Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: la luna στις 19/05/05, 00:24

Τίτλος: Ένας άγγελος που το φωτοστέφανο του έσβησε
Αποστολή από: la luna στις 19/05/05, 00:24

Τι κι αν τα φτερά σου έπαψαν να κινούνται?
Εσύ συνεχίζεις να πετάς ψηλά
Τι κι αν οι σκιές σου σε μιμούνται?
Εκείνες βρίσκονται από σένα χαμηλά
Δεν είναι παρά μια λιακάδα
Χαμένη μέσα σε μια συννεφιά
Που οι ηλιαχτίδες της φωτίζουν
Τα όνειρα σου τα τρελά

Ένας άγγελος χωρίς φτερά
Έμαθε να πετάει δίχως αυτά
Με φωτοστέφανο σβηστό
Που λάμπει ως τον ουρανό
Δεν είναι ανάγκη να πετάς
Για να μοιάζεις και εσύ με εκείνους
Φτάνει μονάχα να γέλας
Και να μεθάς από χαρά και οίνους

Τι κι αν τα χέρια σου δεν άγγιξαν τον θεό
Είσαι κοντά…πολύ κοντά.. και  θα τα’ αγγίξεις
Θα τα δω

Φτερά δεν είχες για να στα κόψουν
Ελπίδες μόνο σιωπηλές 
που θέλησαν απλά να τις φιμώσουν

Τα όνειρα σου όμως γίνονται
Τα μάτια σου γεμίζουν πνοή
Η ψυχή σου υπάρχει ζεστή
Και εγώ…
Εδώ να κινώ τα νήματα σου

Τίτλος: Απ: Ένας άγγελος που το φωτοστέφανο του έσβησε
Αποστολή από: VampireLestrat στις 19/05/05, 16:31

Πανέμορφο...

Κι άλλο, κι άλλο. κι άλλο ;D ;D