Το Στέκι των Κιθαρωδών

Ειδικά θέματα => Εκμάθηση – Πρώτα βήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Alex_Under στις 25/01/14, 16:33

Τίτλος: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: Alex_Under στις 25/01/14, 16:33
Ο πιτσιρικάς μου έγινε 4 χρονών....
Περιττό να πω ότι από όταν ήταν στην κοιλιά άκουγε Hendrix και SRV  ;D
Όποτε με βλέπει να παίζω θέλει να μπει στο δωμάτιο και να χτυπάει τις χορδές... Το πανηγύρι γίνεται όταν rock-άρει το Wah...
Κάποια στιγμή θα του πάρω μια Squier mini Strat να κάνει λίγο θόρυβο...  Η αλήθεια είναι ότι ανυπομονώ...  :P

Αλλά σκέφτομαι μήπως είναι πολύ μικρός ακόμα... Μήπως να περιμένω κανα χρόνο ακόμα... Όχι τίποτα... Μην το βαρεθεί εξ αρχής και μετά δεν την θέλει καθόλου...

Εσείς τι λέτε?
Τίτλος: Απ: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: modfori στις 25/01/14, 16:57
δώσε του 1-2 χρονάκια για να ανυπομονεί και αυτός

παρεμπιπτόντως να σου ζήσει

Τίτλος: Απ: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: Μάνος Καμπούρης (m.k.) στις 25/01/14, 18:17
 Είσαι ένας υπερήφανος μπαμπάς ενός μελλοντικού ροκ σταρ!  :bass
Να σου ζήσει!
Για κλασική πάντως δεν είναι νωρίς, μπορείς να τον ξεκινήσεις.
Τίτλος: Απ: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: Βραζίλης στις 25/01/14, 19:42
Άνοιξε το συσωλήν (http://www.youtube.com/) και δες ασιάτικα πιτσιρίκια να παίζουν παπάδες, και μετά ξανασκέψου αν ο γιός σου είναι πολύ μικρός ή όχι  ;D
Τίτλος: Απ: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: Spyros Delta στις 26/01/14, 01:21
Ξεκινα τον.
Κι εγω 4 ξεκινησα και χωρις να υπαρχει μινι οργανο.
Μη τον ζορισεις ομως.
Καντον να θελει μονος του να παιξει. (βλεπωντας σε)
Τίτλος: Απ: Για τον πιτσιρίκο μου....
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 26/01/14, 15:02
Καλημέρα Alex-Under. Επειδή έχω ξάδερφο επαγγελμάτια μουσικό, με τον οποίο είχαμε να τα πούμε χρόνια, αλλά έτυχε να ξαναβρεθούμε τώρα κοντά και έχει ένα γιο μάλιστα έφηβο, έμεινα με το στόμα ανοικτό όταν τον ρώτησα, τι λέει "Εσύ ασχολείσαι καθόλου με τα κόλπα του πατέρα σου ?" και πήρα αρνητική απάντηση. Μάλιστα όταν ήτανε ακόμη πολύ μικρότερος του άρεσε να πηγαίνει στα μουσικά τσιμπράκαλα του μπαμπά του και να ανακατεύεται, κι όμως....άλλαξε το πράγμα πορεία και ίσως βέβαια να ξανά αλλάξει. Θέλω να πω ότι ποτέ δεν ξέρεις προς τα που θα πάει το πράγμα ακόμη κι αν έχει μεγαλώσεί σε ένα σπίτι φουλ στη μούζικα.
Όμως πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι ούτε νωρίς, ούτε αργά να δώσεις σε έναν άνθρωπο το ερέθισμα, να το έχει εκεί δίπλα του και αναπάσα στιγμή θελήσει να δοκιμάσει, έστω αρχικά για παιχνίδι, για δοκιμή να μπορεί να πιάσει μια κιθάρα ή οποιοδήποτε άλλο όργανο, να το εξερευνήσει, να το γρατζουνήσει, να σε ρωτήσει, να μάθει και από εκεί και πέρα, θα δείξει με το καιρό κατά πόσο θα το πάρει αγκαζέ ή θα το χαζεύει από απόσταση. Δίχως να είμαι γονιός, βλέποντας από τις ανηψιές μου, επειδή έχω 4 μουσικά όργανα, πάντα όταν έρχονται σπίτι τους αρέσει να σκαλίζουν, να πειράζουν, να γρατζουνάνε. Η μία μάλιστα λέει ότι θέλει να μάθει άρπα! χαχαχα! Πάντως προς το παρόν, για παιχνίδι το βλέπουν παρόλο που τις εντυπωσιάζει και γενικότερα ότι παιχνίδι έχουν το βαριούνται εύκολα. Αφήνουν το ένα πιάνουν το άλλο.
Αν θες να υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα και δυνατότητα, αγόρασε του μια κιθάρα έστω να υπάρχει, δίχως δεύτερη σκέψη  8)