Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 15/05/19, 00:32

Τίτλος: ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ
Αποστολή από: ΠΟΙΟΣ στις 15/05/19, 00:32
ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ

προσπάθησα πολύ να είμαι εγώ
μα ελα όμως που έχασα και μένα
χωρίς το πού και πώς να εξηγώ
άκου τα που στα έχω μαζεμένα

μου είχες πει πως σου άρεσα πολύ
γιατί είχα χιούμορ και εύκολη ατάκα
μα ύστερα όμως άλλαξες βιολί
και σοβαρέψου πιά μού είπες και ας' την πλάκα

μου είπες πως δεν σε νικάει το χρήμα
αφού η αγάπη μας είναι χρυσάφι
μα τώρα λες κορόιδο ήσουν και θύμα
πού η ζωή σου μες στη φτώχεια πήγε στράφι

μου έλεγες τον άντρα δεν τον κάνει
το γυμνασμένο σώμα και τα μπράτσα
τώρα στο Facebook σε υγραίνει κάποιο αλάνι
και με ξινίλα με θυμάσαι σαν την στρατσα

ποιητή με είχες πει και τροβαδούρο
και ότι μαγεύεσαι όταν παίζουν οι κιθάρες
τώρα αγκαλιάζεις τον μαγκίτη με το πούρο
καί μερακλώνετε και ακούτε τις αμπάρες

λιώμα ξημέρωσα και απόψε μές στο αμάξι
που είχαμε κάνει την καμπίνα του φωλιά μας
και επειδή άλλο η πάρλα και άλλο η πράξη
και τούτο άσπρο πάτο γειά μας και άει καλιά μας
Α.Π.
Τίτλος: Απ: ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ
Αποστολή από: panixgr στις 15/05/19, 09:34
+1 φίλε!
Τίτλος: Απ: ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ
Αποστολή από: Βραζίλης στις 15/05/19, 09:36
Αχχ, ποίημα βγαλμένο από τη (μοντέρνα) ζωή... Ρεαλιστικότατο.