Μηνύματα

1

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Υπάρχουν πέντε πράγματα που αγάπησα..

« στις: 09/10/07, 01:01 »

1.τον εαυτο μου..τον αγαπαω πανω απ ολα..
2.την θαλασσα..λατρευω το κολυμπι τις καταδυσεις
3.την γυναικα.. δεν νομιζω πως υπαρχει ασχημη γυναικα..ειναι ολες πανεμορφες! Κι αν καποιες μας πονανε, μας πληγωνουν με ασχημιες..απλα αποτελουν εξαιρεση..
4.την μουσικη..αν ποτε κουφαθω νομιζω πως θα τρελαθω.. η ζωη μου ειναι γεματη μουσικη και στιχους..
5.τα ζωα.. δεν θυμαμαι ποτε τον εαυτο μου χωρις κατοικιδιο.. τωρα εχω 2 σκυλους..

2

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Tι πιστεύετε ότι αξίζει να κάνει ένας άνθρωπος τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του?

« στις: 09/10/07, 00:36 »

Εγω προσωπικα να κανω σεξ επανω..στην Ακροπολη..
Μου εχει μπει στο μυαλο πολυ καιρο..

3

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Μοναξιά...

« στις: 09/10/07, 00:31 »

μηπως μπερδεψατε την μοναξια με την μοναχικοτητα?
Εχει καποιες διαφορουλες.. Η μοναχικοτητα βασικα ειναι επιλογη..
Μπορει να λεω αρλουμπες..

4

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας στο μέλλον

« στις: 09/10/07, 00:21 »

..πισω απο τα σιδερα. Στις φυλακες της Κερκυρας..
Δε μπορει..θα την κανω την ληστεια.. κι ας μην εχω μπαμπα βουλευτη..

5

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Τι ακούτε όταν δεν έιστε καλά;

« στις: 09/10/07, 00:16 »

..τι ακουω λοιπον
Γιατι ποτε δεν ειμαι καλα..
 Τις τελευταιες μερες Διαφανα Κρινα αντε και Γιολαντα Τσιαμποκαλου..
Χρεωσετα στην φωτια..

6

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Ποιο είναι το τραγούδι που θα διαλέγατε για να κάνετε μία αφιέρωση

« στις: 09/10/07, 00:09 »

Πίνω μπάφους και παίζω pro

Locomondo
 
Απ' το σπίτι δε θα βγω, πίνω μπάφους και παίζω pro
δεν έχω χρόνο για το μωρό, πίνω μπάφους και παίζω pro
 
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
εεοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
εεοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
 
Με φωνάζουνε τρελό γιατί πίνω μπάφους και παίζω pro
για όλα τα άλλα αδιαφορώ, πίνω μπάφους και παίζω pro
 
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
Και εσύ και εγώ, πίνω μπάφους και παίζω pro
δεν έχω χρόνο για το μωρό, πίνω μπάφους και παίζω pro
για όλα τα άλλα αδιαφορώ, πίνω μπάφους και παίζω pro
που θα βρω αναπληρωματικό, πίνω μπάφους και παίζω pro
είναι τραυματίας ο Ετό, πίνω μπάφους και παίζω pro
αλλά έχει κέφια ο Drogba, πίνω μπάφους και παίζω pro
και φέρνει βόλτες ο Foslba, πίνω μπάφους και παίζω pro
 
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
Το κάνεις και εσύ το κάνω και εγώ, πίνω μπάφους και παίζω pro
 
Έχω κλειστό το κινητό γιατί πίνω μπάφους και παίζω pro
μην με αγχώνεις δεν μπορώ γιατί πίνω μπάφους και παίζω pro
όλη μέρα είμαι εδώ πίνοντας μπάφους και παίζοντας pro
 
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
οοοο, πίνω μπάφους και παίζω pro
 

7

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Ποιό τραγούδι επιλέγετε να συνοδεύσει την εξής στιγμή;

« στις: 30/09/07, 09:04 »

Κάτω απ' το μαξιλάρι  είν' ένα βαθύ πηγάδι
που μέσα κατοικούν οι ψυχές που σ' αγαπούν
 
Παλεύουν κάθε βράδυ με τα κιούγκια στο σκοτάδι
να φτάσουν στα ψηλά, πλάι στο μαχαραγιά
 
Να σου μιλάν στον ύπνο, να σε μπάζουνε σε κήπο
μ' Αϊ-Γιάννη και λωτούς και χειμωνανθούς
 
Κι όταν σ' αναταράσσει, για τα σκάρτα που 'χεις πράξει
κύμα φαρμακερό, να σου δίνουν φυλαχτό
 
Χαϊμαλί από μετάξι που 'χουν μέσα του φυλάξει
άχυρο απ' τη γη που 'χει μείνει απάτητη
 
Έρχονται και σε 'μένα πρόσωπα λησμονημένα
άδεια και χλωμά - από πριν κι από μετά
 
Μου κρατάν' το χέρι στο ταξίδι, στο καρτέρι
στον ύπνο τον βαθύ. Είναι λίγοι, είναι πολλοί
 
Μέσα στο πηγάδι, κάτω απ' το μαξιλάρι
ρίχνονται οι ψυχές. Ήλιε μου, τώρα βγες.. 


του Θανάση..

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Οι κακίες του φεγγαριού . . .

« στις: 28/09/07, 23:57 »

Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ.
Κι αν δεν με φέξεις, χάθηκα.
Στο σκοτάδι θα χαθώ.
-
Πες, πως είναι δυνατόν
τοσο κοντά να είσαι στην ματιά
κι απ'των χεριών το άγγιγμα
να ζεις τόσο μακρυά;
-
Φεγγαράκι μου λαμπρό
πες, γιατί δεν μ'αγαπάς;
Εγω απεγνωσμένα να ρωτώ
και εσυ, μ'αδιαφορία να κοιτάς.
-
Η ψυχρή σου αδιαφορία
σαν την φωτιά με καίει.
Εγώ αιώνια θα παρακαλώ
και να βρω προσπαθω, τι φταίει.
-
Φεγγαράκι μου λαμπρό
μήπως τελειώσαν όλα;
Τωρα που το σκέφτομαι ξανά,
μήπως ποτέ δεν αρχίσαν;

9

Λοιπά / Απ: Προσωπικος τοιχος...

« στις: 18/01/07, 15:17 »

Θελω να περασω μια λευκη ταπετσαρια και να ζωγραφισουν η να γραψουν στιχους οι φιλοι μου..

10

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: ΜΕ ΦΤΙΑΧΝΕΙ......

« στις: 18/01/07, 15:08 »

ενα βιβλιο που αγορασα προσφατα του Μπριουσοφ..
Οι τελευταιες σελιδες απο το ημερολογιο μιας γυναικας..
Δεν μπορω να ξεκολλησω..

11

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Χρειάζεται ο μουσικός τα ναρκωτικα για να δημιουργήσει;

« στις: 24/02/06, 08:10 »

Δεν ξερω αν χρειαζονται οι μουσικοι ναρκωτικα εγω σιγουρα χρειαζομαι για να τους παρακολουθησω..
πχ γιουροβιζιον.

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ελπίδα

« στις: 07/02/06, 08:14 »

Μπραβο σου.. πολυ καλο! Θυμησες Αντωνη Φωστιερη..
Συγχαρητηρια..

13

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Τι ακούτε όταν δεν έιστε καλά;

« στις: 30/01/06, 08:04 »

Κατι να με εξοργισει..
Βαλε φωτια σ οτι σε καιει σ οτι σου τρωει την ψυχη..
Εξω οι δρομοι αναπνεουν διψασμενοι ανοιχτοι..
ΤΡΥΠΕΣ

14

Άνθρωπος και ζωή / Απ: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!!!!

« στις: 30/01/06, 07:46 »

Γεννιομαστε και μεγαλωνουμε μαθαινοντας να αυτοπεριοριζομαστε να βαζουμε ορια. Τα ορια ειναι τα τουβλα της ντροπης που λεει ο ποιητης. Οταν τολμησα, οταν εκανα την υπερβαση, οταν καταλαβα οτι δεν ζω, αλλα επιζω, τοτε ενιωσα πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος..
Αυτη ηταν η πιο ευτυχισμενη στιγμη.

15

Άνθρωπος και ζωή / Απ: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!!!!

« στις: 30/01/06, 07:45 »

Γεννιομαστε και μεγαλωνουμε μαθαινοντας να αυτοπεριοριζομαστε να βαζουμε ορια. Τα ορια ειναι τα τουβλα της ντροπης που λεει ο ποιητης. Οταν τολμησα, οταν εκανα την υπερβαση, οταν καταλαβα οτι δεν ζω, αλλα επιζω, τοτε ενιωσα πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος..
Α

16

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 27/01/06, 09:11 »

Να, που πρέπει να γράψω λίγες γραμμές…

για να συμπληρώσω ένα κενό.

Κενό χώρου; κενό χρόνου; κενό αέρος;

Α, μπα το τελευταίο δε γεμίζει με τίποτα.

Ίσως οι λέξεις να μην είναι αρκετές.

Ίσως και να μην είναι οι σωστές.

Ίσως και να μην είναι καιρός για ίσως.

Όλα τρέχουν:

τα αυτοκίνητα, οι άνθρωποι και

τα άλλα ζώα,

το κενό που ζούμε μα τόσο αγαπούμε.

Μαζί μ’ αυτά τρέχει και η μοναξιά,

ψάχνει για ένα χαμόγελο,

προσπαθεί να βγει απ’ το κλουβί

όπου την έχουν εγκλωβίσει,

όλοι εκείνοι που είναι πολύ βιαστικοί

για να ’ναι μόνοι και ως εκ τούτου

είναι πιο μόνοι απ’ όλους.

Κάπου ανθίζει ένα μοναχικό λουλούδι,

αλλά, ποιος έχει χρόνο να σταθεί να το κοιτάξει;

Μόνο του θα ανθίσει και θα μαραθεί

όπως και τ’ αδέλφια του χρόνια τώρα, και

κάποτε θα πεθάνει,

αλλά θα πεθάνει μες στην ομορφιά,

όπως και έζησε,

όπως και δεν έζησαν οι ανθρώποι,

οι πολύ βιαστικοί για το τίποτα.

 
άγνωστος ο ποιητής...