Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Νιωθω μια τρυπα του εαυτου,ενα κενο,μα δεν μπαλωνεται.Το τωρα καπως βαρετο,που αλλοιωνεται.Νιωθω μια σφαιρα στην καρδια,οταν γεννηθηκα,νιωθω πως δεν ανηκω εδω,μα δεν νικηθηκα.Αυτοί οι στίχοι είναι σκέτο ψυχογράφημα...Φοβερό!!!Λες και ο Φρόιντ έγινε ποιητής!!Τι να πω!!Εξιλεώνεσαι και λυτρώνεσαι ταυτόχρονα,όπως θα έλεγε και μια κοπελιά που είχα γνωρίσει από εδώ μέσα...
να παιζω με τα γραμματαμα δεν βλεπω τις λεξεις
Με μπέρδεψες με τον τρόπο που χωρίζεις τους στίχους, συχνά δεν είναι εμφανές που αλλάζει η φράση και το νόημα. Θα πρότεινα να κάνεις μια τροποποίηση κόβοντας αρκετές αλλαγές παραγράφου.Η μοναξιά είναι έμφυτη, γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι. Ο εαυτός μας είναι ο μόνος σύντροφος, οι άλλοι είναι περαστικοί. Όταν το καταλάβουμε αυτό θα περνάμε καλύτερα με τον εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους όταν περνάνε από τη ζωή μας.Παράθεση από: ΟΛΓΑ στις 20/04/08, 01:06να παιζω με τα γραμματαμα δεν βλεπω τις λεξειςΝα κάνεις περισσότερη εξάσκηση στο scrabble Βασιλη συμφωνω παρα πολυ με αυτα που εγραψες,αλλα δεν νομιζω πως η Ολγα ηθελε τοσο να αποδωσει τον πονο της μοναξιας οσο την επιθυμια για μια πραγματωση...και ο τροπος που γραφει το ποιημα για μενα απλα το ενισχυει,γιατι ακομα και αυτη η "ακαταστασια" στους στιχους δειχνει την ψυχικη αναστατωση...Παντως ειναι μεγαλη τιμη το σχολιο σου και χαρα να σε βλεπουμε
Παντως θα προσπαθησω να το τροποποιησω, αλλα φοβαμαι οτι το αποτελεσμα δεν θα ειναι καλο
Ειμαι ενα χαοτικο μυαλο, δεν μου ειναι ευκολο να εχει ροη οταν γραφω κατι, αποδεχομαι ολες τις πληροφοριες, και δεν σκαναρω καμια. Αν την σκαναρω μπλοκαρω, ειναι σαν να την λογοκρινω, και ετσι συνηθως γραφω...Μετα τα διαβαζω και καμια φορα καταλαβαινω κατι για εμενα, αλλες φορες και εγω δεν βγαζω νοημα αλλα αμα σταματησω δεν μπορω να το πειραξω, το νιωθω ψευτικο. Φοβαμαι να το πειραξω, γιατι οτι κοψω, ειναι ενα κομματι μου, και οτι προσθεσω μου φαινεται ξενο.
Αναρωτιεμαι γιατι αφου ολοι εχουμε εμφυτη την μοναξια, ολοι επιλεγουμε να ειμαστε ακομα πιο μονοι, χωρις καν να την μοιραζομαστε?
Όπως το πραγματικά τετριμένο στερεότυπο: "Ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει μόνος" που δεν γνωρίζω κάποιον που να καταλαβαίνει τι σημαίνει!
Παράθεση από: ΟΛΓΑ στις 22/04/08, 18:44Παντως θα προσπαθησω να το τροποποιησω, αλλα φοβαμαι οτι το αποτελεσμα δεν θα ειναι καλοουτε καν...συνεχισε οπως τραβαει η ψυχη σου...
Ξεκίνησε από Gregori Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Dark_kronos Μετατροπές, βλάβες, συντήρηση, κατασκευές
Ξεκίνησε από Cryosin Τρόποι παιξίματος, τεχνικές