Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - pimami

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 31
76
εκείνο το κορμί το αγεφύρωτο
που έφτιαξα για χάρη του μιαν άρνηση "σπουδαία"
απόμεινε σαν τάμα μου ανεκπλήρωτο
κι αυτή η ευκαιρία του, να υπάρξει, η τελευταία!

εκείνο το νερό το απροσπέλαστο
καθρέφτης κάποιας βούλησης απρόβλεπτης, ακραίας
που αυτό το πρόσωπό μου το αγέλαστο
ενσάρκωσε, στο ρόλο μιας παράστασης γενναίας

κομπάρσος δίχως λέξεις και κινήσεις
σε μια γωνιά αθέατος μα πάντοτε παρόντας
προσεκτικά να αποφευχθούν οι συγκινήσεις
με ανατριχίλες πα’ στο δέρμα ιχνογραφώντας.

Κι αυτό το σκοτεινό και κρύφιο πέρασμα
που μια παιδούλα άνοιξη γονατιστή σιμώνει
τα άνθη στα μαλλιά της θείο κέρασμα
με αυτό της το προσκύνημα το χάσμα γεφυρώνει.

Απόμεινε η άρνηση να κρέμεται
γκρεμίζοντας με μια κραυγή τη γέφυρα και πάλι
κι ένα κορμί που διάβηκε μα ντρέπεται
που υπήρξε όσο το πέρασμα απ’ την μια μεριά στην άλλη.

77
Ναι, δίκιο έχεις... δε λέω! Πάντως μάθε κιθάρα... Ποτέ δεν ξέρεις τι βοήθεια μπορεί να πάρεις απ' αυτήν!..

78
πολύ μου άρεσε η ατμόσφαιρά του.. Κάτι από εμπόρους των εθνών του Παπαδιαμάντη σε έμμετρο λόγο.. Κάτι από τον Σεβάχ των Παπαδόπουλου-Λοίζου.. Προσεγμένος ο λόγος, το μέτρο κι η ρίμα του, ξεχειλίζει από εικόνες! "Η σκλάβα" σαν τίτλος δε με προετοίμασε για το τι θα διαβάσω... αλλά ίσως ήταν καλύτερα έτσι...
Μπράβο λοιπόν!

79
Η ιδέα είναι καλή, αλλά θα πρότεινα να ξεκινήσουμε με ένα μόνο πίνακα "Κλασική Κιθάρα" πρώτα και να δούμε πώς θα εξελιχτεί. Αν υπάρξει ικανοποιητικός αριθμός θεμάτων, μπορούμε να τον χωρίσουμε σε υποκατηγορίες.

Αντίθετα, το να δημιουργήσουμε εκ του μηδενός κατηγορίες που είναι άδειες, δεν νομίζω ότι θα φαίνεται και τόσο καλά...

Τελικά αυτή είναι η καλύτερη ιδέα. Βλέπουμε στην πορεία λοιπόν πως θα εξελιχθεί και στο κάτω-κάτω θα φανεί αν υπάρχει και ενδιαφέρον για τη δημιουργία ενός τέτοιου πίνακα.  ;)

80
Ο πίνακας "κλασική κιθάρα" μπορεί αρχικά να περιλαμβάνει τους παρακάτω υποπίνακες:

"έργα" , εδώ μπορούν να αναπτύσσονται θέματα και συζητήσεις σχετικά με βιβλία, εκδόσεις, διασκευές, εκτελέσεις έργων για κλασική κιθάρα, καθώς και οποιεσδήποτε απορίες στη μελέτη τους.

"σπουδές" , με θέματα και απορίες για τα στάδια και την εξέλιξη των σπουδών.

"σολίστες" ,με συζητήσεις για διάφορα ρεσιταλ συναυλίες που παρακολουθήσαμε ή βρήκαμε στο διαδίκτυο, καθώς και συζητήσεις για τους σολίστες της Ελλάδας και του κόσμου.

"τεχνικά" , απορίες, συζητήσεις σε θέματα τεχνικής (αρπίσματα, νύχια, χορδές κλπ)

Κάπως έτσι το σκέφτομαι.. Φυσικά θα ήθελα να ακούσω κι άλλες γνώμες για το θέμα. Η προσέγγιση που κάνω είναι πειραματική και έγινε με βάση τις συζητήσεις που κάνω με γνώστες και μη της κλασικής κιθάρας. Εννοείται πως δεν θα περιλαμβάνεται στους πίνακες οποιαδήποτε μη νόμιμη δημοσίευση έργων.

81
κι επειδή το να προτείνει κανείς είναι η πιο διαδεδομένη συνήθεια σε αυτή τη χώρα (άρα και στο kithara.gr), είμαι στη διάθεση των συντονιστών του φόρουμ για πράξη των προτάσεων, καλώντας ταυτόχρονα τους ενδιαφερόμενους και σχετικούς με το κομμάτι της κλασικής κιθάρας και των σπουδών της.

82
Η απουσία του πίνακα "κλασική κιθάρα" στο kithara.gr, είναι αισθητή για κάποιον σπουδαστή που ψάχνει στο διαδίκτυο πληροφορίες σχετικά με το θέμα. Σίγουρα ανάμεσα σε τόσα μέλη, θα υπάρχουν και κάποιοι που έχουν φθάσει σε κάποια βαθμίδα σπουδών κλασικής κιθάρας.. Κάποιοι άλλοι θα ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν.. Κάποιοι άλλοι θα γίνουν μέλη όταν ξεκινήσει η διεξαγωγή συζητήσεων και ανταλλαγή απόψεων στο συγκεκριμένο πίνακα. Όσο για τη θεματολογία που μπορεί να αναπτυχθεί, είναι αρκετά μεγάλη ώστε να δικαιολογεί την ύπαρξη του "κλασική κιθάρα", έστω και πειραματικά στην αρχή με περιορισμένο αριθμό υποπινάκων...
π.χ.

1. Βιβλία - παρτιτούρες - διασκευές
2. Ιστοσελίδες - Links
3. Σχετικά με τις σπουδές (ωδεία, εξετάσεις κτλ)

Στη συνέχεια βλέποντας πώς λειτουργεί το εγχείρημα μπορούμε να προσθέσουμε υποπίνακες και ίσως να μεταφέρουμε παλαιότερα θέματα στην ενότητα που είναι σχετικά..

83
όσο μαθαίνεις ένα κομμάτι, είτε συνοδεύεις με ακόρντα, είτε κλασική κιθάρα μελετάς, είναι λογικό να κρατάς το μπαρέ περισσότερο χρόνο.. Όταν αποκτήσεις άνεση με το κομμάτι ο χρόνος που κρατάς το μπαρέ μικραίνει αισθητά! Μέχρι τότε απαγορεύεται να επιμένεις να κρατάς το μπαρέ μετά την εμφάνιση του πόνου. Με την παραμικρή ενόχληση σταματάς και ξεκουράζεσαι!
Μιλάμε ασφαλώς για πόνο μεταξύ αντίχειρα και παλάμης και όχι για πόνο του δείκτη στα σημεία που πιέζεις τις χορδές.. Το μεν δεύτερο το συνηθίζεις με την εξάσκηση, το δε πρώτο θέλει προσοχή.. Όχι λιώσιμο..  ;)

84
Επιστρέφω μια και χθες δεν είχα χρόνο να αναφερθώ λεπτομερώς στην όμορφη βραδιά στον Ιανό. Ξεκινώ από την παρέα του kithara και στέκομαι στην ευκαιρία που είχα να γνωρίσω ανθρώπους που μέχρι σήμερα γνώριζα μόνο με το όνομά τους. Κάθε χειραψία και κουβέντα που αντάλλαξα ήταν πέρα ως πέρα ειλικρινής, ενώ η παρ' ολίγο αμηχανία μου, απλά έκανε στην άκρη όταν διαπίστωσα πως έχω να κάνω με ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν σε σχέση με την τέχνη, και χωρίς κανένα ίχνος ιδιοτέλειας. Δεν είχα ανάγκη τίποτε άλλο, ούτε βραβεία, ούτε κοπλιμέντα, για να νιώσω μέλος μιας οικογένειας! Μου αρκεί η αγάπη και το μεράκι! Τα χαμόγελα και το σφίξιμο του χεριού!

Τι να πει κανείς για τη "δική μας" Βάγια.. Ακούστε στο βίντεο της βραδιάς και θα καταλάβετε! Όταν είπα Βάγια πως έχεις έναν θαυμαστή στην Καλαμάτα, να ξέρεις πως ήταν η πρώτη αυθόρμητη κουβέντα που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή!

Επίσης τι να πει κανείς για τον Γιώργο Μεράντζα.. Τα από καρδιάς λόγια του και η κατάθεση ψυχής στην ερμηνεία του.. (βρείτε το στο βίντεο επειγόντως όσοι δεν τ' ακούσατε ακόμα..)
Η ζωντανή και ζεστή παρουσίαση της Καλλιόπης Βέττα, που κι αυτή μας έδωσε τη χαρά να ακούσουμε την υπέροχη ερμηνεία της!

Λάμπρο, τα είπαμε.. όπου φυσάει άνεμος...  :) καλή συνέχεια!!!

Η αγωνία των συντελεστών έγινε χειροκρότημα όσων παρακολούθησαν τη βραδιά και ραντεβού για την επόμενη βραδιά!
Η αποθέωση της υποκρισίας θα έλεγα εγώ ότι ήταν!Α, ναι, ξέρω, θα το σβήσετε! :)Εννοείται...Δεν πειράζει, εγώ να μην είμαι εδώ, να βλέπω τα αίσχη σας!!!ΕΛΕΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!Δε με νοιάζει, αυτοδιαγράφομαι!Μη μπείτε καν στον κόπο...Σας τα είπα όλα με τους τελευταίους μου στίχους!

Γεωργία, είσαι άδικη..

85
Όλα τα μπράβο σε εμπνευστές, διοργανωτές, συντελεστές, υποστηρικτές της χθεσινής βραδιάς!

86
"μ' αρέσει που μπήκατε στον κόπο να ερμηνεύσετε τους στίχους μου" ,
κάπως έτσι έπρεπε να απαντήσω εξ αρχής. Χαίρετε!

87
πολύ ωραία λοιπόν!

"σκαλίζοντας για ποιήματα στα χώματα του ίσκιου του δικού μας"
Δεν αφορά στο φόρουμ! Δεν αφορά στους αναγνώστες! Η ρίζα και η κατάληξη της ζωής, άρα και του ποιητή, και της ποίησης και της λέξης, βρίσκεται στο χώμα!

"απ' τα σκουλίκια πιο ψηλά"
Σκουληκολάσπη; Ποιος μίλησε για κάτι τέτοιο..; Τουλάχιστον όπως εσύ το περιγράφεις.. Όλοι ποιητές και μη, είμαστε πολίτες του κόσμου! Τώρα το ποιος είναι αυτός ο κόσμος και τι θυσίες χρειάζεται κανείς για να ανθίσει ένα μικρό λουλούδι στον κήπο του, ξαναδιαβάστε την τρίτη και τέταρτη στροφή!

Δεν ισχυρίστηκα πως το 1ο πληθυντικό αποτελεί ελαφρυντικό. Εννοείται πως αν θα έλεγα "ΚΛΕΒΟΥΜΕ" , θα ήταν προσβλητικό. Έχω απλά πέσει στην "παγίδα" σου, να δώσω παραπάνω έμφαση στη χρήση του "εμείς".
Αυτό το κομμάτι του σχολιασμού σου με "αποπροσανατόλισε" κατά κάποιον τρόπο..:]
"Υπήρχε ποτέ περίπτωση    να έγραφες πχ "μοιράζετε σκεπάρνια ΕΣΕΙΣ του γύφτου",ή "κι όλο στη λάσπη τη παχιά τσαλαβουτάΤΕ" η  "μήπως είναι από το σφίξιμο η πορδή ΣΑΣ";;;
(δηλ. αυτό έλειπε...)  " 

Και επειδή επανέρχεσαι (και σωστά το κάνεις) απαντάω: Ναι, αναφέρομαι σε όλους και σε εμένα και ζητώ συγγνώμη από όποιον προσβάλλεται, χωρίς να παίρνω τίποτε πίσω από το περιεχόμενο των στίχων μου!
Δε θα είχα κανέναν δισταγμό να μιλήσω σε 2ο πρόσωπο αν τα γραφόμενα αναφέρονταν και οι προσδιορισμοί απευθύνονταν σε ένα σύνολο που θα δικαιολογούσε τη χρήση του 2ου πληθυντικού ή ενικού. Η "διασκευή" που έκανες λοιπόν στους στίχους μου, ΌΧΙ δεν θα μπορούσε να γραφτεί με αυτόν τον τρόπο!

Από τη στιγμή που είναι αποτυχημένο το ποίημα έστω και για έναν, είναι αποτυχημένο και εφ' όσον έστω και ένας το κρίνει ως τέτοιο, εκατομμύρια άλλες αντίθετες κρίσεις δε μπορούν να ακυρώσουν το χαρακτηρισμό αυτό. Όσο για εμένα, ήταν μεγάλη μου τιμή η μεταξύ μας κουβέντα. Ίσως η βιαστική διατύπωσή μου προκαλέσει εκ νέου σχόλια από εσένα ή οποιονδήποτε άλλο και λυπούμαι που δε θα μπορέσω να επανέλθω μέχρι την Τρίτη που θα επιστρέψω στη βάση μου.. Εύχομαι η όλη κουβέντα να τελειώνει εδώ ή όπως και να 'χει, να μας δοθεί η ευκαιρία από κοντά (στον Ιανό ίσως) να τεθεί σε μια άλλη βάση.

Ευχαριστώ.

88
Θα είμαστε λοιπόν στον Ιανό τη Δευτέρα! Η παρουσία μας στην εκδήλωση αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για όλους αλλά και μια ευκαιρία γνωριμίας, όπως σωστά λέει ο Λάμπρος!
Καλό ταξίδι, λοιπόν, στους μακρινούς...  ;)

89
Με όλα αυτά τα αυτονόητα που λες συμφωνώ. Κρατώ μάλιστα αυτό:
"Οταν φίλε μου γράφεις ένα μπερδεμένο, νοηματικά, ποίημα, παίρνεις το ρίσκο της σκληρής κριτικής, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό
κατά κάποιους κινείται στα όρια της προσβολής."


Εδώ βρίσκεται η ουσία της κουβέντας μας. Η λέξη "μπερδεμένο" είναι το ένα κλειδί, το άλλο είναι τα "όρια" και η φράση που προσδιορίζει την υποκειμενικότητά τους, δηλαδή το "κατά κάποιους".
Κι από αυτή την ουσία μπορούν να προκύψουν ένα σωρό ζητήματα και κουβέντες που τελειωμό δε θα 'χουν.

Εν κατακλείδι,
η αστοχία στην δόμηση των στίχων μου, είναι κάτι που είμαι έτοιμος να παραδεχτώ ανά πάσα στιγμή.  Δε με βοηθάς όμως να το κάνω. Έδωσα συγκεκριμένες απαντήσεις σε ζητήματα που θίχτηκαν από μέρους σου και η απουσία τους στο τελευταίο σχόλιό σου, με πείθει πως η μεταξύ μας διαφορά είναι βαθύτερη από τη λέξη "μπερδεμένο" και εντοπίζεται κυρίως στο "κατά κάποιους". Πώς να σε πείσω λοιπόν, όταν ακόμα και η χρήση του 1ου πληθυντικού εκλαμβάνεται ως προσβλητική και τι είδους εξηγήσεις να δώσω, όταν μου καταλογίζεται έπαρση;
Προς το παρόν καληνύχτα..

90
θέλω να ξεκαθαρίσω πως δεν έχω κανέναν λόγο να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί σου. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Μπορεί να φαίνεται ειρωνικό το σχόλιό μου, για το οποίο κάνεις λόγο, αλλά πέρα από την "τραβηγμένη" διατύπωση της στιγμής, στην ουσία του είναι κάτι που θα έλεγα ξανά και ξανά.. Ακόμα κι ένας αρνητικός σχολιασμός, όταν μάλιστα γίνεται, με το πάθος και την μακροσκελή (τηρουμένων των αναλογιών) έκτασή του δικού σου, μου δίνει τη χαρά να συμμετέχω σε έναν διάλογο εποικοδομητικό εν τέλει. 

2. Κατανοητό εξ αρχής.

3. Δεν είναι υπεκφυγή, να 'σαι σίγουρος. Δε συνηθίζω να δίνω διάλεξη με θέμα τα γραπτά μου. Εκεί που οι απορίες και οι κρίσεις για τους στίχους μου είναι συγκεκριμένες και επί μέρους, είμαι έτοιμος και να απαντήσω και να υπερασπιστώ, όπως και θα κάνω πιο κάτω. (Νο 7)

4. Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σου αποδείξω πως κάνεις λάθος. Για αυτό λοιπόν δεν έχεις όντως κανέναν λόγο να ζητήσεις συγνώμη από οποιονδήποτε. Δεν καταλογίζω καμιά προκατάληψη, ούτε και γενικεύω την κρίση σου στο σύνολο του έργου μου. Αυτοί άλλωστε που είναι προκατειλημμένοι απέναντι στους στίχους μου, προτιμούν τον κλεφτοπόλεμο και δεν αναπτύσσουν επιχειρήματα όπως εσύ!

5. Ελπίζω να ανταποκριθεί σύντομα κάποιος στο κάλεσμά σου.. Σου εξήγησα πως δεν θα κάνω κάτι τέτοιο εγώ, ούτε ως αναγνώστης, ούτε ως υπογράφων το εν λόγω πόνημα. Εδώ οφείλω να ανακαλέσω την αναφορά μου περί καθαρότητας των στίχων και περί αντίληψης, γιατί είναι όντως προσβλητική και δεν θέλω προσβάλλω κανέναν. Ζητώ λοιπόν ειλικρινά συγγνώμη.

6. Οποιοσδήποτε ασχολείται με τη λογοτεχνία, ερασιτεχνικά δε ακόμα περισσότερο, έχει την συμπάθειά μου, τη συμπαράστασή μου και ειδικότερα την αφοσίωσή μου όταν η αντίληψη που έχω για το έργο του συνάδει με τα αισθητικά μου κριτήρια!

7. Ασφαλώς και υπήρχε περίπτωση να χρησιμοποιηθεί από μέρους μου το 2ο πληθυντικό! Και μάλιστα με την ίδια ευκολία που μπορώ να πω:
"EΣΕΙΣ είσαστε καλύτεροι από 'μένα"  και το λέω, μέσα στο φόρουμ, στη δουλειά μου, στην παρέα μου.
Λέγοντας λοιπόν:
"σκεπάρνια ΕΜΕΙΣ του γύφτου" δε χρησιμοποιώ το 2ο πληθυντικό, γιατί ανήκω στο σύνολο στο οποίο αναφέρομαι!
Η χρήση λοιπόν του 1ου προσώπου δεν είναι υπεκφυγή, ούτε συγκάλυψη, ούτε τέχνασμα, ούτε δειλία, όπως πιθανώς συμπεραίνει κανείς. Αν τα λόγια μου είχαν συγκεκριμένο στόχο σε διαβεβαιώ πως θα χρησιμοποιούσα και δεύτερο και τρίτο πρόσωπο κι όχι μόνο πληθυντικού αριθμού..!

Ένα χαρτί αγαπητέ μου, δύσκολα σαπίζει, ειδικά μέσα στα συρτάρια μας, στα ντοσιέ και στους φακέλλους. Συνήθως όσο είμαστε εν ζωή και είναι αυτά (τα χαρτιά) φρεσκογραμμένα η όποια μυρωδιά είναι πιο πιθανό να προκληθεί από κάποιου είδους φυσική μας ανάγκη...

Υ.Γ. Ε, τώρα το να μου καταλογίζεις έπαρση και πρόθεση αυτό-θεοποίησης είναι μάλλον άδικο για μένα. Δε σε αδικώ όμως.. Στα γραπτά παρασύρομαι..

Υ.Γ. 2 Αλήθεια πιστεύεις πως έχω διάθεση να τσακωθώ μαζί σου;

91
Χαίρομαι φίλε Crool για την τοποθέτησή σου! Και χαίρομαι διπλά! Από τη μια χαίρομαι που κατάφερα να προβιβάσω ένα λιτό στιχούργημα σε μνημείο, έστω εμπάθειας, και από την άλλη χαίρομαι ακόμα πιο πολύ που έχεις την ειλικρίνεια και το θάρρος να αποδόσεις στο δημιούργημα αυτό ακριβώς που αξίζει σύμφωνα με την κρίση σου!
Με άλλα λόγια δε θα ήθελα σε καμιά περίπτωση να διαβάσω επαίνους από αναγνώστες που δεν το εκτίμησαν.

Όσο για τις εξηγήσεις, νομίζω περιττεύουν.. Θα εξακολουθείς να περιφρονείς τους στίχους μου και χωρίς να χρειάζεται να μου ζητάς συγνώμη.. Άλλωστε είναι ξεκάθαρα όσα γράφω και ή τα καταλαβαίνεις ή όχι.

Όσο για την προσπάθεια των άλλων, δεν έχω κανένα δικαίωμα να κάνω κάτι από όλα αυτά που διαγνώσατε στις προθέσεις μου και να 'στε σίγουρος δεν έχω ούτε τη διάθεση. Εξάλλου μιλώ σε 1ο πρόσωπο και μέσα στους "άλλους" βρίσκεται και η αφεντιά μου!

Χαίρομαι για την κουβέντα.

92
Κάτω από τα σύννεφα ο κόσμος δε χωράει
ψάχνουν πατρίδα τα πουλιά κι οι άνθρωποι για σπίτι
μ' ένα σπυρί απ' τα λόγια μου πετάει ένα σπουργίτι
με το λυγμό ενός τραγουδιού με άφησε και πάει.

Κάτω από τα κύματα τα όνειρα μιλάνε
σε μια γλαρένια αγκαλιά, στη ρότα ενός κουρσάρου
γίνονται ασπρόμαυρα tatoo στα μπράτσα κάποιου φάρου
φιλί γοργόνας ζήλεψαν με άφησαν και πάνε.

Ακροπατώ στα βότσαλα με το Νοτιά στο πλάι
χαϊδολογεί τα πόδια μου της γης το άγριο κύμα
τα χνάρια μου σκορπίζονται και μοιάζει κάθε βήμα
μαζί με ότι άγγιξα να μ' αποχαιρετάει

93
Ρακένδυτε, έχει τόση δύναμη που θα άξιζε τον κόπο να το ξανακοιτάξεις.. Να το στρογγυλέψεις λίγο ίσως! Είναι πολύ δυνατό πάντως!!!

94
Ίσως λοιπόν να 'ναι καλύτερα στην αφάνεια φίλε μου! Να σαι καλά!  ;)

95
αυτοκριτική λοιπόν;.. καλημέρα! :)

96
http://soundclick.com/share?songid=7742267

είναι η μελοποίηση που έκανα στους στίχους με τους οποίους έλαβα μέρος στον 1ο διαγωνισμό στίχου του kithara.gr.
ηχογράφηση πρόχειρη  ;)

97
Γεωργία, θέλω να μοιραστώ με τα μέλη του φόρουμ τη χαρά για την "επιστροφή" μου όπως λες.. στην πραγματικότητα είμαι εδώ από το 2003, τα στιχάκια μου κάνουν διάλειμμα! Οι εργασίες της "μουσικής άμιλλας" ήταν αφορμή και οι ομοιοκαταληξίες που στριμώχνονται κάτω απ' τη γλώσσα μου η αιτία!  :)

Για τα άλλα που λέτε εσύ και ο ivikos (αυτός κι αν έχει ρίμες σε πλεόνασμα..), όπως σου είπα και χθες, καλή καρδιά!

Υ.Γ. τα δεκαπεντασύλλαβα έχουν συνέχεια.. Οι μουσικές ακολουθούν! ;)

98
όπως τραβούν τους κεραυνούς της νύχτας οι άγριοι βράχοι
κάποιου θεού τη μάνητα θαρρώ εξακοντίζουν
στο αγνάντεμά τους σύγκορμος τρέμω σαν το σαλάχι
καθώς θυμοί κάποιου ουρανού τη ράχη μου ηλεκτρίζουν..

όπως τα μάτια τ' ουρανού ψάχνουν να βρουν καθρέφτη
εκεί ψηλά τα γύρεψα κι εγώ της πλάσης ζώο
που το κελί μοιράζομαι με νταβατζή, με κλέφτη,
για ένα αστέρι που έπεσε στο βλέμμα μου τ' αθώο!

όπως ανοίγω αγκαλιά τη θάλασσα να πάρω
-κορμί που ζήτησε κορμί και βρήκε τον πνιγμό του-
με σημαδεύει κεραυνός, φως απ' αρχαίο φάρο
που έκλεψα και πλήρωσα με το στερνό θυμό του!

99
ο σχολιασμός είναι απολαυστικός Γεωργία! Ακόμα γελάω!!! Καλό μεσημέρι!

100
Τώρα που γέρνει του τοπίου η ζυγαριά
κυλούν στα χέρια μου ποτάμια και χωριά
ασήκωτος ο κόσμος στην πλάτη ενός ανθρώπου
αιχμάλωτα τα λόγια μου αυτού του μάταιου κόπου.

Σταθμά και μέτρα είναι του πέλαγου οι βράχοι
την ελλιπέστατη μερίδα εμείς μονάχοι
καμαρωτά μοιράζουμε σκεπάρνια εμείς του γύφτου
σκαλίζοντας για ποιήματα στα χώματα του ίσκιου

του δικού μας. Μα είναι η φλέβα πιο βαθιά
κάτω απ' τον ίσκιο κι απ' το χώμα που πατούμε
κι όλο στην λάσπη την παχιά τσαλαβουτούμε
μήπως βρεθούμε απ' τα σκουλήκια πιο ψηλά!

Μέσα στο ίδιο το σακούλι δυσωδία
τρέφει και τρέφεται από 'μας. Τι ειρωνεία,
που νομίσαμε πως γίναμε του κόσμου
καθαριστές και τον επήραμε επ' ώμου.

Μα όσα δεν είπαμε θα μένουνε θαμμένα
στη μυρωδιά σάπιου χαρτιού που τα "γιατί" μας
ποζάρουν ένδοξα επάνω του γραμμένα
ή μήπως είναι από το σφίξιμο η πορδή μας;

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 31