Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anemos στις 01/05/09, 23:28
-
"Τράχυνα" λιγάκι ξέρεις...
Δε βλέπω τα στιχάκια μου επιεικώς, όπως παλιά.
Και το μελάνι με τιμά λιγότερο απο πρώτα.
Δεν είναι οτι ωρίμασα, ούτε μια κάποια ευθύνη. Μόνο που τράχυνα λιγάκι...
"Βάρυνα" άλλο τόσο ξέρεις...
Δεν ακούω τα τραγούδια μελαγχολικά, όπως παλιά.
και η κιθάρα μου δακρύζει λιγότερο απο πρώτα.
Δεν είναι οτι βαρέθηκα, ούτε και αναισθησία. Μόνο που "βάρυνα" λιγάκι...
Κουράστηκα πολύ, το ξέρεις...
Δε θέλησα προβλήματα, μ' αυτά με προτιμήσαν.
Και είναι που τα δέχτηκα βαθύτερα εντός μου.
Δεν είναι οτι απηύδησα, ούτε και ανοησία. Μόνο που κουράστηκα λιγάκι...
"Λύγισα" αρκετά, να ξέρεις...
Δεν "έσπασα" ποτέ μου, μα κόντεψα πολλάκις.
Και είναι που ακόμα απορώ αν άξιζε τον κόπο.
Δεν είναι οτι δεν άντεξα, ούτε διαμαρτυρία. Μόνο που "λύγισα" λιγάκι...
"Σκλήρυνα" λιγάκι ξέρεις...
Δε θέλω τις αλήθειες μου, να είναι αρεστές τους.
Και τα συμβάντα σαν "μιλούν", τα δέχομαι ως είναι.
Δεν είναι οτι σιχάθηκα, ούτ' ευσυνειδησία. Μόνο που "Σκλήρυνα" λιγάκι...
"Λίγο ακόμα θέλω και σπάω τα όρια μου". Πάντοτ' έτσι έλεγα μ' ακόμα μένει λίγο.
"Δίχως κέρδος κέρατα" που λέει και η ρήση...
-
Ο κλασσικός Δημήτρης, που με κάνει να θαυμάζω,να ψάχνομαι και να δακρύζω....
-
Δημήτρη είσαι πραγματικά πολύ μεγάλο ταλέντο.Το θέμα που καταπιάνεσαι εδώ είναι πολύ επίκαιρο για μένα το τελευταίο διάστημα και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλό μου κάνει αυτό το ποίημα.Καλό βράδυ φίλε!
-
Γκου σε ευχαριστώ πολύ που δίνεις το "παρών".
Μάκη...οι "συχνότητες" οι δικές σου με τις δικές μου συναντώνται περισσότερο απ' όσο γνωρίζουμε. Το διαπίστωσα και απο τους στίχους του δίσκου σου. Σε ευχαριστώ.
-
Λυγίζω λίγο, δε σπάω και ταυτόχρονα γίνομαι πιο σκληρός, γιατί πρέπει να παλέψω... Μου άρεσε πολύ !!
-
Απ τα πιο κατασταλαγμένα ποιήματα που χω διαβάσει...Ενώνει τη σκληρότητα με τη συγκρατημένη ευαισθησία με μέσο την ωριμότητα η οποία επέρχεται απ το πέρασμα του χρόνου.
Πραγματικά πολύ όμορφο και ξεχωριστό! :)
-
ιδιαίτερος λόγος με πικρή ευαισθησία. Μου άρεσε πολύ
-
Σας ευχαριστώ πολύ που επαναφέρατε αυτό το κομμάτι, αλλά και για τα σχόλιά σας κυρίως.
Ipeas, σε ευχαριστώ που μου θύμισες το ρήμα "παλεύω". Υπάρχει διάχυτο στο ποίημα αλλά δεν τόλμησα να το 'μολογήσω
Lilaki, με τιμά η άποψή σου. Να είσαι καλά.
pinelopi, είσαι κι εσύ εξοικιωμένη με τέτοιο είδος λόγου :)
-
Τελικά κοινές ανωμαλίες έχουν και κοινές συνιστώσες σε όλους τους "ανωμαλοφέροντες".
Δηλαδή
Έστω μια ανωμαλία Α με x συνιστώσες x=(0,+∞)
Τα υποκείμενα 1,2,3...n (n<+∞)
με κοινή ανωμαλία την ανωμαλία Α έχουν και κοινές συνιστώσες x.
Με λίγα λόγια βγάζεις εσύ κάποιες συνιστώσες προς τα έξω κι εμείς ως ομοιοανωμαλοφέροντες σε κατανοούμε πλήρως καθώς βρίσκουμε δικά μας ποιοτικά χαρακτηριστικά.
:hmm ...δεν ξέρω αν με "πιάνεις"
πάντως... εμάς μας "'επιασες"
-
Αυτή λοιπόν είναι η πραγματική "μαγεία" της τέχνης του λόγου...να γίνονται τα δικά σου και των διπλανών, και εκείνων και δικά σου.
Χαίρομαι που σας "έπιασα"...