Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Γιώργος Βλάχος στις 05/10/09, 22:27
-
Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη
μιγάδα του έρωτα,
αναδυόμενη άνοιξη,
απ' του βυθού σου τα μονοπάτια
και της αρμύρας σου την ανάσα
ήλιος σταυροφόρος
χαμογελάει.
Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,
άστρο μεσημεριού,
νεραιδοκοτυλήδονη μέρα,
στο αρχιπέλαγος των ματιών σου
κοραλένια άστρα ταξιδεύουν.
Μπαλαρίνα στων ανέμων το πέρασμα.
Εκατομμύρια γαλαξίες χορεύουν
στο νεύμα των χειλιών σου.
΄Οταν ο Saturn φιλάει την Ανδρομέδα,
ο Betelguese τα λέει με το Marques
στις αλυκές σου.
Οι ποιητές σου αναδυόμενοι προφήτες.
Και όταν ο ουρανός σου κλαίει βροχή,
οι πειρατές σου δίνουν στασίδι
στον έρωτα να ξαποστάσει.
Αθήνα 2000