Άλλη τροχιά

[Ektor_S]

 Ωραία μελωδία και ζεστή φωνή. Σαν πρώτη εκτέλεση καλή υπόσχεται πολύ  περισσότερα με την χρειαζούμενη δουλειά.
Για τους στίχους έχω σχολιάσει ήδη 
Μπράβο και στους δυο σας.

[pinelopi]

Μαργαρίτα μου, σ' ευχαριστούμε πολύ 

Ντέρο, χίλια ευχαριστώ 

Έκτορα, πραγματικά ο Σταμάτης έγραψε μια πολύ όμορφη μελωδία, σ' ευχαριστούμε 

[Shu_Ji]

εβαλες λογια στις ατακτες σκεψεις μου και στα μπουρδουκλομενα αισθηματα μου τουτη την ωρα...ευχαριστω!!!

[stavros75]

Γειά σου! Καλό το ποιηματάκι σου. Από που το εμπνεύστηκες?

[pinelopi]

Shu_Ji , κάτι είναι κι αυτό, έτσι δεν είναι; ευχαριστώ εγώ 

Black Sheep, γεια σου και σένα, από που το εμπνεύστηκα;
Από ένα ζεστό καλοκαιρινό Σαββατόβραδο...

[stavros75]

Black Sheep, γεια σου και σένα, από που το εμπνεύστηκα;
Από ένα ζεστό καλοκαιρινό Σαββατόβραδο...

Εμένα πάντως μου θύμισε αυτό εδώ το ποίημα :
Απόψε ξοδεύτηκα Ι

[pinelopi]

Black Sheep, διάβασα το λινκ που έδωσες.
Με εξαίρεση τη λέξη απόψε που επαναλαμβάνεται και στα δυο, θεωρείς ότι υπάρχει
κάποιο άλλο κοινό;
Το ποίημα της sanduga μου άρεσε πολύ όταν το είχα πρωτοδιαβάσει και τώρα, ξαναδιαβάζοντάς το , εγώ τουλάχιστον, δε διακρίνω ομοιότητες νοηματικές.
Αν δεν κάνω λάθος όλη η ουσία του ποιήματος αυτού βρίσκεται στο  ερωτικόξόδεμα

[stavros75]

ερωτικό ξόδεμα?

[pinelopi]

Ναι, τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ αλλά και πολλοί από τους υπόλοιπους

[stavros75]

Όχι δε μιλάει για ερωτικό ξόδεμα, αλλά για ξόδεμα γενικά, σε φίλους σε λάθος παρέες , το λέει εξάλλου και η ίδια η ποήτρια στα σχόλια.
Εγώ αυτό που πρόσεξα είναι οτι χρησιμοποίησες το ίδιο μοτίβο με αυτό της σαντούγκας, χρησιμοποιώντας την λέξη "απόψε" για να ανοίξεις τις στροφές σου.
Και σε νόημα μου θύμισαν το άλλο ποίημα, γιατί δίνεις την αίσθηση οτι θες να αφεθείς, πχ. στην νύχτα, κλπ...
Δεν λέω οτι το αντέγραψες, αλλά σου λέω οτι μου το θύμισες! Μπορεί υποσυνείδητα να το είχες στο μυαλό σου και να βγήκε στο χαρτί.
 Φιλικά.

[pinelopi]

Για να είμαι ελικρινής δε θυμάμαι τα επεξηγηματικά σχόλια της sanduga, το ποίημα άνευ σχολίων και τότε και σήμερα που το ξαναδιάβασα μου μιλάει για ερωτικό ξόδεμα, εξάλλου κάποιοι στίχοι είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικοί δεν θα μπορούσε να γίνει παρανόηση 

Είναι  πιθανό να υπήρχε σε μια γωνιά του μυαλού μου , όπως και το Απόψε (ο Πάριος νομίζω το είχε πρωτοπεί), όπως και πάρα πολλά τραγούδια που δίνουν έμφαση στη λέξη αυτή, άλλωστε  δεν είναι αδόκιμη , δεν είναι καν λόγια (αν υπάρχουν τέτοιες).
Όσο για το γενικότερο νόημα (και σίγουρα είναι δικό μου ''σφάλμα'' αν δεν το κατάλαβες έτσι) είναι η επιθυμία λήθης με όχημα το παρόν, το τώρα. 

[stavros75]

Ναι έχεις δίκιο...είναι ερωτικό ξόδεμα που εννοεί... Γράψε λάθος..

[porky]

Απόψε λέω να ξεχάσω να θυμάμαι
λέω στην πόλη να γλιστρήσω ως το πρωί
ήχοι βραχνοί και μουσικές να με τρυπάνε
με αλκοόλ να υποδεχτώ την Κυριακή

μου εμεινε.....ζειμπεκια με αυτο το τετραστιχο σα ρεφραιν....υποκλινομαι....

Γραψε λαθος.....ετσι όπως το ακουσα με τιποτα ζειμπεκια...ακομα πιο εξαιρετικό οπως το ακουσα απο το Σταματη (και live)
και το λατρεψα....τα σέβη μου...

[pinelopi]

Και σε μένα , που δεν είχα την τύχη να το ακούσω live, άρεσε πολύ η μουσική ''προσέγγιση'' και η χροιά της φωνής του Σταμάτη.
 

[old_lion]

"...Απόψε λέω να ξεχάσω να θυμάμαι..."

'Αστο .
Κανένα πρόσωπο δε μπορεί να πάψει να θυμάται
έτσι απλώς και μόνο επειδή το αποφάσισε αυθαίρετα , δικτατορικά .
Εικονικά μπορεί , εδώ σε αυτό το εικονικό φόρουμ .
Κάτι είναι και και αυτό αλλά μονάχα κάτι .
Η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω κι όχι στο εικονικό φόρουμ αυτό .

"...με αλκοόλ να υποδεχτώ την Κυριακή..."

Κι εγώ γιατί νόμιζα ότι μισείς το αλκοόλ ?
Post syndrome και "μεταφορά" ?

"... ν' αγκαλιαστώ με του παρόντος την ηχώ..."

Μια ηχώ είναι το παρόν ενός ολόλαμπρου παρελθόντος ,
κάτι σαν τη σύγχρονη Αθήνα σε σχέση με την αρχαία .
Το συλλογιέσαι ?

"...να ψάξω στο σκοτάδι τι είναι αυτό που μου διαφεύγει..."

Όχι . όχι , στο σκοτάδι , μονάχα κάτω από το φως .
Ετούτο το σκοτάδι κι όλη η αγάπη γι΄αυτό μονάχα συμφορές φέρνει.

"...ξεμάκρυνέ με απ' τ' ανάπηρα γιατί..."

Τα δικά σου ή τ' αλλότροια ?

"...να βυθιστώ έτσι ανείπωτα , έτσι ανύποπτα ..."

Ας βυθιστούμε λοιπόν ελεύθερα , ανυποψίαστα κι ανύποπτα .
Τα υπόλοιπα ... λέξεις , λέξεις .
Καμμιά δύναμη δεν έχουν , λέξεις που απλώς εντυπωσιάζουν ανύποπτες-ους .

Άντε κι ένα μπράβο από εμένα Κατερινιώ ,
έτσι για το honore .

Προοδεύεις .

[monalizagreen]

"...Απόψε λέω να ξεχάσω να θυμάμαι..."

'Αστο .
Κανένα πρόσωπο δε μπορεί να πάψει να θυμάται
έτσι απλώς και μόνο επειδή το αποφάσισε αυθαίρετα , δικτατορικά .
Εικονικά μπορεί , εδώ σε αυτό το εικονικό φόρουμ .
Κάτι είναι και και αυτό αλλά μονάχα κάτι .
Η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω κι όχι στο εικονικό φόρουμ αυτό .

"...με αλκοόλ να υποδεχτώ την Κυριακή..."

Κι εγώ γιατί νόμιζα ότι μισείς το αλκοόλ ?
Post syndrome και "μεταφορά" ?

"... ν' αγκαλιαστώ με του παρόντος την ηχώ..."

Μια ηχώ είναι το παρόν ενός ολόλαμπρου παρελθόντος ,
κάτι σαν τη σύγχρονη Αθήνα σε σχέση με την αρχαία .
Το συλλογιέσαι ?

"...να ψάξω στο σκοτάδι τι είναι αυτό που μου διαφεύγει..."

Όχι . όχι , στο σκοτάδι , μονάχα κάτω από το φως .
Ετούτο το σκοτάδι κι όλη η αγάπη γι΄αυτό μονάχα συμφορές φέρνει.

"...ξεμάκρυνέ με απ' τ' ανάπηρα γιατί..."

Τα δικά σου ή τ' αλλότροια ?

"...να βυθιστώ έτσι ανείπωτα , έτσι ανύποπτα ..."

Ας βυθιστούμε λοιπόν ελεύθερα , ανυποψίαστα κι ανύποπτα .
Τα υπόλοιπα ... λέξεις , λέξεις .
Καμμιά δύναμη δεν έχουν , λέξεις που απλώς εντυπωσιάζουν ανύποπτες-ους .

Άντε κι ένα μπράβο από εμένα Κατερινιώ ,
έτσι για το honore .

Προοδεύεις .

Σχώρα με καλέ μου Λέοντα,αλλά τέτοια ανάλυση δεν κάναμε ούτε στο μάθημα των Νεοελληνικών στο σχολείο....
     Τη βρίσκω πέρα για πέρα άδικη......

                                                       

[eleos* (Βάλια πια....)]

Απόψε λέω να ξεχάσω να θυμάμαι
λέω στην πόλη να γλιστρήσω ως το πρωί
ήχοι βραχνοί και μουσικές να με τρυπάνε
με αλκοόλ να υποδεχτώ την Κυριακή

Απόψε λέω να ξεχάσω πως υπάρχω
και να κρυφτώ μέσα σε γέλιο πλανερό
να κατεβώ απ΄της αλήθειας μου το βράχο
ν' αγκαλιαστώ με του παρόντος την ηχώ

Λέω ν' αρπάξω τη στιγμή που μου ξεφεύγει
λέω απόψε μαύρο μύθο να γευτώ
να ψάξω στο σκοτάδι τι ειν' αυτό που μου διαφεύγει
πάνω σε λάφυρα ήσυχη πια, να σκορπιστώ

Νύχτα , απόψε,  στα ζεστά σου μονοπάτια
συντρόφεψέ με στο σεργιάνι ως την αυγή
ρίξε μου φως, από τ' αστέρια σου, στα μάτια
ξεμάκρυνέ με απ' τ' ανάπηρα γιατί

Απόψε λεω να ξαποστάσω σ' έναν τοίχο
να ημερέψω, να φιλιώσω με το τίποτα
να ξοδευτώ μέσα στον πιο γελοίο στίχο
να βυθιστώ έτσι ανείπωτα, έτσι ανύποπτα

ολοκληρο.... αν και θα ξεχωριζα λιγο περισσοτερο τον 2ο στιχο...
σ ευχαριστω γι αυτο που διαβασα πηνελοπη...
μπορω να πω οτι το αγαπησα....