Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στο κόκκινο

« στις: 07/05/10, 13:12 »

Ανοιξιάτικη βροχή, ξεπλένει τις πληγές,
κόκκινο νερό αναβλύζουν οι πηγές
κι εσύ κόρη αγέννητη κοιτάς να ξεπλυθείς,
στο κόκκινο να βαπτιστείς, μια άλλη να γεννηθείς.

Κόκκινο νερό ζωγράφισε το δέρμα,
θάλασσες ποτάμια δίχως τέρμα
κι εσύ χαιδεύεις τις γραμμές σου,
πορεία ν΄αλλάξεις στις ρωγμές σου.

Δάκρυα καυτά, λάβα, φωτιά
αυλάκωσαν της γης την ομορφιά
κι εσύ φορώντας κόκκινο κραγιόν,
καλύπτεις τα μάτια, είσαι απών.

Κόκκινος ουρανός, ματώνει τη σκιά σου,
τώρα πια αδειανή η αγκαλιά σου
κι εκεί στο κόκκινο σε γέλιο ξεσπάς
στο κόκκινο το θάνατό σου ξεγελάς.

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τους δρόμους πήρα

« στις: 14/03/10, 15:23 »

Μες στα σκοτάδια τριγυρνούσα
μ΄αστέρι φωτεινό για οδηγό
τυφλή ελπίδα μέσα μου κυοφορούσα
πως κάποια μέρα θα σε βρω.

Της φάτνης σου το φως αναζητούσα
αποτυχημένος μάγος με στολίδια
ένα σημάδι σου ακόμη καρτερούσα
μα εσένα σου αρέσουν τα παιχνίδια.

Μ΄ένα αστέρι φωτεινό για οδηγό
τους δρόμους πήρα ένα βράδυ
στο χέρι της καρδιάς μου τον δαυλό
με θύμηση κάποιο παλιό σου χάδι.

Κι οι δρόμοι δεν φτάναν πουθενά
κούραση κι απογοήτευση μεγάλη
βλέμμα θλιμμένο τ΄άστρο να κοιτά
σκέψη που τη νύχτα δεν θα βγάλει.

Σ΄ένα παγκάκι σιδερένιο
έπεσα πικρά να κοιμηθώ
όνειρο να δω μαλαματένιο
εκεί... μπορεί να σ΄αρνηθώ.

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ερωτικό

« στις: 18/02/10, 23:13 »

Μικρά αθώα βλέμματα, χαμόγελα γλυκά στα χείλη
σπινθήρας ανάβει αίματα, έρωτας περιμένει ν΄ανατείλει.

Άγγιγμα της μιας στιγμής, αμηχανία, χτυποκάρδι
φυσά αέρας αλλαγής, το άγγιγμα μοιάζει με χάδι.

Πράσινα μάτια, θλιμμένα δάση
φρουρούμενα παλάτια, ακοίμητη πλάση.

Λέξεις μικρές κοφτές, περί ανέμων και υδάτων
ανάσες βιαστικές, μικρό λίκνισμα ελάτων.

Χέρια αντρίκια δυνατά, απαλά αγγίζουν τα δικά μου
μάτια πράσινα υγρά, χαϊδεύουν τη ματιά μου.

Βλέφαρα κλείνουν βιαστικά, ματόκλαδα φεγγίτες
το πρόσωπο κάτω κοιτά, συναισθήματα αλήτες.

Τρέχουν οι σκέψεις να κρυφτούν, στα μάτια μη διαβάσεις
του έρωτα τα βέλη πως πετούν, στου νου τις απάτητες διαβάσεις.

Τσιγάρο ανάβει μονομιάς, καπνός την επιθυμία να σκιάσει
στα σύννεφα το βλέμμα αναζητάς, η αλήθεια θέλει να το σκάσει.

Ψάχνεις να βρεις αποδοχή, αλλά η καρδιά μου φοβισμένη
η ανταπόκριση μένει κρυφή, κι ο έρωτας μονάχα επιμένει.

Φωνή μουσική ερωτική, αγγίζει τις χορδές μου
σκηνή από κόκκινο βαθύ, γκρεμίζει τις άμυνές μου.

Αεράκι δροσερό, με μιας σκορπάει τον καπνό
τα πράσινά σου μάτια συναντώ, αφήνομαι σε ποίημα Ερωτικό.

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Πως μπορώ να σ΄έχω

« στις: 07/02/10, 21:00 »

ποίημα δεν θα το ΄λεγα,
τραγουδάκι δεν ξέρω, διότι δεν έχω ιδέα από μουσική,
μπορεί όμως να μην κάνει και για τίποτα, όλα πιθανά...


Πως μπορώ να σ΄έχω

Πως μπορώ να σ΄έχω
αφού ξυπνάς σε άλλη αγκαλιά
μεσ΄τον ουρανό σου τρέχω
αλλά δεν έχω πια μιλιά
(για να σου πω)
δεν θέλω να ΄μαι περαστική απ΄τη ζωή σου
θέλω να μείνω σημάδι στη ψυχή σου
κι αν δεν μπορώ να έχω αυτό
καλύτερα τη μοναξιά να υποστώ

(Ρ)
Χαμένη στη ζωή σου
κρυμμένη από το φως
παράνομη η ψυχή σου
άστατος όπως ο καιρός
τα φιλιά μου σου χαρίζω
κι εσύ δεν τα εκτιμάς
καφενείο η ψυχή σου
και ψέμματα κερνάς

Πως μπορώ να σ΄έχω
σύννεφο είσαι και σκορπάς
την απουσία σου δεν αντέχω
κι ας λες πως μ΄αγαπάς
είσαι ψέμα και υπάρχεις
στη ψυχή μου ακόμη ζεις
τη μια σου λέω μην ξανάρθεις
κι όμως τι θα κάνω αν χαθείς

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Βασιλιάς σε παρακμή

« στις: 27/01/10, 11:58 »

σκιάχτρο εδώ
ευκαιρία να σας συστηθώ
είμαι βασιλιάς στο χωράφι σας
φύλακας στα ζαρζαβατικά σας
ακούραστο στέκω
κι όλα τα τερτίπια του καιρού αντέχω

σκιάχτρο εδώ
φτιαγμένο από άχυρο σκληρό
ντυμένο με ρούχα παρδαλά
που φοράνε στην αποκριά
κι ένα καπέλο τρύπιο
ένα σκέτο ερείπιο

σκιάχτρο εδώ
φτιαγμένο από φθηνό υλικό
ντυμένο με κουρέλια
προσέχω το βιος σας μ΄ επιμέλεια
κι έξοδα δεν έχω
αμίλητο όλα τ΄ αντέχω

σκιάχτρο εδώ
απαρατήρητο περνώ
βασιλιάς δίχως αυλικούς
κάστρο χωρίς φρουρούς
τρύπιο καπέλο για στέμμα φορώ
μια μαγκούρα στο χέρι κρατώ

σκιάχτρο εδώ
πως νοιώθω θα σας πω
μονάχο υπομένω τη βροχή, το χιόνι
ένα μόνιμο καψώνι
κάτω απ το λιοπύρι στέκω
ιστορίες σπουργιτιών πλέκω

σκιάχτρο εδώ
είμαι τόσο μοναχό
ένα βλέμμα αποζητώ
τον άνθρωπο γι' αυτό προσκυνώ
βασιλιάς σε παρακμή
μια ζωή υποταγή.

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χάθηκα μεσ΄ τη σιωπή

« στις: 10/01/10, 03:02 »

Χάθηκα μεσ΄ τη σιωπή
φάντασμα της πόλης η βοή
ψάχνω ένα θόρυβο να με αναστατώσει
μα και η φασαρία μ΄έχει προδώσει
μεσ΄ της σιωπής μου το κενό
χάνομαι και ακροβατώ.

Ελπίζω σ΄ένα ψιθύρισμα,
στης μουσικής το γύρισμα
να ΄ρθει να με ξυπνήσει
απ΄ το λήθαργο που έχω κυλήσει.

Απ΄τα βαριά σκεπάσματα να με σηκώσει
και σαν τυφώνας στον ουρανό να με υψώσει
Να δω τον κόσμο μέσα απ΄την παραζάλη
για να χω το κουράγιο να γυρίσω πίσω πάλι
τη σιωπή με κρότο να σκοτώσω
και τον εαυτό μου απ΄την άβυσσο να σώσω.

Ελπίζω σ΄ένα ψιθύρισμα,
στης μουσικής το γύρισμα
να έρθει σε χορό να με ζητήσει
και στην αγκαλιά της δυνατά να με κρατήσει.

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΓΚΑΖΙΑ

« στις: 23/12/09, 00:16 »

Τέρμα τα γκάζια
η ζωή σου κάνει νάζια
τέρμα η μουσική
και όλα ξεκινούν εκεί.

πάνω σε 4 ρόδες, υπέροχη διαδρομή

Σαν σίφουνας τη ζωή προσπερνάς
δεξιά κι αριστερά ούτε που κοιτάς
πατάς κόρνα, ανάβεις τα φώτα
τα εμπόδια στο δρόμο σου ν΄αλλάξουν ρότα.

Τρέχεις με χίλια
και δημιουργείς στους άλλους ζήλια
που σαν άνεμος γυρνάς
και την ομίχλη σκορπάς.

Είσαι άρχοντας στο δρόμο αυτό
και δεν υπολογίζεις το γκρεμό
αυτόν που σου κόβει τη φόρα
και τόσο αδύναμος είσαι μπροστά του τώρα.

Το φρένο ούτε που σκέφτεσαι να πατήσεις
έτσι κι αλλιώς έζησες αυτά που ήθελες να ζήσεις
και να ο γκρεμός μπροστά σου στέκει
είναι της ζωής σου το τελευταίο στέκι.

Στην αγκαλιά του με χίλια πηγαίνεις
και τίποτα πια δεν περιμένεις
βαθιά παίρνεις ανάσα
και στο Θεό σου δίνεις πάσα.

Τέρμα τα γκάζια
ο θάνατος σου κάνει νάζια
τέρμα η μουσική
κι όλα τελειώνουν εκεί.