Χωρίς το....ρ.....του έρωτα

[ivikos]

Καρφώθηκε στην πλάτη σου διχόγνωμο στιλέτο
 απελπισμένα χάθηκες στα βάθη μιας ματιάς
 τους φόβους σου καρφίτσωσες, γαρύφαλλο στο πέτο,
κι εξαϋλώθεις πριν ραφτείς στην ούγια μιας νυχτιάς

 Δραπέτες σε ανηφόρισμα, τα σύνορα της θλίψης
 με καρφωμένα όνειρα, σε σκούριασμα αιχμής,
ανώφελο σερφάρισμα στα πέλαγα της τύψης
 κι οι ρίμες που σκαρώσαμε, αντίκες μιας δραχμής.

Κι ενώ σε πάει στα γιαπιά της νύχτας σου ο αλήτης
 με του κορμιού σου τους σπασμούς, τρελά ν’ αναλωθεί,
περνά μέσα στην σκέψη σου, μα το ’πε κι ο Ελύτης,
χωρίς το –Ρ- του έρωτα, ποια αγάπη να σταθεί

 Καρφώθηκε στην πλάτη σου σαν σκουριασμένη λάμα
 το Αντίο του, κι ανέλυες ποιο να ’ναι το ορθό
 σε ποιον Χριστό , σε ποιον Αλλάχ, σε ποιον Δαλάϊ-Λάμα,
να ταξιδέψεις τ’ όνειρο, να βγεις απ’ τον βυθό