Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - MACMISIAS

Σελίδες: [1] 2 3 4
1
Σήμερα είναι κάτι άλλο
 
Γράμματα στη σειρά, λέξεις , υποθέσεις
Κάτι υπάρχει ,κάτι μου μιλά
Κάτι που δεν θα το αντέξεις
Μια φωτιά από κενό, που σε παίρνει και σε λοιώνει
Σε μια άτακτη φυγή που ολο λέει πως τελειώνει
Σημερα είναι κατι άλλο που θα φέρει μια ευκαιρία
Σήμερα είναι κάτι άλλο που θα διστάσει να την αρπάξει.
 
Ανάθεμα δικό σου, με μια λαμπρή γιορτή.
Αναρωτήθηκες ποτέ τα πως και τα γιατί;
Μείνε σε μια γωνιά, ζεστά ποτά , ιδρώτας,
Σαν μια φυγή προς τα εκεί που ήσουνα και πρώτα
 
Αλίμονο μονάχα αυτό, αλίμονο σε όλα
Τα εύθυμα ενθύμια που σε ρωτήσαν τότε
Πριν σε προλάβει το κακό,πριν σε αντικρύσει ο ήλιος
Πριν σε πετάξουν στο κενό οι Μοίρες και ο φίλος
Σήμερα είναι κάτι άλλο , σήμερα είναι κάτι άλλο
Σήμερα είναι σαν εχθές, αλλά σαν κάτι άλλο….

2
Ήτανε όνειρο, ήτανε όραμα δεν ξέρω,
αυτό που εχθες μου τυραννούσε το μυαλό.
Ήμουνα λέει λίγο πριν από το τέλος
Σας φώναξα λιγάκι να σας δω.
 
Εσείς οι τέσσερις που ήσασταν για μένα
Ότι πολύτιμο μου ‘χει μείνει στη ψυχή
Η κάθε μια σας, ιστορία απ’τα περασμένα
Η κάθε μια σας, τόσο διαφορετική
 
Η πρώτη μ’εκανε να νοιώσω για εκείνη,
πρώτη φορά, ο έρωτας τι θα πει
Σαν να’ταν πόλεμος μα και μαζί ειρήνη,
όταν την έχασα δεν ήμουν πια παιδί.
 
Η δεύτερη μου έδειξε το πάθος,
που καίει το σώμα, τη καρδιά μα και το νου.
Τι κρίμα όμως που παρ’όλο κατά βάθος,
με αγαπούσε , τώρα είναι αλλουνού.
 
Της τρίτης, της χρωστάω ευγνωμοσύνη,
γιατί μου φρόντισε όλες τις πληγές.
Δεν ξέρω τι θα ήμουν αν δεν ήτανε εκείνη,
το φιλαράκι μου σε όλες τις κακοτοπιές.
 
Κι η τέταρτη είναι η ζωή μου,
αυτή που τα’χει όλα αυτά μαζί.
Μία γυναίκα ,όμορφη , ζεστή.
Που η ιστορία μου θα τελειώσει με αυτή.
 
Κι έτσι όπως ήρθατε, για ν’αποχωριστούμε,
τη τελευταία μου ημέρα εδώ στη γη.
Γλυκές γριούλες μου το όνειρο που ζούμε,
άραγε λετε να έπαναληφθεί;
 
Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου,
που ήσασταν όλες  έμπνευση, πνοή
Κάποτε ίσως αν ξανασυναντηθούμε
Λέτε να κάνουμε τα ίδια απ’την αρχή;
Ή δεν θα ήθελε καμμιά σας, να με ξαναδεί;

3
Αυτό που σε πονάει πιο πολύ σαν μεγαλώνεις,
δεν είναι ο καθρέφτης.
Ούτε είναι οι ευθύνες και τα βάρη,
που θα πρέπει να αντέχεις.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ
και σου κόβει την ανάσα στη στιγμή,
είναι όλοι αυτοί
που αγάπησες και φεύγουν.


Όλοι αυτοί που θα τους ήθελες για πάντοτε κοντά σου,
όλοι αυτοί που στηρίζαν τις ελπίδες, τα όνειρά σου.
Όλοι αυτοί που σε καμάρωναν να μεγαλώνεις,
τώρα έχει έρθει η δική σου η σειρά να καμαρώνεις.
Και αυτό είναι το μόνο που απαλύνει τον πικρό σου πόνο.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ σαν μεγαλώνεις,
δεν είναι το κορμί σου.
Έτσι κι αλλοιώς σιγά σιγά το συνηθίζεις,
που αλλάζει κάθε χρόνο η μορφή σου.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ
και που θες να σταματήσεις τη στιγμή,
είναι όλοι αυτοί
που γι άλλους τόπους ταξιδεύουν.


Όλοι αυτοί που μοιραστήκανε τη λύπη , τη χαρά σου.
Όλοι αυτοί που ήταν πάντα μέσα στη καρδιά σου.
Όλοι αυτοί που δεν περνάει ούτε μέρα χωρίς να τους θυμάσαι
είναι αυτοί που σου'παν "έτσι ειν΄η ζωή και μην λυπάσαι"
Και αυτή η παρηγοριά είναι το μόνο που έχει μείνει τελικά.

4
 
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ!
 
 
Άντε έναν στίχο μετά από καιρό
θα γράψω για να στείλω στο "Κιθάρα"
Τα λόγια του μου έρχονται σιγά σιγά θαρρώ,
ελπίζω μοναχά να μην μου βγει μαντάρα...
 
Για έρωτες δεν γράφω, γιατί πια παντρεμένος
και με παιδί που κλαίει κι αγάπη όλο ζητά,
λιγάκι ξεθωριάζει ο έρωτας ο καϋμένος,
μα γίνεται αγάπη, όλο και πιο βαθειά.
 
Για "Κρίση" πάλι τι να πεις, τα λένε οι εφημερίδες,
στημμένο μάλλον ήτανε, κλάφτε τους τους φτωχούς,
που σε συσσίτια στην ουρά , προσμένουνε μερίδες,
δοσμένα από φιλάνθρωπους, λιγάκι παχουλούς.
 
Να πιάσω τα αθλητικά, κι εκεί έχω πίκρα μαύρη ,
την Ένωση την ρίξανε στην Γ' Εθνική,
το δρόμο της σιγά σιγά κι αυτή μιά μέρα θα'βρει,
και μες τη Φιλαδέλφεια, θα είμαστε όλοι εκεί.
 
Αυτά λοιπόν τα νέα μου, κι αν τα κανα μαντάρα
ήθελα λιγάκι να εκφραστώ και να επικοινωνήσω,
με όλα τα φιλαράκια μου εδώ μεσ το Κιθάρα,
να πω σε όλους γειά χαρά και να σας χαιρετήσω!

5

Σε μια ντίσκο σ' άφησα το 80,
το 90 σε συνάντησα ξανά σε κάποιο κλάμπ.
2000 και μου'λεγες πως έχεις τα προσόντα,
να είσαι συ κι όχι η Ελένη, των μήντια η σταρ.

Και τώρα πια στα σαράντα,
με άδειο πορτοφόλι,σηκώνεις τη γροθιά,
στου Συντάγματος τα σκαλιά,
είσαι υπέρ ή κατά, Δεξιά γι 'Αριστερά;

Τον έχεις άχτι το θειό σου το Κώστα,
που σου'χε υποσχεθεί, πως θα σε βάλει σε δουλειά.
Έβαλε το ξάδελφό σου το λαπά
και το άχτι σου το βγάζεις,σ'αυτόν τώρα πια.

Το μεροκάματο δύσκολα πια βγαίνει,
σε έχουν πνίξει τα δανεικά,
στο καθρέφτη κυττάς τη μπογιά τη ξεβαμμένη
και λες "Πως φύγαν, τόσα χρόνια ξαφνικά";

Μιά επανάσταση μόνο σου απομένει,
να κυτταχτείς στον καθρέφτη γι ακόμα μιά φορά
και να φωνάξεις "Ήμουν μαλακισμένη",
μπας και βρεις έτσι την αρχαία σου μαγκιά.

6
Ακούστε ένα δείγμα της δουλειάς που κάνουμε με τη μπάντα μου τις "Καλύτερες Μέρες" , από το live που δώσαμε στις 21/4/2012 στον Rythmos Stage στην Ηλιούπολη.

1. Sex and drugs and rock n' roll ( IAN DURY)


2. Games Without Frontiers (PETER GABRIEL)


3. The Passenger (IGGY POP)



7
ΕΚΟΨΕΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ

Έκοψες τα μαλλιά σου.
Τα πήρα, τα φύλαξα μακρυά,
απ' των ανθρώπων τις αδιάκριτες ματιές.

Και σου είπα σ'ευχαριστώ.
Γιατί μου'δωσες ένα λόγο για να ζω,
μ'έμαθες πως είναι ν'αγαπάς.

Πως το λέει ο Κραουνάκης...
"Καταδικασμένος να ζω έναν έρωτα επίγειο".
Όχι δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος πια.

Είμαι εκείνος που σ'αγαπάει εδώ,
μα και στον ουρανό,
χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς συμβάσεις.

Και το καλύτερο στο φυλάω για το τέλος,
δεν δίνω δεκάρα αν εσύ με αγαπάς το ίδιο,
είμαι τόσο γεμάτος απ' αυτό που νοιώθω,
που φτάνει για μένα, για σένα,
για το κόσμο όλο.

Έκοψες τα μαλλιά σου,
τα πήρα , τα φίλησα
κι όλα καλά...

8
Οι "Καλύτερες Μέρες" ήρθαν και θα βρίσκονται στον Rythmos Stage- Μαρίνου Αντύπα 38 Άνω Ηλιούπολη, τη Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012 στις 9.30 το βράδυ. Είσοδος 12 ευρώ με ποτό . Μαζί μας θα είναι ,η Ελίνα Εγγλέζου με τον Γιάννη Κοτσιράκη.

Ένα live με καλή ροκ μουσική από τις δεκαετίες 60,70,80,90,00 . Σας περιμένουμε.

9


Λευτεριά στον Αγωνιστή Έρωτα,
που χρόνια ολόκληρα παλεύει και καταφέρνει,
ανάμεσα σε Hθικές Σκύλλες
και Kαθώς Πρέπει Χάρυβδες,
τα κορμιά των ανθρώπων να ενώνει.

Λευτεριά στις Αγωνίστριες Κόρες,
που πάντοτε μιά Μάνα τους καταστρέφει τις ζωές,
καθώς τις παίρνει από το χέρι και τους δίνει
συμβουλές για το πως θα είναι δυστυχισμένες,
γυρίζοντας από γενιά σε γενιά, το "Παράνοια" 2,3,4...ν+1...

Λευτεριά στους Αγωνιστές Γυιούς ,
που παρά τα δέκα κιλά αρχ**ια που κληρονομήσαν από τους
πατεράδες τους, τα χρησιμοποιούνε τελικά ΚΑΙ για να
ποτίζουν μιά γαρδένια που έχουν στη γλάστρα
κι ας το κάνουνε τρεις  η ώρα τη νύχτα , για να μην τους δει κανείς.

Λευτεριά σε όλους τους Αγωνιστές Πιστούς,
που παρά τη χλεύη των γύρω τους, αγιάζουν
και γεμίζουν πρωινή δροσιά τις ψυχές όλων όσων
έχουν τη τύχη να τους ακούσουν σε μοναστήρια,
σε εκκλησιές, στο δρόμο, στα μπαρ και στις στοές του Μετρό.

Λευτεριά στα Μυαλά, στις Καρδιές, στις Νεφραμιές,
στα Συκώτια, Λευτεριά στο Λευτέρη, το Κώστα, το Πέτρο,
τη Λάουρα και τη Μόνικα, Λευτεριά στη Σκέψη, στη Τέρψη,
στη Pepsi , Φτου ξελευτερία γ**ώ το κερατό μου,
42 χρόνια μιά μαλ***α τριγύρω μου και
 να πεις να τέλειωνε εδώ;

Αντί για τίτλους τέλους...TO BE CONTINUED

10
Για να δούμε εδώ θα βγάλουμε 80% υπέρ;

11


Μαράκι κανείς δεν νοιάζεται για σένα
που θα σπουδάσεις, τι θα ζήσεις, τι θα φας.
Για άλλα μέρη να ετοιμάζεσαι να πας,
εκεί που θα'σαι ξένη και με μάτια κλαμμένα.

Μαράκι ο πατέρας σου τι άλλο πια να κάνει,
κι ας νόμιζες πως είναι τόσο δυνατός.
Του αμαξιού ο τελευταίος ήταν πάντοτε τροχός.
Ένας μικρούλης άνθρωπος που έμαθε μονάχα να χάνει.

Κι εκεί που θα πας να θυμάσαι πως σπίτι σου είναι όλη η γη,
πως πατρίδα είναι μία εφεύρεση των ανθρώπων.
Που θα κρατήσει για όσο ακόμα τους άρχοντες εξυπηρετεί,
και πως μέχρι να κάνεις κι εσύ παιδί , θα αλλάξουνε πολλές φορές,
τα ονόματα των τόπων.

Μαράκι ότι σου μάθαμε να ξέρεις πως ήταν λάθος,
ευγένειες, φιλίες κι αγάπη για το διπλανό σου.
Τώρα ένα ένστικτο να έχεις μονάχα για τον εαυτό σου,
αυτοσυντήρηση το λένε κι αυτό να το ακούς με πάθος.

Μαράκι μου όλοι είναι καλοί με το στομάχι γεμάτο,
και όλοι γίνονται σκουλήκια μόλις αυτό αδειάσει.
Ένας καρκίνος είναι οι άνθρωποι και κοίτα μη σε πιάσει,
στα δίχτυα του αυτός ο συρφετός και σε πετάξει κάτω.

Και ξέρω πως όλα αυτά, έχουν μονάχα μοναξιά
μόνη σου όμως είσαι αγάπη μου να το ξέρεις.
Και αν σαν το πατέρα σου περιμένεις και συ κάποτε να κάνει ξαστεριά,
το μόνο που θα κερδίσεις θα είναι να υποφέρεις.

Μαράκι μου καλό σου ταξίδι
και μακάρι να βρεις , τη πατρίδα που ποθείς
και αξίζεις.





12
ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΠΩ...

Δεν θέλω να ακούω,
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η άγνοιά μου,
σου λέω τη προτιμάω.

Γιατί κανείς δεν έχει,
κάτι ευχάριστο να πει,
να δωσει μια ελπίδα,
σ' αυτή τη μίζερη ζωή.


Άσε με ρε συ σου λέω,
δώσε μου μια ευκαιρία,
μη με πρήζεις κάθε μέρα,
δε σου δίνω σημασία.

Για ειδήσεις και για Κρίσεις,
να μιλήσεις μη τολμήσεις,
δε πιστεύω πια κανένα,
ούτ' εσένα , ούτ' εμένα .

Τα κάναν όλοι ρόιδο,
δε κάνω το κορόιδο,
μαζί μ'αυτούς και γω,
που τώρα τραγουδώ.

Μα ειν' άλλο οι αποφάσεις
και άλλο οι προφάσεις,
πετάω στη στιγμή,
τη κάθε ενοχή.

Στα μούτρα τους τη στρέφω
και τους την επιστρέφω,
σιγά να μη σας πω,
για όλα φταίω εγώ.

Αυτό άλλωστε θέλετε,
μικρές μου μαριονέττες,
να γίνουν όλοι οι λαοί,
πουτάνες και επαίτες,

Ούτε να τ'ονειρεύεστε,
ούτε να το σκεφτείτε,
όταν με τ'άθλια αφεντικά σας
αύριο θα συσκεφθείτε.

Για να προσφέρετε ξανά,
μία από τα ίδια,
στημμένη η ενημέρωση,
και μου πρηξε τ'αρχ**ια.

Δεν θέλω να ακούω
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η "άγνοιά" μου,
σας λέω τη προτιμάω...





13
ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Κορίτσια τραγουδήστε κι απόψε
όπως τόσα και τόσα χρόνια,
που με συντροφεύεται,
με τις γλυκές, μοναδικές σας φωνές.

Για έναν τύπο σαν κι εμένα,
πάντοτε ήταν λίγο δύσκολο
να το παραδεχτώ,
πόσο λαχταράω να σας ακούω.

Από τη Rosemary Clooney
μέχρι τη Cher και από τη Tammy Wynnete,
μεχρι την Pink,
όλες σας μου δώσατε τα δώρα σας.

Κι ας μην σας γνώρισα,
σας έμαθα μέσα από τα τραγούδια σας,
που πάντα μέσα από τη ψυχή,
μα και το όμορφο κορμί σας μιλάνε.

Κορίτσια σας ευχαριστώ
και όσο για το φίλο μου που αυτές
τις προτιμήσεις μου
τις βρίσκει λίγο "gay".

Του απαντώ, μ'ενα τραγούδι,
που χρόνια τώρα το ακούω
και που με καίει,
μα είναι ο.κ ....

Don't speak ...




14
Όπως θα έχετε ακούσει ετοιμάζεται νομοσχέδιο με θέμα την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών, τη διεύρυνση του όρου χρήση, την αποποινικοποίηση της καλλιέργειας μικροποσότητας για ιδιωτική χρήση και κάποια αυστηροποίηση στις ποινές για την εμπορία.
 
Δεν είναι εύκολο θέμα...Από τη μιά το Κράτος ήταν εντελώς ανάλγητο απέναντι στους χρήστες, με την έννοια ότι η φυλάκιση ενός ανθρώπου που ουσιαστικά είναι άρρωστος και η ζημιά που του έκανε στη ζωή του η εμπειρία των φυλακών , αλλά φυσικά και το "λέρωμα" του ποινικού του μητρώου, ήταν τεράστια και έβαζε τον καθένα σε έναν δρόμο πολλές φορές χωρίς επιστροφή κοινωνικά.
 
Από την άλλη υπάρχει η άποψη και η φοβία ( ή ο φόβος) ότι μιά τέτοια χαλαρότητα θα οδηγήσει σε πολύ μεγάλη αύξηση των χρηστών . Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού και εκείνων που μιά μέρα θα φτάσουν  στα "σκληρά" ναρκωτικά και πιθανότατα θα χάσουν τη ζωή τους.
 
Ποιά είναι η δική σας γνώμη για αυτή την ιστορία;
 
 
Υ.Γ Χαριτολογώντας ένας φίλος, μου έστειλε το εξής μήνυμα: "Κλειστό αύριο το Σύνταγμα, από διαμαρτυρία των εμπόρων ναρκωτικών για το "άνοιγμα" του επαγγέλματος"... Και επειδή κατά τη ρήση του αγαπητού ηθοποιού Σπύρου Καλογήρου " Είναι πολλά τα λεφτά Άρη", υπάρχει φυσικά και η μεγάλη διάσταση του "βρώμικου" χρήματος που κινείτε γύρω από τα ναρκωτικά. Είναι και αυτή μιά βασικότατη παράμετρος του ζητήματος.
 
 

15
         
ΤΑ JUKE BOX (AMY)


Tα άκρα που άγγιξες δεν τόλμησα ποτέ να πιάσω
φοβήθηκα τα όρια που μου ζήτησες να  ξεπεράσω.
Κι απόμεινα να σε κοιτάζω εκεί  ψηλά να λάμπεις
Κορίτσι μελαχροινό, με τη βαθειά σου τη φωνή


Που ήτανε   μάλλον κραυγή.
 


Δεν με γοήτευσε ποτέ η ομορφιά σου,
Δεν ήταν πόθος αυτό που ένοιωσα, ούτε λαγνεία.
Ήτανε η κάθε όμορφη σου ιστορία,
Που ήξερες να λες μονάχα εσύ,
Κορίτσι μελαχροινό, με τη γλυκειά σου τη φωνή                                     

Που ήταν σίγουρα κραυγή.
 
   

Έιμυ, Έιμυ ,απόψε η φωνή μου τρέμει,
Δεν το πιστεύω πως δεν θα σε ξαναδώ,
Να τραγουδάς έναν γνώριμο σκοπό
Να με γυρνας πίσω στα χρόνια 

Mε τα τζουκ  μποξ που τόσο αγαπώ

16
ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

Στην εποχή της κρίσης,
για τι άλλο να μιλήσεις
σε blogs τις απόψεις σου να πεις ;

Παράξενα θηρία,
γεμάτα αγωνία,
trolls και άλλοι τύποι ευφυείς...

Κάποιοι αγανακτισμένοι,
απ'όλα μπουχτισμένοι,
ψάχνουν για μιά λύση μαγική.

Μα είναι αυτή θαμμένη,
και καταχωνιασμένη
σε κάποια μαύρη τρύπα , ιστορική.


Όλοι για την Ελλάδα,
τη παχιά αγελάδα,
που τώρα αδυνάτισε πολύ,

Ευρωπαίοι Bodyline
φροντίσαν, κι όλα fine
στο τέλος δεν θα μείνη ούτε πετσί.

Και μοιάζουν όλα μαύρα,
γύρω φωτιά και λαύρα
καλοκαίρι με μούφα αντηλιακό

Πλατσουρίζουμε παρέα
και περνάμε ωραία
όσο για την Ελλάδα;...Από Σεπτέμβριο.

17
Τα χρόνια που περάσανε πολύ τα εκτιμάω
Και όλα όσα έζησα, έμαθα να τιμάω
Ανάποδα τα πράγματα μου’ρθαν κάποιες φορές
Μα βίωσα αγάπη μου και θρυλικές στιγμές
Γι αυτό εγώ με τίποτα δεν νοιώθω τελειωμένη,
Αγάπησα και μίσησα και είμ’ ευτυχισμένη.
 
Δεν ήμουν από εκείνες που γράφουνε τραγούδια,
Προτίμαγα σε πίστες να τους πετάω λουλούδια
Και σαν η νύχτα έφευγε ξημέρωμα και κάτι
Το πρωινό με έβρισκε σε αλλο ένα κρεβάτι.
Γι αυτό εγώ με τίποτα δεν νοιώθω λυπημένη
Αγάπησα και μίσησα και είμαι ευτυχισμένη
 
Και όλα αυτά που έμαθες σήμερα εσύ για μένα
Να μην νομίζεις πως εγώ τα έγραψα για σένα
Αυτός που βγάζει   φανερά, όλα τα απλυτά μου
Το έκανε ειλικρινά δίχως την άδειά μου
Μα η έμπνευση είναι ελεύθερη, χαρά σ’ όποιον την έχει
 Η αλήθεια από τό  όνειρο , μία στιγμή απέχει
 
Τώρα λοιπόν σας χαιρετώ κι ώρα καλή μωρά μου
Ένα μεγάλο ευχαριστώ απ’τη σκληρή καρδιά μου
Που όλοι τους νομίζανε πως θα την κατακτήσουν
Σιγά να μην τους άφηνα να μου την εβρωμίσουν
Μιά φράση μοναχά ζητώ στο τάφο μου γραμμένη
Αγάπησα και μίσησα και είμαι ευτυχισμένη 

18
ΔΙΑΓΡΑΦΗ.

19
Κόντρα στον καιρό...

Μιά βραδυά γεμάτη καλή μουσική , σε μπλουζ-   ροκ φόρμες, υπόσχονται να σας προσφέρουν οι "Καλύτερες Μέρες", η Άνθια   Κωνσταντινίδου μαζί με τον Μάνο Καμπούρη και τον Σίμο Κουσκούνη και οι "No Crisis", στο ΟΝΟΜΑ   ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ στη ΚαλλιθέαΔαβάκη και Πλάτωνος 1, τη Κυριακή 13 Μαρτίου 2011 στις 10.00 το βράδυ .

Τηλέφωνa reserve 210-9595006 και 210-9587480

Είσοδος με ποτό : 10 ευρώ.

20
Σήμερα ο όρος classic rock χωράει πολλά πράγματα σε σχέση με το τι σήμαινε πριν από 10 ή 20 χρόνια...Εκτός από τις μπάντες των 60s και 70s που πάντρευαν τις κλασσικές αρμονίες, τη φούγκα και την αντίστιξη με το rock n' roll και τα blues , έχουν ενταχθεί στην ορολογία και άλλα,ξεχωριστά τότε είδη , όπως το hard rock, το Heavy Metal της εποχής (...ναι... στα 80s οι AC/DC, οι Led Zeppelin και πολύ περισσότερο οι Black Sabbath θεωρούνταν τέτοιες μπάντες), ή ακόμα ακόμα και το Southern rock των Allman Brothers και των Lynyrd Skynyrd για παράδειγμα.
Βαδίζοντας πια στα 42 μου και έχοντας διατελέσει ακροατής από το 1983 (ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το Piece of Mind των Maiden) , έβγαλα πια το προσωπικό συμπέρασμα ότι το κλασσικό ροκ είναι το είδος που προτιμάω. Άσχετα από αυτό όμως τι σημαίνει για σας το κλασσικό ροκ; Ασχολείστε καθόλου οι νεώτεροι; Κιθαριστικά ή μη...Έχετε αγαπημένες μπάντες; Υπάρχουν μπάντες καινούργιες που να παίζουν το είδος με επιτυχία (εννοώντας αν τις θεωρείτε καλές); Είναι παρωχημένο και ξεπερασμένο ή θα μπορούσε να ανανεωθεί και με ποιούς τρόπους; Αυτά είναι κάποια ερωτήματα, καθώς και άλλα που μπορείτε να κάνετε και εσείς.

21
Ξέρει κανείς αν υπάρχει κάποιο site που να δημοσιεύονται κάποιοι αξιόπιστοι πίνακες πωλήσεων σε κομμάτια; Ξέρουμε όλοι τη πτώση που υπάρχει. ΄Με πόσα κομμάτια σήμερα θεωρείτε "πετυχημένος΄" ένας δίσκος;

22
Λοιπά / "Η γενιά των 700 ευρώ..."
« στις: 20/05/10, 02:53 »
Έφτασε τελικά η ώρα με την έλευση του Δ.Ν.Τ και της Κατοχής του , να αντιληφθούμε πόσο προπαγανδιστική και μέσα στα πλαίσια της προετοιμασίας του κοσμάκη για αυτό που θα ερχότανε σε μερικά χρόνια, ήταν όλη αυτή η καμπάνια της "γενιάς των 700 ευρώ..." "Έγκριτοι" δημοσιογράφοι, με " δάκρυα στα μάτια" , τόσο καιρό μιλάγανε γι αυτή τη γενιά και δηλώνανε τη συμπαράστασή τους σε αυτούς τους ανθρώπους που τα βγάζουνε τόσο δύσκολα πέρα...


Προετοιμάσανε με λίγα λόγια το ελάχιστο ψυχολογικό όριο του λαού, επενδύοντας στο ότι με αυτή τη προπαγάνδα θα τον κάνουν να πιστεύει το "υπάρχουν και χειρότερα" και σε ένα βαθμό το έχουν πετύχει κιόλας.


Οποιαδήποτε μείωση στους μισθούς την παρουσιάζουνε τώρα ως "αναγκαία". Μάλιστα στα πλαίσια αυτού του αποπροσανατολισμού, ανακαλύπτουνε τώρα την Ακρόπολη με τους γιατρούς και τις φορολογικές τους δηλώσεις και στοχοποιούνε κλάδους εργαζομένων όπως τους υπαλλήλους της Βουλής για παράδειγμα, μόνο και μόνο για να κατευθύνουν την οργή του κόσμου αλλού και όχι εκεί που όλοι μέσα μας ξέρουμε που θα έπρεπε να κατευθυνθεί. Στις απάτες των πολιτικών προσώπων και σ' αυτούς που χρόνια τώρα ξέρουνε , αλλά δεν μιλάνε. Τους δημοσιογράφους δηλαδή...


Αν περιμένεις από κάποιον να σου πει την αλήθεια , αυτοί είναι οι δημοσιογράφοι ( λέμε τώρα). Όμως όλοι ξέρουμε ότι είτε είναι υπάλληλοι των μεγαλοεκδοτών και συμμετέχουν στη προάσπιση των συμφερόντων τους , είτε απλά δεν μιλάνε για να μην χάσουν τη δουλειά τους. Πάντως όπως και να΄χει το συμπέρασμα είναι ότι ενημέρωση δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα.


Έτσι λοιπόν φτιάξανε τη "γενιά των 700 ευρώ" . Και επειδή κάποιος καλόπιστα θα μου πει, "γιατί είναι πολλά; Δεν έχουν δίκιο;" , θα του απαντήσω ότι τα πάντα στη ζωή αυτή είναι σχετικά. Δηλαδή αν είμαι 22 ετών , μένω με τους γονείς μου και δεν έχω οικογενειακές υποχρεώσεις , τότε ναι είναι αρκετά. 


Αν όμως είμαι 40 ετών, έχω 2 ή 3 παιδιά, δεν έχω δικό μου σπίτι και νοικιάζω, έχω και δυό ή και τέσσερις γέρους γονείς με συντάξεις του ΟΓΑ ( κάπου 400 ευρώ) και οι απολαβές μου είναι 2.000 ευρώ, αυτά είναι αρκετά ; Είναι περισσότερα από τα 700 του προηγούμενου παραδείγματος ή όχι ; 


Να λοιπόν που βρίσκετε η απάτη και η έντεχνα ενορχηστρωμένη προπαγάνδα της γενιάς των 700 ευρώ... Ότι μπορεί στα 700 ευρώ να μην πειράξουν τίποτα, αλλά στα 2000 κόβουνε 300 με 400 ευρώ το μήνα , λέγοντας ότι είναι "αναγκαίο" και λέγοντας σου , " να είσαι και ευχαριστημένος, εδώ άλλοι τη βγάζουν με 700 ευρώ".


Και βέβαια η υποκρισία του να τα λένε αυτά από τις τηλεοράσεις άνθρωποι που αμοίβονται σίγουρα με πολύ περισσότερα από 700, 2000, 5000 και ποιός ξέρεις πόσες χιλιάδες ευρώ το μήνα...


Ομερτά λοιπόν στην Ελληνική δημοσιογραφία. Ομερτά και προπαγάνδα του χειρίστου είδους...

23
Τέσσερις νεκροί σήμερα στη Marfin στη Σταδίου. Δύο γυναίκες, ένας άνδρας και ένα αγέννητο μωρό. Καμιά αντίδραση; Κανένα σχόλιο;

24
Ερασιτέχνης και επαγγελματίας . Με εισαγωγικά ή χωρίς ; Ερασιτεχνική και επαγγελματική νοοτροπία. Είναι κάποιος περισσότερο άξιος σεβασμού από τον άλλο; Υπάρχουν διαφορετικές προσδοκίες από τον καθέναν τους; Η ιδιότητά τους δηλώνει και αντίστοιχη ποιότητα; Ερασιτεχνική και επαγγελματική δουλειά στη μουσική- ερασιτεχνικές και επαγγελματικές παραγωγές. Αμοιβή επαγγελματιών και αμοιβή ερασιτεχνών.
Αυτά και άλλα πολλά που μπορείτε εσείς να σκεφτείτε περιμένουν το σχόλιό σας...

25
Παιδιά έχω έναν παλιό mac OS-X εχθές ο γάτος μου πάτησε κάτι στο πληκτρολόγιο το οποίο μου δημιουργεί την εξής κατάσταση....Η οθόνη δεν είναι πλέον σταθερή αλλά μετακινείτε ολόκληρη ανάλογα με το που πάω το ποντίκι. ΄'Εχω ψάξει όλα τα system preferences την οθόνη και δεν έχω βρεί μιά εντολή να το απενεργοποίησω...Επίσης τα fonts έχουν γίνει τεράστια αλλά αυτό είναι δευτερεύον , θα το φτιάξω....Έχει κανένας σας mac να μου πεί τι πρέπει να πατήσω γιατί έχω ζαλιστεί; Βοήθεια!!! :o

Σελίδες: [1] 2 3 4