κλοουν η ακροβατης?

[ΠΟΙΟΣ]

θα ηθελα να με βοηθησετε σε κατι.τι θα θελατε να ειστε σε ενα τσιρκο.ο κλοουν η ο ακροβατης?αν μπορεις να παιξεις με τοσο αριστουργηματικη δεξιοτεχνια κιθαρα οπως καποιοι φιλοι εδω δεν ειναι κριμα να μην μπορεις η να μην προσπαθεις να βγαλεις τα συναισθηματα και την ψυχη σου εξω?με τον κλοουν θα κλαψεις και θα γελασεις.τον ακροβατη τον θαυμαζεις.εσεις ποιον προτιματε?ποιο τελικα ειναι το νοιμα της μουσικης?

[talfarlow]

Γεια σου φίλε μου, ελπίζω να είσαι καλά.

Η απάντηση είναι κλόουν ακροβάτης.Δηλαδή και τα δύο.Γιατί να μείνει κανείς μόνο στο ένα όταν υπάρχουν επιπλέον δυνατότητες?
Άρα και θηριοδαμαστής και μάγος...Όσο αφορά το άλλο που λες, είναι σαν να ρωτάς ποιο το νόημα της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.
Ποίο το νόημα του σύμπαντος.Δεν απαντιέται εύκολα ένα τέτοιο ερώτημα.Φαντάσου την ταστιέρα σαν ένα μικρό σύμπαν με νόμους και κανόνες
όπου πρέπει εμείς, για να βρούμε το νόημα να τους σπάσουμε.Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να την εξερευνήσουμε.Όπως και στο πραγματικό σύμπαν δηλαδή.

Τέλος ποιο το νόημα της γλώσσας εάν δεν την μιλάς και ποιο το νόημα του σύμπαντος , αν δεν ταξιδεύεις μέσα σε αυτό?

[ΠΟΙΟΣ]

εχεις δικιο...απλα θυμωσα λιγο με ενα βιντεο που ειδα με καποιον που επαιζε απιστευτα γρηγορα με απιστευτη δεξιοτεχνια την κιθαρα που ποιος ξερει με ποσο κοπο χρονο εμαθε και εγω να τον ακουω χωρις να νιωθω τιποτα περα απο θαυμασμο..τωρα με ποιον θυμωσα?και με αυτον και με μενα.με αυτον γιατι ολη αυτη η τεχνικη και γνωση του δεν μεταφραζετε σε συναισθημα και με κανει και βαριεμαι  και με μενα που δεν εχω καμια τεχνικη και γνωση και παλευω να εκφρασω συνεσθηματα.οσο για το ταξιδι για μενα σημασια εχει ποιον αφηνεις πισω ποιον εχεις διπλα η ποιον πας να βρεις.δεν παω την σκεψη μου ποτε πιο μακρια γιατι χανομαι

[talfarlow]

Το να μην ταυτίζεσαι συναισθηματικά με κάποια μουσική είναι απολύτως λογικό.Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και αυτό είναι και το ενδιαφέρον.
Για το ότι νευριάζεις με τον κιθαρίστα που λες, νομίζω ότι δεν πράττεις σωστά.Αλίμονο αν τσατιζόμασταν με ο,τιδήποτε δεν ταυτιζόμαστε συναισθηματικά.
Θα ήμασταν όλοι νευρασθενείς.Θα μπορούσες να είσαι τεχνικά άρτιος και υψηλού επιπέδου και πάλι να νευρίαζες.Αυτό το βρίσκεις λογικό?
Δεν σου αρέσει κάτι, δεν το ξανακούς..Απλό δεν είναι?
Μια φορά πριν αρκετά χρόνια είχα πάει σε μια συναυλία καθηγητών του berkley στο ωδείο του νάκα και έπαιζε κιθάρα ο μπαλταζάνης.
Έπαιξαν Jazz κομμάτια και ο κιθαρίστας ήταν εκτός, φλυαρούσε συνεχώς παίζοντας κάτι ανούσιες βλακείες.Οι άλλοι έπαιζαν και τα άντερά τους άλλα και ουσία με συναίσθημα.Στο τέλος όλα καλά.Ήταν ευγενέστατοι μαζί του, και όλη η στάση τους ήταν υποδειγματική.Δεν φαινόταν πουθενά ότι ξενέρωσαν.Λες να τους ενδιέφερε?Αφού ήξεραν ότι μόλις γυρίσουν στο στούντιο τους θα μαζευτούν όλα τα θηρία και θα γουστάρουν.Σιγά μην ασχοληθούν για το αν νιώθει κάποιος ή για ποιο λόγο παίζει ή αν ακούει τι παίζει κλπ.

Στο ότι δεν έχεις τεχνική ή γνώση..Αυτό είναι κάτι που το προσεγγίζεις με συγκεκριμένους τρόπους και το κατακτάς.Είναι μια σχέση που απαιτεί πολύ χρόνο όπως λες, κόπο και πολλές φορές και απομόνωση.Πάντως δεν υπάρχει αδικία σε αυτή την σχέση.Ότι δίνεις παίρνεις.

Οπότε, σταμάτα να θυμώνεις με τον εαυτό σου ουσιαστικά, εκτός εάν αυτός ο θυμός σε οδηγεί σε περισσότερη μελέτη και κατανόηση της μουσικής ή του οργάνου.Αλλά και πάλι είναι προτιμότερο να το κάνεις ήρεμος.

Edit:Σου προτείνω να δεις την ταινία Amadeus για να καταλάβεις τι συνέπειες μπορεί να έχει ο θυμός...
Σου βάζω εδώ μόνο το τελείωμα γιατί δεν υπάρχει πουθενά ολόκληρη η ταινία.θα πρέπει να την κατεβάσεις από κάπου.

! No longer available

Και άλλη μια καταπληκτική σκηνή για να καταλάβεις πιο πολύ περί τίνος πρόκειται..
https://www.youtube.com/watch?v=j9NG_NPLktA

[ΠΟΙΟΣ]

σε ευχαριστω για τον χρονο σου.το ξερεις και το ξερω οτι εχεις δικιο.θα δω την ταινια με την πρωτη ευκαιρια.μαλλον ζηλευω νομιζω με μια δευτερη σκεψη..σε ευχαριστω στα αληθεια φιλε

[talfarlow]

Την βρήκα!!

http://tainies.online/play/movie/726260/aHR0cHM6Ly9vcGVubG9hZC5jby9mL285elBUYUFUSnQ4L0FtYWRldXNfJTI4MTk4NCUyOS5tcDQ%2C

είναι και με ελληνικούς υπότιτλους, Online.Αργεί να ανοίξει αλλά παίζει κανονικά.

[ΠΟΙΟΣ]

εισαι απιθανος...αυριο θα την δω...μακαρι να μπορεσω να ανταποδωσω φιλε

[vegos]

Σημασία δεν έχει η τεχνική. Αυτή είναι κάτι που αποκτιέται, εύκολα ή δύσκολα, και είναι απλά θέμα εξάσκησης.
Σημασία έχει αυτό που κάνεις, να το κάνεις με την καρδιά σου· και να το κάνεις κατά κύριο λόγο για εσένα.

By the way, η τέχνη είναι το αποτέλεσμα μιας δημιουργίας η οποία προκαλεί συναισθήματα. Κι ο θυμός, η χαρά, η λύπη είναι αποτέλεσμα λήψης αυτής.
Άρα ακόμα κι έτσι, σε καλό δρόμο είσαι :-)

[ΠΟΙΟΣ]

 η ερωτηση που ηθελα να κανω και μαλλον την διατυπωσα λαθος ειναι  τι εχει πιο μεγαλη αξια.τι κανεις η ποσο καλα το κανεις  τι παιζεις η το ποσο καλα το παιζεις...και γιατι ο κλοουν με πολυ λιγοτερη εξασκηση απο τον ακροβατη μπορει να συγκινησει και να αγγιξει τις ψυχες κατι που ο ακροβατης η ο ταχυδακτηλουργος η ο ζογκλερ  που εχουν πολυ εξασκηση δεν μπορουν να κανουν.ξερω οτι εχω μπερδεψει πολλα και εχω μπερδευτει και γω...

[panixgr]

....

[panixgr]

Εγώ νομίζω οτι η μουσική είναι μια σταθερά δηλ προυπήρχε ημών. Νομίζω οτι αυτό που εκλαμβάνουμε σαν "φοβερή σύνθεση" είναι είτε άμεσα είτε έμεσα δανεισμένο απο την ίδια την μουσική. Οταν κάποιος ανακαλύπτει και παίζει μια μελωδία τότε έρχεται σε πρώτη επαφή με την συγκεκριμένη αίσθηση. Οταν παίζει το ίδιο πράγμα βιρτουόζικα τότε αναπαράγει βιομηχανικά, μαζικά και πιο" επαγγελματικά" εκείνη την πρώτη αίσθηση δίνοντάς της τεχνικό βάρος και κύρος. Το ερώτημα είναι πόσο η 2η περίπτωση μπορεί να αναπαράγει αισθαντικά την 1η.

[vegos]

η ερωτηση που ηθελα να κανω και μαλλον την διατυπωσα λαθος ειναι  τι εχει πιο μεγαλη αξια.τι κανεις η ποσο καλα το κανεις  τι παιζεις η το ποσο καλα το παιζεις...και γιατι ο κλοουν με πολυ λιγοτερη εξασκηση απο τον ακροβατη μπορει να συγκινησει και να αγγιξει τις ψυχες κατι που ο ακροβατης η ο ταχυδακτηλουργος η ο ζογκλερ  που εχουν πολυ εξασκηση δεν μπορουν να κανουν.ξερω οτι εχω μπερδεψει πολλα και εχω μπερδευτει και γω...

Συνδυασμός είναι...

Ο Μιχαλής ο Άγγελος είχε πει ότι "αν οι άνθρωποι ήξεραν πόσο πολύ δούλεψα για να τελιοποιήσω την τέχνη μου, δεν θα τους φαινόνταν τελικά τόσο υπέροχη...".

Από την άλλη, τα περισσότερα έργα τέχνης έχουν γίνει καταπατώντας όλους τους κανόνες...