Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 17/12/04, 14:45
-
Μέσα στα χάδια του Νοτιά και στα φιλιά του Οκτώβρη
με γέννησε η μάνα που την είπανε βροχή
κι έτσι βρεγμένος περπατώ μετρώντας αν αντέχω
κρυμμένη βαρυχειμωνιά να έχω στην ψυχή!
Δύο χειμώνες έφταναν για να μου αλλάξουν δρόμο
και στα σοκάκια του έρωτα κρυφά να περπατώ
εκείνη που ήρθε δίπλα μου στ αλήθεια μ αγαπούσε
και για ομπρέλα μου έμαθε τραγούδι να κρατώ.
Κι αν από τότε πέρασαν τα χρόνια, δεν την ψάχνω
ας έχει φύγει μακριά ακόμα τραγουδώ
κι αν πάντα βρέχει μέσα μου σταγόνα δεν με παίρνει
μα έχω ένα παράπονο που ντρέπομαι να πω…
Γυναίκες ήρθανε πολλές, με πήραν απ το χέρι
το δάκρυ τους μου χάρισαν και μ είπαν ποιητή
μα αυτός είναι ένας κεραυνός που μακριά τις διώχνει
και δεν τον άντεξε καμιά και μου έμεινε η βροχή!
Καλαμάτα 14-12-2004
Μια ηλιόλουστη Πέμπτη του Δεκέμβρη… Δ.Μ.
-
Πανεμορφο το ποιημα σου...σαν καταθεση ψυχης...
Τελικα βρεθηκε καποια που να μην την αγγιζουν οι σταλες της βροχης σου;
-
Πανεμορφο το ποιημα σου...σαν καταθεση ψυχης...
Τελικα βρεθηκε καποια που να μην την αγγιζουν οι σταλες της βροχης σου;
ούτε βρέθηκε, ούτε το να βρεθεί είναι το ζητούμενο τελικά.... Αν δεν την αγγίζει η ...βροχή μου δεν θα χει νόημα! Ίσως αυτές οι σταγόνες να είναι η αιτία να ανθίσει αυτό το κάτι που θα μας φέρει κοντά!
-
Πολύ καλό συγχαρητήρια..μπράβο!
-
Αρκετα καλο!
Πιστευεις οτι οι γυναικες δεν αντεχουν τη πιοηση?(περιλαμβανω και τα τραγουδια)
-
Πολυ καλο....Ιδιως το τελευταιο τετραστιχο...
-
Πολύ ωραίο, συντοπίτη!
-
πολυ ωραιο .μπραβο :)
-
Σεσημασμένε πιστεύω πως οι γυναίκες ασφαλώς και αντέχουν την ποίηση. Απλά και απόλυτα δικαιολογημένα κατ εμέ πέρα από το ότι κολλακεύονται, είναι και ένα περίεργο μάλλον βάρος γι αυτές όταν γίνονται πηγή έμπνευσης - μούσες...
Εγώ απλά προσπαθώ να φέρω τον εαυτό μου στη θέση τους - και λέω προσπαθώ γιατί δεν μου έχει τύχει ακόμα να γίνω πηγή έμπνευσης- και τότε δικαιολογώ την αντίδρασή τους.
ας μας πουν οι ίδιες.... όλο και κάποια θα έχει υπάρξει μούσα κάποιου καλλιτέχνη.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.
-
Το τελευταίο τετράστιχο μου άρεσε πολύ.
Πιο δυνατό απο τα άλλα, ''μιλάει'' περισσότερο.
-
Μου προκάλεσε αισθήματα (μυρωδιες, εικόνες) και συναισθήματα!
Χωρίς να ταυτίζομαι, καταννοώ απόλυτα τον αφηγητη και το συναίσθημά του με ενδιαφέρει πολύ!
Μπραβο σου!
Μονη ενσταση το "μα αυτος ειναι ενας κεραυνος". Ίσως δεν τον πολυκαταλαβαίνω το στίχο και μου ανατρέπει την εικόνα και την ιστορία