Porcupine Tree - Fear Of A Blank Planet

[Γιάννης [nOiz]]

Άλλη μια δισκάρα από τους Porcupine Tree, άξιος συνεχιστής του Deadwing! Μη το χάσετε!!!

Fear Of A Blank Planet Official Promo Website
Porcupine Tree Official Website



Artist : Porcupine Tree
Album : Fear Of A Blank Planet
Label : Roadrunner Records
Rls date : 2007-04-12

Tracklist :

  1. "Fear of a Blank Planet" – 7:28
  2. "My Ashes" – 5:07
  3. "Anesthetize" – 17:42
  4. "Sentimental" – 5:26
  5. "Way Out of Here" – 7:37
  6. "Sleep Together" – 7:28

[marina_m]

Ευχαριστούμε noiz

[Γιάννης [nOiz]]

Ευχαριστούμε noiz

  

[marina_m]

 

[sepsis]

κορυφή το άλμπουμ!

κορυφαίο κομμάτι το anesthetize που τα σπάει άγρια!

[Spell@lchemist!]

να το αγορασω το album?για πειτε...

[Γιάννης [nOiz]]

να το αγορασω το album?για πειτε...

Αξίζει σίγουρα! Εγώ θα το πάρω πάντως!

[Symeon]

πολύ καλό δισκακι...πολύ καλό...μερικά κομμάτια είναι ταξιδιαρικα, αν και καπου έπιασα το strum του Trains σχεδον αυτούσιο...

[Spir]

Ναι... υπάρχει στο sentimental το σημείο απο το trains αλλα κολλάει μια χαρά! ο δίσκος έχω την εντύπωση οτι σε αφήνει με κάτι συνολικό - είναι εμπειρία να τον βάλεις και να τον ακούσεις ολόκληρο μέχρι το τέλος... άλλος ένας πολύ καλός δίσκος απο τους Porcupine Tree... που θα πάει αυτή η κατάσταση???

[mastodon]

Εγώ πιστευώ ότι δεν είναι απλώς πολύ καλό αλλά εξαιρετικό, καλύτερο από το Deadwing. Ειδικά το Anesthetize είναι κομματάρα, απίστευτο. Γενικά, από τα καλύτερα αλμπουμ που έχουν βγει προς το παρόν (μέσα στα 3 σίγουρα).

[Γιάννης [nOiz]]

καλύτερο από το Deadwing.

Αυτό προσπαθώ να καταλάβω κι εγώ, θέλω να δω πιο με ευχαριστεί πιο πολύ. Προς το παρόν προτιμώ το Deadwing... είδωμεν... 

[Kli Klis]

Να 'μαι και εγώ! Αφού πέρασε κάμποσος καιρός που τον άκουσα, είπα να πώ την γνώμη μου....

Γενικά όπως έχει αρκετά πετυχημένα ειπωθεί, δεν υπάρχει κακός δίσκος Porcupine Tree... Κρίνοντας και απο όσα έχω ακούσει, διατηρούν πάντα μια συγκεκριμένη ποιότητα σε αυτούς... Και στην προκειμένη περίπτωση το Fear... δεν αποτελεί εξαίρεση.

Αρχικά μου έκανε εντύπωση η πολύ μικρή διάρκεια του δίσκου που παρ' όλο που έχει μέσα Anesthetize και Fear of A Dark Planet είναι και πάλι μικρότερος απο τον μέσο Porcupine Tree δίσκο και περισσότερο ακόμα σε αριθμό κομματιών (όχι οτι έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό)...

Ως ήχος ακολουθά την τροπή που πήραν οι PT απο το In Absentia, δηλαδή με τον κύριο ρόλο να έχει ο βαρύς ήχος και distortion riffs φυσικά όμως με τις διαρκείς εναλλαγές σε φευγάτες μελωδίες και ambient-οειδή σημεία, για να ακολουθήσει μετά ξανά η κλιμάκωση (λογική που κυριαρχεί στους Tool). Γενικά όμως είναι αρκετά πιο "ελαφρύ" απο το Deadwing, εξίσου όμως σκοτεινό, με πολύ πιο χαώδη λογική... Οι κιθάρες με τα χαρακτηριστικά και άψογα effects του Wilson, ο Edwin στο μπάσο να δίνει πολύ ωραίες, διακριτικές μπασογραμμές και να συμπρωταγωνιστεί με τον Barbieri στην δημιουργία της ατμόσφαιρας (αν και νομίζω στα πιο ήρεμα σημεία ο ζυγός κλίνει καθαρά υπέρ των πλήκτρων), και ο Gavin Harrison για άλλη μια φορά να κάθεται στους αγαπημένους μου drummers συνεχίζοντας και επεκτείνοντας το έργο του (επίσης εκπληκτικού) προκατόχου του με το φοβερά μελωδικό στύλ παιξίματός του.

Στο βασικό μέρος τώρα, συνθετικά... Ο δίσκος δεν κατάφερε να μου προκαλέσει εντύπωση σαν σύνολο, δεν τον βρήκα ας πούμε όσο δυνατό και όσο δημιουργικό θα ήθελα. Εξηγώ: Δεν βρήκα riff που να μου κόλλησε στο μυαλό και να αναρωτιέμαι πως γράφονται (βλ. Wedding Nails, IS... NOT), ή κάποιο σημείο που να τραγουδά ο Wilson και να θέλω να το τραγουδάω ξανά και ξανά (βλ. Blackest Eyes, Lightbulb Sun). Ακολουθά την πιο χαώδη λογική του Sky Moves Sideways όμως σε πιο βαριά, σκοτεινή και λιγότερο φευγάτη έκδοση. Παρ' όλα αυτά όμως, δεν το λάτρεψα όπως λάτρεψα το Sky..., γιατί δεν με τράβηξαν τόσο οι μελωδίες, για κάποιον λόγο δεν χάνομαι όσο θα ήθελα. Μου φαίνεται πως περιέχει αναμασημένες ιδέες και οτι σε σημεία ο Wilson τραβάει κάπως απο τα μαλλιά τα κομμάτια για να βγούν...

Γενικά μου έδωσε την εντύπωση λίγο βεβιασμένης κυκλοφορίας, άνετα κατ' εμέ θα μπορούσε να είναι EP ο δίσκος! Και κοιτώντας λίγο πιο γενικά, το βρίσκω λογικό: Ο Wilson διατηρεί τουλάχιστον 5-6 διαφορετικά projects πέραν των Porcupine στα οποία παίζει βασικό ρόλο, χωρίς να μετρήσω τις συνεργασίες απο καιρό σε καιρό! Νομίζω λοιπόν πως είναι φυσιολογικό μετά να μην μπορεί να βγάλει κάτι που να είναι "φρέσκο"! Η γνώμη μου είναι τελικά πως θα πρέπει να μαζευτεί λίγο, και να συγκεντρώσει την δυναμική του και τις ιδέες του στους Porcupine. Και σε περίπτωση που θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό, φυσικά θα είναι πολύ ωραία μια κυκλοφορία απο ένα project που θα φτιάξει, αλλά όχι να φτάνει στην (παλι κατ'εμε) υπερβολή που έχει φτάσει...

Φυσικά όπως είπα κακό δεν τον θεωρώ! Αλλά καθαρά προσωπικά θα προτιμούσα να δώσω τα λεφτά μου σε κάποιο προηγούμενο τους που θα μου δώσει πολά περισσότερα...

Αν μου έρθει κάτι παραπάνω θα συμπληρώσω αργότερα...

[Γιάννης [nOiz]]

Γείτονα θα συμφωνήσω μαζί σου σε ορισμένα πράγματα (μικρή διάρκεια δίσκου-βαρύς ήχος-άψογα εφφέ) αλλα ακούγοντάς τον όλο και περισσότερο πιστεύω ότι θα αναθεωρήσεις μερικές απόψεις περί σύνθεσης. Riff που σου κολλάνε εύκολα πολλές φορές τίνουν προς την εμπορευματοποίηση πράγμα που απευχόμεθα και αποφεύγομεν ως ο διάολος το λιβάνι... Παρόλα αυτά το intro του ομότιτλου καθώς και μερικά refrains μου έχουν κολλήσει από τις πρώτες ακροάσεις. Συμφωνώ επίσης με το ότι δεν είναι τόσο trippy όσο το Deadwing ή το Lightbulb Sun αλλά έχει και αυτό τη γλύκα του (το Anesthetize είναι η πιο απίστευτη στιγμή του δίσκου).

Peace 

[Kli Klis]

[...] ακούγοντάς τον όλο και περισσότερο πιστεύω ότι θα αναθεωρήσεις μερικές απόψεις περί σύνθεσης

Riff που σου κολλάνε εύκολα πολλές φορές τίνουν προς την εμπορευματοποίηση πράγμα που απευχόμεθα και αποφεύγομεν ως ο διάολος το λιβάνι...


[...] (το Anesthetize είναι η πιο απίστευτη στιγμή του δίσκου).

Το Anesthetize είναι πλέον νομίζω κοινά αποδεκτό ώς κομματάρα! Ειδικά η αρχή του είναι το κάτι άλλο...    Απο εισαγωγές μου άρεσε βασικά πολύ το Sentimental και το αστείο είναι οτι η αναφορά του Trains δεν με χάλασε καθόλου! Μου αρέσει να γίνονται τέτοια reprise γενικά... Αν και κανείς μπορεί να βασιστεί σε αυτό και να πεί αυτό που έλεγα, δλδ περί της επανάληψης στοιχείων!

Απο την άλλη προς θεού δεν εννούσα τέτοια riffs    Γιατί π.χ. το Wedding Nails δεν είναι σε καμία περίπτωση εμπορικό αλλά κατ' εμέ είναι απίστευτα κολλητικό! Τέλος πάντων αυτό που ήθελα άλλωστε να πώ είναι οτι αν υποθέσουμε οτι δεν παίρνει αυτήν την κατεύθυνση ο δίσκος (δλδ. "μικρά" και "αυτόνομα" κομμάτια με πιο συνηθισμένη δομή, όπως στο In Absentia) αλλά το στύλ "απλώματος" που έχει το Voyage 34 ή το Sky... και πάλι δεν νομίζω οτι πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό του... Πάλι, καθαρά προσωπικά! 

Τέλος ξέχασα να αναφέρω οτι δυστυχώς ο δίσκος μετά απο τις αρκετές ομολογουμένως ακροάσεις δεν μου δίνει πλέον σχεδόν καθόλου έναυσμα να τον ξανακούω πολύ... Δλδ συγκεκριμένα το ομώνυμο, το Anesthetize άντε και το Sentimental...    Ελπίζω βασικά σε live γιατί εκεί είναι που θα αποκτήσουν καινούρια διάσταση! 

[Γιάννης [nOiz]]

αν υποθέσουμε οτι δεν παίρνει αυτήν την κατεύθυνση ο δίσκος (δλδ. "μικρά" και "αυτόνομα" κομμάτια με πιο συνηθισμένη δομή, όπως στο In Absentia) αλλά το στύλ "απλώματος" που έχει το Voyage 34 ή το Sky... και πάλι δεν νομίζω οτι πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό του... Πάλι, καθαρά προσωπικά! 

Εδώ συμφωνώ απόλυτα γι αυτό και προσπαθώ να τον βλέπω σαν δίσκο μικρής διάρκειας με σχετικά αυτόνομα κομμάτια

[Kli Klis]

Χαχααχααχ καλό!    Ελπίζω πάντως σε live Porcupine (όχι σύντομα βέβαια γιατί έχει να στενάξει το πορτοφολάκι μου σαν τρελό με όλα αυτά που έχουμε να δούμε...  )!

[newGuitarMan]

Το πήρα και εγώ! Έχω να πω ότι είναι δίσκος που σε μελαγχολεί αν και όχι με τον trippy τρόπο που σε μελαγχολούσαν τα παλιότερα. Η βλακεία είναι ότι τον έβγαλαν καλοκαιριάτικα που δεν έχεις όρεξη να κάτσεις να μελαγχολήσεις, θέλεις εύθυμη μουσική ρε παιδί μου
Για μένα τουλάχιστον δε φτάνει το Deadwing και το In Absentia αλλά έχει και αυτό ωραία τραγούδια! Το Anesthetize είναι τρομερό (άκου κει σε Ντο οι αθεόφοβοι ) και το ομόνυμο επίσης αλλά εμένα μου άρεσε και το bonus track το Sleep Together-έχει κολλητικό ρεφραίν!
Ο Gavin Harrison γ@μ@ει και ήχος των drums του είναι ο ιδανικός για μένα και ο μπασίστας (δε θυμάμαι το όνομά του) πάρα πολύ καλός. Λίγο αυτό το εφέ που έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί ο Steven Wilson και στην κιθάρα και στη φωνή μου το χαλάει λίγο (αυτό που κάνει τον ήχο να ακούγεται σαν να έχει περαστεί από την κάρτα ήχου μου-με παράσιτα δηλαδή και κακή ποιότητα ) αλλά δεν έχουν και πολλή σημασία αυτά.
Επίσης το παράκανε λίγο ο Wilson με τα pills! Σε κάθε τραγούδι είναι στο mall μαστουρωμένος

Α, ναι το σόλο στο Anesthetize το παίζει ο Alex Lifeson των Rush λέει το booklet! Για φαντάσου!