Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 08/01/17, 13:47
-
Η αγάπη μετανάστης που απελάθηκε
Μινώταυρος, θεριό, Λερναία Ύδρα
πηγή εσύ, χωρίς νερό, που χάθηκε,
κι εγώ χαμένος χρόνος σε κλεψύδρα
Χαράμι της αγάπης μου ο ψίθυρος
θλιμμένη εσύ στο άκουσμα του όχι
ο πύργος του έρωτά μας ο πολύθυρος
σωριάστηκε στο πρώτο ανεμοβρόχι
Λευκό με δίχως λόγια το κιτάπι μας
λιγνή με δίχως χρώματα η δύση
μια καύτρα ενός τσιγάρου η αγάπη μας
στην τρίτη ρουφηξιά που είχε σβήσει
θυμάμαι που με χάρτινο πεντόλιρο
αρχαία μου αγόρασες σφυρίχτρα
και είπε: «αν σιγήσει, σβήνει τ‘ όνειρο»
στο δρόμο μια τσιγγάνα χαρτορίχτρα!!!!!!!!