για όσο θα ονειρεύομαι

[Χρήστοςφλ]

έριξα τη σκέψη μου μες στ’ άπατα
στις στροφές της μνήμης που δε σταματά
κι όνειρα , εφηβείες, πρώτοι έρωτες
αναγεννηθήκανε ξανά απ’ το χτες

κι είπα, όλα είναι τόσο εφήμερα
κι όσα ζούμε είναι μόνο μια φορά
λάμψη σε νερό πελάγους διάφανου
σήμερα δικά μας κι αύριο αλλουνού

ήρθ’ η μέρα και το φως της ζήλεψα
έβαλα τα ακέραια χώρια απ’ τα λειψά
άνοιξα πατζούρια και παράθυρα
να ακουστεί η ευχή μου απ’ όλους καθαρά:

αχ να ζούσα για όσο θα ονειρεύομαι
για όσο λέω στης σκέψης τα ταξίδια, ναι
κι όταν σταματούσα να αγαπιόμουνα
να με κάνει ο χρόνος τίποτα ξανά

[Βραζίλης]

μμμ, όμορφο αχ, μυστήριο που είναι η ζωή... και τα όνειρα... και οι θύμησες... και το ανακάτεμα όλων αυτών μαζί...

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

ταξίδια της σκέψης σε ταξίδια ζωής
πολύ όμορφο