παιδια εχει τοσο μεγαλη σημασια αν μια κιθαρα ειναι απο αμερικη η απο κινα..
στο θομαν αν κ δεν αναγραφονται σχεδον στα περισσοτερα προιοντα η προελεθυση τους αν τους ρωτησεις τα πιο πολλα ειναι απο κινα για epiphone μιλαω οι φεντερ ειναι απο μεχικο οι περισσοτερες ..

ειναι να ξενερωνει καποιος για αυτο ...
οσοι εχουν μια εμπειρια παρακαλω αν μπορουν ας πουνε την γνωμη τους ..

Τεραστια διαφορα η οποια φαινεται και δια γυμνου οφθαλμου

Υπαρχουν καλα οργανα και οχι τοσο καλα οργανα. Καλα οργανα φτιαχνονται παντου. Οχι τοσο καλα οργανα φτιαχνονται επισης παντου.

Ειδικα στις strat (δηλαδη ισως την πιο απλη κιθαρα που εχει παραχθει ποτε) κατ'εμε μικρη εως ελαχιστη σημασια εχει η χωρα προελευσης. Οπως ειπε και ο Nikοubis μετρια οργανα φτιαχνονται και απο τις δυο πλευρες του Ατλαντικου (και του...Ειρηνικου)

Εμφανισιακα, Epiphone και Gibson εχουν αρκετες διαφορες...ηχητικα δν γνωριζω απολυτα, αλλα αν κρινω απο τη δικη μου Epiphone Explorer με την αντιστοιχη Gibson, τοτε κ εκει υπαρχουν καποιες. Παντως, σε ο,τι αφορα τις Fender, νομιζω πως η ψαλιδα αναμεσα σε μεξικανες και αμερικανες δν ειναι τοσο μεγαλη.

Μεγαλυτερη σημασια απο τη χωρα προελευσης εχουν οι προδιαγραφες της γραμμης παραγωγης του εργοστασιου. Πχ, εχουμε το αιφον της ειπλ που ειναι 'assembled in china' οπως αναγραφει πανω του και διπλα ο κινεζος 'αντιγραφεας' παραγει το μαιμου και το διαθετει στο 1/5 της τιμης του γνησιου. Και τα 2 προιοντα ειναι ουσιαστικα made in china, ομως οι διαφορες ειναι εμφανεις, λογω διαφορετικων προδιαγραφων και ποιοτικου ελεγχου.

Στα μουσικα οργανα τωρα που μας ενδιαφερει επι του παροντος και ειδικα στις κιθαρες (οχι τοσο στους ενισχυτες) που παιζει ρολο και η επιλογη των σωστων ξυλων, η σωστη συναρμολογηση και σεταρισμα των μερων του οργανου, οι προδιαγραφες και ο ποιοτικος ελεγχος του εκαστοτε εργοστασιου κανουν ακομα πιο μεγαλη διαφορα  απο κατασκευαστη σε κατασκευαστη, ανεξαρτητου χωρας κατασκευης. Επειδη ομως αυτες τις πληροφοριες δεν μπορει ο τελικος πελατης να τις εχει, ο τελικος κριτης ειναι τα χερια μας (ποιοτητα κατασκευης) και τα αυτια μας (ηχος οργανου), ανεξαρτητως κατηγοριας τιμης και χωρας προελευσης.

Οποιαδήποτε  κιθάρα κα να επιλέξεις σημασία έχει να σ’ αρέσει ο ήχος της και  να σε κάνει να θες να παίζεις συνέχεια  από κει και πέρα οι μεγάλες εταιρίες διαμορφώνουν  τον τιμοκατάλογο τους ώστε ο καθένας να μπορεί να πάρει  τουλάχιστον το σχήμα τις κιθάρας που γουστάρει. Οι διαφορές είναι φανερές  ανάμεσα στα αυθεντικά μοντέλα και τις ρεπλικες τους και πρέπει να είναι φανερές για να μπορούν οι εταιρείες να πουλούν τα όργανα τους  σε όλες τις κατηγορίες. 

Αυτή τη στιγμή η κιθάρα που χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο σε live (Epiphone Wildkat) αλλά και η backup μου (Squier Affinity Telecaster) είναι Κινέζες.
Ειδικά η πρώτη  είναι άψογη κατασκευαστικά, αν και υποτίθεται ότι το setup της έχει γίνει Αμερική.
Αλλά και η Squier, με μερικές μικρο-βελτιώσεις και καλό setup δεν έχει να ζηλέψει τίποτα ιδιαίτερο από ακριβότερες Fender.
Πρόσφατα πούλησα μία γιαπωνέζα Fender Strat, που για μένα είναι εφάμιλλης ποιότητας με οποιαδήποτε American Standard.
Παλιότερα είχα μεξικάνικη Standard Telecaster, που ήταν επίσης εξαιρετική στην τιμή της.

Με λίγα λόγια, από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου έχω μάθει να εμπιστεύομαι πρώτον χέρια, δεύτερον αυτιά, και τρίτον τον παράγοντα value for money.
Τα συμπεράσματα;
1) Με ένα καλό setup (αναλόγως τα γούστα του καθένα), κάθε κιθάρα χωρίς σοβαρά κατασκευαστικά λάθη μπορεί να κάτσει καλά στα χέρια μας.
2) Ο παράγοντας ήχος στις ηλεκτρικές κιθάρες έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με πράγματα που αλλάζουν εύκολα και σχετικά φτηνά: βασικά τους μαγνήτες.
3) Όπως και να το κάνουμε, τουλάχιστον οι επώνυμες Κινέζες έχουν πολλαπλάσιο value for money από τις περισσότερες Αμερικάνες.

Με βάση τα παραπάνω, προτιμώ να κουβαλάω σε πρόβες-λάιβ-ταξίδια και λοιπές ταλαιπωρίες την καλή μου Κινέζα των 400 Ευρώ, που ακούγεται και παίζει πολύ καλά κατά γενική ομολογία, παρά να χαίρομαι ένα logo (made in USA) που κόστισε άλλα τόσα τουλάχιστον και να φοβάμαι για την παραμικρή γρατζουνιά.

Αυτή τη στιγμή η κιθάρα που χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο σε live (Epiphone Wildkat) αλλά και η backup μου (Squier Affinity Telecaster) είναι Κινέζες.
Ειδικά η πρώτη  είναι άψογη κατασκευαστικά, αν και υποτίθεται ότι το setup της έχει γίνει Αμερική.
Αλλά και η Squier, με μερικές μικρο-βελτιώσεις και καλό setup δεν έχει να ζηλέψει τίποτα ιδιαίτερο από ακριβότερες Fender.
Πρόσφατα πούλησα μία γιαπωνέζα Fender Strat, που για μένα είναι εφάμιλλης ποιότητας με οποιαδήποτε American Standard.
Παλιότερα είχα μεξικάνικη Standard Telecaster, που ήταν επίσης εξαιρετική στην τιμή της.

Με λίγα λόγια, από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου έχω μάθει να εμπιστεύομαι πρώτον χέρια, δεύτερον αυτιά, και τρίτον τον παράγοντα value for money.
Τα συμπεράσματα;
1) Με ένα καλό setup (αναλόγως τα γούστα του καθένα), κάθε κιθάρα χωρίς σοβαρά κατασκευαστικά λάθη μπορεί να κάτσει καλά στα χέρια μας.
2) Ο παράγοντας ήχος στις ηλεκτρικές κιθάρες έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με πράγματα που αλλάζουν εύκολα και σχετικά φτηνά: βασικά τους μαγνήτες.
3) Όπως και να το κάνουμε, τουλάχιστον οι επώνυμες Κινέζες έχουν πολλαπλάσιο value for money από τις περισσότερες Αμερικάνες.

Με βάση τα παραπάνω, προτιμώ να κουβαλάω σε πρόβες-λάιβ-ταξίδια και λοιπές ταλαιπωρίες την καλή μου Κινέζα των 400 Ευρώ, που ακούγεται και παίζει πολύ καλά κατά γενική ομολογία, παρά να χαίρομαι ένα logo (made in USA) που κόστισε άλλα τόσα τουλάχιστον και να φοβάμαι για την παραμικρή γρατζουνιά.

+100