Θρίλερ...

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Χορεύει η θλίψη φυσαλίδα του θανάτου
μικραίνει η φλόγα απ' την ανάσα των θηρίων
μες στους διαδρόμους νεκρικών κοιμητηρίων
στριφογυρνάς σαν ναυαγός στο πέρασμά του

πεθαίνει η μέρα μ' ένα φύσημα τ' ανέμου
σ' ένα υπόγειο ξεχασμένο το φυτίλι
τίποτα πια δεν περιμένεις να σου στείλει
να ξαναζήσεις την ανάσα του πολέμου

χορεύει η θλίψη ένα μπλούζ των κρεμασμένων
κρατάς συνθήματα των τοίχων στη μασχάλη
σπάζεις στο τοίχο ένα γυάλινο μπουκάλι
σκόρπια μηνύματα θαλασσινών χαμένων

χωρίς διλήμματα, χωρίς επαναλήψεις
μόνο μια απόμακρη φωνή σε διαπερνάει
σε καταπίνει, σε τρελαίνει σε πονάει
μα αντιστέκεσαι στου ονείρου τις αφίξεις

χορεύει η θλίψη σ' ένα θρίλερ του σαββάτου
κρύβεται ο χρόνος τρομαγμένος στο συρτάρι
φωτιά φουντώνει και τυλίγει το φεγγάρι
μπροστά σου απλώνεται η σκοτεινή πλευρά του

ξεθωριασμένος κωδικός σ' ένα φλιτζάνι
στο κατακάθι του αυτό που σου 'χει λείψει
μέσα στον άνεμο χορεύει τώρα η θλίψη
χωρίς καφέ, χωρίς τσιγάρο και μελάνι.

[Crool]

Πολύ ωραίο και δυνατό. Μεταφέρει αυτή την ατμόσφαιρα του μυστηρίου και του απόκοσμου,
(ήδη από την πρώτη στροφή) Εξαιρετικά
Μπράβο..

[gkou]

Καλογραμμένοι στίχοι, με όμορφο λεξιλόγιο και χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις. Μπράβο κι από εμένα Παναγιώτη!

[kuiper]

Πολύ δυνατό.
Οι χειροπέδες ατσάλινες, πως να τις σπάσεις!
Ονειρικά ξεσπάσματα! Φλεγόμενη θλίψει!
Να το μπορούσε η γροθιά μου να διαλύσει το μαύρο, μα πως;

[ivikos]

Χορεύει η θλίψη σαν αντίβαρο του σκότους
αραδιασμένη συννεφιά σ' όλη η δύση,
ποιος να την διώξει μιαν αχτίδα να φωτίσει;
που 'ναι οι άνεμοι κλεισμένοι στον ασκό τους

Φίλε Παναγιώτη όλο ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!

[anagnostis]

ΧΩΡΙΑΤΗ, το χωριό σου πρέπει να είναι περήφανο για σένα.

Ο ρόλος του προξενητή, του κουμπάρου και του παπά σου ταιριάζει "γάντι".
Έχεις "παντρέψει" άψογα λέξεις, φράσεις και νοήματα και περνάς τα συναισθήματα
μ' ένα μοναδικό τρόπο που συναρπάζει...

Από έναν έμπειρο αναγνώστη, συγχαρητήρια...

[alex68]

καλημερα κι απο μενα
πραγματικα πολυ αψογο αισθητικα και δημιουργει ολη την ατμοσφαιρα του τιτλου
αν και λιγο πεσιμιστικο βαζει την φαντασια να δουλεψει σε φουλ στροφες
και τελος για να πω και το στραβο μου σαν απειρος αναγνωστης
εμενα μου φαινεται οτι στο τελος χανει λιγο γιατι μου δινει μια κορυφωση
στις 2 μεσαιες στροφες μεχρι το

"χωρίς διλήμματα, χωρίς επαναλήψεις
μόνο μια απόμακρη φωνή σε διαπερνάει
σε καταπίνει, σε τρελαίνει σε πονάει
μα αντιστέκεσαι στου ονείρου τις αφίξεις"

και μετα κανει ενα μπραφ ...χωρις ομως να παυει να ειναι απολαυστικο.

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους που με τιμάτε με τα σχόλιά σας
μου δίνετε δύναμη να συνεχίσω να γράφω

[Αnthia]

Γεια σου Παναγιώτη!!!!!

Τα θερμά μου συγχαρητήρια για το δημιούργημα που μόλις διάβασα

Πιστεύω όμως πως ο τίτλος το αδικεί κάπως  κατά την άποψή μου

[ε?]

Μπραβο χωριατη οι στιχοι σου ειναι παρα πολυ καλοι. Επετρεψε μου να τους αφιερωσω στους διαφορους που ερχονται και λενε οτι η ενοτητα  αυτη ειναι της πλακας.

Να σαι καλα.