις, πιανο, αρμονία κτλ) μπορω να πω οτι (τουλαχιστο οσον αφορα εμενα) το "ψυχικο" δεσιμο και η νοητικη επαφη που εχω με την κιθαρα μου (και την ηλεκτρακουστικη & την ηλεκτρικη τωρα τελευταια) δεν την ειχα ποτε με τα πληκτροφορα (ακομα και με το synth μου). Ισως να φταιει οτι τη κιθαρα (μαζι και διαφορα αλλα εγχορδα οργανα) πρεπει να την αγκαλιασεις για να παιξεις... υποσυνειδητα τα συναισθηματα "μεταφερονται" απο τον παιχτη στο οργανο πιο αμεσα και αβιαστα ;)
-
Εγω παντως συμφωνω με το αρθρο, με μια διαφορα μονο, οτι ειμαι λιγο αναποδος, δηλαδη δεν θελω να παιζω με την κιθαρα που παιζει ο Χ κιθαριστας, αλλα αν γινεται με καποια κιθαρα που κατα πρωτο λογο να μου αρεσει, και κατα δευτερο λογο να ειναι οσο πιο ιδιαιτερη γινεται! :D
Επισης καπως ετσι αρχισε και εμενα η αναζητηση... ειχα στην αρχη διαφορα μηχανηματα, οχι πολυ ακριβα κυριως, και με καποια απο αυτα εβγαζα πολυ καλο ηχο, για καποια πραγματα τουλαχιστον. Αλλα ειχε στο μυαλο μου εναν ηχο που δεν τον εβγαζαν τα μηχανηματα που ειχα. Η αναζητηση με οδηγησε στον μπογκνερ, μολις τον πηρα πραγματικα ειχα βρει τον ηχο που ειχα στο κεφαλι μου! Αυτο δεν κρατησε πολυ, μετα ηρθαν αλλοι πανακριβοι ενισχυτες με φοβερο αλλα διαφορετικο απο του μπογκνερ ηχο, μετα ηρθαν και οι πιο καλες (κιαι πιο πολλες ;D ) κιθαρες, τωρα κατι πεταλακια στην προσπαθεια μου να δημιουργησω πρωτοτυπους ηχους και διαφορα πιο ιδιαιτερα πραγματα που εχω στο μυαλο μου, και το ταξιδι συνεχιζεται! :D
Και δεν αναφερω τα στουντιακα μηχανηματα, τα συνθ και αλλα μη-κιθαριστικα! ;D