7 Αμαζόνες

[Aganippi]

Με λούζει το φως του φεγγαριού΄
ορτή, στην μέση του στενού,
δίπλα μου ορύγματα,
βράδια μ' αινίγματα
και κλείνω τα μάτια
με ξέφτια υφάδια.

Μια σχεδία μ' Αμαζόνες΄
χαρακώνουν τον ύφαλο.
Ποιός ξέρει να διαβάσει;
τα μυστικά να μεταφράσει;

Τρύπωναν σαν μάγισσες
στους κρυφούς οντάδες,
μια πορφυρή λάμψη
ξετρύπωνε απ' τους σοφάδες.

Ο έβενος της σχεδίας
άρωμα Ανατολής,
με σεντέφια και κοράλλια
που ΄χε λαξεύσει ο Ερμής.

Ζαρώνω σε μια γωνιά
κι έχασκα τα ζεμπίλια
που 'χανε αφήσει στη στεριά
σκεπασμένα με μαντήλια.

Ένας ταπεινός χατζής της Μέκκας
να εξαγοράσει εφτά ζωές
με κάτι ώρια μπακίρια
και 'ριχνε κλεφτές θωριές.

[ivikos]

.....ορτή, στην μέση του στενού,
δίπλα μου ορύγματα,
βράδια μ' αινίγματα.....

Πατριωτάκι, ζωγραφίζεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!

[Aganippi]

Καλό μου πατριωτάκη με συγκινεί ιδιαίτερα η παρουσία σου στα γραπτά μου. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά με υγεία! Σ' ευχαριστώ για το μήνυμα σου. Και σου εύχομαι να έχεις ένα δροσερό και γλυκό βράδυ. 

Φιλάκια

[ilianthos-Kanlis]

Φωτεινή κι αυτό το τραγούδι ήθελα να σχολιάσω εχθές,
αλλά δυστυχώς είχα ξεπεράσει τα πέντε μηνύματα και μου ήταν αδύνατο.
Ε, λοιπόν:Ένας ποιητικός καμπάς,κεντημένος με ανεξίτηλες μεταξωτές κλωστές...
Η ομορφιά,η ευαισθησία,η μαστοριά στο έντεχνο ειρμικό λόγο ,συνθέτουν μια πανδαισία κάλους !...
Μπράβο σου !...

[Aganippi]

Γιώργο μου, τι καλός που είσαι!!!!!

Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου, να είσαι καλά και να γράφεις!!!

[GD]

Σαν εκείνες τις στιγμές που ταξιδεύεις, που βλέπεις, που αισθάνεσαι μέσα από ένα έργο από ένα παραμύθι και η απόλυτη στιγμή σου είναι όταν οι εικόνες τρέχουν γρήγορα και ο χρόνος σταματά ποτέ στο χθες και ποτέ στο αύριο και εσύ απλα νιώθεις την καρδιά σου να συντονίζεται μαζί της να χτυπά άλλοτε πιο γρήγορα και άλλοτε πιο αργά… Η κορύφωση ενός έργου…

[Aganippi]

Φίλε μου gd σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και για το όμορφο σχόλιο. Πάντα ένα συναίσθημα μας ταξιδεύει ... ως εκεί που εμείς το ονειρεύομαστε. Να είσαι καλά, καλό ξημέρωμα!

[Αλκιβιαδης]

Με λούζει το φως του φεγγαριού΄
ορτή, στην μέση του στενού,

Aganippi , λύσε μου μια απορία . Τι σημαίνει αυτό το "ορτή" ?
Το "αορτή" , είναι σύνθετη λέξη από τα αρχαία και σημαίνει πλατύ-φαρδύ πέρασμα .
Το ορτή τι σημαίνει καλή μου ?
Κατά τα άλλα μού άρεσε το ποιήμα σου , αν κι ανακατεύει διάφορες μπλεγμένες έννοιες μέχρι κι από τη μυθολογία  .
Να μάς τα διευκρινήσεις αυτά .
Στάθηκα σ' εσένα επειδή εκτός από το να γράφεις πολλά ποιήματα και να μιλάς με γλώσσα μελένια είδα ότι είσαι γενικά ενεργή στο όμορφο site αυτό 

[Aganippi]

Καλησπέρα Αλκιβιάδη. Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.

Αορτή είναι η κύρια αρτηρία του ανθρώπινου σώματος που ξεκινάει απ' την καρδιά.

Ορτή είναι η ορθή δηλαδή η όρθια.

Καλό σου βράδυ!

[Αλκιβιαδης]

Ορτή είναι η ορθή δηλαδή η όρθια.

Δεν υπάρχει μόνο μία αορτή αίματος , υπάρχουν αρκετές σε όλα τα κύρια όργανα
όπως και στα άκρα , δλδ χέρια και πόδια .
Όμως γιατί να μη γράψεις καλή μου : "ορθή στη μέση τού στενού" ?
Υπάρχει πρόβλημα με τα Νέα Ελληνικά ?
Αυτό θα θύμιζε ως εικόνα κι ένα πρόσωπο που στέκει στις δικές του Θερμοπύλες και τις υπερασπίζεται .
Άποψή μου είναι , άμα δεν τη θες την πετάς στον κάδο  .

[Aganippi]

Δεν έχω μάθει να πετάω στον κάδο απόψεις και πόσο μάλλον αν δεν είναι δικές μου. Ο τρόπος που γράφω είναι αντιπροσωπευτικός και το "ορτή" μου αρέσει εμένα σαν λέξη να φτιάξω μια εικόνα που μου αρέσει. Σ' ευχαριστώ για τις παρεμβάσεις σου αλλά δεν μπορείς να πεις στον άλλον πως να χρησιμοποιεί μια λέξη. Είναι τι αρέσει και τι εκφράζει ο καθένας. Πάντως, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλημέρα!

[Takamine]

Η αλήθεια είναι ούτε εγώ θα ήθελα να υπήρχε το "ορθή". Βέβαια εγώ ξέρω και την παρεξενιά σου με το "θ". Αλκιβιάδη υπάρχουνε ποιητές που εχουν παρεξενιά π.χ. σε μια λέξη, σ' ένα γράμμα, σε ένα χρώμα. Αν τους μελετήσεις σε πολλούς θα πεις γιατί το κάνει αυτό, γιατί δεν το λέει έτσι κ.τ.λ. Αν δεν υπήρχανε αυτές οι διαφορές όλοι θα ήτανε ίδιοι. Γι' αυτό μιλάει για αντιπροσωπευτική γραφή.

Φωτεινή για το γραπτό δεν σου λέω τίποτα, τα ξέρεις.

[Takamine]

Κρυφά΄τα κρατάμε;