Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: porky στις 02/11/05, 13:01
-
Η ζωή με ρήματα
Άλλη μια μέρα τέλειωσε ,πάει
και άλλες πολλές ,συχώρα με ,
ξεχνώ
Η ζωή το νοιώθω , με προσπερνάει
Τις ρυτίδες στο πρόσωπο
κοιτώ…
γερνώ…...
Ένας χρόνος ακόμη που πέρασε,
πόσο αστείο μου φαίνεται
εγω φλυαρώ…
Με σοφίες μου είπαν με γέμισε
ε και λοιπον , ποιος αραγε νοιαζεται
τους απαντω
αδιαφορώ…
Παρατηρώ τα παιδιά μου
μεγαλώσανε τώρα κι αυτά.
Κομμάτια είναι πάντα δικά μου
σε λίγο θα κάμουν δικά τους παιδιά
χαμογελώ
Στο καθρέφτη περνώντας μπροστά
κοντοστάθηκα ,
Του ‘ριξα μια ματιά στα κλεφτά
και πικράθηκα.
αποχωρώ…
-
Στο δεύτερο κουπλέ χάνεται το μέτρο στο τέλος <να τις εκμεταλλευτώ> και προσωπικά δεν μου ακούγεται καλά το ρήμα αυτό σε όλο το κείμενο.
Το πρώτο κουπλέ είναι το πιο 'δυνατό' νομίζω. Είναι 'έξυπνο' , τρυφερό και όμορφο.
-
δεν ειναι τραγουδι τουλαχιστον οταν το εγραφα δε το προοριζα για τραγουδι...δεν εχει μετρο το ξερω σκεψεις που βγηκαν ετσι ειναι...ευχαριστω για το σχολιο... :)
-
Άλλη μια μέρα τέλειωσε ,πάει
και άλλες πολλές ,συχώρα με ,
ξεχνώ
Aυτό το κομμάτι μου άρεσε πάρα πολύ.
Όλο ,είναι , δεν ξέρω ακριβώς ποιό επίθετο να χρησιμοποιήσω...
Γλυκόπικρο μάλλον...
Μου άρεσε, Σοφία, πολύ.
Έχει αλλάξει κάπως ο τρόπος γραφής σου νομίζω.
Προς το πολύ καλύτερο :)
-
''...Άλλη μια μέρα τέλειωσε , πάει
και άλλες πολλές , συγχώρα με ,
ξεχνώ
Η ζωή το νοιώθω , με προσπερνάει
Τις ρυτίδες στο πρόσωπο
κοιτώ…
Πολύ όμορφο Σοφία , αληθινά όμορφο .
Πολλά πρόσωπα άγγιξες , καλή μου .
-
Τρομακτικά αληθινό.....σαν πνοή που περνά δίπλα σου και ίσα που σ αγγίζει μα παρ' όλα αυτά σε κάνει ν ανατριχιάζεις.
-
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λογια.... :)
-
ειλικρινά, έτσι θέλω να είναι η ζωή μου όταν με το καλό περάσουν τα χρόνια..
όπως ακριβώς και το ποίημα σου.. τόσο απλό, ταπεινό, και όμως.. μοναδικό... :)
-
Μετά απο πολλές φορές που διάβασα το ποιήμα σου, σήμερα πρόσεξα κάτι διαφορετικό......
Διαβάζοντας μόνο τα ρήματα...μου βγήκε το εξής..... γερνώ αλλά αδιαφορώ, χαμογελώ κι αποχωρώ ( αποχωρώ όμως, απο κάθε πικρή σκέψη )
Αυτό μου πέρασε εμένα και μ' άρεσε πάρα πολύ και ένιωσα όμορφα..... για τους δικούς μου προσωπικούς λόγους......
-
Διαβάζοντας μόνο τα ρήματα...μου βγήκε το εξής..... γερνώ αλλά αδιαφορώ, χαμογελώ κι αποχωρώ ( αποχωρώ όμως, απο κάθε πικρή σκέψη )
εσυ το επιασες....μπραβο....γι αυτό τα εβαλα με εντονα γραμματα.... ;)
-
επ τωρα προσεξα και αυτό...( αποχωρώ όμως, απο κάθε πικρή σκέψη )
χμ...δε το εγραψα γι αυτό αποχωρώ απο καθε τι που μου δειχνει την εικόνα....ειναι κατι σαν το ναι μεν,αλλά....
-
Το ίδιο νομίζω πως λέμε..... αλλά λαμβάνοντας το με κάπως διαφορετικό τρόπο.....
Αποχωρώντας από το κάθε τι που σου δείχνει την εικόνα.... για ' μένα, συνεπάγεται ότι αποχωρείς κι από κάθε πικρή ή αρνητική σκέψη και... συνεχίζεις σε κάτι άλλο..... πιο θετικό......
Αυτό φυσικά λαμβάνω εγώ και μόνο εγώ! εσύ ξέρεις πραγματικά απο ποιους λόγους, αφορμές, αιτίες,συμπεράσματα,κτλ.... έχει πηγάσει αυτή η έμπνευση του ποιήματος και που τελικά καταλήγει! εγώ ξέρω μόνο τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να με άγγιξει.......
-
αχ ρε σοφάκι... τι ωραίο....
είναι πολύ δυνατά τα ρήματα σου... όντως θυμίζουν τις σκέψεις στις οποίες μπαίνει κανείς καθώς μεγαλώνει...
αχ ρε ομορφιά... :) (ξέρεις εσύ... ;))