Ανωνυμο(η καλυτερα ατιτλο)

[ilektrojohn]

Είχα κάποτε ένα φίλο που αλήτευε
Μου έπαιρνε σκέψεις κ τις έκανε τραγούδια
Βίαζε λέξεις να τις κάνει να φωνάξουνε
Κ αν ένιωθε άβολα το έβαζε στα πόδια

Είχα κάποτε ένα φίλο που δεν τόλμαγε
Να πει :¨Φοβάμαι¨ , ¨Σ’αγαπω¨,η ¨θα μου λείψεις¨
Μα κάθε βράδυ που κρυβόταν στα σεντόνια μου
Μ’ανοστα αστεία διασκέδαζε τις τύψεις

Είχα κάποτε ένα φίλο που καυχιότανε
Το νόημα πως βρήκε σε δυο μάτια
Αυτό που ψάχνουν οι τρελοί κ οι φιλόσοφοι
Που κάποιοι λένε πως ενώνει τα κομμάτια

Δε θυμάμαι αν κουράστηκε η τον έδιωξα
Όπως κ να’χει έχω χρόνια να τον δω
Ίσως μου λείπει μα δεν είμαι ακόμα έτοιμος
Στον καθρέπτη μου ξανά να κοιταχτώ



01-06-04

[Aramis]

πολυ καλο φιλε μου,εμενα προσωπικα με αγγιξε.Αν δεν κανω λαθος μαλλον μιλας για τον εαυτο σου σε καποια στιγμη της ζωης σου οπως εσυ τον θυμασαι.Αρκετα καλο

[Angy]

καλο...

[Γιώτα Μή]

μπράβο σου!έχω διαβάσει κ τα προηγούμενα κομάτια που έχεις στείλει ..πολύ όμορφα όλα κ ιδιαίτερα αυτό!!

[Απόλλων]

Πράγματι είναι πολύ ωραίο και έξυπνο. Θα μού επιτρέψεις όμως μια μικρή παρατήρηση. Στο δεύτερο μισό του ποιήματος φαίνεται να αλλάζει το μέτρο. Πιο συγκεκριμένα ο αριθμός των συλλαβών σε κάθε στίχο πάει ως εξής:

1η στροφή: 13-13-14-13
2η στροφή: 13-13-14-13
3η στροφή: 13-11-14-13
4η στροφή: 13-12-14-11

Όπως βλέπεις, οι δυο τελευταίες στροφές διαφέρουν μετρικά από τις δυο πρώτες. Από το δεύτερο στίχο της τρίτης στροφής, επί παραδείγματι, φαίνεται να λείπει κάτι. Αν ήταν "το νόημα της ζωής πως βρήκε σε δυο ματια" ή κάτι τέτοιο, πιστεύω ότι θα ταίριαζε καλύτερα, καθώς θα έκανε τον αριθμό των συλλαβών σε κάθε στίχο αυτής της στροφής ίδιο με τις δυο πρώτες στροφές. Κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει και στην τελευταία στροφή. Όλα αυτά χωρίς να αλλάξει νοηματικά το έργο σου, το οποιο επαναλαμβάνω ότι μου άρεσε πολύ.

Μη φανταστείς ότι έχω πρόθεση να σου προτείνω αλλαγές σε αυτό που έγραψες και το οποιο εκφράζει κάτι απόλυτα δικό σου. Η παρατήρηση μου είναι μάλλον τεχνικής φύσεως. Αν δεν ζητάς κριτική η έστω σχόλια, αγνόησε με ή στείλε με εκεί που ξέρεις...

[ilektrojohn]

Απολλωνα,οπως εχω γραψει κ σε αλλο ποστ,φυσικα κ εχω στοχο κριτικη κ σχολια.Κ δεν εχω καμια προθεση να σε αγνοησω,εχεις καταφερει να κερδισεις το σεβασμο μου μεσα απο απαντησεις σου σε διαφορα ποστ ;)Οσον αφορα τωρα στις παρατηρησεις σου:Μετρησα κ ξανα μετρησα τις συλλαβες κ...εχεις δικιο! ;DΩστοσο,δεν με απασχολει ιδιαιτερα το μετρο.Ειναι στιχοι,κατι που σημαινει οτι σε μια πιθανη μελωποιηση χωρανε <<μουσικες διορθωσεις>> στους στιχους.Για παραδειγμα στον στιχο που αναφερεσαι,μπορει να μπει καποια παυση αναμεσα σε 2 λεξεις,η πχ το "το νοημα πως βρηκε"",να γινει "το νοημα πως βρηκε-ε" ωστε να καλυφθουν αυτες οι <<μετρικες>> ανωμαλιες.(Αν κ μπορω να πω οτι μεσα απο μια προχειρη μελωδικη γραμμη που σκεφτομαι,δεν ακουγεται κατι λαθος ) ) Η αληθεια ειναι παντως οτι ποτε δεν μετραω συλλαβες,σ'αυτα που γραφω,λειτουργω καλυτερα με τ'αυτι.Ισως ν'αρχισω τωρα ομως ! .Αυτα,ευχαριστω για τα σχολια σας!

[Απόλλων]

Ναι, δεν είναι ούτως ειπείν θέμα "λάθους". Και όταν είπα ότι φαίνεται κάτι να λείπει, μιλούσα για την εντύπωση που μου άφησε το ποίημα όταν το διάβασα. Ίσως επειδή έχοντας διαβάσει τις δυο πρώτες στροφές και έχοντας μπει σε ένα κάποιο "ρυθμό" και μέτρο, η μεταβολή της τρίτης στροφής με έβγαλε λίγο εκτος ρυθμού. Φυσικά αν το μελοποιήσεις μπορούν να γίνουν πολλά για να καλύψουν (αν χρειάζεται) το τυχόν κενό. Και συνήθως ούτε εγώ μετράω συλλαβές, εκτος αν μου βγει κάποιος στίχος σε πιο αυστηρό μέτρο και θελήσω, πάνω σε μια κρίση τελειομανίας, να κανω όλο το ποίημα ομοιόμορφο μετρικά. Απλά εδώ θεώρησα ότι με τη μέτρηση των συλλαβών θα απέδιδα καλύτερα το νόημα της παρατήρησης μου.

Αυτά... και συνέχισε να γραφεις...

[Βραζίλης]

Να και ένα τραγούδι με απρόσμενο τέλος... Ενδιαφέρον..

ε τι; μόνο οι ταινίες και τα μυθιστορήματα θα έχουν;...