Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / M' άσπρο και μπλε

« στις: 07/05/07, 18:40 »

Με το σεντόνι που σκεπάζεις τη φωτιά
θαρρείς οι φλόγες δε σε καίνε
και το κορμί δεν υποφέρει
μα είναι του χρόνου πιο βαθειά η λαβωματιά
από τα μάτια σου που καίνε
κι από της δύσκολης της ώρας το μαχαίρι

Πως το μπορείς σε δυο κομμάτια να μοιράζεσαι
αλλού τα χρόνια σου περνάς κι αλλού τα ζεις
Σκόρπιες εικόνες μιας ζωής που τη φαντάζεσαι
μ' άσπρο και μπλε να ζωντανεύουν θα τις δεις

Μ' άσπρο και μπλε παλεύεις χίλιες ζωγραφιές
που μοιάζουν πληγωμένα χάδια
πάνω στης άγνωστης ψυχής όλα τ' ακόρντα
μα ξεγλιστράς απ΄του καημού τις συντροφιές
αφήνεις τα θλιμμένα βράδυα
κι  ανοιγοκλείνεις κάθε φόβου σου την πόρτα

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα κρυφά μας σημάδια

« στις: 06/05/07, 18:21 »

Ελα δίπλα μου τη σκιά μου να φτάσεις
μέσα στα καλοκαίρια που ξενυχτάς και σκορπάς
έναν ήλιο που καίει ζητάς ν' αγκαλιάσεις
και στα μέρη που ζήλεψες κι αγαπάς
θες να πάς

Πάμε αστέρι μου καλοκαίρι μου
στους κρυμμένους χειμώνες
που δε διώξαμε κι έτσι σπρώξαμε
πιο βαθειά τις βελόνες
Τα κρυφά μας σημάδια
στης ψυχής τα σκοτάδια
γίναν φώτα, γαλάζια νότα
μη μείνει η σκέψη μας άδεια

Ελα δίπλα μου τώρα που συννεφιάζει
πήγαινέ με ταξίδια στις αγκαλιές που φυλάς
για τις ώρες που ο φόβος δε σε φωνάζει
για τις ώρες που στη ζωή μου μιλάς
και κυλάς

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ταξίδι στο μυστήριο

« στις: 06/05/07, 18:16 »

Εβγαλα το εισητήριο
για το πρώτο μου ταξίδι
πρώτο χάδι στο μυστήριο
στης ζωής μου το παιχνίδι

Θέση έκλεισα και αριθμό
σ' ένα μαγικό βαγόνι
που ποτέ δεν είναι στο συρμό
και το τρένο του θυμώνει

Κι έτσι φεύγω ξεκινάω
για τα μέρη που ζωγράφισε η καρδιά
μέσα στο όνειρο περνάω
και πετάω πίσω όλα τα κλειδιά

Αχ ψυχή μου σου αφήνομαι
να με πας μέχρι τη δύση
την ανατολή σου ντύνομαι
και τα φώτα έχω σβήσει

Κι όσο βλέπω απ' το παράθυρο
κάθε εικόνα και στολίδι
ένας ήλιος μου χαμογελά
σαν να λέει καλό ταξίδι

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Διαμάντι ακατέργαστο

« στις: 06/05/07, 18:09 »

Τοπίο ζηλευτό με ήλιο δυνατό
και χρώματα που άλλοι έχουν διαλέξει
πορεία μια γραμμή, ο χρόνος μια στιγμή
δεν πρόλαβα μια παραπάνω λέξη
Κι έτσι λοιπόν εδώ με έχω φτάσει
γη κι ουρανός μαλώνουν ποιος θα προσπεράσει

Καρδιά που δεν αφέθηκε η αγάπη να την κάψει
διαμάντι ακατέργαστο χωρίς ποτέ μια λάμψη
ζωή που χαραμίστηκε στης λογικής τη σφαίρα
αστέρι που χωρίς ευχή συνάντησε τη μέρα

Φευγάτη σα γιορτή, στα πώς και στα γιατί
απάντηση δεν έχω δώσει ακόμα
να τρέχω όσο μπορώ, να μην καθυστερώ
και πάντα να κρατώ στα χέρια γόμα
που σβήνει αυτά που θέλησα να γράψω
μαντήλι που έσβησε το δάκρυ πριν να κλάψω