Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ιππαρχος στις 27/12/08, 12:04
-
Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια
κι όπως το κομμένο άκρο νιώθει ακόμα τα νύχια
έχω την αίσθηση των μαλλιών σου στο χέρι μου
Το δωμάτιο κελί υγρό και ανυπόφορο
νομίζω πως θα με πνίξει ο τοίχος
πόσο μου λείπει της φωνής σου ο ήχος
και το γέλιο που χάριζες απλόχερο
Πόσο αργά κυλάει απόψε η ώρα
πόσο γρήγορα φεύγουν τα χρόνια
μυρίζω στον αέρα τη δική σου κολόνια
κι ας ξέρω πως είσαι στης λήθης τη χώρα
Οι τέσσερεις τοίχοι τα σύνορα του κόσμου
κι όλη μου η ζωή χωρά σ’ ένα μόνο βράδυ
θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου
Μόνο η γεύση δε σ’ έχει ακόμα γνωρίσει
μόνο αυτή απομένει με παράπονο
και καθώς η αυγή με βρίσκει κατάμονο
πόσο θα ‘θελα να σε είχα φιλήσει
-
Ωραίο, μπράβο σου, με κέρδισε!
-
Χρόνια σας πολλά , ευχαριστώ gkou
-
Η εικόνα της μοναξιάς που δίνεις είναι απτή
Η ρίμα σου ζωντανή και ρέουσα κινείται μέσα στο μοτίβο της εναγώνιας μοναχικότητας, της σκληρής απουσίας.
Μου άρεσε πολύ, χρόνια σου πολλά και καλά :)
-
Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια
Όραση... Εφόσον βλέπεις σκιές...
κι όπως το κομμένο άκρο νιώθει ακόμα τα νύχια
έχω την αίσθηση των μαλλιών σου στο χέρι μου
Αφή....
πόσο μου λείπει της φωνής σου ο ήχος
και το γέλιο που χάριζες απλόχερο
Ακοή....
μυρίζω στον αέρα τη δική σου κολόνια
κι ας ξέρω πως είσαι στης λήθης τη χώρα
Όσφρηση....
Μόνο η γεύση δε σ’ έχει ακόμα γνωρίσει
μόνο αυτή απομένει με παράπονο
και καθώς η αυγή με βρίσκει κατάμονο
πόσο θα ‘θελα να σε είχα φιλήσει
Γεύση.....
θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου
Και... κάποια έκτη αίσθηση... θαρρώ...
Μην λέμε και ότι θέλουμε...
-
Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια
Όραση... Εφόσον βλέπεις σκιές...
θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου
Και... κάποια έκτη αίσθηση... θαρρώ...
Μην λέμε και ότι θέλουμε...
τελικά ειναι πολύ ''ευκολο'' να λέμε οτι θέλουμε.... ή να εστιάζουμε μόνον όπου θέλουμε...
Ιππαρχε, απο εμένα μπράβο σου...