Της Ιερής της Παρθενιάς (άραγε "δουλεύει ?")

[Gregori]

 
                  Άλικο Δείλι

Σ’ ερωτικό ηλιότοπο θνητών και θεανθρώπων
αγγέλων ερωτόπλαστων νιάτων γεροδεμένων
ιστορικών ποιητικών και μουσικών προσώπων
σμίγουνε πόθοι Ομηρικοί παιδιών ερωτευμένων.

Στη γη όπου η Άνοιξη ανθίζει κάθε μέρα
και το γαλάζιο τ’ ουρανού χορεύει στην αρμύρα
ο ψίθυρος της θάλασσας μες στη σιωπή του αγέρα
φαντάζει σαν του Απόλλωνα τη μουσική στη λύρα.

Κι όταν γιορτάζει ο έρωτας στα ολόδροσα τα χείλη
κι ο ήλιος στεφανώνεται λευκά πορτοκαλάνθη,
στην κοίτη του ερωτισμού το Άλικο το Δείλι
λούζει με ηλιοβούτημα τ' απόκρυφα τα πάθη.

Πριν το σύμπαν στρωθεί με βελούδινα αστέρια
να λαγιάσει του πρίγκηπα ήλιου το φώς
στην ουράνια γιορτή τους με κρίνους στα χέρια
ο σοφός της μεγάλης αγάπης θεός               
και του έρωτα αγγέλοι αιώνιοι  χίλιοι
ερωτεύουν τη γη με το γιό τ' ουρανού
και στη γη του Πρωτέρωτα τ' Άλικο Δείλι
δυό αγνούλες καρδιές' μίας νιάς κι ενός νιού !

Εκλεκτή των θεών η δροσόπλαστη κόρη
λαφροσειέται στους άμαθους πόθους αγνά'
από γλύπτες αγγέλους πλασμένο τ' αγόρι
προς των πόθων το κάλεσμα κλίνει σεμνά.

Στο γιαλό των Παρθένων γλιστρούν απ' το Δείλι
μές τον κόρφο της νιάς ηλιαχτίδες θερμές'
η ανάσα κολλά στα μελένια της χείλη
κι αγρικάει της νιότης τίς πρώτες ορμές.

Του πελάγου η αύρα φλερτάρει με χάρη
με τη φλόγα στα λιόλουστα στήθια του νιού'
την αγνή κοπελιά θε να κάνει ζευγάρι
να σμιχτούνε στα κόκκινα του δειλινού.

Ένα χάδι στο φέγγος της μέρας που φεύγει
σεργιανά μεθυστά στα χυτά της μαλλιά
τραγουδάει η γη και ο ήλιος χορεύει
στ' ουρανού τη γιορτή μ' ανοιχτή αγκαλιά.

Πειρασμοί σκανταλίζουν το νού και σαλεύει
οι καρδιές φτερουγούνε σα σμάρι πουλιά
και ο έρωτας νέο και νιά σαγηνεύει
σ' ερωτόπλαστης ήβης παρθένα φωλιά.

Η πνοή απ' τα σπλάχνα τους λάβα συνάζει
κι η καυτή ανερώτευτη σάρκα ποθεί
τη στιγμή που το σώμα ανάσες θα στάζει
σαν αράχνης ιστός απαλά ν' απλωθεί.

Απ' το σούρουπο λιόχρωμα δρέπουν τα χείλια
και σε φόντο γυμνό ζωγραφίζουν φιλιά
με παλμούς θηλυκούς τ' ανοιγμένα κογχύλια
προκαλούν τα φιλιά χαμηλά στην κοιλιά.

Σε κρυφά μονοπάτια με ρόδα λουσμένα
ο ιδρώτας κυλά σαρκική ευωδιά
κύμα πόθου δονεί τρυφερά τον υμένα
δυό σταλιές ροδαλές στην υγρή αμμουδιά

Ο Πρωτέρωτας φλέγεται στ’ Άλικο Δείλι
στο βωμό του αγνού κολπικού δονισμού'
λυτρωμένοι σπασμοί ενσαρκώνουν τη μύλη
ταπεινοί ασπασμοί Λυτρωτή Οργασμού.

Μοίρες έχουν μοιράνει την ώρα της γέννας
την αγνότητα αμνό στο βωμό της γενιάς'
να γενεί η τιμή κάθε κόρης παρθένας
ιερό φυλαχτό Άγιας Πρώτης Νυχτιάς.

Καταθέτουν περίσσεμα πόθου μ' ευλάβεια
προσκυνούν την αρχή της ζωής με τιμές
λίγο χώμα νερό δυό πρωτόπλαστα χάδια
και ανάσα καυτή' όπως λεν οι Γραφές.

Τώρα στ’  άστρα μεθούν οι θεοί κι οι αγγέλοι
μα ο πρίγκηπας ήλιος ποθεί την αυγή
που το φως του θ' αρχίσει γλυκά ν' ανατέλλει
με ουράνια στοργή, ν’ αγκαλιάσει τη γη.

Όρκους πίστης λαξεύουν και ζήσης αιώνιας
το σμυρίγλινο σώμα του άβγαλτου νιού
στ' αλαβάστρινο στήθος της νιάς της Παρθένας
και στη Γή τη δικιά μας ο Γιός τ' Ουρανού.

σημ. Μύλη είναι ιατρική ορολογία και σημαίνει
" σαρκώδης όγκος της μήτρας 
που δημιουργείται στη διάρκεια της κύησης"

[Gregori]

Papou, XoLiDoXos, amfenster και λοιποί..
επειδή το κομάτι αυτό πρόκειται να προωθηθεί,
παρακαλώ τοποθετηθείτε και γράψτε τα σχόλιά σας
καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Ειδικά από εσάς τους τρείς,
περιμένω την "σκληρή" και "σε βάθος" τοποθέτησή σας.
Βασίζομαι στην κρίση σας.
Άντε και καλή σας μέρα.

[papous]

Aγαπητέ μου αποδέχομαι την πρόκληση. Σου απαντώ με στιχάκια μεγάλου βάθους, πάνω από 10 χιλιομέτρων. Πρέπει να ψάξεις πολύ για να τα καταλάβεις.

Βασισμένο στο υπέροχο τραγούδι του '50: "Τα καημένα τα νιάτα"

"Μυρωμένο φυσούσε τ' αγέρι
κι ήταν κάτασπρες οι λεμονιές"
όμως πες μου ποιός στ' αλήθεια ξέρει
το μέρος που η αγνότητα ρίχνει πενιές

"Μεθυσμένο απ' την αύρα του Απρίλη
ένας ζεύγος φιλιόταν γλυκά"
κι ο Ξενόπουλος τους είχε στείλει
ύμνο του υμεναίου εις τα Γαλλικά.

Αχ καημένα μου νιάτα
που τσαλακώθηκατε!
Στην αρχή δια της τριβής
που 'τανε στα ροζ της Βιβής
Ή στο τέλος στα πιάτα
με σάκο λω μπήκατε
Κι η χολη στερόλη με μιας
έχει κάνει και μοιάζετε πια με κιμάς.

[Gregori]

Papou με πιάνεις αδιάβαστο.
Δεν έχω μελετήσει καθόλου μα καθόλου ποίηση
κι όσο γιά τις γραμματικές μου γνώσεις
είναι μόλις της Γ' Γυμνασίου.
Θα σου ήμουν υπόχρεος
να μου τα κάνεις λίγο πιό λιανά
μπάς και μπορέσω να σε καταλάβω.

[amfenster]

Gregori, με τιμά που ζητάς τη γνώμη μου… Θα την πω λοιπόν, κι ας κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε πως σε τούτη δω την ενότητα «αλληλοευλογούμε» τα… γένια μας! Οι στίχοι σου είναι υπέροχοι. Η θεματολογία σου με εκπλήσσει, όχι δυσάρεστα. Ναι, μοιάζουν βγαλμένοι από μυθιστόρημα του Ξενόπουλου, ξυπνούν ήχους καντάδας και θα τους ταίριαζε να ‘ναι γραμμένοι σε παλιό επιστολόχαρτο με φτερωτούς Έρωτες και μουτζούρες από μελάνι. Κάπου κάπου έρχεται στα ρουθούνια και μια μυρωδιά ναφθαλίνης αλλά δε με ενοχλεί. Πάντα μ’ αρέσει να χώνω τη μούρη μου σε παλιά μπαούλα… Προώθησέ το.

[Gregori]

Καλημέρα.
Amfenster, έγινες απόλυτα κατανοητή και σ' ευχαριστώ.
Απ' ότι κατάλαβα ο papous μου την λέει
απ' εξω απ' έξω.

Papou..
Σημειώνω ατάκες
που μαζεύω στο δρόμο
και με βάση το νόμο
με χαρτί και μελάνι
περιγράφω τον κόσμο'

και..
το δώρο που μου χάρισες
θάχε μεγάλη αξία
ίσως άμα του έβαζες
σωστή συσκευασία.

Όμως papou..
Το χρόνο μέσα στη ζωή
μην τρέχεις να προκάνεις'
θέμα δεν είναι πως θα ζείς
αλλά πως θα πεθάνεις.

Καλή συνέχεια γιά όλους.

[Βραζίλης]

Καταπληκτικό ποίημα! Ένας ύμνος στον έρωτα, τον σαρκικό αλλά και πνευματικό. Επιτέλους, ας μιλήσουμε για τον έρωτα με τον σεβασμό που του αρμόζει και όχι αδιάφορα έως χυδαία. Πράγματι είναι κάτι ιερό, ιδίως η πρώτη φορά.
Το ποίημα αυτό με ταξίδεψε σε ονειρικούς τόπους όπου ο ρομαντισμός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Εκεί θέλω να'μαι.

[papous]

Papou, XoLiDoXos, amfenster και λοιποί..
περιμένω την "σκληρή" και "σε βάθος" τοποθέτησή σας.

Δεν σου την "κάνω" φίλε μου συ ζήτησες το βάθος
κι εφόσον σου το έδωσα μην λες πως είναι λάθος.
Ψάξε λοιπόν βαθειά κι εσύ κάτω απ' την επιφάνεια
εκτός αν είσαι σαν αυτούς που θέλουν διαφάνεια
μόνο σ' αυτά που κάνουνε αλλά και λεν οι άλλοι
ενώ ότι πράττουνε αυτοί σκότος τα περιβάλει.

[Stergios Kourou]

Ετσι που το πάτε, προβλέπω ολόκληρο θεατρικο σε δεκαπεντασύλλαβο...

[Gregori]

Φίλε (άς μου επιτραπεί η έκφραση) papou,
αυτό που ζήτησα είναι η σκληρή και ΣΕ βάθος
(όχι ΜΕ βάθος) τοποθετησή σας.
Πραγματικά και πίστεψέ με,
δεν μπόρεσα να καταλάβω το νόημα
της πρώτης σου απάντησης
κι ούτε άφησα να εννοηθεί πως είναι λάθος.
Από τα λεγόμενα της amfenster έβγαλα
το συμπέρασμα ότι "μου τη λές"
και καλά κάνεις εξάλλου.
Γι αυτό είμαστε όλοι εδώ, να εκφραζόμαστε ελεύθερα
και σίγουρα δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης.
Μόνο να, ρε γ**ώτο, θέλω να καταλαβαίνω τι λές.
Γίνε λίγο πιό σαφής, έστω και έμμετρα.


Βραζίλη
σ' ευχαριστώ γιά την τιμή που μου κάνεις
ν' ασχοληθείς με το γραπτό μου
και να μπείς με απλά και κατανοητά λόγια στην ουσία.
Όπως όλοι γνωρίζουμε
η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τομέα αυτό
επί το πλείστον είναι :

πορνοχαιδέματα
με χέρια  κρύα
πέη κοκάλινα
και φαντασία
κάλπικο σεξ
κούκλες λαστέξ
και συνουσία
νυχτέρια ατέλειωτα
χωρίς ουσία
έρως ανούσιος
ηθελημένος είτε ακούσιος
μ' ακατανόμαστη βωμολοχία.

Γι' αυτό λοιπόν τα λέμε στην κυρία " χύμα "
κι άστα να πάνε.

Υποκρίνεσαι και λές πως μ' αγαπάς
υποκρίνομαι κι εγώ πως σε πιστεύω
όσο νοιάζεσαι γιά μένα και πονάς
άλλο τόσο και εγώ θα σε λατρεύω.

Υποκρίνεσαι με ύφος Χαλιμάς
και χαμόγελο φοράς σαν της Τζοκόντα
υποκρίνομαι κι εγώ πως ζω γιά μάς
και στο παίζω Καζανόβας με προσόντα.

Τα παιχνίδια της αγάπης και του έρωτα
συντροφεύουνε τα βράδια τ' αξημέρωτα
ξενυχτάμε στα κορμιά κι υποκρινόμαστε
ότι τάχα κατά βάθος αγαπιόμαστε.


Γειά μέχρι την επόμενη

[papous]

Φίλε Γκρεγκ, δεν χρειάζεται να πω τίποτε άλλο εφόσον τα είπες μόνος σου:

πορνοχαιδέματα
με χέρια  κρύα
πέη κοκάλινα
και φαντασία
κάλπικο σεξ
κούκλες λαστέξ
και συνουσία
νυχτέρια ατέλειωτα
χωρίς ουσία
έρως ανούσιος
ηθελημένος είτε ακούσιος
μ' ακατανόμαστη βωμολοχία.

Μην νομίζεις ότι έκανες κάτι διαφορετικό από αυτό που περιγράφεις παραπάνω, επειδή έβαλες στην συνουσία, στο κάλπικο σεξ, στον ανούσιο έρωτα, όμορφο και αστραφτερό περιτύλιγμα.
Σίγουρα το στυλ σου είναι πολύ όμορφο, και στο έχω ξαναπεί νομίζω, αλλά στην ουσία εστιάζομαι και αυτό νομίζω ότι αυτό είναι το "βάθος" στο οποίο ήθελες να εστιαστώ.

Αν στέκεσαι στο ηχόχρωμα των λέξεων και όχι στην ουσία τους θα με βρεις αντίπαλο. Διότι το γυναικείο σεξουαλικό όργανο είτε αιδοίο το πεις είτε μ**νί, περιγράφεις ακριβώς το ίδιο πράγμα. Με τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί κάποιος να λέει πως είναι βωμολοχία η λέξη π**τσα και δεν είναι η λέξη πέος. Ή να χρησιμοποιεί ευχαρίστως την λέξη ποπός αλλά να του σηκώνονται οι τρίχες όταν ακούει την λέξη κ*λος.

Αυτή η συμπεριφορά δεν δείχνει κάτι άλλο εκτός από υποκρισία!

Έτσι και η σεξουαλική πράξη ή η συνουσία ή ο σαρκικός έρωτας, αν περιγράφονται με στείρο σωματικό τρόπο, αν δεν δίνεται στο έρωτα το πνευματικό του στοιχείο παραμένει γ**ήσι. Και αυτή είναι η πιο κατάλληλη λέξη για να χαρακτηριστεί. Η περιγραφή του πρώτου γ**ησιού και όχι ο ύμνος της παρθενίας.

Φιλικά και πεζά
Papous.

[Βραζίλης]

Αυτή η συμπεριφορά δεν δείχνει κάτι άλλο εκτός από υποκρισία!

Δηλαδή αυτοί που δεν βωμολοχούν είναι υποκριτές, και αυτοί αυτοί που βωμολοχούν είναι οι ειλικρινείς;;;
Δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη για την γλώσσα, κι αυτό είναι άσχετο με τα ερωτικά μας συναισθήματα. Οπότε, λίγη περισσότερη προσοχή στις εκφράσεις παρακαλώ.
Τίποτε άλλο, γιατί δεν θέλω να αναλωθούμε σε γλωσσικές και κοινωνικές αναλύσεις, δεν είναι ο κατάλληλος χώρος.

[pinelopi]

Μ΄αρέσει το θέμα σου, μ' αρέσει και ο τρόπος που ξετυλίγεις το κουβάρι του.
Παραμυθιάρικα αλλά με ρεαλιστικό μήνυμα.


Εξαιρετικές στιχοπλόκες απαντήσεις από τα μέλη.
Με έχετε αφήσει ενεή (   !!!!)
Δε χορταίνω να σας παρακολουθώ.

Παππού, τα λες όλα  σε τρεις σειρές !!!!!!

......................
Έτσι και η σεξουαλική πράξη ή η συνουσία ή ο σαρκικός έρωτας, αν περιγράφονται με στείρο σωματικό τρόπο, αν δεν δίνεται στο έρωτα το πνευματικό του στοιχείο παραμένει γ**ήσι. Και αυτή είναι η πιο κατάλληλη λέξη για να χαρακτηριστεί. Η περιγραφή του πρώτου γ**ησιού και όχι ο ύμνος της παρθενίας.
......................

[papous]

Δηλαδή αυτοί που δεν βωμολοχούν είναι υποκριτές, και αυτοί αυτοί που βωμολοχούν είναι οι ειλικρινείς;;;

Eξαρτάται από το πως ορίζει κανείς την βωμολοχία! Οπότε θέμα ορισμών γίνεται και πάλι. Βωμολοχία δηλ είναι να χρησιμοποιείς λέξεις της argo? Ή να εκφράζεσαι με το πνεύμα του βωμού?

Αν δεν είναι ένας λογοτεχνικός και καλλιτεχνικός χώρος κατάλληλος για γλωσσικές αναλύσεις τότε ποιός είναι? 

[Gregori]

Βρε καλώς την Πηνελόπη πούχει μείνει άναυδη.
Καλώς όρισες στην παρέα και φχαριστώ γιά την τοποθέτηση.
" Παραμυθιάρικα " !!! πολύ μ' άρεσε'
μου καθόρισε ένα μέρος της ουσίας.

Επί του θέματος:
Απορία'
εάν ένας πολιτικός ή οποιοδήποτε δημόσιο
πρόσωπο σε μιά δημόσια ομιλία του
θελήσει να αναφερθεί στον έρωτα θα πρέπει να το πεί, έτσι χύμα, γ***σι ?
Απάντηση ' μμμμ...

Εγώ όταν είμαι σε μιά παρέα φίλων
θα την χρησιμοποιήσω τη λέξη χωρίς ενδοιασμούς'
με την κοπέλλα μου όμως πιθανόν να μιλήσουμε γιά συνουσία,(παράδειγμα λέμε)
σ' έναν δημόσιο χώρο θα μιλήσω γιά τον έρωτα, με τα παιδιά μου θα αναφερθούμε στο  σέξ κ.λ.π.
Ανάλογα λοιπόν με το περιβάλλον
θα χρησιμοποιήσω και την κατάλληλη ορολογία.
Γι αυτό εξάλλου θαυμάζω την Ελληνική γλώσσα'
έχει τόσους τρόπους να εκφραστείς.

Φαντάσου φίλε Papou το κομάτι που διάβασες
να ήταν γραμμένο με άλλα λόγια,
αυτά της καθημερινής μας επαφής
με το στενό φιλικό μας περιβάλλον.
Φαντάζομαι ότι και σένα ακόμα θα σου προκαλούσαν αηδία
και θάταν μόνο γιά λίγους.
Δεν είναι όμως καλύτερα έτσι που μπορεί
ακόμα κι ένα παιδί να το διαβάσει χωρίς να σοκάρει?

Όχι papou και συμφωνώ με τον Βραζίλη,
δεν είναι υποκρισία να σέβεσαι ανάλογα
τους ανθρώπους που απευθύνεσαι'
είναι, όχι προσποιητή αλλά αυθεντική ευγένεια.

Αυτά και καλό βράδυ.

[papous]

Φαντάσου φίλε Papou το κομάτι που διάβασες να ήταν γραμμένο με άλλα λόγια, αυτά της καθημερινής μας επαφής με το στενό φιλικό μας περιβάλλον.
Φαντάζομαι ότι και σένα ακόμα θα σου προκαλούσαν αηδία και θάταν μόνο γιά λίγους.Δεν είναι όμως καλύτερα έτσι που μπορεί
ακόμα κι ένα παιδί να το διαβάσει χωρίς να σοκάρει?

Αυτό ακριβώς είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, φίλε μου. Ότι θα το διαβάσει κι ένα παιδί χωρίς να του δημιουργήσει συναισθήματα απέχθειας, ενώ θα έπρεπε.

Διότι δεν περιμένω από ένα παιδί να εμβαθύνει σ' ένα λογοτέχνημα. Εδώ και ο Βραζίλης ακόμα, τον οποίο και εκτιμώ, πίστεψε ότι αναφέρεται στον έρωτα, ενώ οι αναφορές είναι ευτελείς περιγραφές της σεξουαλικής πράξης και μόνο!

Το παιδί λοιπόν που θα το διαβάσει, ή ακόμα χειρότερα που θα το ακούσει αν μελοποιηθεί, θα πιστεύει για μια ζωή ότι έρωτας είναι αυτή η πράξη που αναφέρεται στο τραγούδι. Και πως θα καταφέρει κάποιος να μεταστρέψει αυτήν του την άποψη? Μήπως θα το καταφέρει η/ο εραστής του/της? Πως? Αφού κι αυτός/ή την ίδια άποψη θα έχει. Και θα πελαγοδρομούν συνέχεια ως ζεύγος μακρυά από την έννοια του έρωτα, ψάχνοντας να βρούνε τι φταίει για την κακοδαιμονία τους και την δυστυχία τους. Διότι ο λανθασμένος ορισμός μιας έννοιας αποκλείει τον άνθρωπο από την ίδια την έννοια.

Αυτός ακριβώς είναι και ο τρόπος εγγραφής λανθασμένων μυνημάτων στην συνείδησή μας. Αυτή είναι η λεγόμενη υποκειμενικότητα της αντίληψης των εννοιών. Υποκειμενική αντίληψη η οποία είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους που δέχθηκαν τα ίδια ερεθίσματα!
Η έννοια για τον καθένα έχει τον ορισμό που δίνεται στην φάση της πρώτης εγγραφής της και απαιτεί ύπερβολική μελέτη και ενδοσκόπηση για να αλλάξει αυτός ο ορισμός.

 

[Gregori]

Φίλτατε Papou
μου δίνεις την εντύπωση ότι παρεκλίνεις, κατά κάποιο τρόπο, από το θέμα.
Λές ότι..
"το παιδί λοιπόν που θα το διαβάσει, ή ακόμα χειρότερα που θα το ακούσει αν μελοποιηθεί, θα πιστεύει για μια ζωή ότι έρωτας είναι αυτή η πράξη που αναφέρεται στο τραγούδι"

από που βγαίνει αυτό το συμπέρασμα?

και γιατί, κατά τη γνώμη σου, θα έπρεπε να του δημιουργήσει συναισθήματα απέχθειας?

τη στιγμή που
" ο έρωτας νέο και νιά σαγηνεύει
σ' ερωτόπλαστης ήβης παρθένα φωλιά? "

Το κυρίως μήνυμα περνάει μέσα από ένα τετράστιχο'

Μοίρες έχουν μοιράνει την ώρα της γέννας,
την αγνότητα αμνό στο βωμό της γενιάς'
να γενεί η τιμή κάθε κόρης παρθένας,
ιερό φυλαχτό Άγιας Πρώτης Νυχτιάς !

Εκτός κι άν γιά σένα η πρώτη ερωτική/σεξουαλική,
όπως θές πές το,επαφή δεν έχει καμμιά σημασία.
Γιά σκέψου,
πόσες ψυχούλες που είχαν αρνητικές εμπειρίες στην πρώτη τους επαφή,
ολίσθησαν ψάχνοντας εκείνη την πρώτη, γλυκειά στιγμή
που τελικά ποτέ δεν ήρθε διότι την σκέπαζε η πρώτη αρνητική?

Και κάτι τελευταίο.
Πιστεύεις ότι είναι "ευτελής περιγραφή της σεξουαλικής πράξης "

"οι όρκοι ζήσης δεμένης και πίστης αιώνιας
πρός τη γή της Ελλάδας, του γιού τ' ουρανού?"
με εκτίμηση Greg

Οι υπόλοιποι, ειδικά οι γυναίκες, τι λένε?

[papous]

Αν νομίζεις ότι παρεκλίνω του θέματος, γιατί με ρωτάς?

Λόγω του ότι πραγματικά δεν θέλω να παρεκλίνω από το θέμα, για οποιαδήποτε άλλη απορία σχετικά με τα λεγόμενά μου ρώτησέ με μέσω πμ. Ότι είχα να πω το είπα πολλές φορές, πεζά και έμμετρα, βαριέμαι να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια!

[Gregori]

Κατάλαβα Papou.
Γειά χαρά!!!

[Μ.Π]

Θα συμφωνήσω με τον Βραζίλη. Είναι ενα πολύ όμορφο ποίημα που, ναι pappou, περιγράφει την ερωτική πράξη, το σεξ, το γα****σι, ή όπως αλλιώς θελετε, με πολύ γλυκό τρόπο. Επίσης, θα διαφωνήσω με τον pappou στο εξης: Ναι, το ποίημα περιγράφει το σεξ οχι οποιαδήποτε στιγμή, αλλά την πρώτη φορά ανάμεσα μάλιστα σε δυο ερωτευμένους ανθρώπους. Γι'αυτό τον λόγο δεν είναι πεζή η περιγραφή και δεν είναι ζωωδες όπως περιγράφεται γενικά σε παραπάνω post. Η πρώτη φορά θα πρέπει να είναι μαγική στιγμή όπως την περιγράφεις gregori.
Πολύ όμορφο!