Προδοσία

[Anastasis]

Προδοσία



Στην πατρίδα μου οι λέξεις είναι ιστορία
Κάθε ιδέα,και ότι άυλλο ή υλικό
αντιστοιχεί  επ’ ακριβώς με λέξη μία
Κάθε λέξη μαρτυρά ενα τι μοναδικό.

Στην πατρίδα μου η γλώσσα παραπαίει
την σκοτώνουν κάθε μέρα στα σχολεία
τη μικραίνουν πιο απλή να γίνει λέει,
ευννοούν συλλογισμών την αστοχία. 

Ο νέος Έλλην ζει εν τη μωρία.
Ερωτηθείς  λέξεων  την ετυμολογία
ορθά  απάντησε  μόνο σε  μία 
στην  αέναη, παναρχαία μαλ-κία.

Περι προδοσίας αισχροτάτης ομιλώ
περι ωμής συνομωσίας
Διδασκάλων ιδεολογιστών θαρρώ
δημοσίας ανεξέλεγκτης  θητείας. 

Γραφικό το ξέρω θα με πούνε
εθνικόφρωνα φασίστα,
δεν μπορούν λένε, αυτές  να είναι
σκέψεις κάποιου σοσιαλίστα.


Μια ταμπέλα μου κολλήσανε
και τη φέρω όπου πάω
Αναχρονιστή με χρίσανε
έγκλημα  τη γλώσσα να πονάω.

[lampros.]

Πολύ ιδιαίτερο θέμα και τοποθέτηση με πολλές προεκτάσεις Anastasis..
Καλημέρα και επετρεψέ μου αντι για σχόλιο, ένα δικό μου αποσπασμα...
...
Η Ελλάδα σήμερα πονά
πληγές μετρά, ψάχνει γιατρειά
τ’ αντίδοτα όμως ξεχνά
και στα παράθυρα συχνά
τ’ αποποιείται σαν…πεζά…

Πεζοί στις πορείες πηγαίνατε τότε
ιδανικών οι ομηρίες και ψάχνατε πότε
θ’ αλλάξει ο κόσμος…

Μα…ο κόσμος άλλαξε
και εκ του ασφαλούς άραξε
στον καναπέ η ανησυχία.
Οι έννοιες τώρα έγιναν λέξεις
στο λεξικό…για να διαλέξεις…

Η Ελλάδα, χάνει στα σημεία
της γειτονιάς που μεγαλώνει.
Διδάσκει μόνο ιστορία
και στην ουσία είναι…μόνη…

[Lo.Lee.Ta]

Τεράστιο έγκλημα Αναστάση, να τιμάς τη γλώσσα!!!
"Έλα μωρέ τώρα! στις λέξεις θα κολλάμε!Αρκεί να βγάνει "νόημα" "

[kuiper]

Παναγιώτη.
Ειλικρινά πέφτω από τα σύννεφα, δεν περίμενα από σένα ποτέ ένα τέτοιο σχόλιο. Κρίμα.

 

[Lo.Lee.Ta]

Φίλε μου Justin, το σχόλιό μου, είναι άκρως ειρωνικό.
Ο Αναστάσης, πολύ καλά τα λέει.

[kuiper]

Παναγιώτη. Που την βρήκες την ειρωνεία, ειρωνεύτηκα εγώ ποτέ κανέναν; Τα γράμματα που σου έχω στείλει αυτό λένε; Είπα εγώ για τα γραφόμενα του Αναστάση; Το δικό σου (Έλα μωρέ τώρα! στις λέξεις θα κολλάμε! Αρκεί να βγαίνει νόημα) αυτό σχολίασα γιατί δεν το περίμενα.

Καλή σου μέρα 

[Ιππέας]

 Φίλε μου, στην πατρίδα σου/μας οι λέξεις κάποτε ήταν ιστορία, είχαν δηλαδή βάρος και αξία. Σήμερα όλοι ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις κάποιου. Καμία μπέσα δηλαδή, πουθενά ίχνος εμπιστοσύνης. Ακούμε κάποιον να μιλάει και δεν είμαστε σίγουροι αν εννοεί αυτό ή εκείνο, αν λέει αλήθεια ή ψέματα. Προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε καθημερινά χρησμούς της Πυθίας. Να ξέρεις ότι δεν είσαι ο μόνος που ανησυχείς και πως , όταν γράφεις, χειρίζεσαι τις λέξεις με εξαιρετική μαεστρία.