Σκαρί σπασμένο

[ivikos]

Με αταξινόμητο φιλί που σεργιανάς
 πες μου ποια χείλη «εν λευκώ» θα σου δοθούνε,
ψέματα….πως στο «σ’ αγαπώ» αυτά μεθούνε,
αν μιά τα βρίσκεις , και την άλλη τα ξεχνάς

 Με αναζωπύρωση ερώτων σου πλαστών
 με παρελθόν…απ’ των φιλιών σου τα….σουλάτσα….
δεν θες αγάπες, θέλεις κόρη απ’ άλλη ράτσα
 για μια θυσία, στους βωμούς των εραστών…

Με διαθλάσεις της αγάπης με αγροικάς,
σβησμένο φάρο που στο κύμα εξεράγη
 σκαρί σπασμένο μες στ’ απέραντα πελάγη
 και στο πεδίο της βολής με τουφεκάς

 Αχ! να μ’ αγγίξεις σε ποθώ κάποια νυχτιά
 να μου το τάξει το κορμί σου κάποια μοίρα
 κι αφού βρεθώ μες στων φιλιών σου την πλημμύρα
 στων «σ’ αγαπώ»σου, να με κάψεις τη φωτιά!!!!!