1
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα μυδια
« στις: 16/02/06, 14:47 »
Ειναι μαρτυριο φοβερο μπροστα μου αυτο που εχω
Τα μυδια τα λαχταριστα να μη μπορω ν αντεχω
Κι εσυ μεγαλε Δημιουργε που πραττεις με σοφια
Στο λατρεμενο φαγητο μου δωσες αλεργια
Της αντοχες της σαρκας μου ξεκινησες να ορισεις
Μα με την πεινα θα πρεπε αυτες να συχγρονισεις
Οι αντιστασεις μου μικρες κι η μυρωδια σαρακι
Ποιος με μισει κι εμπνευστηκε τα μυδια σαγανακι;
Στομαχι μου κακομοιρο θα σε στεναχωρησω
Το εδεσμα το εκλεκτο θα το καταβροχθησω
Τον κοσμο μου τον ανοστο, στη γευστικη μαγεια
Θα τον χαρισω κι ας γλενταει αποψε η αλεργια.
Χορος ανεμελος σπασμων και γευση μεγαλειου
Στο κατασπρο δωματιο καποιου νοσοκομειου
«Γιατρε μου στο υποσχομαι, ποτε ξανα στα ιδια!»
Μα οταν ο πονος περασε εβλεπα μονο μυδια.
Τα μυδια τα λαχταριστα να μη μπορω ν αντεχω
Κι εσυ μεγαλε Δημιουργε που πραττεις με σοφια
Στο λατρεμενο φαγητο μου δωσες αλεργια
Της αντοχες της σαρκας μου ξεκινησες να ορισεις
Μα με την πεινα θα πρεπε αυτες να συχγρονισεις
Οι αντιστασεις μου μικρες κι η μυρωδια σαρακι
Ποιος με μισει κι εμπνευστηκε τα μυδια σαγανακι;
Στομαχι μου κακομοιρο θα σε στεναχωρησω
Το εδεσμα το εκλεκτο θα το καταβροχθησω
Τον κοσμο μου τον ανοστο, στη γευστικη μαγεια
Θα τον χαρισω κι ας γλενταει αποψε η αλεργια.
Χορος ανεμελος σπασμων και γευση μεγαλειου
Στο κατασπρο δωματιο καποιου νοσοκομειου
«Γιατρε μου στο υποσχομαι, ποτε ξανα στα ιδια!»
Μα οταν ο πονος περασε εβλεπα μονο μυδια.