προδοσία

[Χρήστοςφλ]

Είπες: «θα φύγω σ’ άλλη γη θα πάω σ’ άλλα μέρη
με τον καιρό θα μετρηθώ στ’ αλώνια του μυαλού
θα κόψω τον ομφάλιο λώρο μ’ ένα μαχαίρι
που στο κατάρτι με κρατά δεμένο του καιρού»

τα όνειρά σου ανάθρεψες με περηφάνιας γάλα
απάνω στον αυχένα τους μην ανεχτούν ζυγό
κι είπες «εγώ γεννήθηκα για πράγματα μεγάλα
πίσω απ’ τη μοίρα να συρθώ δεν θα καταδεχτώ»

πάντα σου ότι αγάπαγες το αγάπαγες περίσσια
της προδοσίας δεν γνώριζες τη γεύση τη στυφή
και φύτευες μες στ’ άγονα κιτριές και κυπαρίσσια
γι’ αυτό μυρίζεις άνοιξη και θάνατο μαζί

αψήφησες τι σου ‘λεγαν όλοι οι μαντατοφόροι
«απ’ όσους δώρα φέρνουνε, καλά να φυλαχτείς»
τώρα τα τείχη σου χτυπούν με λύσσα οι σταυροφόροι
κι εσύ δεν έχεις δύναμη να τους αντισταθείς…