Η σφαίρα

[ivikos]

Είχαμε φτιάξει μια καρδιά και ένα βέλος,
και μία νύχτα μες στα χάδια σου είχα πει:
πως μία ΣΦΑΙΡΑ θα κρατήσω για το τέλος
 αν μ’ ένα «γεια σου» η αγάπη μας κοπεί

 Είχαμε ανοίξει του βιβλίου τις σελίδες
 και στης αγάπης, στων φιλιών μας την ρωγμή
 τους ήρωες του που χωρίσανε σαν είδες
 μου λες : Δεν θ’ ΑΝΤΕΧΕΣ για μας τέτοια στιγμή

 Μα όταν καήκαμε κι οι δυό στην πυρκαγιά σου
 τα λόγια κάρβουνο είχαν γίνει στο χαρτί.
Εσύ είχες μάτια μου ΑΝΤΟΧΕΣ γι’ αυτό το γεια σου
 Κι εγώ ΠΙΣΤΟΛΙ που δεν εκπυρσοκροτεί