Αποστολέας Θέμα: Σκέψη και Λογική  (Αναγνώστηκε 3961 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
Σκέψη και Λογική
« στις: 03/01/09, 13:19 »
 ....Σε μια ατέλειωτη ευθεία, οδοιπόρος μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Κάτω από τόσο μελάνι ψάχνω να βρω βήματα στην βρεγμένη άμμο. Θεέ μου, τι φόντο έβαλες απόψε στο περίβλημα σου; Γιατί τ’ άστρα σου στερούνται λάμψης; Και μέσα σ’ όλα τ’ ατελείωτα, αναπάντητα, άστοχα γιατί… Πως κυνηγά το παρελθόν το μέλλον; Πως όλα έχουν τόση εξάρτηση; Σιωπή!
-   Κούρνιασε μικρή μου, η σκέψη λανθάνει την λογική κι λογική σαλεύει. Κοίτα τα φύλλα! Πως το κίτρινο βγάζει μαύρο. Κοίτα τον ουρανό! Πως αλλάζει χρώμα… Δέξου τα όλα όπως είναι. Κι έτσι, έχουν την μαγεία τους.…
-   Βλεφαρίζω κι απλώνονται θάλασσες. Οφθαλμαπάτη ή το ζω; Ανοιγοκλείνω τα χείλη… Ακούω μουσική. Παραίσθηση ή το ζω;
-   Γέλα λίγο… Οι ώρες συνεχίζουν να κυλούν.

........

.....Ωσότου, έρθει το σκοτάδι, έπαιζα με της αναλγησίας τα παιχνίδια. Έκοβα νήματα και την αυγή έδενα κόμπους να σωθώ. Πόσες φορές, η Μάρω μου ‘χε πει…

-   Σταμάτα να μπερδεύεσαι, στα κόκκινα, στα κίτρινα, στα μπλε… Σταμάτα τα θέλω και τα μη.
-   Γέλια!
-   Φοβάμαι τ’ αλλόκοτα τα γέλια σου. Φοβούμαι την τρελή σου σκέψη.

Κοιτώ απ’ το παράθυρο, δυο ανέμους να σεργιανάνε την πλατεία και ποντάρανε σ’ ένα στοίχημα για την μεγαλύτερη φουρτούνα. Έκλεινα τ’ αυτιά μου και σιγώ μουρμούριζα  μια προσευχή. Κι αν δεις το πετσί μου πως ανατρίχιαζε, φόβο θα νιώσεις. Έσφιγγα τα μάτια με δύναμη να κλείσουν.

-   Δεν θέλω ανέμους. Δεν θέλω φουρτούνες. Η θάλασσα γελοιογραφία. Γελοιογραφία.
Κι έπεσα στο πάτωμα. Κι από ‘δω δωροδοκώ το ρολόι στο ταβάνι.

   Πως βρέχει έτσι; εκεί έξω. Ακόμη, οι αναστεναγμοί μου, δεν έμαθαν να κολυμπούν. Αντέχουν σάπια καράβια, σε μεγάλες τρικυμίες; Δεν θυμάμαι κανένα να επιπλέει. Ξέρεις πόσα χρόνια; περίπου σαράντα! Και που να φανταζόσουν, σαράντα χρόνια κουρασμένα πως γίνονται αιώνες. Τελικά ο χρόνος είναι μια παράξενη ιδέα. Τον θέτεις όπως θες. Αλλά εσύ, μην τον σκέφτεσαι. Δεν βλέπεις εμένα που μου έκλεψε το μυαλό;

 ... Μπερδεύομαι σε τόσα άχρηστα χρώματα. Όλα τρέφονται απο ένα χρώμα. Το μίσος, η αγάπη, ο έρωτας, ο χρόνος ακόμη κι εσύ. Γιατί νομίζεις ότι εσύ δεν ξέπεσες; Εγώ καν δεν σε βλέπω... Σε βούτηξα στο πιο μαύρο χρώμα... Εκεί που ο χρόνος δεν μου θυμίζει την ανάμνηση σου, δεν κυλά στο μέλλον σου...

Μετά από ένα μήνα, με βάλανε να μετράω τριαντάφυλλα. Σ' έναν κήπο περίπου ένα στρέμμα. Τ' αγκάθια φυτρώνανε στο νου μου κι ούρλιαζα όταν ξάπλωνα στο γρασίδι. Εκεί η βία του, έφτιαχνε γραμμές στο πρόσωπο μου. Κι όταν κλείνανε οι πληγές με έστελνε σ’ έναν καφενέ να σερβίρω ούζα. Οι γραμμές γίνανε ρυτίδες για να θυμίζουν αυτόν!
Το ρόδο έβγαζε απ’ τα σέπαλα αχνές ανάσες. Βαρυγκωμούσε. Θα ήτανε ενός μήνα ανθός κι αυτός ο αλήτης το ‘χε ξεκάνει. Ένας μήνας μπορεί και σαράντα έτη. Τι να πιστέψεις;
Αφού σ’ ένα μήνα χάθηκε κι Μάρω. Απρόβλεπτα! Μπορεί να ήτανε μήνας, χρόνος, αιώνας. Που ξέρεις μπορεί να ήτανε εφιάλτης. Να ήθελε να ταξιδέψει και σε κάποιο λιμάνι να κατέβει. Η γιαγιά μου -κρυφά την είχα ακούσει- όλα είναι ψέμα εδώ, σατίριζε. Πόσο ν’ απέχει άραγε το ψέμα με την αλήθεια; Και πόσο η ζωή με τον θάνατο; Χρόνος! Που πληγιάζει τα ερωτήματα και θολώνει την σκέψη. Δεν μπορεί ν’ αυτοκτονήσει;
............................
« Τελευταία τροποποίηση: 16/01/09, 11:48 από Aganippi »
Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος ilianthos-Kanlis

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 938
    • Προφίλ
    • youtube
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική"
« Απάντηση #1 στις: 03/01/09, 15:13 »
Πανέμορφη ποιητική στιχομυθία με το σύμπαν και τον Θεό !
Ένα πήγαινε -έλα του θνητού ανθρώπου με το σύμπαν και το άπειρο !...
Φωτεινώτατο !..
Υπογράφω με το όνομα " Κανένας " !...
Αντιπροσωπευτικά μου τραγούδια από δισκογραφίες μου στον ιστότοπο:
http://Kanlis.livepage.gr/file/index

Αποσυνδεδεμένος lampros.

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1269
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
    • lamprosl.blogspot.com
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική"
« Απάντηση #2 στις: 03/01/09, 21:34 »
Πανέμορφο Φωτεινή.... αρκεί να μπορει κάποιος να αντλήσει την ουσία...
εκεινη που περιγράφεις έτσι...Δέξου τα όλα όπως είναι. Κι έτσι, έχουν την μαγεία τους.…
και να την κάνει στάση ζωής.
Γέλα λίγο… Οι ώρες συνεχίζουν να κυλούν. και θα συνεχίζουν...
Μπράβο.. :)

Αποσυνδεδεμένος ΧΩΡΙΑΤΗΣ

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 822
  • Φύλο: Άντρας
  • Όλα είναι δρόμος
    • Προφίλ
    • time and enemy
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική"
« Απάντηση #3 στις: 04/01/09, 15:29 »
μπράβο σου Φωτεινή
πολύ όμορφο

Αποσυνδεδεμένος gkou

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1978
  • Φύλο: Γυναίκα
  • https://myspace.com/gkou
    • Προφίλ
    • my songs and my covers
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική"
« Απάντηση #4 στις: 04/01/09, 15:29 »
Μας τάραξες πάλι (ευχάριστα βέβαια) Φωτεινή μου!Πολύ ξεχωριστό!

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική"
« Απάντηση #5 στις: 05/01/09, 14:40 »
Γιώργο, Λάμπρο, Παναγιώτη, Γεωργία μου,

σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Να είστε καλά!

Πολλά φιλιά
Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
Απ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ "Σκέψη και Λογική" 2ο ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
« Απάντηση #6 στις: 05/01/09, 15:46 »
Το τοποθέτησα στο πρώτο του σκέλος!
« Τελευταία τροποποίηση: 09/01/09, 15:28 από Aganippi »
Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος papous

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2467
  • Φύλο: Άντρας
  • Έτσι να συμβιώνουμε, σαν τον σκύλο με τη γάτα...
    • Προφίλ
  Οφθαλμαπάτη ή το ζω;.......................Παραίσθηση ή το ζω;

Δηλ η ψευδαίσθηση δεν είναι ζωή? Ή αλλιώς η εμπειρία είναι ζωή?

Σκέψου πως βρίσκεσαι σ' ένα κλουβί ακίνητη, ακούς μουσική, γύρω σου άνθρωποι χορεύουν και κάθε τόσο σου κουνούν και το μαντήλι για να σου δείξουν ότι δεν σε ξεχνούν. Ζεις? Τον χορό εννοώ....
Δεν στενοχωριέμαι για ότι έχασα αλλά για ότι θα μπορούσα να είχα κερδίσει. Αυτό που είχαμε το κουβαλάμε πάντα, αυτό που δεν κερδίσαμε το ονειρευόμαστε.

Αποσυνδεδεμένος Anemos

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 260
  • Φύλο: Άντρας
  • Κάποιο πλάσμα του Ανέμου μυθικό!
    • Προφίλ
Aganippi, όπως σου το είπα και σε προσωπικό μήνυμα...λόγος που ρέει, όμορφα συναισθήματα με υποβόσκουσες ελπίδες, γλυκά παιχνιδίσματα σουρεαλισμού και ρεαλισμού, λυρικότητα.

Πόλυ του γούστου μου!

Ιδιαίτερα όμορφο, ιδιαίτερα δικό σου...

Δημήτρης
Θα με πάρω και θα με σηκώσω

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
Δημητράκη, ευχαριστώ πολύ κι απο εδώ (για ακόμη μια φορά).
Σου έχω και συνέχεια (μια μέρα με ρώτησες κάτι για ένα βιβλίο).

Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος Anemos

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 260
  • Φύλο: Άντρας
  • Κάποιο πλάσμα του Ανέμου μυθικό!
    • Προφίλ
Σε ρώτησα και περιμένω απάντηση...με οποιαδήποτε μορφή...
Κατάλαβες εσυ!

 ;)
Θα με πάρω και θα με σηκώσω

Αποσυνδεδεμένος marthaxan

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 9
    • Προφίλ
Πολύ δυνατό!!!
Με άγγιξε, με συγκλόνισε, μου θύμισε.....
Μ' έκανες να βιώσω όσα θέλω να αποφύγω, να ξεχάσω.... όλα εκείνα που επιστρέφουν όταν σβήνει το φως και μένω μόνη....

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
....Σε μια ατέλειωτη ευθεία, οδοιπόρος μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Κάτω από τόσο μελάνι ψάχνω να βρω βήματα στην βρεγμένη άμμο. Θεέ μου, τι φόντο έβαλες απόψε στο περίβλημα σου; Γιατί τ’ άστρα σου στερούνται λάμψης; Και μέσα σ’ όλα τ’ ατελείωτα, αναπάντητα, άστοχα γιατί… Πως κυνηγά το παρελθόν το μέλλον; Πως όλα έχουν τόση εξάρτηση; Σιωπή!
-   Κούρνιασε μικρή μου, η σκέψη λανθάνει την λογική κι λογική σαλεύει. Κοίτα τα φύλλα! Πως το κίτρινο βγάζει μαύρο. Κοίτα τον ουρανό! Πως αλλάζει χρώμα… Δέξου τα όλα όπως είναι. Κι έτσι, έχουν την μαγεία τους.…
-   Βλεφαρίζω κι απλώνονται θάλασσες. Οφθαλμαπάτη ή το ζω; Ανοιγοκλείνω τα χείλη… Ακούω μουσική. Παραίσθηση ή το ζω;
-   Γέλα λίγο… Οι ώρες συνεχίζουν να κυλούν.

........

.....Ωσότου, έρθει το σκοτάδι, έπαιζα με της αναλγησίας τα παιχνίδια. Έκοβα νήματα και την αυγή έδενα κόμπους να σωθώ. Πόσες φορές, η Μάρω μου ‘χε πει…

-   Σταμάτα να μπερδεύεσαι, στα κόκκινα, στα κίτρινα, στα μπλε… Σταμάτα τα θέλω και τα μη.
-   Γέλια!
-   Φοβάμαι τ’ αλλόκοτα τα γέλια σου. Φοβούμαι την τρελή σου σκέψη.

Κοιτώ απ’ το παράθυρο, δυο ανέμους να σεργιανάνε την πλατεία και ποντάρανε σ’ ένα στοίχημα για την μεγαλύτερη φουρτούνα. Έκλεινα τ’ αυτιά μου και σιγώ μουρμούριζα  μια προσευχή. Κι αν δεις το πετσί μου πως ανατρίχιαζε, φόβο θα νιώσεις. Έσφιγγα τα μάτια με δύναμη να κλείσουν.

-   Δεν θέλω ανέμους. Δεν θέλω φουρτούνες. Η θάλασσα γελοιογραφία. Γελοιογραφία.
Κι έπεσα στο πάτωμα. Κι από ‘δω δωροδοκώ το ρολόι στο ταβάνι.

   Πως βρέχει έτσι; εκεί έξω. Ακόμη, οι αναστεναγμοί μου, δεν έμαθαν να κολυμπούν. Αντέχουν σάπια καράβια, σε μεγάλες τρικυμίες; Δεν θυμάμαι κανένα να επιπλέει. Ξέρεις πόσα χρόνια; περίπου σαράντα! Και που να φανταζόσουν, σαράντα χρόνια κουρασμένα πως γίνονται αιώνες. Τελικά ο χρόνος είναι μια παράξενη ιδέα. Τον θέτεις όπως θες. Αλλά εσύ, μην τον σκέφτεσαι. Δεν βλέπεις εμένα που μου έκλεψε το μυαλό;

 ... Μπερδεύομαι σε τόσα άχρηστα χρώματα. Όλα τρέφονται απο ένα χρώμα. Το μίσος, η αγάπη, ο έρωτας, ο χρόνος ακόμη κι εσύ. Γιατί νομίζεις ότι εσύ δεν ξέπεσες; Εγώ καν δεν σε βλέπω... Σε βούτηξα στο πιο μαύρο χρώμα... Εκεί που ο χρόνος δεν μου θυμίζει την ανάμνηση σου, δεν κυλά στο μέλλον σου...

 Μετά από ένα μήνα, με βάλανε να μετράω τριαντάφυλλα. Σ' έναν κήπο περίπου ένα στρέμμα. Τ' αγκάθια φυτρώνανε στο νου μου κι ούρλιαζα όταν ξάπλωνα στο γρασίδι. Εκεί η βία του, έφτιαχνε γραμμές στο πρόσωπο μου. Κι όταν κλείνανε οι πληγές με έστελνε σ’ έναν καφενέ να σερβίρω ούζα. Οι γραμμές γίνανε ρυτίδες για να θυμίζουν αυτόν!
Το ρόδο έβγαζε απ’ τα σέπαλα αχνές ανάσες. Βαρυγκωμούσε. Θα ήτανε ενός μήνα ανθός κι αυτός ο αλήτης το ‘χε ξεκάνει. Ένας μήνας μπορεί και σαράντα έτη. Τι να πιστέψεις;
Αφού σ’ ένα μήνα χάθηκε κι Μάρω. Απρόβλεπτα! Μπορεί να ήτανε μήνας, χρόνος, αιώνας. Που ξέρεις μπορεί να ήτανε εφιάλτης. Να ήθελε να ταξιδέψει και σε κάποιο λιμάνι να κατέβει. Η γιαγιά μου -κρυφά την είχα ακούσει- όλα είναι ψέμα εδώ, σατίριζε. Πόσο ν’ απέχει άραγε το ψέμα με την αλήθεια; Και πόσο η ζωή με τον θάνατο; Χρόνος! Που πληγιάζει τα ερωτήματα και θολώνει την σκέψη. Δεν μπορεί ν’ αυτοκτονήσει;
............................
Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος Takamine

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 36
  • Φύλο: Άντρας
  • Δεν είμαι Στιχουργός - Είμαι Μουσικός
    • Προφίλ
Απ: Σκέψη και Λογική
« Απάντηση #13 στις: 16/01/09, 15:03 »
Μέσα σ' αυτό το σελιδοποιημένο σου βιβλίο υπάρχει ένα άλλο απόσπασμα που το θεωρώ το απόγειο της σκέψης και της λογικής. Αλλά αφού εσύ επέλεξες να βάλεις αυτά τα σημεία και να δώσεις απαντήσεις στις φοβίες σου εγώ θα σου πω για άλλη μια φορά ΜΠΡΑΒΟ! Και όπως σου έχω ξανα πει η Μάρω είναι εδώ κι αν αποφεύγεις να την δεις ή αν φοβάσαι, αυτή σε χρίζει με δύναμη.  :)  :love
Οι άνθρωποι είναι μοναχικοί γιατί χτίζουν τοίχους αντί για γέφυρες...
Τζον Νιούτον

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
11 Απαντήσεις
4480 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23/02/05, 20:17
από dio eleutherios
31 Απαντήσεις
7476 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 12/01/06, 13:51
από Maria_Adouaneta
0 Απαντήσεις
1717 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17/01/06, 14:43
από Μουσικόφιλη
14 Απαντήσεις
3914 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17/02/06, 11:04
από DEROS
7 Απαντήσεις
3178 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17/07/06, 17:02
από pinelopi
5 Απαντήσεις
2665 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23/08/06, 19:02
από old_lion
0 Απαντήσεις
1509 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 25/05/07, 04:26
από Vern
10 Απαντήσεις
42246 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 14/11/08, 21:48
από Amylo
2 Απαντήσεις
2849 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23/03/09, 19:54
από Ibanezακιας
13 Απαντήσεις
4125 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 14/12/09, 18:20
από zeromancer