Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
Σύνολο ψηφοφόρων: 88
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Το μόνο + που δίνω στους δίσκους βυνιλίου είναι ότι το sex με μουσική υπόκρουση από βινύλιο δεν συγκρίνεται με μουσική υπόκρουση από CD.
Αυτό πιστεύω που πρέπει να δούμε πλέον είναι όχι ο θάνατος του βινυλίου αλλά του cd!
"Η δυνατή μουσική ακούγεται "καλύτερη" μόνο στιγμιαία. Αν είναι συνέχεια δυνατή, κουράζει. Όταν παίζονται παλιά κομμάτια του Tom Jones ή κάποια παλιά καλά R&B στο dance floor, η ποιότητα είναι εμφανώς καλύτερη από τα περισσότερα σημερινά"Αλλά δεν είναι καλό να εκμεταλλευτεί κάποιος όλα τα διαθέσιμα bits, για να αποφύγει τα προβλήματα με το θόρυβο και να διατηρήσει την ποιότητα; Αυτό είναι ένας μύθος. Ο Bob Katz εξηγεί:"Είναι πολύ εύκολο να αποδειχθεί ότι δεν ισχύει αυτό. Πρώτα απ' όλα, το δυναμικό εύρος του 16μπιτου μέσου αναπαραγωγής είναι από μόνο του αρκετά ευρύ για να γράψεις μια συμφωνία του Μπετόβεν, στην οποία η μέση ένταση στα δυνατά μέρη είναι -20dBFS, που ακόμα και αυτή μπορεί να μη φτάσει ποτέ στο ανώτατο όριο έντασης που προσφέρει το μέσο. Όταν ξεκινάει το σιγανό δεύτερο μέρος, κανένας δεν ανεβάζει την ένταση του στερεοφωνικού του για να το ακούσει καλύτερα, επειδή θα ακουστεί χειρότερα. Είναι σχεδιασμένο να ακούγεται απαλό. Ξεκινήστε με αυτό το σιγανό μέρος. Ρυθμίστε την ένταση των ηχείων έτσι ώστε να ακούγεται καλά και μετά σταματήστε το CD player - ακούσατε κάποιο θόρυβο ή σφύριγμα στα ηχεία; Φυσικά όχι. Αυτό δείχνει ότι ο λόγος σήματος/θορύβου του CD είναι τέλειος για κλασσική μουσική.Το δυνάμωμα ενός κομματιού ροκ ή ηλεκτρονικής μουσικής στην προσπάθεια μας να το κάνουμε "δυνατότερο" δεν μπορεί να βελτιώσει την ακουστή αναλογία σήματος/θορύβου πέρα από το ιδανικό επίπεδο στο οποίο το φτάνει η κλασσική μουσική. Το μόνο που πετυχαίνει, είναι να σας αναγκάζει να χαμηλώσετε την ένταση των ηχείων και αν το έχετε παρακάνει με το compression ή την επεξεργασία, η ποιότητα του ήχου θα πέσει και αυτή"
Το θέμα είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της μουσικής αντί να προχωρήσουμε σε ένα ανώτερο μέσο (DVD Audio, Super Audio CD) ο κόσμος προτίμησε ένα μέσο με χαμηλότερη ποιότητα ήχου από το προηγούμενο, το Mp3. Αυτό είναι που πιστεύω θα έπρεπε να μας ανησυχεί.
Kαλα τα λεμε ολα αυτα αλλα για να αγορασω εγω εξοπλισμο σημερα για να παιζω τους δισκους ποσο θα μου βγει; Δεν εχω τπτ απο τα μηχανηματα που ειχα στο παρελθον (εξου και η αγγελια που εβαλα).Θα χρειαστω πικ-απ, ενισχυτη και ηχεία. Για τι κοστος μιλαμε δηλ;
Παράθεση από: Crossroad στις 02/07/09, 23:06Kαλα τα λεμε ολα αυτα αλλα για να αγορασω εγω εξοπλισμο σημερα για να παιζω τους δισκους ποσο θα μου βγει; Δεν εχω τπτ απο τα μηχανηματα που ειχα στο παρελθον (εξου και η αγγελια που εβαλα).Θα χρειαστω πικ-απ, ενισχυτη και ηχεία. Για τι κοστος μιλαμε δηλ;Και το cd θέλει ενισχυτή και ηχεία......
Δυστυχώς το mp3 είναι σκέτη καταστροφή...Υπάρχει μάλιστα ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό της νέας γενιάς που το mp3 (λόγω και του download) είναι το μοναδικό format στο οποίο έχει ακούσει μουσική!Αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς είναι λίγο τραγικό!
Γιατί υπερβάλλουμε; Το μοναδικό πρόβλημα του mp3 επί της ουσίας είναι πως ως απωλεστικός αλγόριθμος, το transcoding μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετική επιδείνωση του ήχου με τον καιρό, αλλά σε γενικές γραμμές αποτελεί ιδανικό μέσο για να καλύπτονται οι καθημερινές μας ανάγκες και χάρη σε αυτό κατ' ουσίαν έχουμε οι περισσότεροι αποκτήσει μουσική παιδεία, που ούτε που την ονειρευόμασταν ακόμα και στην εποχή του cd. Κι όχι πως δεν υπάρχουν και διαδικτυακές γωνιές που παρέχουν flac για όσους αρέσκονται στην αρχειακή διατήρηση.
Σύμφωνοι, αλλά ο λόγος για τον οποίον διαδόθηκε το mp3 (το μικροτερό του μέγεθος) παύει να είναι πλέον ένα βασικό προτέρημα..
Σε κάθε περίπτωση αυτό το debate "vinyl vs cd" μοιάζει σαν να ρωτάς αν το στήθος του Ρουβά θα ήταν καλύτερο δασύτριχο ή λάμπα. Διαφορετικές προτιμήσεις απλώς μια κι η έννοια του καλύτερου είναι λίγο δύσκολο να σκιαγραφηθεί αν δεν εξετάσουμε πρώτα τα κριτήρια. Προσωπικά δεν δηλώνω προγονόπληκτος και μάλλον ρομαντικός...δεν ανήκω σε εκείνους που οτιδήποτε προέρχεται από το παρελθόν το περιβάλλουν με συμπάθεια και με νοσταλγία. Φεύγοντας από το στοιχείο της ποιότητας του ήχου, δεν αναπολώ την ιεροτελεστία, τα μεγέθη των εξωφύλλων, τα σκρατσαρίσματα, την φθορά, το άγγιγμα κοκ...πρωτίστως στέκομαι στο αν η μουσική που βγαίνει σήμερα είναι εξίσου αξιόλογη και δευτερευόντως ασχολούμαι με το μέσο. Μάλιστα προτιμώ την πρακτικότητα και την ανθεκτικότητα, ακριβώς γιατί με ενδιαφέρει να μπορώ να διατηρώ ευκολότερα όσα αγαπάω να ακούω. Όπως είμαι ευγνώμων και για τα διάφορα format που υπάρχουν και μου επιτρέπουν να απολαμβάνω 100-150 τραγούδια στο αυτοκίνητο, αντί να ήλπιζα να υπάρχει πικάπ που να εφάπτεται στην μπαγκαζιέρα οροφής για το high fidelity του πράγματος.Ο ήχος μου είναι παραπάνω κι από αρκετός ως έχει και σίγουρα δεν με εμπόδισε από το να βυθιστώ στην ομορφιά ενός κομματιού, όταν το τελευταίο την διέθετε. Έχω ακούσει υπέροχα πράγματα μέσα από ευτελή mp3 χωρίς να με πιάνει μανιοκατάθλιψη από τις χαμένες συχνότητες, ίσως γιατί το γέρικο αυτί μου αρνείται πεισματικά να πιστεύσει το placebo effect.
Εκεινα τα χρονια ειτε με κασετες ειτε με βινυλια, ακουγαμε πολλες φορες τους δισκους των συγκροτηματων και ξεραμε σε καθε δευτερολεπτο τι θα παιξει, ποτε θα μπει το σολο, αλλα και ολους τους τιτλους των τραγουδιων απεξω. Με την εξαπλωση του ADSL, του mp3 και της ιντερνετικης πειρατειας, γεμισε ο καθενας τον υπολογιστη του τονους μουσικης. Ποιος ακουει πλεον ολο αυτον τον ογκο μουσικης προσεκτικα και πανω απο μια φορα; Λιγοι πιστευω. Ακουμε πλεον επιφανειακα τους δισκους των συγκροτηματων και συγκρατουμε λίγα.Εκεινη την εποχη τα σκαγαμε, αγοραζαμε το δισκο και για να βγαλουμε τα λεφτα που δωσαμε, τον ακουγαμε συνεχεια, χαζευοντας παραλληλα τα εξωφυλλα και τους στιχους μεσα στις θηκες.
Ξεκίνησε από rocknrolldemon « 1 2 3 4 » Αθλητισμός
Ξεκίνησε από MaPaS « 1 2 » Κιθάρα - Μάρκες και τύποι