Αποστολέας Θέμα: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...  (Αναγνώστηκε 184369 φορές)

0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Λύδια

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 5
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #150 στις: 16/06/10, 22:33 »
ivikos, το ποιήμα σου διαμάντι
στων ματιών την άκρη
και βάλσαμο το θάρρος
να μεταφράσεις Όμηρο..
Μακάρι να 'ν' κολλητικό,
σ' αυτόν τον δύσκολο καιρό
όσα στερεί ο χάρος
να βρίσκουν λύση στ' όνειρο..
 
Απλά σε ευχαριστώ που αναζοπυρώνεις ένα όνειρό μου:
ήθελα να διαβάσω την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αλλά
η "βαριά γραφή" της (με την καλή έννοια το βαριά)
με απέτρεπε επειδή δεν είμαι φιλόλογος για να καταλαβαίνω
εύκολα τα ρήματα και τις έννοιες της διαλέκτου του Ομήρου.
Και οι μεταφράσεις, όλες αξιόλογες, μου φάνταζαν σαν στείρα αφήγηση
που με βούλιαζαν σε περιγραφές και ραψωδίες.
Σαν μέθυσος ένιωσα όταν πριν λίγες μέρες ξεκίνησα την πρώτη σελίδα των αναρτήσεών σου..
Να 'σαι καλά φίλε, να με μεθάς με την δροσιά της όμορφης απόδοσής σου..
Καλή δύναμη!
 
Υ.Γ.: Φίλοι καλώς σας βρήκα όλους, καλή συνέχεια να έχουμε.
 
 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #151 στις: 17/06/10, 10:25 »
Καλή μου Λύδια
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επίσκεψη
και τον όμορφο για μένα σχολιασμό σου….
Ακόμα και ένας μόνο αναγνώστης να δηλώσει
ότι του αρέσει το εγχείρημά μου για την απόδοση
αυτού του  τιτάνιου έπους(ΟΔΥΣΣΕΙΑ), για μένα αποτελεί τίτλο τιμής…
Μακάρι να με αξιώσει ο χρόνος να καταφέρω να τελειώσω και την ΙΛΙΑΔΑ …
Και πάλι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Αποσυνδεδεμένος Λύδια

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 5
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #152 στις: 18/06/10, 06:47 »
Άσε τα καλοπιάσματα,
κάτσε να μεταφράσεις!
Μ' "Ευχαριστώ" κεράσματα
δεν θα μας ξεγελάσεις.
 
Οδύσσεια θέλω να δω,
θέλω και Ιλιάδα
και μια συγνώμη σου ζητώ,
στου forum την ζαλάδα,
αν έφερα την αφορμή
ρήματα να χαθούνε
κι ο άγιος στίχος να σταθεί
κόντρα σ' όσους κοιτούνε..
 
Κέρνα μας με χαμόγελα
να σε διαβάζουμ' όλοι
γιατί δεν είν' ανώφελα.
Τ' ωραίο το περιβόλι
μοσχοβολά μες τις ψυχές
όταν ανθίζει η πλάση.
 
Οι Ιθάκες σου είναι προσευχές,
οι Τροίες εικονοστάσι!!
 
Υ.Γ.: Καλή συνέχεια και καλή έμπνευση σε όλα!!

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #153 στις: 21/06/10, 13:07 »
                  Κ
 
Βασίλεψε και η νυχτιά έπεσε στο παλάτι
κι όταν οι σύντροφοι αργά για ύπνο πήγαν πάλι
στης Κίρκης το υπέρλαμπρο ανέβηκα κρεβάτι
αγκάλιασα τα πόδια της κι άρχισα παρακάλι

για να μ’ ακούσει η θεά, με λόγια φτερωμένα:
«Κίρκη , το τάμα σου ζητώ, δος μου τη λευτεριά μου
στείλε με στη πατρίδα μου. Ζητά η ψυχή μου εμένα
κι οι σύντροφοί μου το ζητούν, και καίγεται η καρδιά μου,

που κλαίνε και οδύρονται την ώρα εσύ που λείπεις».
Είπα κι ευθύς ακούστηκαν τα λόγια της κι οι όροι:                     490
«Γιε του Λαέρτη θεϊκέ, πάνσοφε ,λόγια λύπης
άκουσα Οδυσσέα μου, δεν σας κρατώ με ζόρι


όμως της μοίρας το γραφτό μιλάει για ταξίδι:
Της Περσεφόνης της σκληρής, τον Άδη ν’ ανταμώσεις,
κι από τον μάντη τον τυφλό τον Τειρεσία ήδη
να πάρετε κάποιο χρησμό, που ο νους του έχει γνώσεις

Η Περσεφόνη έκανε αυτόν τον μάντη μύστη
και δεν γυρνάει σαν σκιά έχοντας γνώση ακόμα»
Αυτά μου είπε κι η καρδιά στα στήθια μου κλονίστη
κι έκλαιγα μ’ αναφιλητά γονατιστός στο στρώμα                        500

αδυνατώντας η ψυχή, ζωή και φως ν’ αντέξει.
Κι αφού χτυπήθηκα πολύ κι είχε το κλάμα λήξει
γυρνώ και λέω στη θεά με απελπισμένη λέξη:
«Κίρκη για το ταξίδι αυτό το δρόμο ποιος θα δείξει

αφού καράβι ξέρω εγώ, στον Άδη πως δεν βγαίνει».
Είπα κι ευθύς μου απαντά χωρίς μεγάλη σκέψη:
«Γιέ του Λαέρτη θεϊκέ, πάνσοφε μη σε νοιάζει
αν Οδυσσέα, με οδηγό το πλοίο ταξιδέψει,

στήστο κατάρτι και λευκά πανιά το χέρι ας βάλει,
και κάτσε. Μιά πνοή βοριά σιγά θα σε περάσει                          510
σαν τον Ωκεανό διαβείς, σ’ ένα μικρό ακρογιάλι
που έχουν φουντώσει γύρω του της Περσεφόνης δάση

με ακαρποφόρητες ιτιές, λεύκες που ’χουν ψηλώσει
στην άκρη του Ωκεανού που ’ναι βαθύς του ο πάτος
να δέσεις το καράβι σου, πάρε απ’ τον Άδη γνώση
εκεί που στον Αχέροντα τρέχει ο Πυριφλογάτος

κι ο Κωκυτός, που απ’ τα νερά της Στύγας δεν περνάει,
τα δυό  ποτάμια σμίγουνε στο μέρος που ναι οι βράχοι
Εκεί ήρωά μου δυνατέ αφού θα έχεις πάει
λάκκο να σκάψεις, μια οργιά, φάρδος και μήκος να ’χει            520

γύρω του για όλους τους νεκρούς χύσε και πίστεψε το
μέλι και γάλα, κι ύστερα, γλυκό κρασί να στάξεις
τρίτο, νερό, κι ολόλευκο αλεύρι άλειψε το.
και στων νεκρών τις κεφαλές θυσίες να τους τάξεις,

σαν στης Ιθάκης το νησί πατήσει το ποδάρι
στέρφα δαμάλα, κι όμορφα δώρα η φωτιά σου να ’χει.
Στον Τειρεσία χωριστά να σφάξεις το κριάρι
τ’ όμορφο και το πιο καλό, που το κοπάδι θα ’χει.              .......συνεχίζεται

 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #154 στις: 25/06/10, 09:05 »
                               Κ

Και σε κοπάδια σεβαστών , νεκρών κάνε δεήσεις
μ’ ένα κριάρι για σφαχτό και προβατίνα μαύρη                         530
αφού το μαύρο του λαιμό, στο σκότος του γυρίσεις,
και στρέψε αλλού το βλέμμα σου, το ρέμα τούτο να ’βρει

το αίμα τότε άπειρες ψυχές εκεί θα φέρει.
Πρόσταξε τους συντρόφους σου εκεί φωτιές ν’ ανάψουν
κι όλα τα’ αρνιά που ’ναι στη γη σφαγμένα με μαχαίρι
άμα τα γδάρουν, στης φωτιάς τις φλόγες να τα κάψουν

και τάξε στους ανίκητους, Άδη και Περσεφόνη.
Τράβα το φοβερό σπαθί και κάτσε δίπλα ακόμη
άζωη κάρα από νεκρούς στο αίμα μη ζυγώνει
πριν άγια έρθει συμβουλή του Τειρεσία η γνώμη                       540

Τότε η ψυχή για να σου πει, θα έρθει του προφήτη,
του ταξιδιού η διαδρομή πόσο θα ’ναι μεγάλη,
κι απ’ τα πελάγη πως θα πας στο ποθητό σου σπίτι».
Έτσι είπε κι η χρυσόθρονη Αυγούλα θα προβάλει.

Χλαμύδα και χιτώνα αυτή σε μένα θα φορέσει,
κι εκείνη ένα φόρεμα ολόλευκο θα βάλει
αραχνοϋφαντο, ψιλό, και πάνω της στη μέση
ζώνη φαρδιά,ολόχρυση, και μπόλια στο κεφάλι

και τότε μες στα δώματα γυρνούσα στο παλάτι
κουβέντες λέγοντας γλυκές καθένας να ξυπνήσει:                      550
«Ξυπνήστε, έφτασε η στιγμή ν’ ανοίξετε το μάτι,
να πάμε. Για όλα η θεά μ’ έχει καθοδηγήσει.


Τους πείθω και απόφαση η συντροφιά θα πάρει
να πάμε, μα  λιγότερους φίλους θα πάρω ακόμη,
κάποιον Ελπήνορα είχα εκεί, νέο και παλικάρι
αδύνατο στον πόλεμο, μα λίγος και στην γνώμη,

που για να βρει λίγη δροσιά απ’ το πολύ μεθύσι
κι απ’ τους συντρόφους χωριστά ως τη σκεπή θ’ ανέβει
μα απ’ τον αχό και θέλοντας κάτω να ροβολήσει
πετάχτη ορθός μα ξέχασε την σκάλα να κατέβει,

κι έτσι γκρεμοτσακίστηκε στο φοβερό σκοτάδι,
τσακίστηκε ο σβέρκος του έτσι όπως είχε πέσει                   560
και η ψυχή κατέβηκε μες στους βυθούς του Άδη.
Κι αφού ήρθαν όλοι να τους πω ,στήθηκα μες στη μέση:

«Θα λέτε η επιστροφή σπίτι μας πως ζυγώνει,
όμως η Κίρκη όρισε να φτάσουμε ξαγνάντι
στον Άδη, να κατέβουμε στην μαύρη Περσεφόνη
του Τειρεσία το χρησμό να πάρουμε του μάντη»

Αυτά τους είπα κι η καρδιές μαράθηκαν στα στήθια
και τα μαλλιά τραβούσανε και κλαίγανε στην άκρη.
Όμως με θρήνο κι οδυρμό πως να βρεθεί η αλήθεια
Και φτάσαμε στα πλοία μας με στεναγμό και δάκρυ             570


και η θεά αόρατη ήρθε μ’ ένα κριάρι,
και με προβάτα ολόμαυρη,  στο πλοίο να τα δέσει.
Ποιος, αν δεν θέλει ο θεός, χαμπάρι θα τον πάρει,
έτσι τρελά που τριγυρνά κι όλο αλλάζει θέση;                      574

           ΤΕΛΟΣ ΡΑΨΩΔΙΑΣ Κ

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #155 στις: 07/07/10, 13:05 »
                 ΡΑΨΩΔΙΑ  Λ
                 (Νέκυια)
 
Σαν επιστρέψαμε ύστερα, στης αμμουδιάς το χάρτη
στον κυματόθραυστο γιαλό σύραμε το καράβι
και τα πανιά αφού δέσαμε επάνω στο κατάρτι
τ’ αρνιά μας βάλαμε σ’ αυτό, με τη καρδιά ν’ ανάβει

χύνοντας μαύρα δάκρυα, πονώντας και θλιμμένοι.
Και πίσω από το μελανό καράβι βήμα-βήμα
η θνητολάλα η θεά, η ωριομαλλιοβαμένη
στέλνει αγεράκι ανάλαφρο για να μας πάει πρίμα.

Mε φουσκωμένα τα πανιά, το πλοίο αρμενίζει
με οδηγό τον άνεμο κι άξιο κυβερνήτη.                                      10
Ολημερίς ταξίδευε ωσότου αυτό αγγίζει
του ηλιοβασιλέματος το σκοτεινό το σπίτι,

στου τρίσβαθου ωκεανού το τέρμα αυτό θα φτάσει
εκεί που των Κιμμεριωτών είναι ο λαός κι η χώρα
που σύννεφα και καταχνιά έχουν αυτούς σκεπάσει
κι αχτίνες του ήλιου   του λαμπρού, δεν βλέπουν ούτε ώρα,

μήτε ως τ’ αστερόσπαρτα, σαν ανεβαίνει ουράνια,
μήτε και στο κατέβασμα στον ουρανό τον λείο,
μα πάντα τους σκεπάζει αυτούς της νύχτας η ορφάνια.
Βγάλαμε εκεί σαν φτάσαμε τ’ αρνιά από το πλοίο,                   20

στο ρέμα του Ωκεανού, βήμα μας αργοφέρνει
μέχρι να φτάσουμε ως εκεί, που η Κίρκη είχε δείξει.
Αφού σφαχτά ο Ευρύλοχος, κι ο Περιμήδης φέρνει
το ξίφος μου απ’ τον μηρό, το χέρι θα τραβήξει

και σκάβω λάκκο μιάν οργιά στα φάρδη και στα μάκρη,
κι ολόγυρά του έσταξα για κάθε πεθαμένο
πρώτα μελόνερο, ύστερα γλυκό κρασί στην άκρη,
ξανά νερό, και όλο αυτό το κάνω αλευρωμένο,

για ευχές,  σ’ όλα τ’ αδύνατα κεφάλια θα μιλήσω,
αν στην Ιθάκη μου βρεθώ, την πιο καλή δαμάλα                    30
να σφάξω, μα και την φωτιά γι αυτούς θα την στολίσω,
στον Τειρεσία το τραγί, το πιο καλό απ’ τ’ άλλα,

κι αφού δεήθηκα μ’ ευχές στους πεθαμένους του Άδη
στον λάκκο, με το ξίφος μου, όλα τ’ αρνιά σφαχτήκαν
το αίμα πότισε τη γη. Μα μέσα απ’ το σκοτάδι
των πεθαμένων οι ψυχές τριγύρω συναχτήκαν..............Συνεχίζεται

 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #156 στις: 23/08/10, 13:32 »
                                     Λ  Γέροι που τυραννίστηκαν, νέες και παλικάρια,
κόρες παρθένες όμορφες στις λύπες κάποιου ανέμου
άντρες που με τα χάλκινα τους σκότωσαν κοντάρια
με άρματα αιματόβρεχτα, θύματα του πολέμου .                       40

Φτάσανε αναρίθμητες χωρίς στιγμή να πάψουν
να φωνασκούν, και μ’ έπιασε του φόβου μου το δράμα
Και διέταξα τους φίλους μου να γδάρουν και να κάψουν
τ’ αρνιά που κάτω κείτονταν σφαγμένα από την κάμα,

στην Περσεφόνη δέηση να κάνουν και στον Άδη.
Έπειτα βγάζω απ’ το μηρό το ξίφος να καθίσω,
οι άζωες οι κεφαλές μην έρθουν στο σκοτάδι
κοντά στο αίμα των αρνιών, για να τις εμποδίσω,

του Τειρεσία, πριν σ’ εμέ, δεν μου δοθεί η  γνώμη.
Πρώτη του Ελπήνορα η ψυχή ήρθε εκεί τρεχάτη                     50
γιατί είχε ασκέπαστο κορμί, από το χώμα ακόμη
που του το αφήσαμε εμείς, στης Κίρκης το παλάτι

χωρίς ταφή , και άκλαυτο που ’χαμε ανάγκη άλλη.
Τον είδα, δάκρυσε η καρδιά, κι ένοιωσα τόσο άδεια.
Με λόγια μου τον ρώτησα κι η πίκρα μου μεγάλη:
«Πως έφτασες Ελπήνορα πεζός μες στα σκοτάδια

πρώτος ερχόμενος εδώ παρ’ ότι είχα καράβι»
του είπα, και απάντηση με κλάμα τούτου πήρα:
«Γιε του Λαέρτη θεϊκέ που η τέχνη σου σε ανάβει
κρασί με τύφλωσε άθλια κακού θεού η μοίρα                            60

πεσμένος όπως ήμουνα δεν σκέφτηκα τη σκάλα,
στην Κίρκη που με κέρναγαν γλυκό κρασί οι φίλοι
κι αντί καλό κατέβασμα έπεσα κουτρουβάλα,
το σβέρκο μου άθλια σπάζοντας φανήκαν οι σφονδύλοι,

και την ψυχή μου ο θάνατος την έφερε εδώ πέρα
στον Άδη. Σε ξορκίζω εγώ κάνε καλή τη σκέψη
το ταίρι σου να το χαρείς, το γέρο σου πατέρα,
που όταν ήσουνα μικρός εκείνος σε είχε θρέψει

και τον Τηλέμαχό σου, νιό που είχες παρατήσει.
-γιατί απ’ τον Άδη τον σκληρό αφέντη μου γνωρίζω                  70
πάλι στης Κίρκης το νησί το πλοίο θα γυρίσει-
τότε λοιπόν θυμήσου με κι εμένα, σε ξορκίζω,


άκλαυτο μη μ’ αφήσετε, πριν φύγεις, να με θάψεις,
μήπως στοιχειώσω απ’ τους θεούς, για σένα κι είναι κρίμα,
τ’ άρματα , και το πτώμα μου αργότερα να κάψεις
κι ένα μνημούρι χτίσε μου στης θάλασσας το κύμα,

θύμηση να έχουν οι ύστεροι σε τούτη εδώ την άκρη
στον τάφο στήσε αργότερα ένα κουπί για μένα,
που τα πελάγη χτύπαγα με σύντροφους στα μάκρη».
Του απάντησα σαν μου είπε αυτά, με λόγια μου θλιμμένα:        80..............Συνεχίζεται


Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #157 στις: 15/09/10, 11:52 »
                             Λ
 
«Όλα όσα είπες θα γινούν μες στης ζωής το ρέμα».
Τέτοιες κουβέντες λέγαμε στου Άδη τα κατώγια
κρατώντας το μαχαίρι μου επάνω από το αίμα,
τέτοια πικρά λυπητερά και της σκιάς τα λόγια.

    Να της Αντίκλειας η ψυχή, της μάνας μου, την βρήκα,
που ήταν αυτή του  Αυτόλυκου, του παινεμένου κόρη,
και ζωντανή την άφησα όταν στην Τροία βγήκα,
κι όταν την είδα δάκρυσα απ’ της καρδιάς το ζόρι,

παρόλα τούτα το σπαθί δεν θα ’μπει σε πλεκτάνη,
πριν Τειρεσίας να φανεί, έστω η ψυχή ας κλαίει.                                90
Σαν του Θηβαίου η ψυχή του Τειρεσία φτάνει
κρατούσε σκήπτρο ολόχρυσο, με γνώρισε και λέει:

«Αχ Οδυσσέα θεϊκέ σοφέ Λαερτιάδη
πως ήρθες δω αφήνοντας τον ήλιο και την μέρα
τι να τους κάνεις τους νεκρούς του αραχνιασμένου Άδη
μα από το λάκκο το σπαθί τράβα το λίγο πέρα

αίμα να πιω και να σου πω αλήθεια κι όχι ψέμα».
Είπε και αποτράβηξα το ξίφος στη μεριά μου
με τ’ ασημένια τα καρφιά. Κι αφού ήπιε μαύρο αίμα
να λέει ο μάντης κίνησε για τα μελλούμενα μου:                                 100

«Αχ Οδυσσέα μου η καρδιά τον γυρισμό ζητάει
μα μες στο νου ενός θεού δεν είσαι αγαπημένος
γιατί ο Κοσμοσαλευτής γνωρίζω δεν  ξεχνάει
πως το παιδί του τύφλωσες και σου κρατάει μένος.

Παρ’ όλα αυτά η επιστροφή θα ’ρθεί  σαν είν’ οι πράξεις
καλές, όσες θα κάνουνε φίλοι σου αγαπημένοι
όταν το ομορφόδετο καράβι σου τ’ αράξεις
στης Θρινακίας το νησί, απ’ το κακό σωμένοι
  του μενεξόχρωμου γιαλού κι εκεί βρείτε γελάδια
του Ήλιου να βόσκουν, που ψηλά τα πάντα γύρω βλέπει.                110
Αν τώρα δεν τ’ αγγίξετε τα παχουλά κοπάδια
και στην πατρίδα σου ποθείς να φτάσεις όπως πρέπει,

θα φτάσεις στην Ιθάκη σου παρ’ όλα σου τα πάθη,
μα αν τα πειράξετε αυτά προβλέπω λύπης ρίγη
των φίλων και του καραβιού, κι αν μόνος σου στα βάθη
κερδίσεις την επιστροφή, οι φίλοι θα ’χουν φύγει

και πάθια σπίτι σου θα βρεις, σαν πας μ’ άλλο καράβι,
να τρων το βιος σου άνοοι, και στο γλυκό σου ταίρι
προίκα να τάζουν, σύντροφο  κάποιον αυτή να πάρει.
Όμως αυτοί θα πληρωθούν με δίκοπο μαχαίρι .                   120..............Συνεχίζεται






   

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #158 στις: 19/09/10, 14:04 »
                                                     Λ
  Και τους μνηστήρες τους κακούς όταν εσύ ξεκάνεις
στο αρχοντικό το σπίτι σου, στα ίσια ή με δόλο
με ομορφοτάξιδο κουπί ταξίδι εσύ να κάνεις
σε κόσμο που δεν ξέρουνε πέλαγα ούτε μώλο,

καράβια δεν γνωρίζουνε δεν τρέφονται με αλάτι,
δεν ξέρουν κοκινόπλωρα, κουπιά δεν έχουν μάθει
που ’ναι των καραβιών φτερά, μα θα σου μάθω κάτι
ένα σημάδι αλάθευτο για να μη κάνεις λάθη.

Όταν στο δρόμο τους θα πας, διαβάτης σ’ ανταμώσει
κι αυτό που ’χεις στον ώμο σου, στο λέει λιχνιστήρι ,                       130
το χέρι, τ’ όμορφο κουπί στη γη μέσα να χώσει
τον Ποσειδώνα ηρέμησε, κάνε του το χατήρι,

κάπρο, των χοίρων δαμαστή, και ταύρο και κριάρι
σφάχτου και στην πατρίδα σου σαν φτάσεις, στον βωμό σου
θυσίες κάνε αρχοντικές για των θεών τη χάρη
κι από πελάγη αλαργευτά θα ’ρθεί ο θάνατός σου

μες στα βαθιά γεράματα να σ’ εύρει στο παλάτι,
δίπλα σου θα ’χεις το λαό να έχει ευτυχήσει,
είναι Οδυσσέα η αλήθεια αυτή, δεν ξέρω άλλο κάτι».
Είπε και με δυό λόγια μου η γλώσσα θ’ απαντήσει:                             140

« Έχουν ορίσει ουράνιοι τη μοίρα μου έτσι ω μάντη,
μα έλα πες μου πως κι αυτό δεν φαίνεται για ψέμα,
πως τη ψυχή της μάνας μου τη βλέπω στο ξαγνάντι
να καμαρώνει άφωνη στο γιο της και στο αίμα
  κι ούτε το  βλέφαρο γλυκά σηκώνει να ρωτήσει,
για να γνωρίσει εμένανε πες μου πώς να της γνέψω;».
Με δυό κουβέντες του αυτός έτσι θα μου απαντήσει:
«Εύκολο αυτό που με ρωτάς και θα σε συμβουλέψω:

Σε όποιον επέτρεψες νεκρό στο αίμα να ζυγώσει
όλα όσα ξέρει θα στα πει, και δεν θα σε γελάσει ,                         150
κι όποιου αρνηθείς φεύγει ευθύς κι ούτε θα σ’ ανταμώσει».
Του μάντη τότε η ψυχή στον Άδη θα περάσει

καθώς μου είπε τα γραφτά που η μοίρα είχε ορίσει.
  Ακίνητος περίμενα μέχρι να ’ρθεί σε μένα
κι αφού ήπιε αίμα σκοτεινό τότε θα με γνωρίσει
και κλαίγοντας με ρώτησε με λόγια λυπημένα:..............Συνεχίζεται

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #159 στις: 29/09/10, 10:23 »
                                 Λ

«Γιε μου πως ήρθες ζωντανός στα σκοτεινά θολάμια
δύσκολο είναι ζωντανοί εδώ να έχουν φτάσει
γιατί έχει ρέματα βαθιά κι απέραντα ποτάμια
στη μέση πρώτα Ωκεανός, πεζός ποιος να περάσει                   160

αν το καράβι αλλουνού στα κύματα πετάει;
Τώρα απ’ τη Τροία με καλούς συντρόφους το αυλάκι
πέρασες παραδέρνοντας με πλοίο; Έχεις πάει
σπίτι σου ακόμα; Την κυρά την είδες στην Ιθάκη;».

Της απαντώ με λόγια μου που ήταν στο λογισμό μου:
«Στον Άδη μάνα μ’ έφερε κάποιας ανάγκης ξόδι,
του Τειρεσία η φωνή να δώσει τον χρησμό μου.
Στην χώρα την Ελληνική δεν πάτησε το πόδι,

ούτε σε Ιθάκη μπόρεσα το πόδι να πατήσω,
σαν με του Αγαμέμνονα, κατέφθασα τ’ ασκέρι                        170
στην Τροία την φαρδύδρομη Τρώες να πολεμήσω.
Μ’ αλήθεια πες μου μάνα μου όσα ο νους σου ξέρει:

Ποια μοίρα μάνα σ’ έστειλε στου θάνατου τις ήττες,
Μήπως αρρώστια τραγική; ή σ’ έφτασε εδώ πέρα
η σαϊτεύτρα η Άρτεμη με τις πυκνές σαϊτες;
Τι κάνει ο μοναχογιός, πες μου για τον πατέρα

αν το ’χουν το βασίλειο και το κρατούν ακόμη
ή άλλος τους το άρπαξε και μ’ έχουν ξεγραμμένο;
Πες, της γυναίκας η καρδιά, τι λέει , και η γνώμη,
αν κυβερνά, αν το παιδί το έχει βολεμένο,                                   180
   ή κάποιος απ’ τους Αχαιούς άρχοντας το ’χει αρπάξει;».
Είπα κι η μάνα μου απαντά με τούτα της τα λόγια:
« Στο αρχοντικό, το ταίρι σου, την πίστη κάνει πράξη
μερόνυχτα μαραίνεται στου παλατιού τ’ ανώγεια
 
 
τ’ όμορφο το βασίλειο κανένας δεν στο παίρνει
και στον Τηλέμαχο περνά κάθε σου περιβόλι
κάθεται ομοτράπεζος σε όποιονε του φέρνει
πρόσκληση, και προσέρχεται γιατί τον θέλουν όλοι.:..............Συνεχίζεται




Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #160 στις: 14/10/10, 19:13 »
                              Λ

Όσο για τον πατέρα σου, για χρόνια έχει μείνει
στο αγροτικό, δεν έρχεται στην πόλη να πλαγιάσει,                  190
δίχως σεντόνια αστραφτερά, κουβέρτες, δίχως κλινη
με δούλους πέφτει καταγής σαν βαρυχειμωνιάσει

δίπλα στο τζάκι στη φωτιά με φτωχικά κουρέλια,
κι όταν το θέρος έρχεται και ο καιρός απλώνει
στα χτήματα τα καρπερά που ’ ναι γεμάτα αμπέλια
φύλλα μαζεύει που ’πεσαν, κι επάνω τους ξαπλώνει,

οι λύπες και οι στεναγμοί τον άμοιρο τον ζώσαν
για τον δικό σου γυρισμό, βαριά τον έχουν πλήξει
μα και βαθιά γεράματα για κείνονε πλακώσαν,
ο ίδιος καημός κι εμένανε στον τάφο μ’ έχει ρίξει                    200

η σαϊτεύτρα η θεά δεν μπόρεσε στ’ αλήθεια
με τα πυκνά τα βέλη της να πάρει τη ζωή μου
ούτε η καρδιά να νεκρωθεί με αρρώστια μες στα στήθια
Μα Οδυσσέα ο πόθος μου λάβωσε την ψυχή μου

για σένα με τον τόσο νου που  ’μελλε να σε χάσω»
Αυτά μου είπε κι έκαιγε μες στης καρδιάς τα βάθη
λαχτάρα να ’ρθω δίπλα της και να την αγκαλιάσω.
Τρεις το προσπάθησα φορές, και τρεις φορές εχάθη

σαν ίσκιος και σαν όνειρο πετάχτηκε στην άκρη
κι ο πόνος την καρδούλα μου την είχε βαλαντώσει.                  210
Τότε με λόγια απάντησα που στάζαν πίκρας δάκρυ:
«Μάνα μου πως δεν κάθεσαι που ’χω λαχτάρα τόση

στην αγκαλιά σου να βρεθώ, στον Άδη οι δυό μας μόνοι
με θρήνους απ’ τα μάτια μας το δάκρυ να κυλήσει;
Μην είσαι κάποιο φάντασμα που στέλνει η Περσεφόνη
τους οδυρμούς τους πόνους μας κι άλλο να τ’ αυγατήσει;
  Έτσι είπα και η σεβαστή μάνα μου θ’ απαντήσει:
«Γιε μου πιο δύστυχε αλλονών στου κόσμου την πλημμύρα
του Δία η κόρη, μη ρωτάς δεν σ’ έχει απατήσει
η Περσεφόνη. Μα οι θνητοί τέτοια έχουνε μοίρα                             220
 
κόκαλα, σάρκες ποιου νεκρού το νεύρο να κρατήσει
που απ’ της φωτιάς τη δύναμη λιωμένα έχουν στάξει
σαν τα λευκά του τα οστά έχει η ζωή αφήσει,
και η ψυχή σαν όνειρο γυρίζει όταν πετάξει,
 
μάθε τα αυτά και κίνησε τον ήλιο να ζυγώνεις
για να τα λες στο ταίρι σου απ’ της καρδιάς τα βάθη»
τέτοιες κουβέντες είπαμε κι ήρθαν της Περσεφόνης
σταλμένο πλήθος γυναικών κάτι κι αυτό να μάθει
 
κόρες ηρώων μυθικών, αρχόντων ταίρια πλήθος,
δεν είχαν απ’ το μελανό το αίμα αλαργέψει                                  230
σκεφτόμουνα την κάθε μιά να την ρωτήσω με ήθος,
κι αυτή η ιδέα φάνηκε καλύτερη σαν σκέψη
 
τράβηξα το μαχαίρι μου απ’ τον παχύ μηρό μου
κι εμπόδιζα όλες μαζί το αίμα να ρουφήξουν
η κάθε μια με την σειρά ερχόταν στο πλευρό μου
και κάθε μιά τους ρώταγα, το γένος τους να δείξουν................Συνεχίζεται



Αποσυνδεδεμένος ..........

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 42
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #161 στις: 14/10/10, 20:09 »
................Συνεχίζεται
!!!
 
Το έχω παρακάνει σχολιάζοντας μερικά ποιήματα που καταθέτετε, αγαπητοί φίλοι,
αλλά θα είμαι πάντα παρούσα με τον καλό λόγο, όταν με συγκινεί η Ψυχή σας, διότι
Να είσαι θεός...
Να πάρεις μια χούφτα λάσπη...
Να της δώσεις σχήμα αγαπημένο...
Να την εμφυσήσεις με την πνοή σου..
Και να στολίσεις την Γη,
είναι Δημιουργία.
Να είσαι άνθρωπος...
Να πάρεις μια χούφτα όνειρο...
Να της δώσεις συναίσθημα υπεράνθρωπο...
Να την βαπτίσεις με τις λέξεις σου...
Και να στολίσεις τον Χρόνο,
είναι Ποίηση.
 
Λοιπόν,
Νόμισες πως θα γλύτωνες απ΄το ποιηματάκι;
Τέτοιo ταλέντο,  ivikos μας, που γίνεται μεράκι,
να δίνεις νέα Οδύσσεια και όνειρο να σώσεις,
θαρρώ του Χρόνου τ' άχραντα εσύ θα τα λυτρώσεις!
 
Χίλια Μπράβο σου Ποιητή!!!
(και λίγα είπα)
 
« Τελευταία τροποποίηση: 14/10/10, 20:17 από Λυράν »

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #162 στις: 15/10/10, 17:33 »
Να είσαι θεός...
Να πάρεις μια χούφτα λάσπη...
Να της δώσεις σχήμα αγαπημένο...
Να την εμφυσήσεις με την πνοή σου..
Και να στολίσεις την Γη,
είναι Δημιουργία.
Να είσαι άνθρωπος...
Να πάρεις μια χούφτα όνειρο...
Να της δώσεις συναίσθημα υπεράνθρωπο...
Να την βαπτίσεις με τις λέξεις σου...
Και να στολίσεις τον Χρόνο,
είναι Ποίηση.
 
Μα αυτό ολάκερο όπως το γράφεις είναι ποίηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ σε...............
 
Να είσαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #163 στις: 25/10/10, 09:30 »
                              Λ
 
Πρώτη μπροστά μου η Τυρώ στη νύχτα αυτή του δόλου
που ’ λεγε πως πατέρα της είχε τον Σαλμωνέα
ταίρι της είχε τον Κρηθιά όμορφο γιο του Αιόλου
μα ποταμό αγάπησε, τον θείο Ενιπέα                                          240

που ’ταν ο ομορφότερος στον κόσμο αυτό, καθ’ ότου
συχνάζοντας ολημερίς στων εκβολών τ’ αλώνι
ο Κοσμοσείστης του ντουνιά πήρε το πρόσωπό του
και στα νερά τα δροσερά μαζί της ζευγαρώνει,

και μέγα κύμα πορφυρό σαν του βουνού υμένας
κάλυμμα γύρω απ’ τη θνητή και τον θεό θ’ απλώσει
κι όπως κοιμόταν έλυσε τη ζώνη της παρθένας
κι αφού οι ερωτικοί σπασμοί έχουν γι αυτούς τελειώσει

χαϊδεύοντας την τρυφερά της λέει δυό κουβέντες:
«χαρά για σένα που έζησες του έρωτα την δίνη                        250
όταν θα’ρθεί η ώρα σου θα κάνεις δυό λεβέντες
γιατί η αγάπη των θεών πάντοτε σπόρο δίνει

Χάδια χαρές ανατροφή γι αυτά να ’ναι ο αγώνας
σπίτι να πας και πρόσεχε το στόμα μην ανοίξει
εσύ μονάχα μάθε το πως είμαι ο Ποσειδώνας»
της είπε αυτά κι ακάθεκτος στο κύμα θα βουτήξει.

Στην ώρα της αυτή γεννά Πελία και Νηλέα
και βασιλιάδες γίνανε που ’χαν τον Δία φίλο
και ο Πελίας κάθισε στου Βόλου την αλέα
που ’χε αρνιά. Κι ο ύστερος στην αμμουδιά στην Πύλο            260

Με τον Κρηθέα γέννησε παιδιά στο μεθοκόπι
και άλλα, σαν τον Αίσονα, τον Αμυθέα, τον Φέρη
κι εφάνη η κόρη του Ασωπού, η όμορφη Αντιόπη
που ερωτικά  του Δία αυτή, τη χαϊδεψε, το χέρι

Μαζί του τον Αμφίωνα γένησε και τον Ζήθο
που την Επτάπυλη έχτισαν στις εποχές του λίβα
χτίζοντας κάστρο ολόγυρα σύμφωνα με τον μύθο
τειχίζοντας την δυνατά, την απλωμένη Θήβα

που δεν θα ήταν φρόνιμο ατείχιστη να μείνει.
Του Αμφιτρύωνα άφησα για να με πλησιάσει                           270
το ταίρι, η μάνα του Ηρακλή, η όμορφη Αλκμήνη
που με τον Δία γέννησε, όταν θα την πλαγιάσει

Του Κρέοντα είδα στα στερνά την κόρη, την Μεγάρη
που του Αμφιτρύωνα το γιο είχε για σύζυγό της
Τη μάνα του Οιδίποδα, με της ψυχής τα βάρη
την Επικάστη που έκανε για ταίρι της το γιο της

κι αυτός με μίσος τον γονιό ήρθε να τον κλαδέψει
και τούτο ο Δίας στους θνητούς θα τους το φανερώσει
Με πίκρες και με βάσανα αυτός θα βασιλέψει
στην Θήβα, τρισκατάρατος με των θεών τη γνώση                   280


Κι εκείνη για το αγύριστο ξεκίνησε ταξίδι
αφού κρεμάστηκε ψηλά απ’ τη θηλιά, συντρίμμια
απ’ τη σκεπή του πύργου της, και πίσω της αφήνει
πάθη, όσα φέρνει άφθονα της μάνας η βλαστήμια................Συνεχίζεται



 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #164 στις: 03/11/10, 14:02 »
                         Λ
  Και του Νηλέα αντίκρισα την όμορφη τη Χλώρη
που πλούσια δώρα δίνοντας την είχε σαγηνέψει
του Αμφίωνα την πιο στερνή, του γιου του Ιάσου κόρη
που είχε στον Ορχομενό, με δόξα βασιλέψει
 
Με τον Νηλέα βασιλιά εκείνη θα γεννήσει
τον Νέστορα, τον Χρόμιο, και τον Πολυκλυμένη                     290
και την Πηρώ την όμορφη που είχαν πεθυμήσει
για ταίρι τους οι άρχοντες σ’ όλη την οικουμένη

Μα ο Νηλέας θα ’δινε την κόρη του στο αντράκι
που τα φαρδυδοκούτελα στριφτόποδα θ’ αρπάξει
του Ίφικλου τ’ αμέρωτα τα βόδια απ’ τη Φυλάκη
κι ένας προφήτης μοναχά ετούτο θα του τάξει

Όμως κι αυτόν μοίρα σκληρή τον χτύπησε σαν βέλος
και ακατάλυτοι δεσμοί, και άγριοι βουκόλοι
σαν μέρες, μήνες πέρναγαν, και φτάνανε στο τέλος
Έκλεινε ο χρόνος κι η εποχή γύριζε πίσω όλη                             300

Τότε τον Ίφικλο εγώ να τονε λύνει είδα,
το ριζικό του να ρωτά, τον Δία εσεβάστη.
Του Τύνδαρου ύστερα έφτασε και πρόβαλε η Λήδα
που δυο λεβέντες γέννησε, τον αλογοδαμάστη

τον Κάστορα, και τον πολύ τον  μέγα γροθοφόρο
τον Πολυδεύκη, στην ζωή που ήταν παινεμένοι
κι ο Δίας στου Άδη έκανε,  στου σκοταδιού το χώρο
άλλοτε να ’ναι ζωντανοί κι άλλοτε πεθαμένοι,

μ’ εναλλαγή κι ισόθεα καθένας  ετιμήθη
Είδα την Ιφιμέδεια, του Αλωέα το ταίρι                                     310
που με τον Κοσμοσαλευτή έλεγε πως κοιμήθη
και δυό παιδιά, της έβγαλε στου κόσμου το φανέρι,

τον Εφιάλτη τον λαμπρό, ισόθεο τον Ώτο
που ήταν οι ψηλότεροι απ’όσους θρέφει η πλάση
ωραίοι με τον Ωρίωνα στα κάλλη πάντα πρώτο
κι εννιά χρονών , πήχες εννιά, το πλάτος τους θα φτάσει,

εννιά οργιές το ύψος τους, κι ανώτερα σαλεύει
και φοβερίσαν τους θεούς βγάζοντας άγρια γλώσσα,
πως του πολέμου ο αχός στον ουρανό θ’ ανέβει.
Να βάλουν βουληθήκανε τον Όλυμπο στην Όσσα                 320

και πάνω τους το Πήλιο, όλα μαζί παρέα
κι αν ζούσαν λίγο πιο πολύ θα το ’χαν κατορθώσει.
Μα ο γιος του Δία που η Λητώ τον γέννησε η ωραία
τους πήρε πριν το χνούδι τους στους κρόταφους φουντώσει

και πριν στο μάγουλό τους βγει, σγουρό το γένι ακόμη.
Είδα την Φαίδρα, κι ύστερα την Πρόκρη, και την κόρη
του Μίνωα του βασιλιά με την κακή τη γνώμη,
τη Αριάδνη, που ο Θησεύς από της Κρήτης τα όρη

θέλησε στην Ακρόπολη των Αθηνών να φέρει
μα η Άρτεμη την έστειλε του Άδη να βρει την πύλη                    330
σαν έτρεξε ο Διόνυσος να της το μεταφέρει.
Με την Κλυμένη φάνηκε ή Μαίρα κι η Εριφύλη

που πρόδωσε τον άντρα της η άτιμη για χρήμα
Μα όλες να τις θυμηθώ, να σας τις λέω τώρα
κι όσες γυναίκες μα και νιες είδα σ’ αυτό το βήμα
η νύχτα δεν θα έφτανε . Μα είναι του ύπνου ώρα

ή εδώ ή με τους ναύτες μου στο γρήγορο καράβι
κι εσείς για το ταξίδι μου φροντίστε κάντε κάτι».
Έτσι είπε κι όλοι απόμεναν με την καρδιά ν’ ανάβει
κι όλοι τους μαγευτήκανε στον ίσκιο στο παλάτι                        340

κι η λευκοχέρα να,μιλά ξεκίνησε η Αρήτη:
«Φαίακες πως σας φαίνεται αυτός ο αντρειωμένος
στο ανάστημα, στην ομορφιά, και στου μιαλού την κοίτη
δικός μου ο ξένος κι η τιμή μα και δικός σας ξένος................Συνεχίζεται




 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #165 στις: 09/11/10, 22:27 »
                                   Λ

Γι αυτό λοιπόν μη βιάζεστε, και δώρα όπως φίλοι
δίνουνε, δώστε και σ’ αυτόν, να τα ’χει κατά μέρος
δόξα να έχουν οι θεοί, πολλά μας έχουν στείλει».
Και τότε ο Εχένηος τον λόγο παίρνει ο γέρος

που ήταν ο γεροντότερος στων Φαίακων τα πλήθη:
«Τα λόγια της βασίλισσας είν’ η σωστή η λύση                       350
γι αυτό και πρέπει ν’ ακουστεί, μα όπως λεν’ τα ήθη
θα πρέπει ο Αλκίνοος, κι εκείνος να μιλήσει».

Και απαντά ο Αλκίνοος με τούτες δω τις λέξεις:
«Όσο στους Φαίακες θα ζω και της ζωής παγίδα
κακή για μένα δεν στηθεί-και πώς να την αντέξεις-
ο ξένος όσο κι αν ποθεί, θα φτάσει στην πατρίδα

με υπομονή, τα δώρα του για να μαζέψω αρχίζω,
κι όσο για την επιστροφή ο κόσμος θα φροντίσει
όλοι, κι εγώ πρώτ’ απ’ αυτούς στον τόπο που ορίζω».
Κι ο Οδυσσέας ο σοφός έτσι θα του απαντήσει:                       360
  «Αφέντη μου Αλκίνοε, και πρώτε βασιλιά μου
και χρόνο να με θέλατε εγώ θα είχα μείνει
κι αργότερα θα πήγαινα σπίτι μου, στη δουλειά μου,
άλλο απ’ αυτό δεν θα ’θελα , αυτό θα είχε γίνει

να ’φτανα με τα χέρια μου, στη χώρα μου, γεμάτα
με πιο τιμή θα ’ρχότανε κανείς να μ’ ανταμώσει
σαν στης Ιθάκης μ’ έβγαζε του γυρισμού η στράτα».
Και τότε ο Αλκίνοος απάντηση θα δώσει:

«Αν Οδυσσέα στο πρόσωπο κανένας σε κοιτάξει
ψεύτη και κουτοπόνηρο η φάτσα σου δεν δείχνει                  370
όπως μυριάδες την ψευτιά την έχουν κάνει πράξη,
που λεν χιλιάδες ψέματα και δεν αφήνουν ίχνη

μα εσύ έχεις τρόπους που μιλάς κι ευγένεια και χάρη
σαν ραψωδός τραγούδησες γλυκά μες απ’ τα στήθια
τις πίκρες και τα βάσανα, των Αχαιών τα βάρη
Μα εξήγησέ μου τούτο εδώ και πες μου την αλήθεια

Αν σύντροφο συνάντησες από της Τροίας τη χώρα
δικούς σου συμπολεμιστές που βρήκανε το Χάρο.
Η νύχτα είναι ατέλειωτη κι ούτε ήρθε ακόμα η ώρα
να πάμε στο κρεβάτι μας. Μα βόηθα με να πάρω                 380

γνώση γι αυτές σου τις δουλειές, ο ύπνος θα μ’ αφήσει
άμα τα βάσανά σου λες ετούτα ως να φέξει»
Τότε ο Οδυσσέας ο σοφός έτσι θα τ’ απαντήσει
«Αφέντη μου Αλκίνοε που ’χεις σοφή τη λέξη

όλα θα’ ρθούν στην ώρα τους κι ο ύπνος κι οι κουβέντες
κι αν θέλεις βάσανα πολλά ν’ ακούσεις άμα λάχει
μπορώ να στα διηγηθώ τι πάθανε λεβέντες
όσοι στην Τροία γλίτωσαν το σφαγιασμό στη μάχη

μα ταίρια τους κλαδέψανε πρόστυχα δίχως πίστη».
  Σαν τις γυναίκες σκόρπισε η θεία Περσεφόνη,                    390
του Αγαμέμνονα η ψυχή θλιμμένη εμφανίστη
κι άλλων ηρώων οι ψυχές χωρίς να είναι η μόνη

όσες χαθήκαν στου Αίγισθου το ξακουστό το σπίτι
Αφού με γνώρισε έσκυψε μαύρο αίμα να ρουφήξει
Δάκρυα τότε κύλισαν απ’ των ματιών τη κοίτη
και άπλωσε τα χέρια του θέλοντας να μ’ αγγίξει.  ................Συνεχίζεται



 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #166 στις: 17/11/10, 11:27 »
                                 Λ
Όμως με νεύρα ασταθή τι δύναμη να νοιώσει
Τα μέλη στέκαν άνευρα στην κάθε τους την άκρη
κι όπως τον είδα η καρδιά κόντευε να ματώσει
και με δυό λόγια φτερωτά του ’πα γεμάτος δάκρυ:      400

«Του Ατρέα Αγαμέμνονα, πως κάθισε ο αγώνας,
μοίρα κακή σου έστειλε του θάνατου την ώρα;
Μην σ’ έπνιξε με τα γοργά καράβια ο Ποσειδώνας
στέλνοντας άγριους άνεμους κι ανίκητη την μπόρα

μήπως σε φάγανε εχθροί, στη γη, κάτω απ’ τ’ άστρα
που ’κλεβες ζώα και αρνιά στου κόσμου τ’ ανηφόρια
ή να τους πάρεις πάλευες και σύζυγους και κάστρα;».
Έτσι είπα και μ’ απάντησε αμέσως με δυό λόγια.

«Αχ Οδυσσέα θεϊκέ και γόνε του Λαέρτη
δεν μ’ έπνιξε με γρήγορα καράβια ο Ποσειδώνας                 410
μπόρες σηκώνοντας κακές με του άνεμου το ντέρτι
Ούτε με χάλασε άδοξα κάποιων εχθρών ο αγώνας.

Ο Αίγισθος τον Χάροντα, κι η σκύλα μου ετοιμάζει,
-το ταίρι μου- .Με φώναξε στο σπίτι για να φάω
και μ’ έσφαξε όπως σε παχνί κανείς  το βόδι σφάζει.
Με τέτοιο άθλιο θάνατο στον Άδη εγώ θα πάω

κι ήρθαν σφαγμένοι δίπλα μου κι οι φίλοι μου οι άλλοι
σφαχτά γουρούνια ασπρόδοντα στων ευγενών τους τόπους
που σφάζουν για τραπέζωμα και για γιορτή μεγάλη
Θα έτυχες σε χαλασμό που σκότωσαν ανθρώπους                   420
                                                                                                 
κι είδες σε μάχες φοβερές κάθε ζωή να παίζει.
Όμως αν τούτο αντίκρυζες θα σου φαινόταν ψέμα
που στα κροντήρια ολόγυρα και στο βαρύ τραπέζι
μας έριξαν κατάχαμα κι άχνιζε η γη από αίμα

Και η Κασσάντρα ούρλιαξε, του Πρίαμου η κόρη
που η Κλυταιμνήστρα έστειλε σε κόσμο άθλιο μαύρο
αν και προσπάθησα κι εγώ να πιάσω με το ζόρι
την κάμα απ’ το χέρι της, μα δύναμη που να ’βρω

κι η σκύλα με παράτησε δεν θέλησε κλεισμένο
το στόμα και τα μάτια μου στον θάνατο ν’ αφήσει,                 430   
από γυναίκα δεν θα βρεις θεριό πιο λυσσασμένο
αν το κακό ψάχνει η ψυχή, κι αυτό νομίζει λύση
  Άτιμο πράγμα σκέφτηκε, στραβό και όχι ίσο
τον άντρα της η μέγαιρα να τον Δολοφονήσει
κι εγώ καλοδεχούμενος νόμιζα θα γυρίσω
στο σπίτι μου και στα παιδιά. Μα είχε κανονίσει

η ίδια να πάρει τις ντροπές, μα ήταν στα γραμμένα
και κάθε φρόνιμη κυρά ντροπής να πάρει μένος»
Είπε κι εγώ του απαντώ με λόγια λυπημένα:
«Του Ατρέα,  ο Δίας κυνηγά εξ απαρχής το γένος                   440

για γυναικεία φερσίματα, θυμήσου την Ελένη
τα πάθη που περάσαμε ποιος να τ’ απαριθμήσει
της Κλυταιμνήστρας το κακό σ’ αυτή την οικουμένη»
Είπα κι ευθύς με φτερωτά λόγια θα μ’ απαντήσει:................Συνεχίζεται



Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #167 στις: 27/11/10, 10:09 »
                                   Λ

«Γυναίκα μην εμπιστευτείς μέσα στους ουρανούς σου
το μυστικό σου μη της πεις όσα καλός και να ’σαι
πάντοτε άλλα να της λες, κι άλλα να κάνει ο νους σου
Μα από γυναίκα σφάξιμο Οδυσσέα δεν φοβάσαι

γιατ’ είναι τόσο γνωστική και σου ’χει και λατρεία
η Πηνελόπη η φρόνιμη του Ικάριου η κόρη                            450
νιόνυφη την αφήσαμε σαν βγήκαμε στην Τροία
κι αυτή το γιο σου βύζαινε, των δυό σας το αγόρι

όμως θα ξεπετάχτηκε θα είναι παλικάρι
καλότυχος ο κύρης του που θα τον αγκαλιάσει
κι εκείνος τον πατέρα του στην αγκαλιά θα πάρει.
Μα η δική μου φρόντισε ’μενα να κομματιάσει

και να μην είναι μπορετό να το χαρώ λιγάκι.
Και κάτι άλλο θα σου πω που το μυαλό σκαρφίστη
πολύ κρυφά κι αντίκρυφα ν’ αράξει στην Ιθάκη
το πλοίο. Οι γυναίκες πια καμιά δεν έχουν πίστη                    460

Μα πες μου αλήθεια σαν κι αυτή, που θα ’λεγες του φίλου:
Που μεγαλώνει ο γιόκας μου, σε ποιας γωνιάς το χάρτη;
Αν είναι στον Ορχομενό ή στην δροσιά της Πύλου
ή στον Μενέλαο κοντά στην απλωμένη Σπάρτη;

Γιατί ο  Ορέστης μου στη γη δεν φαίνεται χωμένος»
Έτσι είπε και του απαντώ κι εγώ με δυό μου λέξεις :
«Τι με ρωτάς του Ατρέα γιε αν είναι πεθαμένος;
κι ούτε το βλέπω εγώ σωστό με τούτα εδώ να παίξεις»
  Τέτοιες κουβέντες λέγαμε στο Άδη την αλέα
με δάκρυα λυπητερά και της καρδιάς τα ώχου.                  470
Κι ύστερα ήρθε η ψυχή του ατρόμητου Αχιλλέα
μαζί του Πάτροκλου η ψυχή, και δίπλα του Αντιλόχου

κι ύστερα ήρθε του Αίαντα , που στης μορφής τη θέα
του Αχιλλέα ύστερος, πρώτος απ’ τον καθ’ ένα.
Όμως με γνώρισε η ψυχή αμέσως του Αχιλλέα
και μες στο θρήνο μου έλεγε με λόγια φτερωμένα:

«Αχ Οδυσσέα Διόγεννε σοφέ Λαερτιάδη
τι άλλα πια σοφίστηκες, στο νου σου τι περνάνε,
πως τόλμησες να κατεβείς στον στοιχειωμένο Άδη
που άδεια νεκρά φαντάσματα θνητών εδώ γυρνάνε;».       480

Και με δυό λόγια φτερωτά έτσι θα τ’ απαντήσω:
«Φίλε μου του Πηλέα γιε, και των Ελλήνων πρώτε
τον Τειρεσία έφτασα εδώ για να ρωτήσω
πως στην Ιθάκη μου θα βγω που έφυγα από τότε

μ’ ακόμα την βραχόσπαρτη τη γη της να πατήσω
κι όλο καημούς είν’ η καρδιά μέχρι να το πετύχει.
Μα εγώ θνητό δεν μπόρεσα να ξανασυναντήσω
φίλε Αχιλλέα σαν κι εσέ κι ούτε ποτέ θα τύχει

γιατί ήσουν πάντα σα θεός για όλους τους Αργίτες
κι εδώ βλέπω σου φέρονται σεμνά και τιμημένα.          490
Έτσι λοιπόν μη χολοσκάς για τούτες σου τις ήττες».
Είπα κι αυτός μου απάντησε με λόγια λυπημένα:................Συνεχίζεται





Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #168 στις: 06/12/10, 12:22 »
                           Λ

«Δεν θέλω για τον θάνατο Οδυσσέα παρηγόρια
θα ’θελα να ’μια ζωντανός στη γη και να δουλεύω
σε άνθρωπο με λίγο βιος, δεν θα ’χα στενοχώρια
παρά στου Άδη τους νεκρούς εδώ να βασιλεύω

Για τον λεβέντη μου να πεις τι έκανε εκεί πέρα
έστεκε πίσω ή ήταν μπρος, στης μάχης τους αγώνες
κι αν ξέρεις για τον ξακουστό το γέρο μου πατέρα
αν βασιλεύει δυνατά μέσα στους Μυρμιδόνες               500

ή στην Ελλάδα τον μισούν, τον αψηφούν στην Φθία
που τον βαραίνουν γηρατειά ασήκωτα στους ώμους;
Αχ και βοηθός του να ’μουνα στου ήλιου την ευθεία
όπως στην Τροία κάποτε με τους φαρδείς τους δρόμους

που παλικάρια σκότωνα βοηθώντας τους Αργίτες.
Αχ κάποτε να έφτανα στον σπιτικό μου ήλιο
όλοι τους θα με τρέμανε, θα γνώριζαν τις ήττες
όσοι ζητούν με πονηριά να κλέψουν το βασίλειο»

Είπε κι εγώ του απάντησα με δύο μου κουβέντες:
«Για τον Πηλέα τίποτα δεν κρύβω μες στα στήθια              510
μα για τον Νεοπτόλεμο που ανήκει στους λεβέντες
όπως εσύ το ζήτησες θα μάθεις την αλήθεια

από την Σκύρο λάμνωντας τον φέρνω κάποια ώρα
ο ίδιος, προς τους Αχαιούς που ’χαν πολέμου έξη
κι όταν στης Τροίας, σύνοδος, γινότανε τη χώρα
πρώτος μιλούσε κι ήτανε σωστή κάθε του λέξη

καλύτεροί του ο Νέστορας κι εγώ, είμαστε μονάχοι
κι όταν τα όπλα αστράφτανε στης Τροίας την πεδιάδα
πίσω δεν έστεκε ποτέ έμπαινε με στη μάχη
με την ορμή του άφθαστη δόξαζε την Ελλάδα                      520

θάνατο χάριζε σ’ εχθρούς, τους έστελνε στις ήττες
δύσκολο να λογαριαστούν και να τους μάθω μόνο
αυτούς που ο γιος σου σκότωσε, βοηθώντας τους Αργίτες
όπως και τον Ευρύπυλο του Τήλεφου τον γόνο

που με σπαθί τον κάρφωσε, καθώς Κητιώτες κι άλλους
που γράφτηκαν στο τάγμα του για γυναικεία κάλλη
Αυτόν μετά απ’ τον Μέμνονα δεν είδα πιο μεγάλους
λεβέντες. Κι όταν μπήκαμε οι Αργίτες οι μεγάλοι

στο άλογο που ο Επειός με τέχνη είχε φτιάσει
-κι εγώ στην πόρτα του φρουρός να μην ανοιγοκλείνει-   530
τους αρχηγούς των Δαναών ο φόβος είχε πιάσει
τα μάτια τους σφουγγίζανε στου τρόμου τους τη δίνη.

Κίτρινο χρώμα η όψη του δεν είδα να ’χει πάρει
ήτανε ροδοκόκκινη, δάκρυ δεν θα σφουγγίσει
κι απ’ το άλογο να πεταχτεί μου ζήταγε σαν χάρη,
τους Τρώες περισσότερο ακόμα ν’ αφανίσει,

και του σπαθιού του τη λαβή ζητούσε ν’ αναλάβει.
Κι όταν το κάστρο πήραμε του Πρίαμου στ’ αλήθεια
αλάβωτος πίσω γυρνά στο μελανό καράβι
με δόξα και με λάφυρα, χωρίς πληγή στα στήθια               540
 
από κοντάρι που ζητά να πάρει τη ζωή του
καθώς στον πόλεμο αν πας παίζεις και με τον Άδη»
Ο Αχιλλέας τ’ άκουσε κι ανάσανε  η ψυχή του
και πήδαγε το ασφόδελο, με δρασκελιές λιβάδι

για την παλικαριά του γιου, όλο χαρά γεμάτη.
Κι άλλες στεκόντουσαν ψυχές στου Άδη τον χειμώνα
γεμάτες λύπη φτάνανε κι όλο ρωτούσαν κάτι.
Μόνο του Αία η ψυχή του γιου του Τελαμώνα

στεκότανε παράμερα κι η θλίψη του μεγάλη
που πήρα πολεμώντας τον, του νικητή την δάδα                  550
για του Αχιλλέα τ’ άρματα που η Θέτις είχε βάλει
κι οι Τρωαδίτες έκριναν μαζί με την Παλλάδα.:................Συνεχίζεται


 

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #169 στις: 12/12/10, 08:44 »
                         Λ
  Όμως αγώνας σαν κι αυτόν στην ήττα ας κυλούσε
γιατί για κείνα χάθηκε από της γης τη θέα
ο Αίας που στη λεβεντιά και στο σπαθί περνούσε
όλους τους άλλους Αχαιούς εκτός του Αχιλλέα

Μα η καρδιά ,με μαλακά λόγια θα του μιλήσει:
«Αίαντα λεοντόκαρδε παιδί του Τελαμώνα
νεκρός, κι ακόμα δεν ξεχνάς τα πάθη και τα μίση
για τα ρημάδια τ’ άρματα που ’χασες τον αγώνα                560

για συμφορά μας τα ’ριξαν οι ουράνιοι στη μέση
και χάνοντας τον πύργο μας αρχίσαμε τον θρήνο
για Αχιλλέα και για εσέ που ’κανε  ο Άδης θέση
όμως το μέγα φταίξιμο στον Δία εγώ το δίνω

που τον στρατό των Αργιτών τον είχε κατατρέξει
και μες στο χώμα σ’ έβαλε. Μα στην καρδιά σου κέντα
το πάθος κι έλα μίλησε όσο και να ’χω φταίξει».
Είπα μα μες στη σκοτεινιά δεν έβγαλε κουβέντα

και στις ψυχές άλλων νεκρών ευθύς θα ροβολήσει
θα μίλαγε ας είχε αυτός όψη των θυμωμένων,            570
μα ήταν η λαχτάρα μου κι είχε η καρδιά θελήσει
να δει τριγύρω τις ψυχές των άλλων πεθαμένων.

Κι είδα τον Μίνωα, τον γιο του Δία, που κρατούσε
σκήπτρο χρυσό και έκρινε μες στο βαθύ σκοτάδι
νεκρούς, και γύρω απ’ τον κριτή καθένας τους, ζητούσε
δίκιο, ορθοί ή καθιστοί μες στον πλατύπυλο Άδη

Είδα και τον πελώριο Ωρίωνα να τρέχει
μες στο λιβάδι που ήτανε γεμάτο ασφοδείλια
θεριά που σκότωσε αυτός να σαλαγά και να έχει
στα χέρια χάλκινο ραβδί μ’ αράγιστα τα χείλια.                      580

Τον Τιτυό τον γιο της γης είδα εκεί καθ’ ότι
πεσμένος και κατάχαμα εννιά στρέμματα πιάνει
και δύο γύπες να του τρων δίπλα του το συκώτι
ψάχνοντας μες στα σωθικά μα ποιος να τονε γιάνει

γιατί στου Δία τη σύγκλινη Λητώ είχε χυμήξει
για την  Πυθώ όταν πήγαινε, μεσ’ απ’ τον Πανοπέα.
Τον Τάνταλο είδα που κι αυτόν η πίκρα είχε πνίξει
στην λίμνη ορθό, τα γένια του; ως του νερού τη θέα

που η δίψα τούτον έκαιγε κι ούτε να πιει μπορούσε
σαν έσκυβε ο γέροντας μία σταγόνα να ’βρει                         590 
έφευγε αμέσως το νερό, στη γη υποχωρούσε
κι η γη στα πόδια φαίνονταν κατάξερη και μαύρη..:................Συνεχίζεται


Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #170 στις: 12/12/10, 11:10 »
Γλυκό Μαρτύριο Σε Μεγάλες Δόσεις!

Έτσι βλέπω την δημοσίευση των αποσπασμάτων της Οδύσσειας. Το έχω πει και το ξαναλέω, ivikos, υποκλίνομαι, δεν βρίσκω λόγια να σου πω μπράβο!
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #171 στις: 12/12/10, 14:36 »
φίλε μου Κιθαρωδέ
μπορεί μαρτύριο...
αλλά αν είναι γλυκό όπως λες, και ταυτόγχρονα σε μεγάλες δόσεις,
με ικανοποιεί.......
 
Τώρα οι δόσεις δεν μπορούν να είναι λιγότερες, γιατί είναι τεράστιο το αντικείμενο
και σιγά-σιγά μέχρι να το αντιγράψω...να το διορθώσω ορθογραφικά, και συντακτικά(όσο
γίνεται βέβαια)...να κάνω επαλήθευση...κλπ.  ο χρόνος τρέχει...
Αν με το καλό φτάσει στο τέλος του και υπάρχει η δυνατότητα από το kithara,
μακάρι να δινόταν αυτούσιο,ολοκληρωμένο,  και απαλλαγμένο από σχόλια, και παρεμβάσεις..
 
Πάντως οφείλω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
για το σχόλιό σου...
 
Να είσαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!

Αποσυνδεδεμένος ε?

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 548
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #172 στις: 16/12/10, 12:14 »
συνεχισε ivikos....

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #173 στις: 16/12/10, 12:24 »
αυτό θα κάνω rakenditos
 
Σ'ευχαριστώ!!!!!!!!
 
(κάνε και καμμιά καταχώρηση  όμως...ξεχάστηκες;)

Αποσυνδεδεμένος ivikos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1318
    • Προφίλ
Απ: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ(ΡαψωδίαΑ+Β+Γ)Δ σε εξέλιξη...
« Απάντηση #174 στις: 16/12/10, 12:32 »
                                    Λ
 
Δέντρα ψηλά από πάνω του με τον καρπό, γερμένα
ροδιές , δροσάτες αχλαδιές, μήλα που ’χουν μελώσει
συκιές γλυκές ολόγιομες, λιόδεντρα φορτωμένα,
κι όταν ο γέρος έκανε τα χέρια του ν’ απλώσει

μες στις σκιές των σύννεφων τα ψήλωναν τ’ αγέρια
Εκεί είδα τον Σίσυφο να προσπαθεί με βιάση
πέτρα μεγάλη να κρατά στα δύο του τα χέρια,
πόδια και χέρια στήλωνε τον βράχο ν’ ανεβάσει                    600

ως την κορφή, κι ότι έφτανε στην άκρη ν’ ακουμπήσει
ο βράχος μ’ άγρια ορμή γυρνούσε πίσω πάλι
στο ίσωμα που από κει είχε αρχικά κινήσει,
κι αυτού ξανά ξεκίναγε ο αγώνας του κι η πάλη

κι ίδρώτας τρέχει, κι άγγιζε στο χώμα η κεφαλή του.
Και την σκιά του Ηρακλή κανένας δεν μου κρύβει
γιατί αυτός με τους θεούς περνάει τη ζωή του,
αφού έχει ήδη παντρευτεί την λευκοπόδαρη Ήβη

που ο Δίας την εγέννησε κι η χρυσοπέδιλη Ήρα
Γύρω οι νεκροί, σαν τα πουλιά στου τρόμου τους τις ήττες         610
κι αυτός γυρνά καμαρωτός στου σκοταδιού τη γύρα
κρατώντας το δοξάρι του γεμάτο με σαϊτες
  Άγρια κοιτά  σαν να ’θελε αυτές να αμολύσει,
στα στήθια φόραγε λουρί που ’χε την πλέξη ανάρια
και πάνω είχαν ζωγραφιές παράξενες κεντήσει
αρκούδες, αγριογούρουνα, αγριόματα λιοντάρια
 
πόλεμοι, μάχες, σκοτωμοί φόνοι άγριοι μεγάλοι
άλλο λουρί όπως αυτό δεν θα ξανακεντήσει
όποιος την τέχνη την τρανή σε τούτο είχε βάλει
Κι ως έστριψε τα μάτια του αυτός θα με γνωρίσει             620
 
και με το δάκρυ θα μου πει τα λόγια τα θλιμμένα:
«Αχ Οδυσσέα θεϊκέ σοφέ Λαερτιάδη
τη μοίρα σου ακολουθείς κι εσύ, που αυτή κι εμένα
με έφερε η άπονη στην σκοτεινιά του Άδη
 
Ας ήμουνα του Δία γιος, πολλά βάσανε είδα
δούλευα σε κατώτερο αφέντη, κι όχι φίλο
αγώνες μου έβαζε άγριους που ήτανε παγίδα,
ως μέχρι εδώ με έφτασε για να του πάω το σκύλο
 
γιατί δεν βρήκε πιο βαρύ αγώνα με σκληράδα.
Μα εγώ κι εκεί δε δείλιασα τον έβγαλα απ’ τον Άδη             630
καθώς με βόηθησε ο Ερμής κι η Αθηνά η Παλλάδα ».
Αυτά μου είπε κι έφυγε μες στο βαθύ σκοτάδι
 
κι ασάλευτος στης σκοτεινιάς  την άκρη καρτερούσα
άλλον κανένανε νεκρό, και ήρωα από μύθο.
Τους πιο παλιούς θα έβλεπα ήρωες που ποθούσα
των αθανάτων δύο γιους ,Θησέα και Περίθο
 
Αλλά χιλιάδες οι νεκροί συνάχτηκαν και πάλι
μ’ αλαλαγμούς και ένοιωσα φόβο να με παγώνει
φοβούμενος πως της Γοργώς το φοβερό κεφάλι
μες απ’ τα μαύρα Τάρταρα μου στείλει η Περσεφόνη.           640
 
Χάθηκα προς το πλοίο μου με την καρδιά ν’ ανάβει
κι είπα στους ναύτες τα κουπιά να πιάσουνε στο χέρι.
 Στα κύματα του Ωκεανού γλιστρούσε το καράβι
αρχή-αρχή με τα κουπιά, κι ύστερα με τ’ αγέρι                         644
   ΤΕΛΟΣ  Λ!  ΡΑΨΩΔΙΑΣ   
 


 

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
1 Απαντήσεις
2444 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 30/06/06, 09:59
από Βραζίλης
23 Απαντήσεις
7715 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 20/06/06, 01:16
από master of puppets
22 Απαντήσεις
8380 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 12/10/07, 21:20
από bluechild
7 Απαντήσεις
3676 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 03/09/08, 21:09
από Neikos
65 Απαντήσεις
24325 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 07/04/09, 00:17
από Βραζίλης
0 Απαντήσεις
1880 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 24/03/09, 22:46
από Βραζίλης
0 Απαντήσεις
2542 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 28/03/09, 17:24
από Βραζίλης
5 Απαντήσεις
3730 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 06/05/12, 16:48
από Απόλλων
0 Απαντήσεις
1719 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 27/06/12, 01:02
από ivikos
0 Απαντήσεις
1218 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 03/06/20, 10:13
από ivikos