Σαν λιποτάχτης

[ivikos]

Σαν λιποτάχτης
θα δραπετεύσω για να φτάσω στα παλάτια σου
για να μην ψάχνεις της φυγής την αφορμή σου,
Παραχαράχτης
χαρτονομίσματος, θα γίνω για τα μάτια σου
και στο παζάρι θ’ αγοράσω το κορμί σου

Δεν θα ‘χω μένος
για εκείνο τ’ όνειρο που έσβησες το απόβραδο
που έλεγε: « πες το σ’ αγαπώ η καρδιά να λιώσει»
Σημαδεμένος
απ’ της αγάπης σου το ξίφος Σαββατόβραδο,
ποια Κυριακή χωρίς βροχή να ξημερώσει

Μιας νύχτας μπίλια
θα πω να κάτσει με τεχνάσματα παμπόνηρα,
εκεί που γράφει: «στο κορμί της εθισμένος»
Με μια μποτίλια
αν με αρνηθείς θα σβήσω έρωτες και όνειρα
και μες στους δρόμους θα γυρίζω μεθυσμένος

Κι αφού αναβάλλω
για να μη φύγεις, τις αλήθειες, και το ψέμα μου,
κάθε ταξίδι μ’ ενός έρωτα πιρόγα,
Πια θα σε βάλλω
με άγριο πάθος, πυρετός να ‘σαι στο αίμα μου
για να με καις με της αγάπης σου τη φλόγα

23.04.2010

[Αρέθα]

Υπέροχο, από τα πιο ερωτικά ποιήματα που έχω διαβάσει!!

[ivikos]

η προδιάθεση να διαχέεται έντονα ο ερωτισμός προϋπήρχε , και γι' αυτό φτιάχτηκε
Αρέθα μου...
Ο σχολιασμός σου μου λέει ,πως σε ένα  βαθμό το πέτυχα!!!!
Σ' ευχαριστώ, και να είσαι πάντα καλά!!!!!!