Σώμα λειψό

[Μ.Π]

Ψάχνω να βρω τις σκέψεις
που μόνος άφησα για να σε συναντήσω.
Τον μισό μου εαυτό που άλλαξα
για να μοιάζει το σώμα μου με το δικό σου...
Αφου έλεγες οτι θα είμαστε ένα.

Και τώρα έχει απομείνει το λειψό μας σώμα
και μια σκιά να θυμίζει την απουσία σου,
εκεί που άλλοτε υπήρχες εσυ.

Κοιτάζω πίσω στον καθρέφτη να δω τι έχει αλλάξει.
Οι εικόνες σου αργά σκίζουν την κουρασμένη μου καρδιά.
Στη θέση της, μια δική σου φωτογραφία.
Μου χαμογελάς, λέει...


                                                                                     Η αρχή από τον Μ.Γ σε ένα άδειο λεωφορείο,
                                                                                     κάπου έξω από την Κόρινθο...

[Iroukos]

δε θα το κρινω ως στοιχους...


θα σου πω όμως πως ειναι πολυ δυνατο & αυτο που νιωθεις ίσως να μη μαραθει ποτε...!!! απο μια μερια σε πληγώνει & απο την αλλη σου δινει κουραγιο!!!!


καλη δυναμη φιλε μου!!!
εξωτερικευσε ότι νιωθεις μεσα στα γραπτα σου!!!
ειναι απο τους ποιο λατρεμενους τροπους εκφρασης που θα μπορουσες να κανεις & να εναποθεσεις όλο σου το ειναι αθικτο!!!

τα σεβη μου....


Iroukos... !

[ilianthos-Kanlis]

Πανέμορφο κι ευαίσθητο !

[Μ.Π]

Ηλίανθε σε ευχαριστώ πολύ! Πάντα λιτός και όμως συμπυκνώνεις τόσα πολλά! Με βοηθάς να προσπαθώ να συνεχίζω.

Και για σένα, Iroukos έχω να πω ότι σε ευχαριστώ πολύ, αν και στην αρχή με μπέρδεψες λίγο... Και θα ήθελα να σχολιάσεις και τους στίχους αν θέλεις καθώς και η αρνητική κριτική βοηθάει πολύ συνήθως... Πάντως όπως κι αν έχουν τα πράγματα, σε ευχαριστώ!

[Iroukos]

Δεν εχω να κανω αρνητικη κρητική!

ναι, ισως σε μπερδεψα λιγο, θεορω τον εαυτό μου τον τελευταιο που θα μπορουσε να κρινει σωστα στοιχους, ίσως γιατι δε το κατεω 

περισσοτερο με αγγιξε το νοημα λοιπων παρα το ειδος & το υφος!


δε ξερω αν καταλαβαινεις τι θελω να πω!!!!

[Μ.Π]

Α τώρα κατάλαβα... Σ'ευχαριστώ πολύ λοιπόν! Να 'σαι καλά!

[Λόρελαϊ]

Αγαπητέ Μ.Π., για άλλη μια φορά μας αποστόμωσες με το απίστευτο ταλέντο σου καθώς την ψυχή σου ξετυλίγεις πάνω σε στιχάκια που κρύβουν πολλά! Συνέχισε δυνατά! Τα λόγια σου χαϊδεύουν πονεμένες ψυχές...

[Μ.Π]

Λόρελαϊ σ'ευχαριστώ πολύ! Για τα πάντα καλά και αρκετές φορές επιεική λόγια σου... Να 'σαι καλά!

[Fusalida]

Ακόμα κι αν δίωξεις αυτή τη σκιά, ακόμα κι αν σκίσεις κομμάτια τη φωτογραφία...θα την κρατάς μέσα σου βαθιά...γιατι πλέον ένα κομμάτι δικό σου είναι απ'τα χέρια της φτιαγμένο...ο μίσος ο εαυτός σου όπως άλλωστε λες κι ο ίδιος...

Κι είναι αυτό που μένει τελικά!
" Όλα ζουν αν τα θυμάσαι..."

Καλή συνέχεια Μικρέ Πρίγκιπα...
Να'σαι καλα...

[συννεφάκι]

Αχ.. αυτές οι παρουσίες που πάντα απουσιάζουν..
Πολύ όμορφο.. ξεχειλίζει συναίσθημα..

[Μ.Π]

Fusalida μου... Έχεις δίκιο... Πάντα η φωτογραφία θα είναι μέσα μας...
Το μόνο που καταλήγει κανέις να αναρωτιέται αν θα έπρεπε ο άλλος μισός του εαυτός να είναι έτσι...
Να είσαι καλά!

συννεφάκι, σε ευχαριστώ! Παρουσίες που φωτίζουν την ζωή μας με την απουσία τους...

[Neikos]

οι Θεοι πεθαινουν οταν τους ξεχναμε....

[The Seed Of The Desolate]

Γράφεις εξαιρετικά. Θερμά συγχαρητήρια!
Το σώμα το λειψό που λες...Πρέπει να ψάχνουμε σε κάθε μεριά για τα κομμάτια που έχουμε αφήσει στις υποσχέσεις εκείνες για
το ένα που κι εσύ επικαλείσαι...σε νιώθω και θα ήθελα να σε παραπέμψω στο Συμπόσιο του αγαπητού και αειμνήστου Πλάτωνος, στο
μύθο του Αριστοφάνη. Κάνε τον κόπο να το διαβάσεις και θα διαπιστώσεις - και εσύ - πως ίσως να μην είναι τόσο μύθος.
Συνέχισε να γράφεις.

[Ιερακόμορφος]

φιλε τις σκεψεις τις βρήκες τις μετέτρεψες σε λέξεις ,αυτές ενώθηκαν και φτιάξαν μια ωραία ανάμνηση κι πονάει ...

[Μ.Π]

Ιερακόμορφεκάπως έτσι είναι...
Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο σου!