Στο πλάι σου ξανά ν' αναστηθώ...

[schizm]

Μπορείς να κρατήσεις συνολικά το όνομα του Λειβαδίτη, ως ένα πρότυπο ευαίσθητης ερωτικής γραφής (κι όχι μόνο φυσικά), που ο λόγος του ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, όπως ο ίδιος τα αντιλαμβάνομαι.

Χρωστάω στην Μαρία μια απάντηση και σε pm...δεν το έχω ξεχάσει...θα επανέλθω στα σίγουρα.

[mantinada]

Λειβαδίτης λοιπόν...

Όμορφη και εύστοχη επιλογή schizm...
Εκτός από το "Αν θες να λέγεσαι Άνθρωπος" και το "Γερνάς και σκοτεινιάζει"
(ειδικά αυτό το δεύτερο το υπεραγαπώ), 
και το "Ερωτικό γράμμα" (ή αλλιώς "Μη χάνεις το θάρρος σου")
είναι απ' τα κομμάτια του που έχουν τραβήξει την προσοχή μου...

"Μη χάνεις το θάρρος σου
εμείς πάντα το ξέραμε
πως δεν χωράει
μέσα στους τέσσερις τοίχους
το μεγάλο μας όνειρο.

Εμάς τα σπίτια μας είναι όλοι οι δρόμοι
που στα σπλάχνα τους κοιμούνται
τόσοι σκοτωμένοι.

Θα θυμάμαι πάντοτε τα φιλιά σου
που κελαηδούσαν σαν πουλιά
θα θυμάμαι τα μάτια σου
φλογερά και μεγάλα
σαν δυο νύχτες έρωτα
μέσα στον άγριο πόλεμο."

Πραγματικά υπέροχο!

Όσο για την απάντηση που μου χρωστάς...
Δε μου χρωστάς κάτι,
αν επιθυμείς να μου δώσεις τη γνώμη σου είμαι εδώ για να την ακούσω...

Καλό βράδυ!