Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pan-The_gunslinger στις 01/02/06, 00:37
-
Την Εθνική μας μου θυμίζει
οποια ομάδα βρίσκει τη θερίζει.
Στο περασμά της τρόμο σπέρνει
και ο αντίπαλος δρόμο παίρνει.
Τους αρέσει να παίζουν σαν λιοντάρια
όταν είναι μιλημένοι κουνιούνται σαν παπ...@@.
Ένα όνομα μια ιστορία
Α.Ο.Ξ τον λένε κι έχει τεράστια πορεία.
Ένα όμως του λείπει απ'αυτά
που έχει πολλά ο Λίπι.
Κύπελλο,πρωτάθλημα δεν έχει
θα 'ρθει όμως μια χρονιά που το όνειρο θα τρέχει.
Ολα μαζί θα τα σηκώσει και
τ'ονειρο όλων μας θα σώσει.
Κλάψαμε,χαρήκαμε
και στην ομάδα αυτη σταθήκαμε.
Οσο με σκοτώνει τόσο με πορώνει
και στο στόμα μου σφηνώνει:
Α.Ο.Ξ.ΑΡΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ
ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΣ ΓΙΑ ΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΓΑ..ΕΝΟ.
Αυτο έγραψα περίπου για την ομάδα μου:Σκόντα Ξάνθη.Έχει γραφτεί σε 2 δόσεις.Μία πριν απο τον περσυνο ημιτελικο με τον Αρη και μία μετά.
Ακούω σχόλια για αυτον το χαβαλετζίδικο ύμνο.
Υ.Γ Η τελευταία στροφή δεν πιστεύω να προκαλεί κανέναν.