Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - inthewoods

Σελίδες: [1]
1
μου την σπαει οταν απογοητευομαι απο καλλιτεχνες που γουσταρω και μαλιστα οταν σαν καλο fanboy εχω παει και εχω δωσει τα ωραια μου λεφτουδακια (13.99 στην συγκεκριμενη περιπτωση) αντι να κατεβασω πρωτα το αλμπουμ απο το νετ.Ως οπαδος των the verve με το που ειδα το αλμπουμ του Richard Ashcroft στο ραφι του δισκαδικου αρχισα να ψαχνω τσεπες,κωλοτσεπες μπας και ολα τα ψιλα μου μαζι ειναι 13.99.Και ηταν...δυστηχως.Γιατι το αλμπου δν ειναι κακο.Ειναι μετριο.Και αυτο ειναι χειροτερο για μενα.Απο τον τυπο που εχει γραψει/ερμηνευσει κομματια σαν το Bittersweet symphony και το weeping willow  περιμενεις απλα ...περισσοτερα.Και το break the night with colour οκ ειναι κομματαρα...αντε και το cry till the morning...αλλα καποια αλλη καλη "στιγμη" το αλμπουμ δν εχει.Μονο μετριες.Απο δαυτες ειναι γεματο.Ο Richard Ashcroft ειναι απο εκεινουs τους τυπους που τους φανταζεσαι να περπατανε μονοι στους βροχερους δρομους  της Αγγλιας αναζητωντας εμνευση.Ε αυτη την φορα δν ξερω,αλλα με καποιον θα επιασε την κουβεντουλα στον δρομο  και η εμπνευση...πηγε περιπατο.

Το ακουσε κανεις?

2
Μολις πηρα τον τελευταιο δισκο του johny cash.Και ναι συμφωνω 100 % με την κριτικη του avopolis

"Αν η φωνή του Johnny Cash σου σκίζει την καρδιά υπό κανονικές συνθήκες – στα τέσσερα κλασσικά ήδη άλμπουμ που έχει ηχογραφήσει με την καθοδήγηση του Rick Rubin για παράδειγμα, σ’ αυτό εδώ συνθλίβεσαι ακούγοντάς τον. Πρόκειται για τις τελευταίες ηχογραφήσεις που έκανε πριν από το θάνατό του, και είναι εμφανέστατα καταβεβλημένος από την αρρώστια που τον νίκησε στο τέλος. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ ως συγκινητικότερο από τούτο το άλμπουμ είναι το βίντεο κλιπ του “Hurt”, και για τους ίδιους λόγους βέβαια.

Πέρασε απ’ το μυαλό μου η σκέψη ότι κάποιοι ίσως έβαλαν το μικρόφωνο μπροστά του ακόμη κι όταν δεν ήταν σε θέση να τραγουδήσει όπως θα μπορούσε σε άλλες περιόδους, όταν όμως διαβάζεις ότι αυτός ακριβώς ήταν ο τρόπος που θεωρούσε ο ίδιος ότι μπορούσε να νικήσει την αρρώστια που τον άφηνε ολοένα και περισσότερο αδύναμο, δεν έχεις άλλα περιθώρια παρά να υποκλιθείς στο μεγαλείο του αντρός… Μεγαλείο που φανερώνεται από μια σειρά από διασκευές που ερμηνεύει (ανάμεσα στους πιο γνωστούς συνθέτες που καλύπτονται είναι ο Gordon Lightfoot, o Bruce Springsteen και ο Hank Williams) δίπλα σε δύο δικά του τραγούδια. Η φωνή του επισκιάζει τα πάντα, καθόλου δύσκολο εγχείρημα απ’ τη στιγμή που το μουσικό φόντο συνθέτουν βασικά κιθάρες – παιγμένες από γνωστούς και μη εξαιρετέους μουσικούς όπως ο Matt Sweeny, ο Jonny Polonsky, ο Randy Scruggs (γιος του θρυλικού Earl Scruggs) και ο Pat McLaughlin – και το πιάνο του Benmont Tench (βετεράνος από το συγκρότημα του Tom Petty, όπως και ο κιθαρίστας Mike Campbell που παίζει εδώ επίσης).

Ας μην λέμε ξανά ποιος ήταν ο Johnny Cash – όποιος δεν ξέρει, ας ρωτήσει τον Καραφωτιά και θα του πει μια χαρά!- να πούμε μόνο ότι είναι από τους λίγους που δικαιούται να διασκευάζει ένα κομμάτι με τον τίτλο “A Legend In My Time”, απλά επειδή ήταν, και απλά επειδή είχε το θάρρος να κλείνει το ύστατο άλμπουμ του με ένα άλλο κομμάτι με τίτλο “I’m Free From The Chain Gang Now”… Ήταν πολύ μεγάλος!..."

www.avopolis.gr

Tα σεβη μου στον μεγαλο
R.I.P

3
Μολις κατεβασα το καινουργιο αλμπουμ των strokes.Ειμαι ακομα μπερδεμενος .Απο την μια εχει κομματαρες σαν το heart in  a cage αλλα απο την αλλη σαν συνολο καπου "χανει".Ποια η γνωμη σας?Εγω παντως πιστευω οτι αλμπουμ σαν το 1o τους δν προκειται να ξαναβγαλουν.

4
Παραθετω την κριτικη απο το www.mic.gr καθως συμφωνω 100 % μαζι της.Οι sonic youth βγαλανε ακομα μια φορα μια δισκαρα και ολα τα υπολοιπα ειναι περιττα.

Πριν καλά καλά ολοκληρωθούν τα δέκα πρώτα δευτερόλεπτα αυτού του album, οι Sonic Youth έχουν πετάξει ένα από τα πιο γερά τους hooks εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ένα απολύτως εθιστικό ρεφραίν που επαναλαμβάνει "you keep me coming home… again", σε ένα από τα πιο κολλητικά τραγούδια της πρόσφατης σοδειάς. Λόγω αυτού του τραγουδιού τώρα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι περισσότερες παρουσιάσεις του "Rather Ripped" θα γράφουν ότι πρόκειται για το πιο προσιτό album των Sonic Youth από την εποχή του "Dirty", μια ατάκα που γράφεται ανελλιπώς για κάθε δίσκο τoυ group τουλάχιστον από το "A Thousand Leaves" και μετά, και φυσικά, είναι ψέμα. Το ίδιο ψέμα είναι σε ό,τι αφορά και το "Rather Ripped", αν και το "Reena" είναι αρκούντως pop για να παραπλανήσει τον βιαστικό ακροατή, αυτόν, δηλαδή που θα ακούσει τα 2-3 πρώτα κομμάτια του album και τα πρώτα 20 δευτερόλεπτα από τα υπόλοιπα.

Για να είμαστε ακριβείς πάντως, το "Rather Ripped" είναι όντως ένας προσιτός δίσκος, με την έννοια ότι είναι ένα σχετικά απλό album, χωρίς πειραματισμούς και ριζοσπαστικές διαθέσεις. Έχει κάμποσες πιασάρικες μελωδικές γραμμές που άλλοτε είναι μνημειώδεις όπως στο "Rats" (το καλύτερο κομμάτι του album), και άλλοτε είναι μάλλον ντροπιαστικές, όπως στο "What A Waste", όπου μόνο ως κακό χιούμορ μπορείς να δεις τους στίχους του ρεφραίν "what a waste… you're so chaste / I can't wait… to taste your face!"… Κατά κύριο λόγο όμως, το "Rather Ripped" είναι ένας δίσκος όπου δε συμβαίνει σχεδόν τίποτα: δεν υπάρχουν ούτε φανερές αιχμές, ούτε προφανείς κορυφές (πέραν του "Reena"), και οι Sonic Youth μοιάζουν να μην ενδιαφέρονται στο ελάχιστο για το αν αυτή η νέα συλλογή τραγουδιών θα αρέσει στους παλιούς φίλους τους ή θα προσελκύσει καινούριο κόσμο. Με μία πρόταση: πρόκειται πράγματι για το δίσκο ενός συγκροτήματος που δεν έχει πλέον να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν.

Έτσι, ενώ άλλα μεγάλα σχήματα προσπαθούν να ορίσουν τους εαυτούς τους από την αρχή και να δώσουν την εντύπωση ότι εξελίσσονται και έχουν συνεχώς φρέσκιες ιδέες, οι Sonic Youth παραμένουν στον μικρόκοσμό τους με τις πυκνές ηλεκτρικές κιθάρες, τις οικείες αντι-μελωδίες και τους συνθετικούς τους λαβυρίνθους. Το "Rather Ripped" τους βρίσκει πιο άνετους από ποτέ, να αρκούνται σε τρίλεπτα και τετράλεπτα κομμάτια (μόνο δύο από τις συνθέσεις του "Rather Ripped" ξεπερνούν τα 6 λεπτά), και αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι έφτιαξαν ένα δίσκο που αρέσει πρώτα από όλα στους ίδιους, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται να απωθήσει όσους τούς προτιμούν για τα πιο τολμηρά τους εγχειρήματα. Αυτό δε σημαίνει ότι το album έχει μονάχα διεκπεραιωτικό ρόλο: απλά, δεν είναι φτιαγμένος για εκρήξεις αδρεναλίνης, ούτε για να αποτελέσει ένα ακόμα πειστήριο για την αναμφισβήτητη σπουδαιότητα του group. Aντί για αυτό, το "Rather Ripped" λειτουργεί καλύτερα όταν ακούγεται για να δημιουργήσει μια ιδιότυπη ατμόσφαιρα, μουντή και ρομαντική συγχρόνως, με νοσταλγικά flashbacks να ξεπροβάλλουν από το πουθενά, και με τελικό σκοπό να αποτελέσει κάτι σαν ολικό αναισθητικό για οποιοδήποτε καταπιεσμένο συναίσθημα.

Με άλλα λόγια, το "Rather Ripped" δεν περιέχει τίποτα που να μην έχουμε ξανακούσει από τους Sonic Youth, αλλά αξίζει πολλά περισσότερα από το να αντιμετωπιστεί ως ένας ακόμα τυπικός Sonic Youth δίσκος. Όπως ακριβώς και με έναν δίσκο των Fugazi, των Come ή των Throwing Muses, η βαρύτητα του "Rather Ripped" είναι σε πρώτη φάση εγκεφαλική: αν όλα μέσα στο album μοιάζουν με άσκοπες ηχητικές περιπλανήσεις, είναι γιατί αυτή ήταν η ιδέα εξαρχής. Eδώ υπάρχει ο ηλεκτρισμός όχι ως μόδα, ούτε ως εκτόνωση, ούτε ως κανενός είδους statement, αλλά ως πραγματικό βίωμα, κι αυτό είναι στ'αλήθεια η μεγαλύτερη κληρονομιά που έχουν κατορθώσει να περάσουν οι Sonic Youth στα πνευματικά τους παιδιά όλα αυτά τα χρόνια. Όσο για το αν χρειάζεστε το "Rather Ripped", αυτό εξαρτάται από το πόσο θεωρείτε ότι οι Sonic Youth είναι ευπρόσδεκτοι και μόνο με το που υπάρχουν, ανεξαρτήτως αν ακούτε προσεκτικά τα albums τους. Ακόμα όμως και αν σας αρκεί και μόνο που oι Sonic Youth συνεχίζουν να κυκλοφορούν δίσκους, έστω κι αν έχουν περισσότερο ενδιαφέρον στη θεωρία παρά στην πράξη, δε θα μπορέσετε να μην αισθανθείτε όπως στο ρεφραίν του "Reena" στο άκουσμα αυτών των γνώριμων riffs, των φωνών της Kim και του Thurston, και του χαρακτηριστικού τους στριφνού μεγαλείου: You keep me coming home, again...

sonicyouth.com

5
λοιπον σε τι κουρδισμα προτιματε να παιζεται?εγω τον τελευταιο καιρο εχω παθει ψυχωση με το drop B.Αν εχει κανεις και καμια αλλη ιδεα ας την πει.

6
αποφασισα να βαλω ενα τετοιο θεμα γιατι εχω παρατηρησει πως συνεχεια ασχολουμαστε με καλλιτεχνες (?) που κατα την ταπεινη μου αποψη δεν το αξιζουν.Αγνοουμε συνεχεια ανθρωπους που εχουν γραψει αριστουργηματα και συνεχιζουν να το κανουν η εστω βοηθανε την μουσκη με τον αλλον η με τον αλλον τροπο.Οποτε θα ηθελα να αναφερουμε καλλιτεχνες που πραγματικα αξιζουν αλλα δεν εχουν την "δημοσιοτητα" που τους αξιζει.Παρ'ολα αυτα δεν θα ηθελα να αναφερθουμε σε παλιους καλλιτεχνες γιατι θα χαθει ετσι η μπαλα.Ας μιλησουμε καλυτερα για τους σημερινους.Ξεκιναω εγω με 2 παραδειγματα

broadrick- ηταν μελος των napalm death,godflesh kai twra twn jesu.Ο ανθρωπος εχει γραψει αριστουργηματα.Και ας αφησουμε την περιοδο που ηταν στους napalm γιατι ειναι αρκετα ακραιοι και σιγουρα δεν ειναι για ολους.Ομως τα messiah(godflesh) kai friends are evil (jesu) ειναι μνημεια σκετα και θα επρεπε να ειναι γνωστα σε οποιονδηποτε φιλο της ροκ μουσικης

aaron turner-οκ η τρελα μου για τους ΙSIS ειναι γνωστη αλλα δεν τον αναφερω για την συμμετοχη του σε αυτη την μπαντα.Τον αναφερω ως δημιουργο και "διευθυντη" της hydra head,εταιρια που αποτελει στεγη για πολλα συγκροτηματα διαφορετικων ιδιωματων.Προσωπικα μεσω της σαιτ της παραγγελνω συνεχεια σιντι και βινυλια.

οκ πειτε και εσυ κανενα παραδειγμα απλα οπως προειπα να ειναι σημερινος καλλιτεχνης  ;)

7
ποια η γνωμη σας για αυτον τον μουσικο?εγω προσωπικα τον θεωρω μορφη μεγαλη.....πηρα ενα ντιβιντι ρειτζ και επαθα πλακα με αυτα που κανει.......βγαζει το καλωδιο και το ακουμπαει στις χορδες,αλλαζει σαν τρελος μαγνητες,τι να πω...αν δεν τον εχετε δει λαιβ δεν μπορω να σας μεταφερω αυτα που κανει...λοιπον ποια η γνωμη σας ?

8
λοιπον μαλλον το αποφασισα .....h ιδεα να φτιαξω την δικη μου custom κιθαρα τριγυριζει το κεφαλι μου αρκετο καιρο.......κατα 99% θα το κανω.....θα παρω ξυλα αρχικα για κιθαρα και μετα σιγα σιγα θα την φτιαχνω μονος μου....μονο χρειαζομαι την βοηθεια σας......δεν ειμαι Ο εμπειρος στα ξυλα για αυτο χρειαζομαι  βοηθεια.......αρχικα για σωμα σκεφτομαι αφτο εδω

http://wdmusicproducts.co.uk/Merchant2/merchant.mv?Screen=PROD&Store_Code=wduk&Product_Code=TEU&Category_Code=BDSTL

λοιπον οπως θα ειδατε ειναι alder....ποια η γνωμη σας για το συγκεκριμενο ξυλο?καμια αλλη εναλακτικη?

ευχαριστω

9
Τα καλύτερα... / Αλλαγή ταστιέερας?
« στις: 11/04/05, 15:29 »
στις les paul και γενικα στις κιθαρες που εχουν κολλητο μπρατσο πως αλλαζουν ταστιερα ?Ας πουμε πως θελω να βαλω 
ταστιερα gιbson σε μια epiphone...γινεται?

10
δεν ξερω αν εχει ξαναγινει αλλο παρομοιο ποστ αλλα απο το σερτσ που εκανα δεν βρηκα κατι.Λοιπον...πολυ απλα δισκαρα.Δυνατο,μελωδικο γεματο συναισθηματα και απιστευτα κομματια.Ποια η γνωμη σας?

11
θελω καποιο προγραμμα η σιτε που να μετατρεπει καποιο νομισμα σε καποιο αλλο νομισμα.π.χ απο δολλαριο σε ευρω.το χρειαζομαι απαραιτητα γιατι θελω να κανω μια παραγγελια απο εξωτερικο.\

ευχαριστω

12
Tous theoro apisteyth band kai einai stis 4 agapimenes mou!Apla anarotiemai epeidh edo sto ellada oi perissoteres metalheads euxaristiountai me xiliopaigmena pragmata(onomata de leme) posoi apo sas tous goustarete ?Ego eimai trelos gia aytous !Kanenas allos trelos?

Σελίδες: [1]