Πως να καταπολεμησετε το αγχος ενος Live

[jkstigma]

Noμίζω πως το άγχος ξεκινάει από ανασφάλεια αλλά και από ματαιοδοξία. Δηλαδή...αν κάποιος μέσα του νιώθει οτι δεν <το έχει> τότε φυσικά αυτό βγαίνει κ στη σκηνή.
Από την άλλη...ένας φίλος της μουσικής...οταν ανεβαίνει στη σκηνή ανεβαίνει πρώτα από όλα γιατί γουστάρει αυτό που κάνει και θέλει να το ευχαριστηθεί. Δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας αγχος αφου στην ουσία δεν παίζεις για να αποδείξεις κάτι αλλα επειδή γουστάρεις ΤΗΝ μουσικη,

Πάντως ενας καλος τρόπος να καταπολεμησει κάποιος το αγχος είναι...να έχει καλέσει πολλούς φίλους στο live. Συνήθως ο χαβαλές και τα πειράγματα απο κάτω ..βοηθάνε.

Προσωπικά..πίνω και τα ξυδάκια μου και...όλα καλά.   

[sotoman]

Προσωπικά..πίνω και τα ξυδάκια μου και...όλα καλά.   

[Eagle Of Kamelot]

Εγω στο πρωτο μου Live ειχα αγορασμενα κατι περιβραχιονια (ψωνιο !!:P) και τα ειχα στη τσεπη οταν ανεβηκα στη σκηνη, με σκοπο να τσεκαρω την κιθαρα και να τα βαλω μετα...Ε, μεχρι και που τελειωσα το Live στην τσεπη παρεμειναν ...ΑΓΧΟΣ!!! Εδω ο αλλος κιθαριστας δεν κοιμηθηκε ολο βραδυ και το παληκαρι παιζει παπαδες...

[Spell@lchemist!]

ε χμ..στην πρωτη μου συναυλια,ημουν χαλαρος για ενα περιεργο λογο...και προσπαθουσα να χαλαρωσω τον τοτε τραγουδιστη,γιατι δεν την παλευε...ξεκιναγαμε και προτελευταιοι απ ολες τις μπαντες οποτε ενταξει...
απο κει και περα σε οποια αλλη συναυλια επαιζα,δεν ειχα αγχος..βεβαια,τωρα μετα απο σχεδον 1 χρονο να μπω σε μπαντα,και να κανω Live,πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι....

[GreekDudeCovers]

Μπορείς να εφαρμόσεις το κλασσικό. Να πιείς μέχρι να μη νιώθεις το άγχος, αλλά μέχρι εκείνο το σημείο που έχεις πιεί, αλλά ξέρεις ότι έχεις πιεί και προσέχεις περισσότερο να μην ρίξεις καμιά μπεκάτσα στην ταστιέρα. 

[MACMISIAS]

Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει "συνταγή".Προσωπικά εγώ αν πιω πριν ,μετά τα κάνω σκατά...Οι υπόλοιποι στη μπάντα αν δεν πιούν...Ο καθένας βρίσκει αυτό που τον βοηθάει...Και όχι μόνο το ποτό.Άλλος θέλει παρέα και χαβαλέ και άλλος να μείνει μόνος του για να συγκεντρωθεί...Προσωπικό ζήτημα εν τέλει.

[Ibanezακιας]

Θα συφμωνήσω με την Λυδία. Είναι η αίσθηση υπευθυνότητας. Ενώ έχεις προβάρει τα κομμάτια 1000 φορές, έχεις βρεί τον τέλειο ήχο, έχεις στήσει τα ψυγεία με τα rack όλο κάτι να σε χαλάει...Και ενώ νομίζεις ότι είσαι ο τέλειος έχεις κάνει μια μ@λ@κι@ και μισή...

[blue_jazz]

Νομίζω ότι ένα πολύ καλό γιατρικό για το άγχος είναι η τεχνική. Και δεν εννοώ να βγεις και να παίξεις με τεχνική. Το χάνεις όλο το νόημα. Αλλά να έχεις λιώσει το κομμάτι και να ξέρεις ότι η τεχνική σου είναι αρκετά καλή για να το υποστηρίξεις ώστε να περάσεις σε ένα άλλο επίπεδο και να παίζεις μουσικά χωρίς να σε νοιάζουν τα τσικ που θα ακουστούν. Όπως ειπώθηκε και στον "Πιανίστα", "μάθε καλά τις νότες για να τις ξεχάσεις μετά". Και στο κάτω κάτω ακόμα και χάλια να παίξεις τι έγινε; Ακόμα και οι καλύτεροι μουσικοί έχουν άσχημες μέρες.

Και κάτι ακόμα για το άγχος. Σε μια παράσταση μουσική (δεν θυμάμαι ακριβώς τι, νομίζω όπερα) η πρωταγωνίστρια συζητούσε με μια από τις υπόλοιπες κοπέλες που τραγουδούσαν (μάλλον από τη χορωδία). Όταν λοιπόν η κοπελιά της είπε ότι δεν έχει καθόλου άγχος για την αποψινή παράσταση η απάντηση ήταν "γι' αυτό δεν πρόκειται να τραγουδήσεις ποτέ καλά" ή κάτι τέτοιο. Είναι φυσιολογικό να υπάρχει άγχος και μια δόση του (ανάλογα με τον άνθρωπο) κάνει καλό. 

[Spell@lchemist!]

ε χμ..στην πρωτη μου συναυλια,ημουν χαλαρος για ενα περιεργο λογο...και προσπαθουσα να χαλαρωσω τον τοτε τραγουδιστη,γιατι δεν την παλευε...ξεκιναγαμε και προτελευταιοι απ ολες τις μπαντες οποτε ενταξει...
απο κει και περα σε οποια αλλη συναυλια επαιζα,δεν ειχα αγχος..βεβαια,τωρα μετα απο σχεδον 1 χρονο να μπω σε μπαντα,και να κανω Live,πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι....

ο καιρος περναει και εκανα μια συναυλια...οχι απλα ειχα αγχος..χειροτερα απ τις πανελληνιες ημουν...
ε ενταξει και καμμια 500-600αρα ατομα που ειχε η συναυλια(επαιζα μετα τον Ζακ Στεφανου),ηταν αρκετος λογος για να αγχωθω...

[menegakis]

το χειροτερο ρε γ**ωτο ειναι να σου ιδρωνουν τα χερια... μια φορα επιασα μια κιθαρα στον τριμη και ακομα και τοτε μου ιδρωσαν! σκατά! και στα live να σου φευγουν τα σηκωματα. αποσκατα

[kopaniamento]

Noμίζω ότι το τρακ επί σκηνής δεν είναι ακριβώς ντροπή, ούτε φόβος.  Είναι κάτι ξεχωριστό, που ίσως να εμπεριέχει στοιχεία φόβου και ντροπής, σίγουρα όμως διαφοροποιείται και από τα δύο.  

Συμφωνώ απόλυτα. Πιστεύω πως αυτό το άγχος υπάρχει σε κάθε περίπτωση που πρέπει να "αποδώσεις", και η προσπάθεια να δώσεις αυτό που θές/αξίζεις είναι πολύ δυνατότερη σαν συναίσθημα από τον φόβο αποτυχίας. Ευτυχώς σε ένα live έχεις την δυνατότητα να "ποτιστείς", γιατί το σηκώνει η περίσταση (π.χ άντε να παρουσιάσεις το διδακτορικό σου πιωμένος )

Έχω κατεβει σε λίγα lives, στεγνός, ή με 1-2 μπυρίτσες, ή με μισό λίτρο παγωμένη ρακή (Κρητικός ο μπασίστας...), και έχω δεσμευτεί προσωπικά να μην ξανακατέβω "απότιστος". (και οχί, δεν είμαι αλκοολικός)
Το άγχος προσωπικά με κοκκαλώνει, με βγάζει τελείως εκτός κλίματος, σκοτώνει το συναίσθημα, και έχω φτάσει σε φάση να ξεχνάω ή να αμφισβητώ βασικά πράγματα, και όταν αυτό συμβεί γίνωμαι κουμπωμένος και άτσαλος. Ακολουθεί ένα 2ο κύμα, όπου το συναίσθημα οτι δεν ελέγχεις τον εαυτό σου όπως θα έπρεπε, σε σκοτώνει και σου ρίχνει την ψυχολογία και την όρεξη. Και ενώ μετά απο μερικά τραγουδάκια έχεις χαλαρώσει και αρχίζεις να τα δίνεις, ξαφνικα κάνεις άλλη μια βλακεία και ανακαλύπτεις οτι είσαι ακόμα αγχωμένος. Είναι πολύ άσχημο να έχεις σκοτώσει ένα τραγούδι, και να περιμένεις απλά να τελειώσει για  να αρχίσει το επόμενο. Sorry, αλλά εγώ δεν ξαναυποβάλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια διαδικασία, που κανονικά θα έπρεπε να ήταν ευχάριστη. Τελικά ίσως πρεπει να ανοίξω κάποιο thread για τραυματικά lives

Δεν νομίζω οτι με το αλκοόλ παίζεις πιο καλά, απεναντίας μπορεί να κάνεις κάποια τεχνικά λαθάκια λόγω μέθης. Αποφεύγεις όμως χαζά λάθη που δεν ξαναέκανες ποτέ στις πρόβες, και επικεντρώνεσαι στο να παίξεις μουσική, να περάσεις καλά, και αν είσαι τυχερός να κάνεις και κάποιους άλλους να περάσουν καλά.

[Spiral-Architect]

Κοβεις ενα καρπουζι,το ανοιγεις και ριχνεις μεσα απ΄ ολα τα καλα!Με μετρο ε..

[Δημήτρης (Gear)]

προσωπικά με έχει βοηθήσει το ότι κάθε πρόβα για μένα είναι μια εμφάνιση. Τι θέλω να πώ; Στην πρόβα απλά φιξάρω το βλέμμα μου κάπου στο χώρο και νιώθω όντως ότι υπάρχει κόσμος. Ούτως ή άλλως και στην εμφάνιση κάπως έτσι πάει, βλέπεις παντού και δε βλέπεις κανένα

Επίσης το άγχος μπορείς να το κάνεις φίλο σου. Η εξτρά αδρεναλίνη που παράγεται μπορεί να βγει πάρα πολύ ωραία πάνω στη σκηνή, με κάνει να παίζω και καλύτερα.

Το αλκοόλ είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι. Ηρεμεί βέβαια, αλλά στεγνώνει το στόμα, και είναι και το θέμα ότι μπορεί απλά να πιείς κάτι παραπάνω που θα κάνει την (άσχημη) διαφορά.

Όσο αφορά το θέμα τεχνικής κλπ, όπως λέω και στους μαθητές μου, όταν είσαι στη σκηνή, ξέχνα τα πάντα. Άν το έχεις, το έχεις, αν όχι, δε θα σου βγει και θα τα πας ακόμα χειρότερα γιατί το άγχος θα πολλαπλασιάζεται.

[PossessedB.E.]

1η συναυλια παιξαμε σε ενα σχολειο για μια γιορτη.διασκευες παιξαμε ολα οκ ειχα λιγο αγχος νταξ σχολειο ειχε και γονεις(ηταν η γιορτη για τον αποχαιρετισμο της χρονιας - καλοκαιρι)
στα επομενα λαιβ που παιζαμε σε μεταλ συναυλιες δν ειχα τετοιο προβλημα παντα επινα 5-6 μπυρες πριν ξεκινησουμε.
οταν παιξαμε ως support στους Septic flesh τοτε αγχωθκα με το κοσμο αλλα και παλι ηπια 5-6 μπυρες και ολα οκ...ηταν το καλυτερο μας λαιβ. γαματη ατμοσφαιρα mosh το κοινο και τετοια χαρουμενα.

[metalupyourass]

ego pisteuo pes meta to live noitheis xalia.ego sto proto live pou epaiksa eixa agxos opos oloi fysika.meta otan katevikame apo tin skini eimai san mastouromenos.tin epomeni mera omos ennoitha skata.meta apo mia

[m@ster k@frer]

ego pisteuo pes meta to live noitheis xalia.ego sto proto live pou epaiksa eixa agxos opos oloi fysika.meta otan katevikame apo tin skini eimai san mastouromenos.tin epomeni mera omos ennoitha skata.meta apo mia

Γραφουμε ελληνικα ομως... δεν εβγαλα νοημα απο αυτα που γραφεις...

[vangelis]

Καθε ένας βρισκει τον τρόπο για το θεμα του αγχους...σε γενικες γραμμες η υπαρξη του αγχους πριν απο οποιαδήποτε εμφάνιση, και δεν μιλαω μονο για συναυλια, αλλα π.χ. σε παρουσιασεις επαγγελματικες, ειναι ενα θετικο στοιχειο...σε μενα το αλκοολ δεν βοηθαει, αντιθετως, μειονει την αποδοση, και δεν ειμαι σε θεση να συκεντροθω στα κομματια..

[Rosstrobon]

Bασικα ειναι αναλογα τον ανθρωπο.Σε αλλους το αλκοολ βοηθαει και σε αλλους οχι,σε αλλους πιανουν αλλα "κολπα"

Εγω προσωπικα στο τελευταιο λαιβ που παιξαμε με την μπαντα στο 8Ball στην Θεσσαλονικη που και οπως και να το κανεις ειναι μεγαλο μαγαζι και ειχα τρακ αν και δεν ειχε πολυ κοσμο,με μια μπυρα πριν χαλαρωσα καπως.Αλλα απο οτι παρατηρησα σε καθε λαιβ ειμαι ολο και πιο χαλαρος και ηρεμος.Σε καποια φαση απο το να εχεις τρακ περνας στην φαση το να το γουσταρεις πραγματικα και να κανεις οτι βλακεια θες πανω στην σκηνη,που λεει ο λογος...Αλλιως θα ειναι ενας που εχει παιξει 5 λαιβ και αλλιως που εχει παιξει 50

[ΠΑΝΜΕΓΙΣΤΟΣ - EOSFORUM - SOTRIANI -]

...δεν ξερω αν εχει ειπωθει! Οσοι ξερουν ομως θα το χουν γραψει ηδη!!!
 
 
...Μπανανιτσα
 

[vaig3]

Το καλυτερο ανχος στη ζωη μου ειναι αυτο πριν απο καθε συναυλια!
Μακαρι να ειχα παντα τετοιο ανχος και οχι απο το αλλο!!!!

[ScorpionsManiac]

Καλά εσείς που παίζετε ηλεκτρική και το διασκεδάζετε πάνω στη σκηνή, εγώ που παίζω κλασική και όλοι από κάτω με ακούνε με προσοχή τι να κάνω; Εντάξει έχω κάνει άνετα 10 συναυλίες στα 6 χρόνια κιθάρας και το άγχος φεύγει τουλάχιστον στις συναυλίες στο ωδείο που η αίθουσα χωράει 40-50. Αλλά στη μάντρα της κοκκινιάς (στο μπλόκο) που είναι 400-500 άτομα τι κάνω; Η "τακτική" μου είναι να πηγαίνω πάνω στη σκηνή και να μην με νοιάζει τίποτα απλά να πηγαίνω και να παίζω. Καμια άλλη ιδέα;
Πάντως αυτή τη χρονιά το διασκέδασα με τις συναυλίες. Έχω κάνει 3 και μένουν άλλες 2 μία στην μάντρα που προανέφερα με την ορχήστρα που έχει φτιάξει ο δάσκαλός μου και μία solo μόνος μου και άλλη μία που θα πάνε όλες οι πρώτες κιθάρες από την ορχήστρα σε μία άλλη ορχήστρα στο μοσχάτο. Κάνουμε athens tour 2010-2011.

[hot_sauce (φλουτσ)]

Αν αισθάνεσαι άσχημα απλά μην ανέβεις....
μόνο όταν νιώσεις έτοιμος κάν'το....
αλλιώς το κάνεις γι αυτούς ή για κάποιον άλλον και δεν υπάρχει λόγος.....

[ScorpionsManiac]

Αν αισθάνεσαι άσχημα απλά μην ανέβεις....
μόνο όταν νιώσεις έτοιμος κάν'το....
αλλιώς το κάνεις γι αυτούς ή για κάποιον άλλον και δεν υπάρχει λόγος.....

Δεν έχω κάποιο πρόβλημα δεν πάω να παίξω με βαριά καρδιά αλλά σκέψου από κάτω να έχεις ένα σοβαρό κοινό. Όσοι παίζετε ηλεκτρική και ροκ κομμάτια το κοινό δεν κάθεται με σοβαρό ύφος να σας παρακολουθεί και ούτε κάνει ησυχία και έχετε και άλλα όργανα να παίζουν μαζί σας. Εγώ το μόνο πρόβλημα που έχω είναι το άγχος τουλάχιστον όταν πάω να παίξω μόνος μου. Αυτά που μου είπες τα είπε και ο δάσκαλός μου χτες, με ρώτησε αν αισθανόμουν άσχημα και δεν ήξερα τι να απαντήσω, αλλά το έχω ξανακάνει τώρα θα φοβηθώ; Απλά θέλω έναν τρόπο να καταπολεμήσω το άγχος.

[ScorpionsManiac]

Απαντάω μετά από καιρό να πω τι πήγε στραβά. Από το άγχος που είχα έβαλα βιαστικά το βιβλίο πάνω στο αναλόγιο. Είχα αρχίσει το κομμάτι, μετά από μισό πεντάγραμμο φυσάει ένας αέρας πετάει το βιβλίο κάτω αρχίζω εγώ τα μπινελίκια (ευτυχώς δεν ακούστηκα από το μικρόφωνο) , αλλά ευτυχώς όλα καλά. (Ελπίζω να πάνε όλα καλά όταν παίξω και το asturias να μην κάνω κάνα λάθος και να μην ξεχάσω πως πάει, γιατί το παίζεις απ' έξω.)

[Spyros Delta]

Αυτο που χρειαζεται ειναι πολυ καλη προετοιμασια, ετσι ωστε οταν θα ερθει η στιγμη να δωσεις την παρασταση, να το κανεις μονο για να το διασκεδασεις πρωτα εσυ και μετα το κοινο χωρις να σκεφτεσαι τιποτα αλλο εκεινη τη στιγμη.
Θα εχεις τοσο τρακ, οσο οταν πας να παρακολουθησεις μια συναυλια.
Μονο που αυτος που θα δινει τη συναυλια θα εισαι εσυ και θα το χαιρεσαι ακομα περισσοτερο.