Μηνύματα

76

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 13/03/07, 10:18 »

Πριν από ενάμιση χρόνο είχα βάλει ένα θέμα (ευτυχώς δεν το έσβησα) εδώ Η μη αντίδραση
Το αφιερώνω σε όσους σκέφτονται ότι δεν μπορούν να περάσουν τον δρόμο απέναντι. Ίσως σε μερικά χρόνια δεν έχουμε τέτοια προβλήματα διότι πολύ απλά δεν θα υπάρχει ο δρόμος....

Ναι, βέβαια, έτσι μας θέλουν: μηχανικά ενεργούμενα, χωρίς ανακλαστικά, χωρίς σκέψη, χωρίς αγωνιστικότητα.
Κι επειδή έχω τα κέφια μου, κοιτάξτε ποιος είναι, κατά τους χρηστοήθεις και "νομοταγείς" πολίτες, ο "ορθός" τρόπος του συνέρχεσθαι και διαδηλώνειν (αφήνω κατά μέρος τους μπάχαλους, γιατί όποιος δεν έχει αντιληφθεί μέχρι τώρα πως πρόκειται για προβοκάτορες - πεμπτοφαλαγγίτες, δεν πρόκειται να το καταλάβει ποτέ):
Οι διαδηλωτές συνέρχονται ενδεδυμένοι κόσμια και σε μικρές ομάδες των 5-6 ατόμων διαδηλώνουν επί των πεζοδρομίων. Δεν καταλαμβάνουν όλο το πεζοδρόμιο, όμως, για να μην παρεμποδίζεται η κίνηση των υπολοίπων φιλήσυχων πολιτών που θέλουν να κάνουν τα ψώνια και την τσάρκα τους. Οι διαδηλωτές δεν φωνασκούν, για να μην διαταράσσουν την κοινωνική γαλήνη, ομιλούν χαμηλοφώνως και δεν χαριεντίζονται. Μπορούν, αν θέλουν, να φέρουν περιοδικά ποικίλλης  ύλης και να συζητούν, κατά τη διάρκεια της πεζοδρομοπορείας, τα τεκταινόμενα στον χώρο του θεάματος και της μόδας. Στους φωτεινούς σηματοδότες η πορεία σταματά και περιμένει ν' ανάψει το πράσινο ανθρωπάκι, για να μη διαταράσσεται η ομαλή κυκλοφορία των εποχουμένων φιλήσυχων πολιτών που θέλουν να πάνε, ας πούμε, στην πλ. Κολωνακίου για να πιούν το εσπρεσάκι τους. Στο κόκκινο ανθρωπάκι η πορεία σταματά, στο πράσινο προχωρά. Νοικοκυρεμένα πράματα! Όταν η πορεία αφιχθεί πλησίον του προορισμού της, οι διαδηλωτές καταλαμβάνουν την άκρη του πεζοδρομίου, οπότε ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων προσεγγίζει τους επικεφαλής της πορείας και τους λέει ευγενέστατα:
"Αγαπητοί, κύριοι. Η πρόσβαση στο τάδε σημείο έχει απαγορευθεί. Θα σας παρακαλούσα να διαλυθείτε ησύχως". "Βεβαίως, κύριε ενωματάρχα μου", απαντούν κοσμίως οι διαδηλωτές "αλλά μήπως θα μπορούσαμε να παραδώσουμε ένα ψηφισματάκι διαμαρτυρίας;"
"Φοβάμαι πως όχι", απαντά μελιστάλκτα ο αστυνομικός "ο τάδε αρμόδιος είναι εξαιρετικά απησχολημένος και με πληροφόρησαν πως έχει και πονοκέφαλο, λυπούμαι".
"Τότε, μήπως να φωνάζαμε δυο-τρία συνθηματάκια, please, καλέ μου κύριε όργανο;"
"Α πα πα! Σας παρακαλώ! Μη με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Οι εντολές μου είναι σαφείς: ουδεμία επινίκιος ζητωκραυγή και βωμολοχία δεν επιτρέπεται!"
"Μα, ξέρετε", απαντά συνεσταλμένα ο επικεφαλής διαδηλωτής "εδώ δεν είναι γήπεδο. Μια διαδηλωσούλα κάνουμε".
"Άσχετον, κύριε", απαντά κάπως συνοφρυωμένος και προβληματισμένος ο αστυνομικός "έχω τις εντολές μου εγώ! Παρακαλώ να διαλυθείτε ησύχως"
"Μα, ξεποδαριαστήκαμε να φτάσουμε ως εδώ, αξιότιμε κύριε αστυνόμε", απαντά ο διαδηλωτής "να σηκώσουμε, τουλάχιστον ένα πανούλι; Σιωπηρά εννοείται".
"Απαγορεύονται αι υπαίθριαι διαφημίσεις κύριε! Έχετε άδεια από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το Υπουργείον Εμπορίου;"
"..."
"Χα! Το ήξευρα. Λοιπόν, κύριε, σε ολίγον αρχίζει η ώρα της κυκλοφοριακής αιχμής κι η παρουσία σας εμποδίζει την ομαλή κυκλοφορία. Και, μεταξύ μας, σε είκοσι λεπτά σχολάμε. Άνθρωποι είμαστε και μεις, πεινάμε. Σας παρακαλώ, ως εκ τούτου, να διαλυθείτε ησύχως. Μη με αναγκάσετε, σας παρακαλώ, να κάνω χρήση των ολοκαίνουργιων δακρυγόνων μας. Ξέρετε πόσο κοστίζουν; Είναι και καρκινογόνα..."
"Έχετε δίκιο, αξιότιμε κύριε όργανο. Θα διαλυθούμε αμέσως! Μας συγχωρείτε για την ενόχληση. Τους χαιρετισμούς μου στην οικογένεια."
"Μερσι, αγαπητέ μου διαδηλωτά. Σας παρακαλώ να πετάξετε τα απορρίμματα (μπουκαλάκια νερού, χαρτοπετσέτες, υπολείμματα τροφών, περιοδικά κλπ) εντός των κάδων απορριμμάτων και να ακολουθήσετε τις εντολές των τροχονόμων, ώστε να μην διαταραχθεί η κυκλοφορία των οχημάτων." 
"Ασφαλώς, μα τι λέτε; Είματε φιλήσυχοι και νομοταγείς πολίτες εμείς."
"Σας ευχαριστώ και καλή σας ημέρα."
"Εμείς σας ευχαριστούμε δια την κατανόηση και την άψογον συμπεριφορά. Τα σέβη μου και τα λέμε την επόμενη εβδομάδα."
"Θα σας παρακαλούσα να μην πραγματοποιήσετε διαδήλωση την επόμενη εβδομάδα. Ο κύριος αρμόδιος θα είναι εις το εξωτερικόν, έτσι κι αλλιώς, κι εγώ έχω προγραμματίσει μια οικογενειακή εκδρομούλα εις το χωριό μου."
"Α, βεβαίως! Θα σας τηλεφωνήσω για να συνεννοηθούμε πότε θα είστε εύκαιρος για να προγραμματίσουμε την επόμενη διαδήλωσή μας."
"Μερσί, με υποχρεώνετε"
"Τι λέτε; Αλλοίμονο!"
"Χαίρετε, στο καλό να πάτε και καλή νίκη"
"Μερσί, αγαπητέ μου, ο αγώνας μας τώρα δικαιώνεται. Στο επανιδείν"
Κι έτσι, άλλη μια διαδήλωση νομοταγών και φιλήσυχων πολιτών έληξε χωρίς επεισόδια και βαρβαρότητες.
Νοικοκυρεμένα και πολιτισμένα πράματα.

77

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 13/03/07, 09:05 »

(Σε συνέχεια)

Τι κι αν οι φοιτητές προσπαθούν να εξηγήσουν πως δεν είναι η δουλειά τους να παριστάνουν τους χωροφύλακες, τι κι αν υποδεικνύουν πως οι δυνάμεις καταστολής δεν ασχολούνται ποτέ με τους μπάχαλους κουκουλοφόρους, αλλά ξεσπούν όλο το μένος τους σε ανθρώπους που διαδηλώνουν ειρηνικά, ως έχουν κάθε συνταγματικό δικαίωμα, τι κι αν στις (τηλεοπτικές) εικόνες που "ξεφεύγουν" από τα "καλλιτεχνικά" μοντάζ φάινεται ξεκάθαρα πως οι παρακρατικές εφεδρείες των κουκουλοφόρων βρίσκονται και δρουν έξω από τα φοιτητικά μπλοκς, οι τηλεμανιαδάκηδες δεν καταλαβαίνουν τίποτα!
Γιατί, ρε κωλόπαιδο (αυτό δεν το λένε, αλλά υπονοείται σαφώς), δεν κάθεσαι στο σπίτι σου να ξεστραβωθείς, να διαβάσεις και βγαίνεις να διαδηλώσεις; Δε καταλαβαίνεις πως μας χαλάς τη βολή μας; Δε βλέπεις που είσαστε ένα μάτσο αληταριά, ταραξίες; Άι σιχτιρ!
Μα, λέει ο φοιτητής (τις σπάνιες φορές που του "επιτρέπουν" οι τηλεαυθεντίες να ψελλίσει μια κουβέντα), αυτοί με τις κουκούλες δεν είναι φοιτητές. Είναι, οι περισσότεροι, βαλτοί, προβοκάτορες κι εν πάση περιπτώσει δεν έχουν σχέση με το φοιτητικό κίνημα.
Τον κακό σου τον καιρό, του απαντούν, έμπλεοι ιερής οργής, οι αγανακτισμένοι θεματοφύλακες της τάξης και της ηθικής. Κωλόπαιδο. Μάθημα θα μας κάνεις; Τι θες να πεις ρε; Ότι το κράτος προβοκάρει τις φοιτητικές και κοινωνικές κινητοποιήσεις; Αμφισβητείς τη δημοκρατία μας, ρε αληταρά; ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΡΕ, ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΜΑΣ;;; Δεν έχεις ιερό και όσιο; Κύριε παρουσιαστά, θα σκίσω τα ρούχα μου! Αυτό το κωλόπαιδο αμφισβητεί τη δημοκρατία μας! ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ, λέγω! Οϊμεεεεεε....
Μα, λεει ο φοιτητής (που διατηρεί την κοσμιότητα και την ψυχραιμία του μέσα στον λάκκο των τηλεοπτικών λεόντων), δεν έχω το δικαίωμα να εκφράσω τη γνώμη μου; Αφού σας λέω πως αυτοί με τις κουκούλες, ή εν πάση περιπτώσει μια μεγάλη πλειοψηφία, δεν είναι φοιτητές, δεν τους ξέρουμε, δε τους έχουμε δει ποτέ στις σχολές. Και η δημοκρατία σας μπορεί να φάει μια σκατούλα, έτσι που την έχετε καταντήσει (αυτό δεν το λεει με το στόμα, αλλά μπορεί κάποιος να το διακρίνει στο βλέμμα του)
Σκασμός, ρε! Του απαντούν αφρίζοντας. Σ' αυτά που σε ρωτάμε θα απαντάς!
Μα, τολμά να πει ο δεύτερος εκπρόσωπος της τηλεοπτικής μειοψηφίας (που είναι πολιτικός κι όχι φοιτητής), εγώ προσωπικά, αλλά κι άλλοι συνάδελφοί μου (πολιτικοί και συνδικαλιστές) είδα με τα μάτια μου σαράντα τέτοιους κουκουλοφόρους να επιβιβάζονται, μετά από τέτοια μπαχαλοεπεισόδια, σε αστυνομική κλούβα και να αποχωρούν!
Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας παθαίνει, τότε, τον ντουβρουντζά!
Να, αυτά λέτε και τους κακομαθαίνετε! Να μας πείτε γρήγορα ονόματα και διευθύνσεις εκείνων που ανέβηκαν στην αστυνομική κλούβα! Να πιάσετε έναν, να του βγάλετε το κράνος και να μας τον φέρετε για να δούμε αν είναι αστυφύλακας, ή όχι! Να μη λέτε ανακρίβειες, κύριε !!!
Κόκαλο ο άλλος. Τι να πει, άλλωστε;
Είπαμε, ανίκητη η βλακεία, βρε παιδιά, ανίκητη!
Να κάνω και μια πρόβλεψη;
Κάπου εδώ, θα θρηνήσουμε και τα πρώτα θύματα. Η προπαγάνδα οφείλει να έχει κορύφωση. Γιατί μόνον μετά την κορύφωση ενός δράματος επέρχεται η κάθαρση, που στην περίπτωσή μας θα είναι η "αιτιολογημένη" επιβολή απολύτως αυταρχικών και αστυνομοκρατικών μέτρων, άγριας κι απόλυτης καταστολής κι απαγόρευσης.

Και μ' όλα αυτά, θυμήθηκα κι ένα αγαπημένο μου τραγουδάκι:
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλ**ες/
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς

78

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 13/03/07, 09:04 »

Παρακολουθώ το όργιο παραπληροφόρησης και φαιάς προπαγάνδας που επιχειρείται από κανάλια και κάποιους παπαγαλο"δημοσιογράφους" -  κονδυλολαμόγια.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίον "παρουσιάζουν" τα επεισόδια.
Σε στημένα πάνελς, όπου συμμετέχουν, ας πούμε, 8 συντηρητικοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αστυνομικοί, εκπρόσωποι φοιτητικών παρατάξεων, "αγανακτισμένοι πολίτες" κλπ, έναντι κάνα δυο, συνολικά, πολιτικών, φοιτητών ή δημοσιογράφων που εκφράζουν διαφορετική άποψη (δηλαδή μια αναλογία 8:2), και μέσα σ' ένα κλίμα "ιερής αγανάκτησης", παρουσιάζεται η εξής (τηλεοπτική εικόνα) εικόνα:
προβάλλονται, μονταρισμένες με μαεστρία, σκηνές που εμφανίζουν τις φοιτητικές διαδηλώσεις κι εμβόλιμα  εμφανίζονται οι κουκουλοφόροι να καίνε και να καταστρέφουν, μετά και πάλι οι φοιτητές να τρέχουν πανικόβλητοι για να γλυτώσουν από τα χημικά και την αστυνομική θηριωδία, μετά και πάλι οι κουκουλοφόροι να κάνουν τις αλητείες τους και τέλος τις δυνάμεις καταστολής να ψεκάζουν και να δέρνουν ανηλεώς.
Ο συνειρμός στον μέσο, αποχαυνωμένο, τηλεθεατή είναι εύκολος κι άμεσος:
Καλά τους κάνουν, τους αληταράδες!
Μετά ακολουθεί καταιγισμός ερωτήσεων - πυροβολισμών:
ορίστε! δεν τα βλέπετε αυτά;
Γιατί δεν τους απομονώνετε;
Γιατί δεν τους παραδίδετε στην αστυνομία; 
(Παρένθεση: καλά, αυτό το τελευταίο, είναι ό,τι πιό ηλίθιο έχω ακούσει ποτέ.
Λες και είναι υποχρεωμένοι οι διαδηλωτές φοιτητές να παίξουν το ρόλο του χωροφύλακα, να απομονώσουν και να...συλλάβουν (αν είναι δυνατόν!) τους κουκουλοφόρους μπάχαλους και, μάλιστα, να τους παραδώσουν και στην αστυνομία! Μήπως να τους δικάσουν κιόλας;
Ανίκητη, παιδί μου, η βλακεία, ανίκητη...
Άμα συνδυάζεται και με αντιδραστισμό, τότε τύφλα να 'χει ο superman)

(Σε μεταφορά)

79

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 12/03/07, 23:39 »

Επίσης το θεωρώ πολύ λογικό, αναμενόμενο, φυσιολογικό θα έλεγα να τις φας στην πορεία από την στιγμή που το βλέπεις το παλικαράκι με το κράνος στο ένα χέρι και την τσάντα με τις μποτήλιες στον ώμο να ετοιμάζεται να πιάσει δουλειά.
Τι δουλειά έχεις σε ένα πεδίο μάχης;
Γιατί όταν αρχίζουν να δρουν οι κουκουλοφόροι δεν σηκώνεσαι να φύγεις;
Γιατί περιμένεις να κάνει επίθεση η αστυνομία για να τρέξεις;
Δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει;
Δεν τα έχεις ξαναδεί μήπως;
Από ποιον πλανήτη ήρθες;

Ε, τα είπες όλα!
Πράγματι, αυτό είναι το σχέδιο, αυτόν τον σκοπό εξυπηρετούν οι παρακρατικές εφεδρείες των κουκουλοφόρων.
Τι δουλειά έχει κάποιος να διαδηλώνει μέσα σ' ένα, εν δυνάμει, "πεδίο μάχης";
Δεν ξέρει πως οι πεμπτοφαλαγγίτες καιροφυλακτούν κι η προβοκάτσια είναι δεδομένη και προσεκτικά σχεδιασμένη;
Γιατί δεν κάθεστε, ήσυχα ήσυχα, στ' αυγά σας, ως νομοταγείς και χρηστοήθεις πολίτες - υπήκοοι; Ε; Γιατί; Παλιόπαιδα!
Αφού, έτσι κι αλλιώς, σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε πορεία, κάποια στιγμή θα εμφανιστούν, αίφνης, τα καλόπαιδα με τις κουκούλες, τα όποία, βεβαίως, θα αποχωρήσουν συντεταγμένα εις τάξη, αλλά τη νύφη θα την πληρώσετε εσείς, τι στο διάολο θέλετε και τρέχετε στα συλλαλητήρια και στις πορείες (και μας χαλάτε και τις μπίζνες); Μαζόχες είσαστε;
Ναι, βεβαίως τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά pa..., η προβοκάτσια είναι μια αρχαία τέχνη.
Αλλά την ιστορία την κινούν οι εξεγειρόμενες λαϊκές μάζες που αντιστέκονται στην κάθε λογής τυραννία κι αυθαιρεσία κι όχι οι μοιρολάτρες κι απαθείς "νομοταγείς" πολίτες - υπήκοοι.
Κάποιοι έρχονται από το πλανήτη των κοινωνικών αγώνων, της μαχητικής διεκδίκησης, της αξίωσης για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη. Κι επιλέγουν να ματώσουν στο δρόμο, παρά τις προβοκάτσιες και τις αυθαιρεσίες της εκάστοτε κρατικής εξουσίας, αντί να παραμείνουν απαθείς και μοιρολάτρες στην ησυχία και την ασφάλεια του καναπέ τους ( κούνια που τους κούναγε δηλαδή, αλλά τέλος πάντων).
Αναρωτιέμαι, όμως, τι θα συνέβαινε να διακτινιζόμαστε, ως εκ θαύματος, εμείς τα υπόλοιπα 9.965.000 στον Γαλαξία του κοινωνικού αγώνα και της διαπάλης των υπολοίπων 35.000 ανυπάκουων "εξωγήινων".
Εσύ δεν αναρωτιέσαι;

80

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Οδηγίες για την ίδρυση Κρυφού Σχολείου

« στις: 12/03/07, 19:39 »

Λοιπόν, μπέσα pappou, δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που προσπαθείς να πεις.
Δεν θέλω να φανώ προπέτης, αλλά το μόνο που διακρίνω είναι ένας λεκτικός φορμαλισμός.
Το γεγονός πως γενικότερα στην κοινωνική και πολιτική στάση και δράση του καθενός μας, κι όχι μόνον σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση των παιδιών μας, ισχύει απολύτως και η ατομική ευθύνη, και όχι μόνον η συλλογική, είναι γεγονός αναμφισβήτητο κι έχει, νομίζω, ειπωθεί πολλές φορές εδώ.
Άλλωστε, όπως υποστηρίζει κι ο Παπανούτσος, η παιδεία δεν περιορίζεται στην σχολική εκπαίδευση αλλά συναποτελείται από "τα δοκιμασμένα και κατακυρωμένα από τον χρόνο προϊόντα της πνευματικής παραγωγής του ανθρώπου ως όντος κατ' εξοχήν κοινωνικού και συγκεκριμένα: τη γλώσσα και τους κανόνες της σκέψης, τον μύθο και τους τύπους της λατρείας, τα έθιμα του οικογενειακού βίου, τους πολιτικούς θεσμούς και το δίκαιο, τις μεθόδους εργασίας και συναλλαγής, τις καλαισθητικές και ηθικές αποτιμήσεις και τους τρόπους της κοινωνικής συμπεριφοράς".
Επομένως, η έννοια της παιδείας είναι πολυσύνθετη και πολυεπίπεδη και σ' αυτήν μετέχουμε (ή θα έπρεπε να μετέχουμε) όλοι, μαθητές και μη.
Γεγονός αποτελεί, πάντως, πως σε εποχές παρακμιακές, όπως αυτή που νομίζω πως βιώνουμε σήμερα, η παιδεία, όπως και όλα τα υπόλοιπα πολιτισμικά φαινόμενα (με εξαίρεση ίσως την τεχνολογία), παρουσιάζουν κάμψη και ύφεση. Εκεί, ακριβώς, μπαίνει η έννοια κι ο σκοπός της ατομικής ευθύνης του καθενός μας.
Όπως και να 'χει, η έννοια του "κρυφού σχολειού" υπονοεί μια κατάσταση στην οποία η παιδεία κι η μόρφωση τελούν υπό απαγόρευση και διωγμό, πράγμα που, ασφαλώς, δεν συμβαίνει σήμερα.

81

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Οδηγίες για την ίδρυση Κρυφού Σχολείου

« στις: 12/03/07, 12:28 »

(off topic και sorry pappou)
Μα ο μαρξισμός είναι μια πανθεωρία, δεν φαντάζομαι να περιμένεις να είναι ένα "εύκολο" ανάγνωσμα.
Άλλωστε, η μαρξιστική γλώσσα, πέρα από κάποιους ιδιαίτερους όρους και φράσεις, δεν έχει τίποτε το περιττό, ούτε και είναι ιδιαίτερα δυσνόητη.
Δύσκολο είναι, ίσως, να προσεγγίσεις, να κατανοήσεις και, κυρίως, να χωνέψεις τον ιδιαίτερο τρόπο που προσεγγίζει ο μαρξισμός τα πράγματα. Και δε λέω να αποδεχτεί κάποιος την μαρξιστική άποψη, ή την μαρξιστική ιστορική θεώρηση, λέω, απλά, να καταλάβει τον τρόπο που επιχειρείται η προσέγγιση αυτή.

Λοιπόν, τέλος το off topic και sorry ακόμη μια φορά.

82

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Οδηγίες για την ίδρυση Κρυφού Σχολείου

« στις: 12/03/07, 11:55 »

Κατι σαν τη βιβλο του Μαρξ ενα πραγμα!

Αυτό το υπονοούμενο, όμως, το 'πιασα!
Κι έχεις άδικο.
Κατ' αρχάς, δεν ξέρω τι εννοείς "βίβλο" του Μαρξ.
Πάντως, ο Μαρξ δεν είναι καθόλου ασαφής, αντιθέτως είναι εξαιρετικά διαυγής, διεισδυτικός κι αναλυτικός στη σκέψη του.
Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον μαρξισμό, αλλά όχι για ανορθολογισμό ή ασάφειες. Για την ακρίβεια, ο μαρξιστικός τρόπος σκέψης είναι εντελώς κι αυστηρά, εξ ορισμού, ορθολογικός.
Να τολμήσω να υποθέσω πως δεν έχεις διαβάσει (κι εννοώ σε βάθος κι όχι αποσπασματικά) Μαρξ;

83

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 12/03/07, 11:51 »

Τι να πουν κι οι εκπρόσωποι, "έρημοι κι απρόσωποι"; 

84

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Οδηγίες για την ίδρυση Κρυφού Σχολείου

« στις: 12/03/07, 11:00 »

Ιανε, αυτο με το βιβλιο της ιστοριας, το ειχα ανοιξει ως θεμα
Εγχειριδια Ιστοριας της ΣΤ Ταξης Δημοτικου

Εχμμμμ...να ομολογήσω ότι έχασα τη μπάλα!
Νόμιζα πως το νήμα είχε να κάνει με το "ιστορικό" κρυφό σχολειό και να επιχειρηθεί συνειρμός με την σημερινή κατάσταση στην παιδεία, αλλά και γενικότερα.
Αλλά τώρα που το ξαναβλέπω, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς μας λέει ο pappous.
Μάλλον τα έκανα σαλάτα...το ψιλοχοντροέχασα το υπονοούμενο...δεν κατάλαβα τίποτα...γράψε λάθος...

85

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Οδηγίες για την ίδρυση Κρυφού Σχολείου

« στις: 12/03/07, 09:41 »

Παίδες, ιστορικά "κρυφό σχολειό", όπως το επινόησε ο Παπαρρηγόπουλος, δεν υπήρξε ουδέποτε.
Άλλωστε, κατά την εποχή, υπήρχαν και λειτουργούσαν ανώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης, τόσο την Κωνσταντινούπολη, όσο και σε διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως, φεριπείν, στις Σπέτσες.
Οι Τούρκοι, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είχαν φτιάξει ένα κράτος πολυεθνικό και πολυφυλετικό και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιούν στην κεντρική διοίκηση μορφωμένους ανθρώπους απ' όλες τις φυλές και τα έθνη, ειδικά μορφωμένους Έλληνες Φαναριώτες. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξέφραζε κάποιο τύπο ουμανιστικής αυτοκρατορίας, κάθε άλλο. Επρόκειτο για ένα σκληρό, στρατοκρατικό, κρατικό μόρφωμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν ευνοούσε την εκπαίδευση και τη μόρφωση. Άλλωστε δεν υπάρχει ούτε μία αξιόπιστη ιστορική πηγή που να επιβεβαιώνει τον μύθο (θρύλο αν προτιμάτε) του κρυφού σχολειού.
Βεβαίως, το συγκεκριμένο σχολικό εγχειρίδιο είναι, κατά τ' αλλά, κατάπτυστο, γιατί επιχειρεί μαι πρωτοφανή, δόλια, αποδόμηση, παραχάραξη και στρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας.
Είναι εξόχως χαρακτηριστικός ο αποστασιοποιημένος, "ουδέτερος" τρόπος που αντιμετωπίζει η συγγραφέας του βιβλίου την περίπτωση της ελληνικής επανάστασης, όπου, λόγου χάρη, ο Ιμπραήμ "εμφανίζεται" στην Πελοπόννησο (σιγά μην έκανε και weekend), χωρίς καμιά αναφορά σε όρους πολεμικής εκστρατείας, ο "συνωστισμός" του ελληνισμού στις αποβάθρες της Σμύρνης κατά την μικρασιατική καταστροφή για "να πάρουν τα πλοία προς την Ελλάδα" (βεβαίως το γεγονός πως πίσω από το "συνωστισμένο" πλήθος ο ελληνικός τομέας της Σμύρνης καιγόταν απ' άκρου σ' άκρον κι ότι οι Τσέτες έσφαζαν αδιακρίτως άντρες, γυναίκες και παιδιά δεν κρίνεται από την συγγραφέα άξιο αναφοράς), η απουσία αναφορών στις τουρκικές γενοκτονίες και γενικά ο "ουδέτερος" (για μένα αντεθνικός) τρόπος της ιστοριογραφίας του συγκεκριμένου πονήματος.
Άλλο πράγμα είναι να απομυθοποιείς και να αποκαθιστάς την ιστορική αλήθεια κι άλλο να αποδομείς, να αλλοιώνεις και να χαλκεύεις.   

86

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 12/03/07, 07:36 »

Αποδείξεις, FSL, υπάρχουν πάμπολλες.
Έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλές φωτογραφίες, όπου φαίνονται "μπάχαλοι" να κινούνται πίσω, αλλά και μέσα, από διμοιρίες των ΕΚΑΜ, να μιλούν με ασυρμάτους, να κατεβαίνουν από αστυνομικές κλούβες πριν τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια, να συνομιλούν με αστυνομικούς, να κυκλοφορούν μέσα σε προαύλια υπουργείων, χώρια από τις εκατοντάδες καταγγελίες που υπάρχουν από φοιτητές. Μη ξεχνάς πως και οι διαβόητες..."ζαρντινιέρες" ήταν ντυμένες "μπάχαλοι".
Είναι απόλυτα ξεκάθαρο πως η ασφάλεια έχει εισχωρήσει μέσα στους πυρήνες των μπάχαλων και τους χρησιμοποιεί για τα σχέδια και τους σκοπούς της. Άλλωστε, ρε συ, δεν είναι τυχαίο που, προχθές ακόμη, τα ΕΚΑΜ αγνόησαν επιδεικτικά τους μπάχαλους και..."ασχολήθηκαν" με τους φοιτητές. Δες προσεκτικά τις εικόνες των επεισοδίων και θα διαπιστώσεις πως τα ΕΚΑΜ δεν ασχολούνται καθόλου με τους ταραξίες κουκουλοφόρους, αλλά ξεσπούν όλο τους το μένος εναντίον των φοιτητών.

87

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 11/03/07, 22:49 »

Να πολιτισμενος ανθρωπος... Βεβαιως να σου απαντησω τι πιστευω...
Κατα την προσωπικη μου αποψη, κάποιοι απο τους μπάχαλους και συγκεκριμενα αυτοι που σπάνε αυτοκίνητα, ψιλικατζιδικα, το μαγαζακι του κυρ μπαμπη και γενικα οτι βρεθει στο δρομο τους, ειναι καποια κακομαθημενα βλαμένα (σόρυ κι όλας) που την βρίσκουν να κατεβαίνουν στις πορίες να σπάνε για να εκτονώνονται και μονο!...Καποιοι αλλοι απο τους μπάχαλους ειναι βαλτοι αστυνομικοι(αποδεδειγμενο αυτο), προβοκάτορες στην ουσια, που οι λογοι που "υποδύονται" τους κουκουλοφορους είναι ευνόητοι...Και τέλος καποιο ποσοστό των "μπαχαλων" που για μενα ΑΥΤΟΙ δεν ειναι μπαχαλοι, που θα σπασουν το πολύ πολύ μια καμερα και μια τραπεζα αλλά ΩΣ ΕΚΕΙ είναι άτομα που ανηκουν στον εντιεξουσιαστικο χωρο, και με τις πραξεις τους αυτες δηλώνουν την αντιδραση τους σε ορισμενα θεμτα...

Νομίζω πως κάνεις λάθος. Οι μπάχαλοι, τόσο οι ασφαλίτες, όσο κι οι υπόλοιποι, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε άλλο παρά μόνον την αυθαιρεσία και τον φασισμό ενός ατομικιστικού αντιδραστισμού, που επιπλέονς θεωρεί σχεδόν όλη την κοινωνία ως ταξικό εχθρό και δεν συγκεντρώνει ούτε την ελάχιστη λαϊκή συναίνεση κι αποδοχή, για να μη σου πω πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου τους φοβάται και τους αποστρέφεται. Στο ξαναλέω: κάποιοι είναι πεμπτοφαλαγγίτες και κάποιοι "χρήσιμοι ηλίθιοι". Δες μόνη σου ποιός είναι ο ρόλος τους, πόση ζημιά κάνουν στο φοιτητικό κίνημα, αλλά και γενικότερα στους κοινωνικούς αγώνες και, κυρίως, ποιού, τελικά, τα συμφέροντα και τις σκοπιμότητες εξυπηρετούν.
Ψάξε ακόμη, αν θες, να μάθεις μήπως και κάποιοι από τους "πυρήνες" των μπάχαλων λειτουργούν, κυριολεκτικά, ως μαφία στην περιοχή των Εξαρχείων. Και τέλος, δες τι γνώμη έχουν γι' αυτούς οι πραγματικές αναρχικές ομάδες, αλλά και οι αριστερές συσπειρώσεις.
Παρεμπιπτόντως, στο γνωστό...εναλλακτικό, αντεξουσιαστικό, φεξεμουκαιγλύστρισα site, κάποιοι εκ των κουκουλοφόρων "επαναστατών" διαμαρτυρήθηκαν εντόνως, γιατί η πανσπουδαστική δεν άνοιξε (λένε αυτοί οι "κύριοι") τα μπλοκς της στην πορεία, ώστε να βρουν καταφύγιο.
Πράγμα, βεβαίως, παντελώς αναληθές, αφού, αφενός, και τα μπλοκς άνοιξαν για τους φοιτητές (έτσι, άλλωστε, σώθηκε πολύς κόσμος) και, αφετέρου, τα ΕΚΑΜ, όπως βεβαιώνουν όλα τα παιδιά που ήταν παρόντα στα επεισόδια, δεν ασχολήθηκαν ΚΑΘΟΛΟΥ με τους κουκουλοφόρους (συναδελφική αλληλεγγύη; ).

88

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 11/03/07, 22:26 »

Να ρωτήσω κάτι...γιατί δεν απαντησε κανείς στο ποστ μου #554.... Μηπως δεν συμφέρει ΚΑΝΕΝΑΝ??...Μήπως (λεω εγώ τώρα) όλοι εσεις που τα εχετε βάλει μαζί μου και με τα "μικρά" πιάνεστε απο τα ποστς που σας συμφέρουν και τα άλλα τα αφήνετε να περνάνε στο ντούκου??? Ϋποθεσεις κάνω πάντα...Νομιζω ότι εκεινο το λινκ  λέει τα πραγματα όπως όντως έγιναν...Γιατι λοιπόν δεν βασίζεστε πάνω έκει? Γιατι κανεις δεν απαντάει σαυτα??? ΕΕΕ???

Βρε συ...
Σε μερικούς από μας μάλλιασε η γλώσσα μας να λέμε πως οι μπάχαλοι αποτελούν τις παρακρατικές εφεδρείες, δρουν ως πεμπτοφαλαγγίτες του φοιτητικού κινήματος. Μάλιστα, οι περισσότεροι φροντίζουν να μην είναι αφοριστικοί και να διαχωρίζουν τους μπάχαλους από τους αναρχικούς και, ασφαλώς, από τους εξεγερμένους φοιτητές. Ακόμη περισσότερο, κάποιοι λέμε πως δεν είναι όλοι οι μπάχαλοι ενεργούμενα των υπηρεσιών κι ότι κάποιοι απ' αυτούς λειτουργούν, πράγματι, βάση μιάς ιδεολογίας, που όμως έχουν κατανοήσει κι αφομοιώσει στρεβλά, οπότε, στην ουσία, παίζουν τον ρόλο του "χρήσιμου ηλίθιου" στα σχέδια που απεργάζεται το παρακράτος.
Αλλά, για πες μου με τη σειρά σου γιατί δεν το έχω καταλάβει, εσύ τι ακριβώς υποστηρίζεις;
Πως οι μπάχαλοι δίνουν κάποιον πολιτικό αγώνα και η δράση τους εντάσσεται στο πλαίσιο κάποιας κινηματικής διεργασίας, ενός, οποιουδήποτε, αντιεξουσιαστικού εξεγερτισμού;
Πες μου, αν θες, για να καταλάβω κι εγώ κι οι υπόλοιποι, τι είναι εκείνο που υποστηρίζεις τελικά, έτσι που να μην παίρνουμε κι απαντάμε στις δημοσιεύσεις σου που μας "συμφέρουν".

89

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 10/03/07, 23:08 »

Ρε παιδιά, δεν έχω καταλάβει κάτι.
Το πρόβλημα είναι οι φοιτητικοί αγώνες για το άρθρο 16, ή η δράση των μπάχαλων;
Γιατί αν το πρόβλημα είναι οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, τότε ας προτείνει κάποιος έναν προσφορότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο αγώνα. Οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από την κυβέρνηση αφορούν, πρωτίστως και κυριότατα, στην πανεπιστημιακή κοινότητα, στους φοιτητές, στους διδάσκοντες και στο προσωπικό. Αν αυτοί δεν συμφωνούν, καθώς φαίνεται, με τα προτεινόμενα μέτρα, τότε έχουν και δικαίωμα, μα και υποχρέωση, να αντιδράσουν και να τα αντιπαλέψουν.
Και, κάλα, άντε πως το φοιτητικό κίνημα το καπελώνουν τα ΕΑΑΚ κι οι καταλήψεις αποφασίζονται και διενεργούνται με αυθαίρετο τρόπο. Αλλά τους διδάσκοντες ποιός τους καπελώνει, έτσι που εμφανίζονται, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, εναντίον των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων και υπέρ των φοιτητικών αγώνων;
Και, παρακαλώ, μη μου μιλήσετε για συντεχνίες. Με την λογική αυτή, των συντεχνικών συμφερόντων, κάθε επαγγελματικός κλάδος αποτελεί μια, εν δυνάμει, συντεχνία.
Το θέμα είναι πως δεν μπορεί μια κυβέρνηση να προχωρά σε μεταρρυθμίσεις, και μάλιστα σ' έναν τόσο ευαίσθητο τομέα, απ' την στιγμή που δεν εξασφαλίζει ούτε την ελάχιστη συναίνεση των κοινωνικών ομάδων, που οι μεταρρυθμίσεις αυτές αφορούν κι επηρεάζουν.
Ούτε, ασφαλώς, μπορεί να προβάλεται η απάθεια κι η μοιρολατρία ως πολιτική στάση.
Δεν είμαστε υποτελείς, είμαστε ενεργοί πολίτες. Κι οι φοιτητές είναι (ή θα έπρεπε να είναι) το πιό ζωντανό και δραστήριο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Μπορεί να κάνουν κάποιες λάθος επιλογές, ή να ακολουθούν κάποιες εσφαλμένες τακτικές, στον αγώνα τους, αλλά ο στόχος κι η στρατηγική τους παραμένουν σωστα: αγώνας, αντίσταση, μαχητικότητα, διεκδίκηση και συνέπεια.
Το δυσάρεστο είναι, μάλλον, πως αυτή ακριβώς την, αταλάντευτα μαχητική και διεκδικητική, πολιτική στάση δεν ακολουθεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί, τότε, δεν θα είχαμε ούτε μισθούς πείνας, ούτε συντάξεις ντροπής, ούτε μεσαιωνικό εργασιακό καθεστώς, ούτε τράπεζες - τοκογλύφους, ούτε πολιτικούς - ντίλιγκερς, ούτε, γενικά, τα χάλια στα οποία έχουμε καταντήσει.

90

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 10/03/07, 22:00 »

ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Η δικια μου μαρτυρια απο αυτα που εγιναν στην πορεια.
(...) Οταν φτανουμε εξω απο την Μεγαλη Βρεττανια, οι μπαχαλοι επιτιθονται στο ξενοδοχειο.
Τα ΜΑΤ πλησιαζουν, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΚΑΝ και πεφτουν πανω μας με δακρυγονα. τρεχουμε να σωθουμε (...)
Τα ΜΑΤ μας περικυκλωνουν, αρχιζουν να μας ψεκαζουν με τις φυσουνες και να ριχνουν ασφυξιογονα μεσα στον κοσμο, ο οποιος προσπαθωντας να γλιτωσει πεφτει πανω στις ζαρντινιερες και στα καγκελα...αλλοι πεφτουν κατω και ποδοπατουνται....αλλοι φωναζουν...Και μεσα σε ολα αυτα, βλεπω και 6 ΜΑΤατζηδες να πεφτουν πανω μας με γκλοπ.....στην αλλη πλευρα, καποιοι πιανουν ενα παιδι, το σερνουν στον δρομο και αρχιζουν να το δερνουν, ανοιγει καπως η κατασταση και τρεχω παλι πισω στην πορεια....
Οι βαρβαροτητες που ακουσα και ειδα ηταν απιστευτες. ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ.
Δεν ξερω πραγματικα τι να πω. Ειδα κοπελες να ξυλοκοπουνται. Ειδα αστυνομικους να δερνουν ατομα πεσμενα στο οδοστρωμα και να τους αδειαζουν φυσουνες πανω τους.
Ειδα την επιθεση των ΜΑΤ στον κοσμο μπροστα στον αγνωστο στρατιωτη με εκεινες τις καινουργιες χειροβομβιδες που αναφλεγονται.
Ειδα ΜΑΤατζη να  χτυπαει κοπελα μεσα στη φιλοσοφικη και εκεινη να ειναι γονατισμενη και να τον παρακαλαει.

Καλά, ρε σεις, διαβάζετε τι γράφει ο George_JimMorrison, που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας;
Τι κανάλια και μαλ***ες; Εδώ σας τα γράφει κάποιος που τα είδε και τα έζησε στο πετσί του. Και τα γράφει (μπράβο σου βρε αδερφέ) με μια απίστευτη νηφαλιότητα, χωρίς εμπάθεια και ακρότητες.
Το διαβάσατε αυτό; "Οι μπαχαλοι επιτιθονται στο ξενοδοχειο. Τα ΜΑΤ πλησιαζουν,ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΚΑΝ".
Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται, πως οι μπάχαλοι κουκουλοφόροι (οι ΜΠΑΧΑΛΟΙ, όπως πολύ σωστά το λέει George_JimMorrison κι όχι οι αναρχικοί γενικά, ούτε ασφαλώς οι φοιτητές) αποτελούν τις παρακρατικές εφεδρείες, είναι η πέμπτη φάλαγγα μέσα στο φοιτητικό κίνημα, μια φάλαγγα που δρα υπό την προστασία και τις εντολές των υπηρεσιών;
Η δράση αυτών των άθλιων προβοκατόρων αποτελεί το άλλοθι της κρατικής εξουσίας, γιά ΟΛΕΣ τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, για την επιβολή αυταρχικών μέτρων, απαγόρευσης και καταστολής.
Λειτουργούν, οι μπάχαλοι, ως Εφιάλτες κάθε κοινωνικής κινητοποίησης, κάθε δυναμικής και μαχητικής λαϊκής διεκδίκησης και αγώνα.
Είναι το νερό που τα παρακρατικά κανάλια παροχετεύουν στον μύλο του αντιδραστισμού και της συντηριτικοποίησης.
Είναι ΤΟΣΟ φανερά όλα αυτά, τόσο οφθαλμοφανή πλέον, που μόνον όσοι θέλουν να φορούν παρωπίδες δεν τα βλέπουν.

91

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 10/03/07, 01:15 »

Ναι....Εκτος αν για σενα είναι το ίδιο το να σπασει μια καμερα/βιτρινα/ (έστω και το κουβουκλιο του τσολια) με το να ξυλοκοπηθει ενας αθώος, και να υποστεί όλες τις επιπτώσεις των χημικών (δακρυγόνων) που αναφέρθηκαν πιο πριν

Δεν είναι αθώος hurted fairy εκείνος που κυκλοφορεί οπλισμένος με μπουκάλια και βενζίνες, μπίλιες ρουλεμάν, ροπαλα και πιστόλια φωτοβολίδων. Αυτός ο άνθρωπος οπλίστηκε μ' έναν σκοπό: να βλάψει. Τώρα, κάποιοι βλέπουν σ' αυτή την συμπεριφορά μια αντίδραση, έναν εξεγερτισμό. Επειδή, όμως, ο ατομικιστικός εξεγερτισμός ισοδυναμεί με αντιδραστισμό κι επειδή κάθε μορφή εξεγερτισμού που δεν ανταποκρίνεται στα θέλω και τα πιστεύω της κοινωνίας είναι, κυριολεκτικά, μια αυθαίρετη μορφή βίας, ένας φασισμός, οι οπλισμένοι κουλουλοφόροι δεν μπορεί ποτέ να εκληφθούν ως αθώοι. Πρόκειται για οπλισμένους τραμπούκους φασίστες (ναι, ναι, ΦΑΣΙΣΤΕΣ, γιατί ο φασισμός αφορά κυρίοτατα σε νοοτροπίες και συμπεριφορές κι όχι σε πολιτικές και ιδεολογίες). Απ' την άλλη, οι κατασταλτικές δυνάμεις, των οποίων, πράγματι, πάρα πολλές φορές οι μέθοδοι και οι πρακτικές είναι, επίσης, αυθαίρετες, τραμπούκικες, φασιστικές κι αλήτικες, αποτελούν φορείς της επίσημης κρατικής βίας και καταστολής. Έχουμε λοιπόν την μια βία που συγκρούεται με την άλλη (ή μήπως δεν είναι δύο διαφορετικές βίες, αλλά μια και μοναδική; ).Όπως και να 'χει, κάθε μορφή βίας, είτε η κρατική είτε αντικρατική, αποτελεί έκφραση εξουσίας και μάλιστα της πιό ωμής και βάρβαρης.
Κι όσο κατακριτέοι κι απαράδεκτοι είναι οι μηχανισμοί της κρατικής εξουσίας, όταν ασκούν ωμή, απρόκλητη και βάναυση βία απέναντι σε, όντως, αθώους φοιτητές και πολίτες, άλλο τόσο, αλλά ίσως ακόμη περισσότερο, είναι οι φορείς της αντικρατικής (για μένα παρακρατικής) βίας, όταν αυθαίρετα προσπαθούν να επιβάλλουν δια της βίας τις πεποιθήσεις και την ιδεολογία τους σ' έναν λαό που δεν συφμωνεί μαζί τους και δεν αποδέχεται το είδος του αγώνα τους.
Επομένως, καλό θα ήταν να μην μιλάς για "αθώους", αλλά, μάλλον, για απώλειες πολέμου: κι εσύ κακά χειρόβολά κι εγώ κακά δεμάτια (αν κι αυτό ισχύει και αντιστρόφως).
Πέρα απ' αυτό, θα πρέπει να ξεφύγουμε από τις μανιχαϊστικές θεωρήσεις και να εξετάσουμε τι είναι εκείνο που γεννά ετούτη την παθογένεια. Αυτά τα παιδιά δεν γεννήθηκαν με κουκούλα κι ένα "εμπρηστικό" σακίδιο στην πλάτη.
Κάτι υπάρχει που προκαλεί και συσσωρεύει τόση οργή και άρνηση σ' αυτά τα παιδιά.
Όσο κι αν οι πράξεις τους είναι αποτρόπαιες κι αχαρακτήριστες, η λύση δεν μπορεί να είναι η θεραπεία των συμπτωμάτων της παθογένειας, αλλά η αναζήτηση και θεραπεία των πραγματικών αιτιών, της γενεσιουργού αιτίας αυτής της παθογένειας. Κι αυτή είναι μια διαδικασία κοινωνική, που μας αφορά όλους, μα κυριότατα πολιτική.
Τέλος, να σου πω ευθαρσώς πως το να καις και να βανδαλίζεις τα σύμβολα μνήμης και ιστορίας ενός έθνους, κάθε έθνους, είναι από μόνη της μια πράξη κατάπτυστη και βέβηλη, γιατί, κατ' αρχήν, προσβάλει τον ίδιο τον λαό, προς τον οποίον τα κουκουλοφόρα αυτά...καλόπαιδα υποτίθεται πως απευθύνονται. Αν και πολύ φοβάμαι πως γι' αυτούς τους ανθρώπους ισχύει το "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εχθρός μας". Άλλωστε το λένε κι ίδιοι, πως σ' αυτόν τον "πόλεμο" (έτσι βαυκαλίζονται να ονομάζουν τις μαλ***ες τους) ο καθένας οφείλει να διαλέξει στρατόπεδο και να αναλάβει τις ευθύνες του.
Ε, όταν τους μπαγλαρώνουν, αποτελεί, νομίζω, υποχρέωσή τους να αναλάβουν κι εκείνοι, επιτέλους, τις δικές τους ευθύνες.
Και για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, μιλάω αποκλειστικά για τους ΜΠΑΧΑΛΟΥΣ κουκουλοφόρους και όχι για τους φοιτητές που πληρώνουν άδικα τη νύφη, ως "παράπλευρες απώλειες" αυτού του παρακρατικού πολέμου.
Αλλά, προσωπικά, δεν γνωρίζω πολλούς φοιτητές να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις και στις πορείες φορώντας κράνη, οπλισμένους με μπίλιες ρουλεμάν, πιστόλια φωτοβολίδων και κουβαλώντας στην πλάτη σακίδια με μπουκάλια και βενζίνες.  

92

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 09/03/07, 12:35 »

Παρεμπιπτόντως, η αλήθεια, με πλατωνικούς όρους, αναφέρεται στις αρχετυπικές ιδέες.
Σήμερα, η φιλοσοφία αναγνωρίζει, πλέον, πως οι ιδέες δεν είναι κάποιες υπεριστορικές κι αναλλοίωτες "οντότητες", αλλά γεννιούνται, διαμορφώνονται και αλληλεπιδρούν με την εκάστοτε ιστορική και οικονομικοπολιτική συγκυρία. Επομένως, τόσο οι ιδέες, όσο και οι αλήθειες, είναι έννοιες υποκειμενικές.
Εκείνο που δεν είναι υποκειμενικό, είναι η πιό χονδροειδής, καθημερινή, πραγματικότητα. Και μέσα σ' αυτήν την πραγματικότητα, η αλήθεια είναι πως ο καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός, που πρεσβεύει ο νεοφιλελευθερισμός, δεν επέλυσε απολύτως κανένα πρόβλημα, απεναντίας διογκώνει καθημερινά την κοινωνική ανισότητα και αδικία.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, είναι σίγουρο πως η ιδιωτικοποίηση του χαρακτήρα της εθνικής Παιδείας (εγώ επιμένω πως η Παιδεία αποτελεί θεμέλιο και αρμό του εθνοκράτους) δεν πρόκειται να προσδώσει καμιά επιπλέον ποιότητα στις σπουδές, απέναντίας θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα και ανισότητες.
Το γεγονός πως, μέσα στον ιδιότυπο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό που βιώνουμε σήμερα, η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να περνά νομοθετήματα με τα οποία διαφωνεί το σύνολο, σχεδόν, της κοινωνίας, αποτελεί ακόμη μια ένδειξη της πολιτικής και κοινωνικής παθογένειας του αστικού κοινοβουλευτισμού.

93

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 09/03/07, 08:58 »

Τελικα ποιος εκαψε το κουβουκλιο?δεν εχει εξακριβωθει..αλλα λεγανε στην αρχη,αλλα προβαλλονται σε βιντεακια τωρα!
κανουμε οτι κανουμε και τα φορτωνουμε και αλλου?
ειλικρινα δεν ξερω τι να πιστεψω πια..

παντως ο νομος ηδη εφαρμοστηκε οσον αφορα στο ασυλο
στη θεσσαλονικη μπατσοι εριχναν δακρυγονα στο εσωτερικο του κτιριου της πολυτεχνικης,παραβιαζοντας προφανως το προαυλιο της σχολης,που μεχρι χθες ηταν χωρος ασυλου.
τα παιδια εχουν μαζεψει δακρυγονα (και ενα του 1970κατι ) και πλαστικες σφαιρες απο το προαυλιο
πριν λιγο ακουγα απο σταθμο εντος του πολυτεχνειου,οτι η κατασταση μεσα ηταν ασφυκτικη και την παλευαν με φωτιες

τα συμπερασματα δικα σας..
εγω εχω να πω οτι η κατασταση εχει ξεφυγει..τα γεγονοτα που διαδραματζιονται θυμιζουν αλλες αποχες,αλλα καθεστωτα
στους συλληφθεντες υπαρχουν και ατομα που δεν εχουν εμπλακει καθολου σε μπαχαλα,απλα ηταν τα ευκολα θυματα και τους απαγορευουν καθε επικοινωνια με δικηγορους..

Τι εννοείς Σοφία, ποιά βιντεάκια; Για δώσε μας ένα link.
Τώρα για την Θεσσαλονική, δεν υπάρχει άσυλο, όταν οι συμμορίες των κουκουλοφόρων το καπηλεύονται και το χρησιμοποιούν σαν λημέρι. Ευχής έργο θα ήταν να αναλάμβανε, επιτέλους, κάποιος την ευθύνη και να επέτρεπε στις αστυνομικές δυνάμεις να μπουν και να συλλάβουν αυτούς τους τραμπούκους.
Στο τελευταίο, όμως, που λες έχεις δίκιο. Πολλές φορές οι αστυνομικοί, μια που δε μπορούν να πιάσουν τους μπάχαλους, ξεσπούν σ' όποιον βρουν μπροστά τους και δεν τους αρέσει η φάτσα του. Και στα χθεσινά επεισόδια, όπως αποδείχτηκε τελικά, το ξύλο το έφαγαν άσχετοι φοιτητές που δεν είχαν σχέση με τα επεισόδια.
Πάντως ήταν μεγάλη π**αριά μιάς συγκεκριμένη φοιτητικής παράταξης να σπάσει, πάνω στο χαμό, τα μπλοκς και να μπει μέσα στο χώρο των επεισοδίων. Οι αστυφύλακες, που είχαν κάνει την άλλη μεγάλη π**αριά να επιτεθούν για να σπάσουν την πορεία, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν πολεμικό κλίμα όχι με τους μπάχαλους, αλλά με όλους τους διαδηλωτες, πανικοβλήθηκαν όταν βρέθηκαν περικυκλωμένοι ανάμεσα στους διαδηλωτές που είχαν ήδη εγκλωβίσει κάτω από το Σύνταγμα και σ' εκείνους που ερχόντουσαν από την Πανεπιστημίου, οπότε άρχισαν, όπως διαβάζω, να βαράνε όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Μια φορά, όλοι συμφωνούν (και οι δημοσιογράφοι που κατέγραφαν τα γεγονότα και αυτόπτες μάρτυρες, αλλά και τα καλόπαιδα με τις κουκούλες) πως το ξύλο το έφαγαν οι φοιτητές (κι όχι μόνον αυτοί που ήταν στην πλ. Συντάγματος. Πολύ ξύλο, λένε, έπεσε και μπροστα στη Μεγ. Βρετάνια) κι όχι οι τραμπούκοι με τις κουκούλες που, ως συνήθως, έφυγαν ως κύριοι από τον τόπο των επεισοδίων.

94

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 09/03/07, 01:15 »

Τα ίδια και στη Θεσσαλονίκη...
Βρε τι κατάντια είναι αυτή; Είμαστε όλοι, και το εννοώ, όμηροι μιας συμμορίας παρακρατικών τραμπούκων.
Οι τραμπούκοι αυτοί λειτουργούν, κι αυτό είναι απολύτως ξεκάθαρο σε όποιον δεν φορά παρωπίδες, ως πέμπτη φάλαγγα του "βαθέος κράτους". Για το γεγονός πως η αλήτικη δράση τους δεν εξυπηρετεί παρά μονάχα τους σχεδιασμούς και τις σκοπιμότητες της εκάστοτε εξουσίας, η καλύτερη απόδειξη είναι πως καμιά κυβέρνηση, ούτε του ΠΑΣΟΚ, ούτε της ΝΔ, δεν θέλει (και το εννοώ: δεν θέλει, αν και το μπορεί) να εξαρθρώσει αυτές τις σπείρες.
Ρε σεις, δεν υπάρχει καμιά διαδήλωση που να μην μπαχαλεύτηκε και να μην απαξιώθηκε από την δράση αυτών των συμμοριών. Ο Άρης μπορεί να έχει δίκιο όταν λέει πως οι τύποι αυτοί είναι μια ισχνή μειοψηφία που χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τις δυνάμεις καταστολής (αυτό, άλλωστε, είναι και το σχέδιο), αλλά στα καφενεία και στους χώρους εργασίας ο κόσμος δεν κάθεται να κάνει τέτοιες αναλύσεις. Σου λέει: καλά τους κάνουνε τους αληταράδες και τους ξυλοφορτώνουνε, να ξεβρωμίσει η κοινωνία από δαύτους. Δεν κάνουν διάκριση, ανάμεσα στον εξεγερμένο φοιτητόκοσμο και στις παρακρατικές αυτές συμμορίες. Σου λέει: τα βλέπεις; Πάλι τα ρημάξανε οι αλήτες!
Και σιγά γιγά δημιουργείται μιά εικόνα, ένα είδωλο της αγοράς, πως το φοιτητικό κίνημα, αλλά και γενικά η κοινωνική αντίδραση και διαπάλη, συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε και την αλήτικη δράση των κουκουλοφόρων τραμπούκων. Άσχετα αν όλες (ή, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, σχεδόν όλες) οι κοινωνικές ομάδες, οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί φορείς, καταγγέλουν την δράση αυτών των συμμοριών, η μαύρη προπαγάνδα δουλεύει και φέρνει αποτέλεσμα: ο κόσμος συντηρητικοποιείται όλο και περισσότερο κι αναζητά την ασφάλειά του μέσα από ένα αίτημα αύξησης της απαγόρευσης και της καταστολής. Αυτό, νομίζω εγώ, πως είναι το προτσές που κατεργάζεται κι επιχειρεί το παρακράτος. Άλλωστε, έχουμε πλήθος ιστορικών παραδειγμάτων από τέτοιες προβοκάτσιες, που στοχεύουν, κυριότατα, στην διαμόρφωση μιάς συντηρητικής κι αντιδραστικής "κοινής γνώμης". Κι είναι, επίσης, ιστορικά αποδεδειγμένο πως τέτοιες "επιχειρήσεις" δεν μπορούν να λειτουργήσουν και να τελεσφορήσουν χωρίς την ύπαρξη και την δραστηριότητα μιας ικανής μάζας "χρήσιμων ηλίθιων".
Για να μην γενικεύουμε όμως, να πω πως δεν νομίζω πως είναι όλοι οι κουκουλοφόροι παρακρατικοί τραμπούκοι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπάρχουν  και κάποια, ίσως πολλά, παιδιά ανάμεσά τους, που είναι "χαμένα στο διάστημα" και νομίζουν πως λαμβάνουν μέρος σε κάποιο "αντάρτικο" των πόλεων, μια ένοπλη σύρραξη με τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Στην ουσία, όμως, νομίζω πως χειραγωγούνται με επιτήδειο και κατάλληλο τρόπο, έτσι που στο τέλος να χρησιμοποιηθούν ως ενεργούμενα, αλλά δεν το καταλαβαίνουν, ή, όταν το καταλάβουν, είναι πολύ αργά για να ξεμπλέξουν.

95

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 08/03/07, 22:50 »

Λοιπόν, μια που μιλάμε για αστυνομική αλητεία, η οποία πολλές φορές είναι γεγονός, νομίζω πως σήμερα θα πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα για την ΑΛΗΤΕΙΑ των κουκουλοφόρων, όποιοι κι αν είναι αυτοί.
Έτυχε να δω και να συμμετέχω, για λίγο, στην σημερινή πορεία. Ήταν μια πορεία με ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ μαζικότητα, με έναν καταπληκτικό παλμό και δυναμικότητα. Για όσο διάστημα περπάτησα δεν είδα πουθενά αυτούς τους κουκουλοφόρους αληταράδες, απεναντίας είδα οργανωμένα μπλοκς και άψογη περιφρούρηση, καθώς και πολύ κόσμο που συμμετείχε σε μια πορεία, κατά τη γνώμη μου, παλλαϊκή. Ακολούθησα την πορεία για λίγο και τα υπόλοιπα, απίστευτα, τα είδα στην τηλεόραση.
Βρε τι αληταράδες, τι καθάρματα είναι αυτά τα παλιοτόμαρα με τις κουκούλες;
Κατάφεραν, σε μια στιγμή μονάχα, να καταστρέψουν, ακόμη μια φορά, μια μεγαλειώδη πορεία, μιά γνήσια έκφραση της λαϊκής δυναμικής. Από πού ξεφύτρωσαν όλοι αυτοί οι ρεμπεσκέδες; Εγώ σας λέω ότι κινούνται βάση οργανωμένου σχεδίου, αλλιώς δεν γίνεται. Οι περισσότεροι που συμμετείχαν σήμερα στην πορεία, απ' όσο μπόρεσα να διαπιστώσω, ήταν ψιλιασμένοι και πρόσεχαν να μην παρεισφρήσουν αυτά τα αποβράσματα μέσα στα μπλοκς. Αλλά...εμένα μου λες; Ούτε ένας απ' όσους συμμετείχαν στην σημερινή πορεία δεν είχε την παραμικρή διάθεση να προκαλέσει επεισόδια, αντιθέτως ο νους ήταν πώς να προστατέψουν την πορεία από τους γνωστούς μπαχαλάκηδες. Του κάκου...
Τέλος πάντων. Εκείνο που είναι πραγματικά εξωφρενικό είναι πως σήμερα αυτά τα απαράδεκτα μούτρα έκαψαν και το φυλάκιο των ευζώνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη...τα παλιοκαθάρματα. Ήταν πραγματικά απογοητευτικό, θλιβερό κι εξοργιστικό να βλέπει κάποιος τους εύζωνες να εκαταλείπουν, αναγκαστικά, το μνημείο και να καταφεύγουν στην Βουλή για να σωθούν απ' την μανία αυτών των ανεγκέφαλων ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ με τις κουκούλες. Πάει κι η πορεία, πάει κι ο δυναμισμός της, πάει κι λαϊκή αντίδραση, πάνε όλα. Μείνανε μόνο μια δράκα ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ...ΟΥΣΤ ΡΕ κοπρόσκυλα!
Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ.
Μέσα στη Βουλή, στην οποία αυτά τα λαμόγια πετούσαν πέτρες, φωτοβολίδες και μολότωφ, υπήρχαν σχολεία. Για την ακρίβεια ην ώρα των επισοδίων, απ' ότι είπαν στην τηλεόραση, τα παιδιά των σχολείων αποχωρούσαν από την Βουλή για να επιστρέψουν στα σχολεία τους. Με όλες αυτές τις μαλ***ες, πνιγήκανε στα δακρυγόνα, τρομοκρατήθηκαν με τις φωτοβολίδες, τις μολότωφ και τις πέτρες και από τύχη δεν ζήσαμε σήμερα κάποια τραγωδία. Ακόμη μια φορά: ΒΡΕ ΟΥΣΤ, κοπρίτες. Κάποιος είπε στην τηλεόραση, πως αυτοί οι άθλιοι προβοκάτορες με την απολίτική, τραμπούκικη κι αλήτικη δράση τους, διεγείρουν τα πιό συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας. Να συμφωνήσω κι εγώ απολύτως. Άλλωστε, αυτό είναι και το σχέδιο, αυτή είναι η σκοπιμότητα που εξυπηρετείται τελικά, καθώς, βεβαίως, κι ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης. Ποιός συζητά ετούτη τη στιγμή για τα αιτήματα της σημερινής πορείας, για την απίστευτη μαζικότητά της, για τον δυναμισμό της; Ουδείς. Όλοι ασχολούνται με αυτά τα παλιόμουτρα.
ΒΡΕ ΟΥΣΤ, και πάλι ΟΥΣΤ, αληταράδες.

96

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 08/03/07, 12:50 »

Ρε αφήστε τις χαζομάρες και τα δήθεν. Το μόνο πρόβλημα που έχουν όλοι οι φοιτητές και γενικότερα οι πανεπιστημιακοί είναι ότι δε θέλουν αλλαγές. Όχι τις αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση, δε θέλουν καθόλου αλλαγές. Για κανέναν λόγο και ποτέ.

Νομίζω το παραπάνω είναι αφοριστικό και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν αντιτίθεται, γενικά, σε αλλαγές, απλώς δεν δέχεται οποιεσδήποτε αλλαγές και, πάντως, όχι τις συγκεκριμένες αλλαγές που προτάθηκαν από την παρούσα κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο συνάντησε την καθολική, σχεδόν, αντίδραση όχι μόνον των φοιτητών, αλλά και των διδασκόντων.
Η απάντηση στα προβλήματα της δημόσιας, εθνικής, Παιδείας δεν μπορεί να είναι η αλλαγή του χαρακτήρα της σε ιδιωτική Παιδεία. Γιατί η Παιδεία είναι ένας θεσμικός εθνικός πυλώνας. Τίποτα δεν εγγυάται πως αν η Παιδεία ιδιωτικοποιηθεί θα αποκτήσουν οι σπουδές και μια ανώτερη ποιότητα. Πέραν αυτών, η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, υποτίθεται ότι λαμβάνει μέτρα και νομοθετεί σύμφωνα με την λαϊκή θέληση και, πάντως, με την λαϊκή συναίνεση.
Το γεγονός πως η εκλογική διαδικασία νομιμοποιεί ένα κόμμα για να κυβερνήσει, δεν σημαίνει πως η κάθε κυβέρνηση παραλαμβάνει μια λευκή επιταγή εξουσίας, την οποία μπορεί να διαχειρίζεται αυθαίρετα. Εφόσον έχει παρατηρηθεί επί του προκειμένου μια τόσο μαζική και αταλάντευτη αντίδραση προς τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται, ο απλούστερος τρόπος για να διαπιστωθεί η λαϊκή βούληση θα ήταν η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος.
Αλλά επειδή η πατρίδα μας είναι, απλώς, μια μπανανία, όπου οι φύλαρχοι αντιμετωπίζουν το πόπολο ως κάφρους (και καλά μας κάνουν, τέτοιοι βόιδακλες που είμαστε), τα δημοψηφίσματα έχουν de facto καταργηθεί σαν πολιτική διαδικασία, έστω κι αν προβλέπονται από το Σύνταγμά μας. Φεριπείν, σε όλη, σχεδόν, την Ευρώπη διενεργήθηκαν δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα, αλλά εδώ, στη γραικυλία, οι μάο-μάο (δηλαδή εμείς) κριθήκαμε ("άνωθεν") πολύ ανώριμοι για να εκφράσουμε τη γνώμη μας, μέσω δημοψηφίσματος, σ' ένα τόσο σοβαρό θέμα, που θα έκρινε το μέλλον της ΕΕ (επομένως και το δικό μας). Κι αφού, βεβαίως, μας θεωρούν μοσχάρια (δικαίως) έτσι που να μην μας ρωτάνε για το θέμα του Ευρωσύνταγματος, σιγά μη μας ρωτήσουν για το θέμα της δημόσιας Παιδείας.   

97

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Σχολεία: Γιατί να είναι τόσο οπισθοδρομικά;

« στις: 06/03/07, 13:44 »

Εγώ, πάλι, νομίζω πως καλή είναι η αγάπη κι η αφοσίωση, αλλά και καμιά μπούφλα, που και που, δεν έβλαψε κανέναν! Σχολείο χωρίς πειθαρχία δεν υπάρχει.
Κι όπως συμβαίνει με τους γονείς που αντιμετωπίζουν ατίθασα παιδιά, έτσι κι οι δάσκαλοι θα πρέπει, το ξαναλέω: κάπου κάπου, να τραβάνε και κανένα αυτί. Ο μαθητής πρέπει και να σέβεται, αλλά και να φοβάται τον δάσκαλό του.
Κι ο μεν σεβασμός κερδίζεται, αλλά η πειθαρχία επιβάλλεται.
Αλλά, τώρα, στο Μεσοβασίλειο της παράνοιας και της απάθειας που βιώνουμε, οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές δεν τολμούν ούτε να μαλώσουν τα παιδιά, μη τυχόν και τους προκαλέσουν κάποιο "ψυχολογικό" πρόβλημα. Και κάποιοι ανεγκέφαλοι γονείς πάνε και τα βάζουν με τους δασκάλους, που τράβηξαν τ' αυτί του κανακάρη, ή της θυγατέρας τους, κι ας είναι το "αγγελούδι" τους ο διάολος μεταμορφωμένος.
Παλιά, όμως, τον δάσκαλο τον σέβονταν και οι γονείς, γιατί ήξεραν πως συμμετέχει στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού τους μ' έναν τρόπο που οι ίδιοι δεν μπορούσαν να επιτελέσουν: αυτόν της αυθεντίας έξω από την οικογένεια και τον προστατευτισμό της.
Δε λέω, βέβαια, να πισωγυρίσουμε στο Σχολαρχείο και στη βίτσα.
Λέω: μέτρον άριστον.
Καλή είναι η ανοχή, καλός κι ο εκδημοκρατισμός, αλλά στα σχολεία πρέπει να υπάρχει υπακοή και πειθαρχία, γιατί αποτελούν κι αυτά, κυρίως αυτά, τόπους διαπαιδαγώγησης.
Όσο για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια, εκεί δηλαδή που σήμερα "έχει χαθεί η μπάλα", θα πρέπει να υπάρξει επιβολή της πειθαρχίας με άλλους τρόπους. Δηλαδή, ας πούμε, στο σχολείο δεν πας όπως γουστάρεις και συμπεριφέρεσαι κόσμια και ευπρεπώς. Το σχολείο είναι τόπος εκπαίδευσης και μάθησης, δεν είναι ούτε καφετέρια, ούτε μπαράκι. Όταν βρίσκεται ένα παιδί στο σχολείο οφείλει να συμπεριφέρεται ως μαθητής. Μετά μπορεί να κάνει ό,τι θέλει κι υπεύθυνοι είναι οι γονείς του. Αλλά, ας τολμήσει ένας καθηγητής να τιμωρήσει έναν μαθητή, ή μια μαθήτρια, για την εμφάνισή του στο σχολείο, ή για τον τρόπο της συμπεριφοράς του, και θα ξεσηκωθεί το σύμπαν, δυστυχώς και πολλοί γονείς, για την καταπίεση, την αυταρχικότητα, τον φασισμό και την καταπάτηση των ελευθεριών του μαθητή, ή της μαθήτριας, καθώς και των δικαιωμάτων τους στην... προκλητικότητα και στους κακούς τρόπους!

98

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 06/03/07, 09:21 »

Ιανε, εδω και 3 χρονια ληγμενα χημικα χρησιμοποιει η αστυνομια; Ενταξει, το 2004 να το δεχτω...το 2005 αρχιζει να πιεζεται..το 2006 αρχιζεις και σκεφτεσαι "μα καλα, ποσο αποθεμα απο τα ληγμενα ειχαν;"..Ε νομιζω πως η ιδια πιπιλα και το 2007 αρχιζει να γινεται κουραστικη! Εκτος, αν κανουν επιλογη δακρυγονων ή τα καναλια και τα "ανεξαρτητα μεσα ενημερωσης" κυκλοφορουν με χρησιμοποιημενα και ληγμενα "τενεκεδακια" και τα δειχνουν συνεχως για να κανουν αισθηση! Ελεος πια!

Έλα, όμως, που έτυχε να δω ένα τέτοιο ντενεκεδάκι από μια, σχετικά πρόσφατη, διαδήλωση κι ήταν ληγμένο από το  2005! Και δεν μου το έδειξε κάποιος μπάχαλος, αλλά ένας πολύ σοβαρός συνδικαλιστής.

99

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Aστυνομία και αλητεία Μέρος 2ο

« στις: 06/03/07, 09:09 »

Παρεμπιπτόντως, μια που μιλάμε για αλητεία, το γνωρίζετε, φαντάζομαι, πως τα χημικά με τα οποία ραντίζει συνεχώς η αστυνομία τους διαδηλωτές, είναι ΛΗΓΜΕΝΑ! Κι αν αναλογιστούμε πως οι χημικές αυτές ουσίες διαποτίζουν το δέρμα, τα μάτια και τα μαλλιά, μιλάμε για μια πραγματική κρατική αλητεία. Γιατί τα χημικά αυτά είναι, έτσι κι αλλιώς, καρκινογόνα και εξαιρετικά βλαπτικά για την ανθρώπινη υγιεία.
Να σκεφτείτε, μόνο, πως οι εντομοκτόνοι αεροψεκασμοί έχουν απαγορευθεί για λόγους οικολογικούς.
Φαίνεται πως, για μερικούς, η οικολογική συνείδηση είναι επιλεκτική και, πάντως, δεν συμπεριλαμβάνει το "είδος" των διαδηλωτών.

100

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ιησούς: Ιστορικό πρόσωπο;

« στις: 02/03/07, 11:23 »

Ιανέ, οι "Πράξεις των Αποστόλων" είναι καθαρά ιστορικό κείμενο και δεν έχει καμία σχέση με τις Επιστολές. Οι Επιστολές ήταν ευρέως διαδεδομένο λογοτεχνικό είδος της εποχής, μέσω των οποίων κάποιος διατύπωνε την θεωρία του. Οι Επιστολές έχουν ως λογοτεχνικό είδος αυστηρή δομή και ξεχωρίζονται πολύ εύκολα από άλλα λογοτεχνικά είδη.

Ναι, έχεις δίκιο.
Αλλά τις Πράξεις τις έγραψε ο απ. Λουκάς ο οποίος εξιστορεί, μεταξύ άλλων, την δράση και το κήρυγμα των απ. Πέτρου και απ. Παύλου. Ακόμη κι οι Πράξεις, όμως, επιστολική μορφή έχουν.
Μπερδεύτηκα, επειδή έγραψες αυτό:

Έχω την γνώμη ότι ο Αποστόλος Πέτρος έγραψε το: "Πράξεις των Αποστόλων" και όχι επιστολές.
Ένα θαυμάσιο και άκρως αντικειμενικό ιστορικό κείμενο.

Ο απ. Πέτρος, όμως, έγραψε δύο επιστολές που συμπεριλήφθηκαν στην Καινή Διαθήκη κι ένα Ευαγγέλιο που καταχωρήθηκε ως απόκρυφο.
Τόσο οι Πράξεις των Αποστόλων, όσο κι οι επιστολές, έχουν την ίδια ιστορική αξία με τα υπόλοιπα κείμενα της ΚΔ.
Οι συγκεκριμένες επιστολές, παρ' όλα αυτά, δεν είναι λογοτεχνικά είδη. Άλλωστε, κατά την εποχή, δεν γνωρίζω να υπήρχε ακόμη το είδος της επιστολικής λογοτεχνίας. Έχω την εντύπωση πως το είδος αυτό αναπτύχθηκε, με την μορφή του επιστολικού μυθιστορήματος, πάρα πολύ αργότερα, νομίζω κατά τον 16ο αιώνα.
Όπως και να 'χει, με τις επιστολές οι απόστολοι συνήθως απαντούσαν σε ερωτήματα που έθεταν οι διάφορες πρωτοχριστιανικές κοινότητες, προσπαθούσαν να επιλύσουν εσωτερικές διαφορές που προέκυπταν και να αποσαφηνίσουν θεολογικά προβλήματα. Άλλωστε, τα κανονικά Ευαγγέλια είναι, στην ουσία, επιλογή και συρραφή επιστολών που, κατά καιρούς, απέστειλαν οι Ευαγγελιστές προς διάφορες πρωτοχριστιανικές κοινότητες.
Γι' αυτό και τα πρώτα Ευαγγέλια, σε μια πρώτη, ολοκληρωμένη, μορφή τους, παρουσιάζονται κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα.