Οι λευκές μας νύχτες..

[Μένια..]

Ντυμένες από όνειρα και σκέψεις παιδικές είναι οι λευκές μας νύχτες. Και ίσως αύριο.. ακριβώς αύριο, να επιστρέψουμε στον χαμένο μας παράδεισο που κάποτε γευτήκαμε.
Κρατήσου* υπόσχεση σου δίνω, πως μετά τον θάνατο, μετά τη σιωπή, σκέψεις και ευχές θα γίνουν προσευχή για να κεντήσουν το όνειρό μας. Είναι για αυτό πoυ τόσα χρόνια παλεύω ανάμεσα σε φως και σε σκοτάδι, σε ζωή και θάνατο, σε εμένα και σε εσένα.
Το χρώμα της φωνής σου.. βαθύ κόκκινο. Η ανάσα σου ακόμη ζεστή, υγρή, πάνω στο πρόσωπό μου. Κι αλήθεια, πόσο αγαπούσα εκείνα τα πρωινά όπου γυμνοί από πόνο μετρούσαμε πληγές...

Έλα, νύχτωσε νιότη μου.., πάψε να μου θυμίζεις..  Είναι καιρός που έπαψα να δίνομαι αλήθεια, δεν το βλέπεις; Δεν ζούνε πια εδώ νεράιδες και ιππότες.. χαθήκανε μαζί με αγάπες ξεχασμένες.. παλεύουνε στου χρόνου τον ιστό.
Δεν κάνει άλλο πια να περπατώ με τα δικά σου μάτια, είναι γιατί ανοίξαν τα δικά μου. Στο πρόσωπό μου καίνε ακόμη οι πληγές, κι ας ήμασταν γυμνοί από τον πόνο. Για ποιο θάνατο μιλάς και ποια σιωπή να ακούσω;
Κάτω από γη ξερή, αφιλόξενη αγαπάμε..
κι αν κάποτε παράδεισο γνωρίσαμε.. ακόμα τον χρωστάμε.

[/i]



                                                                       Στον ιππότη μου...                                   
                                                Δεν ζούνε πια εδώ νεράιδες και ιππότες.. χαθήκανε μαζί με αγάπες ξεχασμένες..

[GIORGOS KANLIS]

Πανέμορφο Μένια ! Μπράβο σου.
Καλή σου μέρα !

[Twix]

Μένια........... είναι υπέροχο αυτό που διάβασα!!!

Μάλλον....... πιο σωστά......  ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!

Εγώ όμως θέλω να πιστεύω ακόμα πως κάπου υπάρχουνε και ζούνε οι νεράιδες και οι ιππότες......κάπου.....

[JENY (Darklight)]

 Στο πρόσωπό μου καίνε ακόμη οι πληγές, κι ας ήμασταν γυμνοί από τον πόνο. Για ποιο θάνατο μιλάς και ποια σιωπή να ακούσω;
Κάτω από γη ξερή, αφιλόξενη αγαπάμε..

Τι άλλο να πω εγώ; Όμορφη η γραφή σου.

[Μένια..]

      Γιώργο, σε ευχαριστώ που πάντα αφιερώνεις λίγο από τον χρόνο σου για μένα. Το εκτιμώ ιδιαίτερα.

      Κορίτσια, σας ευχαριστώ πολύ, και ειλικρινά παρ'ό,τι δεν με γνωρίζετε μπήκατε στον κόπο να αφιερώσετε και εσείς λίγο από τον χρόνο σας. Twix, να είσαι σίγουρη πως ακόμη υπάρχουν νεράιδες και ιππότες.. τουλάχιστον εγώ είμαι σίγουρη.
      Jeny, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σου αρέσει η γραφή μου.

[GEOG]

Μένια αυτό που έγραψες ήταν υπέροχο!!!!
Συγχαρητήρια

[Δήμητρα]

Αφού όλοι είπανε υπέροχο εγώ θα πω Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο ! ! !
Η ευαισθησία και η τρυφερότητα στο μεγαλείο της...
Χωρίς ουσιαστικά να μοιάζουν μεταξύ τους τα δυο ποιήματα,το δικό
σου μου θύμισε το ''Μονόγραμμα'' του Ελύτη.Επειδή μάλλον και τα
δύο μιλάνε με τόση τρυφερότητα για την αγάπη...

Την καλημέρα μου.

[master of puppets]

υπέροχο......γεμάτο εικονες.........υπέροχο......


.....και να είσαι σιγουρη ότι υπάρχουν νεράιδες....για ιπποτες....εσύ θα ξερεις.....

[Μένια..]

              Σας ευχαριστώ όλους πολύ.

Ηλία, είμαι σίγουρη πως υπάρχει ένας ιππότης για κάθε νεράιδα.... συνάντησα πρόσφατα έναν. Σε ευχαριστώ.

[fatva]

Πολύ όμορφο!

[Μένια..]

Να'σαι καλά.. σε ευχαριστώ. 

[Ikaros]

    Συγχαρητηρια Μενια μου.Πολυ δυναμη και συναισθημα εχει το ποιημα σου.Τυχερος ο νεραιδενιος ιπποτης σου 

[FSL]

Βλέποντας τον τίτλο μου ρθαν στο νου οι Λευκές Νύχτες του Ντοστογιέφσκι ένα βιβλίο που λατρεψα.

Βάζω στοίχημα πως ο ιππότης αυτός ειναι ξεχωριστός...

Ήταν πολύ όμορφο, απολαμβάνω αυτού του είδους το λόγο.

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Πραγματικά μαγικό αφάνταστα ποίητηκο μ' έχεις αφήσει άναυδο
μπραβο σου κορίτσι μου είσαι καταπληκτική.

Υ.Γ. Και βλέπω σ' αρέσει και ο παυλίδης και εμένα μου αρέσει πάρα πολύ
      έχω κάνει υπέροχα ταξίδια με τα τραγούδια του.

[Μένια..]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους.

FSL, ναι πραγματικά είναι πολύ ξεχωριστός αυτός ο άνθρωπος. Να'σαι καλά.

(...κ...) Έχεις και περίεργο όνομα... Σε ευχαριστώ πολύ. Ο Παυλίδης πραγματικά έχει την ικανότητα να μας ταξιδεύει, του εχω αδυναμία.

΄Κώστα, δεν ξέρω αν είναι τυχερός ο ιππότης μου, αυτό που ξέρω είναι πως εκείνος μου έμαθε πως δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να πιστεύουμε στα παραμύθια. Σε ευχαριστώ.

[Βραζίλης]

Δεν συνηθίζω να σχολιάζω πεζά, τι να πει κανείς όταν ο άλλος απλώνει τις σκέψεις του στο τραπέζι; Απλά κάθεσαι και παρακολουθείς. Ετσι θα ήθελα να κάνω κι εγώ, να ταξιδέψω στην νεραϊδοχώρα της Μένιας... όμως με πιάνει το παράπονο: Γιατί να είναι όλα άσπρα ή μαύρα σε χώρες σαν κι αυτή; Και το γκρίζο έχει τη γοητεία του... Ας πούμε οτι είναι ένα μαύρο με λίγη δόση λευκού... (ή μήπως είναι λευκό σπιλωμένο από μαυρίλα; )

[Μένια..]

Άσπρο - μάυρο.. θάνατος - ζωή.. ο κόσμος και εμείς.. Δεν νομίζεις οτι τελικά αυτό είναι το αιώνιο παιχνίδι που χρόνια τώρα παίζεται ερήμην μας;
Σκέψου  Βασίλη μου μονάχα πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει το χρώμα από τη ζωή τους.
Το θέμα δεν είναι να πλάθουμε κόσμους με χρώματα, αλλα να προσθέτουμε σε εκείνον που πραγματικά όλοι αποτελούμε μέρος.
Σε ευχαριστώ πολύ.

[juliad]

Όμορφο Μένια,πολύ όμορφο.

[Μένια..]

Να'σαι καλά..

[DEROS]

Δεν ξερω γιατι Κυρια μου, αλλα και σε αυτο θελω να κλεψω την σκεψη σου να κρατησω τις δικες σου στιγμες, τα κλειστα ματια που λαχταρουν, τα ανοιχτα που τρεμοπαιζουν στα θελω της καρδια σου και στα πρεπει ή δεν πρεπει της ψυχης σου.
Να γραφεις και να χαμογελας συχνα για να μπορουν καποιοι σαν και εμενα να νιωθουν οτι υπαρχουν ανθρωποι και οτι εχουν πολλα να μαθουν, ασχετα αν "λενε" οτι ξερουν καλυτερα τη ζωη απλα και μονο γιατι εχουν λιγα η περισσοτερα ασπρα μαλλια....Τα σεβη μου !!!!
 
Ντυμένες όνειρα και σκέψεις παιδικές,
όλες οι νύχτες μας λευκές τάζουν χαρές,
μα εκεί στο αύριο στο αύριο ακριβώς,
σκοτάδι μάτια μου για μας και χωρισμός.

Κρατήσου υπόσχεση σου δίνω παιδική,
στο φως θα μείνουμε για πάντα εγώ και εσύ,
μα έχει το χρώμα απ’ τη φωνή σου τυλιχτεί,
μες το σκοτάδι που αγκαλιάζει τη σιωπή.

Παλεύω ανάμεσα σε φως και σε σκοτάδι,
κεντάω όνειρα και κάνω προσευχή,
αγάπη χωρισμός φως και σκοτάδι,
γκρίζες οι νύχτες στο αύριο που έχεις χαθεί.

Δεν ειναι ετοιμο αλλα θα ηθελα και ετσι να το διαβασεις....

[Μένια..]

Στο έχω ξαναπεί.. Ο λόγος σου με αφοπλίζει.

Είναι πανέμορφο, συνέχισε να κλέβεις τη σκέψη μου, κράτα τις στιγμές μου, κάντες δικές σου..
και στα κλειστά μάτια.. και σε αυτά που τρεμοπαίζουν.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ που επενδύεις σε εμένα, στον λόγο μου και στην σκέψη μου.

Να'σαι καλά..